Dinshunoslik



Yüklə 1,07 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə11/45
tarix23.05.2023
ölçüsü1,07 Mb.
#120145
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   45
Oquv qollanma Dinshunoslik

Zardushtiylik. Spitama qabilasidan bo‘lgan Pourushaspa o‘g‘li Ashoga 
Zaratushtra (yunoncha – Zoroastr, pahlaviycha – Zaraxustra «boqiy yulduz» va 
«chiroyli tuyalarga ega bo‘lgan») ushbu dinning asoschisi hisoblanadi. 
Zardushtiylar e’tiqodiga ko‘ra, bu nom unga Axura-Mazda (yunoncha, Ormuzd –
«Donishmandlik sohibi») tomonidan berilgan. Zardushtning yashagan davri va joyi 
haqida turli taxminlar mavjud. Tadqiqotchi M.Boysning ta’kidlashicha, u mil. avv. 
1500-1200 yillar orasida yashagan. Uning fikricha, Zardusht o‘z da’vatini 
Gushtasb Luxrasb ismli kayoniylar podshohi davrida boshlagan. Bunga u 
zamonaviy zardushtiylarning hozirgacha mil.avv. 1738 yil shoh Vishtasp 
tomonidan qabul qilingan «fasli» kalendaridan foydalanib kelayotganlarini dalil 
qilib ko‘rsatadi. 
Zardushtiylikning vatani masalasida ikki xil qarash mavjud. Jumladan, 
ayrim olimlar zardushtiylik Qadimgi Eron hududida keng tarqalgani, «Avesto»ning 
sharhlari pahlaviy tilida yozilganidan kelib chiqib, uning vatani Midiya (hozirgi 
Eron hududi) deb hisoblasalar, ko‘pchilik tarixchilar esa «Avesto»da Xorazm 
Zardushtning vatani, Axura-Mazda bilan aloqa bog‘langan va ozarxurra (muqaddas 
olov) birinchi bor yoqilgan joy ekani qayd qilinganiga asoslanib, Xorazmni e’tirof 
etadilar. 
Zardushtiylikning muqaddas manbasi «Avesto» («Apastak», «Ovisto», 
«Ovusto», «Abisto», «Avasto» - «joriy qilingan qat’iy qoidalar») sanskrit tiliga 
yaqin o‘ziga xos (avesto tili) tilida yozilgan. Uning «Gat»lar nomli qismi Zardusht 
qalamiga mansub deb hisoblanadi. Ko‘pchilik tadqiqotchilar fikriga ko‘ra, 
Xorazm, Gava (So‘g‘d), Marg‘iyona (Marv), Baqtriya (Balx), Orol dengizi 
(Vorukasha yoki Vurukasha) va Amudaryo (Daiti) kabi nomlarning tilga olingani 
«Avesto» O‘rta Osiyoda mil. avv. I ming yillikning birinchi yarmida vujudga 
kelganini tasdiqlaydi. Dastlab «Avesto» matnlari og‘zaki ravishda saqlanib kelgan. 
Uning eng qadimiy qismlari II ming yillik oxiri I ming yillik boshlariga oid bo‘lib, 
keyingi asrlarda uning tarkibi turli diniy urf-odatlar bayoni, axloqiy, huquqiy 
qonun-qoidalar bilan to‘ldirilib borilgan. Milodiy uchinchi asrda qonunlardan 
iborat Avestoning sharhi «Zend» (parfiyoncha, «sharhlangan matn») yozilgan. 
Zamonaviy zardushtiylarning fikriga ko‘ra, «Avesto»ning to‘liq qismi yetib 
kelmagan bo‘lsa-da, uning dastlabki yozma nusxasi 12 ming qora mol terisiga 
bitilgan edi. Abu Rayhon Beruniy «Podshoh Doro ibn Doro xazinasida 
(Abistoning) o‘n ikki ming qoramol terisiga tillo bilan bitilgan bir nusxasi bor edi. 
Iskandar (Aleksandr Makedonlik) otashxonalarni vayron qilib, ularda xizmat 
etuvchilarni o‘ldirgan vaqtda uni kuydirib yubordi. Shuning uchun o‘sha vaqtda 


22 
Abistoning beshdan uchi yo‘qolib ketdi», deb aytgan so‘zlari yuqoridagi fikrni 
tasdiqlaydi.
«Avesto» mil. avv. I asrda Arshakiylar sulolasi davrida ilk marta oromiy 
alifbosida ko‘chirilgan. Shopur II (243-273) va Xusrav I (531-579) zamonlarida 
uning nusxalari yaratilgan. IX asrda yozilgan «Denkart» («Imon faoliyati», 
Sosoniylar hukmronligi davrida yozilgan qomusiy lug‘at bo‘lib, u o‘z ichiga badiiy 
va tarixiy ma’lumotlarni olgan. Dastavval 9 bo‘limdan iborat bo‘lgan, keyinchalik 
uning 2 qismi yo‘qotilgan. Abbosiy xalifa al-Ma’mun ibn Horun ar-Rashid 
davri(813-833) da Aturfarnbag (Aturfat ibn Hamat) tomonidan to‘plangan) asari 
«Avesto»ning 21 qismdan iborat bo‘lganini qayd etadi. Dindorlar kundalik 
faoliyati uchun uning ixchamlashtirilgan shakli - «Kichik Avesto» («Xurdak 
Avesto») yaratilgan. 
VII asrda Eronga islomning kirib kelishi zardushtiylarni Hindistonga 
ko‘chib o‘tishga majbur qildi. Ularning avlodlari (forsiylar) Mumbay shahrida o‘z 
jamoalarida hozirgacha «Avesto»ning bir nusxasini saqlab keladilar. 
«Avesto» - «Videvdat», «Yasna», «Visparad» va «Yasht» nomi bilan 
yuritiladigan bo‘limlarni o‘z ichiga oladi. 22 bobdan tashkil topgan «Videvdat» - 
«Avesto»ning saqlanib qolgan bo‘limlari orasida eng mukammali bo‘lib, unda 
odamlar yashaydigan barcha yurtlar Axura-Mazda tomonidan yaratilgani, kasallik, 
o‘lim, azob-uqubatlar bo‘lmagan zamon, ya’ni insoniyatning farovon hayoti, 
Zardusht bilan Axura-Mazdaning savol-javoblari, qasam ichish, va’dada turish, 
ahdni buzish, tozalik, yuvinish asoslari kabi masalalar yoritilgan. «Yasna» - diniy 
marosimlarda o‘qiladigan duolar bo‘lib, 72 bobdan tashkil topgan. Zardushtning 
so‘zlari hisoblanadigan 17 fasl, 338 qit’a, 896 misra va 5560 so‘zdan iborat 
«Gat»lari ham shu bo‘limdan joy olgan. «Gat»ning har bir she’ri pahlaviy tilida 
«Gas» deyiladi. Umuman olganda, bu bo‘limda olovning muqaddasligi, 
zardushtiylik marosimlari orasida olovga e’tiqod qilish, Axura-Mazda nurining 
Quyoshda namoyonligi va uning Yerdagi zarrasi deb bilinishi, olovning haqni 
nohaqdan, eng oliy gunoh hisoblanmish yolg‘onni rostdan ajratib berishi, 
yolg‘onning chin e’tiqodga xiyonat, deb qoralanishi kabi e’tiqodiy tushunchalar 
o‘z aksini topadi. «Visparad» - 24 bobdan tashkil topgan bo‘lib, ma’budlar 
sha’niga o‘qiladigan duo va pand-nasihatlardan iborat. 22 bobdan tashkil topgan 
«Yasht» esa har bir bobi Axura-Mazdadan boshlanib, u tomonidan yaratilgan va 
uning ma’lum vazifalarini bajaruvchi ma’budlar sha’niga aytilgan madhiyalardan 
iborat. 
Zardushtiylik ta’limotiga ko‘ra, Zardusht o‘ttiz yoshga yetganida unga 
payg‘ambarlik vazifasi berilgan. U o‘z tarafdorlari bilan birga Aivitak suvi 
qirg‘oqlarida xilvat (yolg‘izlik, chilla)ga chiqib ketgan. Xilvatning 45-kechasi 
samoga ko‘tarilib, Vohumanah (Bahman) deb nomlangan farishta bir necha 
farishtalar bilan birga uning ko‘kragini yorib, ruhini poklaganlar. Vohumanah uni 
jannat, ya’ni Axura-Mazdaning huzuriga olib borgan. O‘sha yerda u dinning 
hukmlari bilan birga yulduzlar, sayyoralar, jannat, jahannam va boshqa 


23 
narsalarning ilmini o‘rgangan. Shundan so‘ng Axura-Mazda unga muqaddas kitob 
«Avesto»ni in’om etdi. Zardusht ta’limoti ezgulik va yovuzlik o‘rtasidagi 
kurashning azaliy ekaniga asoslangan axloqiy xarakterdagi din bo‘lib, unda 
adolatli bo‘lish, oqillik, yaratuvchanlik va mehnatsevarlik bilan yagona xudoga 
sig‘inish targ‘ib qilingan. Bu kurashda ezgulik tarafdori Axura-Mazda oxir-oqibat 
yovuzlik tarafdori bo‘lmish Anxra-Maynyu (yunoncha, Axriman - yomonlik, 
buzg‘unchilik ibtidosi) ustidan g‘alaba qozonadi. Shuning uchun ko‘pchilik 
dinshunoslar zardushtiylikni assimmetrik dualizmga mansubligini qayd qilishgan. 
Ta’limotga ko‘ra, birinchi inson Govmard (forscha - ho‘kiz-odam) bo‘lgan. 
Birinchi shoh Yima (Jamshid) hukmronligi oltin davr hisoblangan. Uning davrida 
kishilar bekamu-ko‘st, baxtiyor yashaganlar. 900 yil o‘tgach, shoh Yima g‘ururga 
berilib, man etilgan sigir go‘shtini yeydi va yovuzlik ramzi Axriman hukmidagi 
kuchlar bosh ko‘taradi. Oqibatda olamni muzlik qoplaydi. Yima Axura-Mazda 
amri bilan odamlar va hayvonlarni sovuqdan saqlab qolish uchun qo‘rg‘on qurib, 
unga har bir jonzotdan bir juftini joylashtiradi. Insoniyat tarixining ilk oltin davri 
tugagach, yaxshilik va yomonlik o‘rtasidagi kurash davri bo‘lgan ikkinchi davr 
boshlangan. Uchinchi davrda Axura-Mazda g‘alaba qilib, ezgulik saltanati qaror 
topadi, o‘lganlar qayta tiriladi. 
Zardushtiylik ta’limotiga ko‘ra, dunyo sinovlardan emas, balki yovuzlikka 
qarshi kurashdan iborat, xolos. Ta’limotda insoniyat yashayotgan dunyo muhim 
hisoblanadi. Shuning uchun unda dunyoviy lazzatlardan oxirat uchun voz kechish 
masalalari ilgari surilmaydi. Ezgu amallar qilish orqali yovuzlikni yengish 
mumkin. Har bir zardushtiy hayotini ezgu fikr - xumata, ezgu so‘z - xuxta, ezgu 
amal - xvartsha asosiga qurishi hamda yovuz fikr - dujvartshta, yovuz so‘z - 
dujuxta, yovuz amal - dujmatadan saqlanishi zarur. 
Har bir inson vijdon amriga binoan ezgulik va yovuzlik orasidagi farqni topa 
olishi lozim. Har kim Anxra-Maynyu va uning tarafdorlariga qarshi kurashishi 
zarur. Jumladan, Anxra-Maynyu yaratgan chayon, ilon va boshqa turli yirtqich 
hayvonlar xrafstra (jirkanchli) deb atalib, ularni o‘ldirish mumkin. 
Zardushtiy uchun har doim pok holda bo‘lish ahamiyatli hisoblanadi. Inson 
o‘zini pok saqlashi uchun yomon o‘y-xayollar, kasallik, o‘liklarga 
yaqinlashmasligi hatto ularga qaramasligi ham zarur. Istisno tariqasida nopok 
bo‘lib qolgan kishi yangidan poklanishi kerak. Inson jasadini olovda yoqish, 
muqaddas olovni o‘chirish va ruhoniylarni o‘ldirish eng og‘ir gunohlardan 
sanaladi. Zardushtiylar reinkarnatsiyani rad etadilar. 
Zardushtiylikda imon uchta narsaga asoslanadi: fikrlar sofligi, so‘zning 
sobitligi, amallarning insoniyligi.
Zardushtiylik bir yilda har biri besh kundan davom etadigan oltita bayramni 
belgilaydi. Bu bayramlar orasida goxanvar – har biri o‘ttiz kundan iborat bo‘lgan 
12 oydan keyingi besh kunlik bayrami asosiy o‘rinni egallaydi. Yilning 360 


24 
kunidan qolgan kunlari xursandchilik, diniy marosimlar bilan o‘tkaziladi. Shunday 
qilib yangi yilning – Navro‘zning yaxshi kirib kelishiga umid bildiriladi. 
Zardushtiylikda bir kecha-kunduz besh qismga bo‘linadi: ratu (belgilangan 
ilohiy tartib), xavani (sahardan tushgacha), rapitvina (tushdan soat 3-4 gacha), 
uzayyarina (oqshomgacha), avistrutrima (yarim tungacha), ushaxina (tun yarmidan 
sahargacha). Sutkaning bu nomlari ham xudoga o‘xshatilib, har biriga ibodat 
qilinadi – bir kunda besh marta namoz o‘qiladi.
Ko‘pchilik dinshunoslar zardushtiylikni dualizmga oid deb hisoblasalar-da, 
lekin unda Axura-Mazdadan keyingi darajalarda turuvchi o‘ziga xos xudolar 
panteoni mavjud ekanini ta’kidlash lozim. Ularning eng buyuklari Amesha Spenta 
(Abadiy muqaddas) – Axura-Mazda yaratgan 7 maxluqdan biri. Boshqa fikrga 
ko‘ra, Amesha Spenta – Axura-Mazdaning timsoli, Yazatlar - Axura-Mazda 
yaratgan quyi ruhlar bo‘lib, ular Yerdagi turli hodisa va holatlarga mas’uldirlar. 
Eng mashhur yazatlar Sraosha, Mitra, Rashnu va Veretragna hisoblanadi. Fravashi 
Osmonlarda yashovchi va Zardushtga vahiy olib tushuvchi maxluqotlar. Shu bilan 
birga Spenta-Manyu (yorug‘lik, yaralish ibtidosi), Asha Vaxishta (adolat, haqiqat), 
Voxu Mana (aql, ezgu fikr, tushunish), Xshatra Vairya (qudrat, qat’iylik, 
hukmronlik), Spenta Armaiti (muhabbat, ishonch, rahm, fidoyilik), Xaurvatat 
(salomatlik, mukammalllik), Ameretat (baxt, abadiylik) ezgulik tarafdorlari 
hisoblanadi. Anxra-Maynyu, Drudj (yolg‘on), Indra (zo‘rlik, zulm), Akem Mana 
(yomon fikr, adashtirish), Shaurva (qo‘rqoqlik, pastkashlik), Taramaiti 
(takabburlik), Taurvi (kasallik, nuqsonlik), Zaurvi (qarilik, o‘lim) esa yovuzlik 
tarafdorlari hisoblanadi. 
Zardushtiylikda har bir dindor shubhasiz tasdiqlashi zarur bo‘lgan muhim 
aqidalar ishlab chiqilgan. Unga ko‘ra, oliy mehribon xudo Axura-Mazdaning 
yagona va mavjud, Gegig (Yer) va Menog (Ruh) olamlari mavjud, Zardusht 
insoniyat tarixida Axura-Mazdaning ilk payg‘ambari, «Avesto»ning barcha qismi 
ilohiy haqiqat, muqaddas olov Xudoning Yerdagi timsoli, mubadlar Zardushtning 
birinchi shogirdlari va vahiylarning muhofazachilari, poklanish marosimlarini 
bajaruvchi, muqaddas olovni saqlovchi va ta’limotning sharhlovchilari, barcha 
yaxshiliklarning barhayot fravashilari mavjud bo‘lib, odamlarning fravashilari 
yerda yovuzlikka qarshi kurashish yo‘lini tanlaganlar, yakunda ezgulik va yovuzlik 
kuchlarining uyg‘unlashishi, kelajakda Saoshyanta (xaloskor) kelishi va uning 
yovuz Frasho Kereti ustidan g‘alaba qozonishi, oxiri zamonning sodir bo‘lishi, 
o‘limdan so‘ng hisob-kitobning bo‘lishi, adolatning qaror topishi, yovuzlikka 
qarshi kurash va poklikni saqlab qolish maqsadida zardushtiylik an’analari va 
marosimlarga amal qilishning zarurligiga e’tiqod qilish shart qilingan. 
Zardushtiylikka ko‘ra, inson vafotidan uch kundan so‘ng uning ruhi 
jasadidan ajralib, Osmon (Qo‘shiqlar uyi)ga olib boruvchi Chinvat ko‘prigi 
(Ajratish ko‘prigi)ga boradi. Chinvadda inson ruhini ezgulik yazatlari Sraosha, 
Mitra va Rashnu himoya qiladi. Agar inson ruhining ezgu amallari bir tola soch 
vaznida ham yovuz amallardan og‘ir kelsa, qo‘shiqlar uyiga boradi. Aks holda 


25 
uning ruhini dev Vizaresh do‘zaxga tashlaydi. Chinvadda inson o‘z Daen (imon)ini 
uchratadi. Ezgu amal sohibiga imon go‘zal qiz qiyofasida ko‘rinib, uni ko‘prikdan 
olib o‘tishga yordam beradi. Yovuz amal egasini esa, jodugar ayol ko‘prikdan 
do‘zaxga yiqitib yuboradi. 
Zardushtiylikka ko‘ra, dunyoga 3 nafar saoshyanta kelishi lozim. Ular 
Zardusht ta’limotini qayta tiklaydi, qiyomatga yaqin ularning oxirgisi Anxra-
Maynyu bilan jang qilib, barcha yovuzlik kuchlarini mag‘lub etadi. Barcha 
o‘lganlar qayta tiriladi va olov orqali hisob-kitob qilinadi. Odamlar erigan metall 
oqimida barcha gunoh va nuqsonlardan tozalanadi. Yaxshi odamlar uchun olov sut 
bug‘idek tuyuladi, yomon odamlar esa yonib ketadilar. Shundan so‘ng olam 
o‘zining asl holatiga abadiy qaytadi. 
Zardushtiylikda marosimlar qat’iy belgilangan tartibda o‘tkaziladi. Har kim 
amal qilishi lozim bo‘lgan shart amallar bo‘lib, ularga ko‘ra, barcha marosimlarni 
diniy malakaga ega erkak kishigina amalga oshirishi mumkin, ishtirokchilar pok 
holda, Sadre (oq rangli maxsus zardushtiylik ko‘ylagi), Kushti (maxsus kamar) va 
bosh kiyimda bo‘lishi, ayollar esa sochlarini ro‘mol bilan berkitishi, ishtirokchilar 
tik turgan holda olovga yuzlanib, ibodatlar avesto yoki pahlaviy tilida olib borilishi 
ta’minlanadi. Marosimda dinsiz yoki boshqa din vakilining ishtiroki xosiyatsiz 
hisoblanadi. 
Zardushtiylar kunlik Gohi - kunning goh, deb nomlanuvchi vaqtlarida besh 
mahal - Xavan goh (tongdan peshingacha), Rapitvin goh (peshindan so‘ng), Uzarin 
goh (kun botishdan oldin), Aivisrutrim goh (kun botgandan so‘ng), Ushaxin goh 
(yarim kechadan tonggacha) ibodatni amalga oshirganlar. 
Zardushtiylik marosimlari zamirida har qanday nopoklikka qarshi kurash 
ta’limoti yotadi. Bunda poklanish muqaddas olov yordamida amalga oshadi. 
Zardushtiylar ibodatxonasida (otashkade) uzluksiz ravishda muqaddas olovning 
yonib turishi ta’minlanadi. Ba’zi ibodatxonalarda bir necha yuz yillardan beri 
muqaddas olovlar o‘chmasdan kelmoqda. Muqaddas olovlarni o‘chib qolmasligini 
mubod (diniy marosimlarni avloddan avlodga saqlab qolish mas’uliyatini olgan, 
kohinlar oilasi)lar ta’minlaydi. Mobadlar olovni har qanday holatda ham asrashi 
zarur bo‘lgan. Yangi olovni yoqish faqatgina istisno vaziyatlarda amalga oshiriladi. 
Muqaddas olovlarning Shoh otash Varaxram (oliy darajadagi Shoh Bahrom 
olovi) maxsus shohona marosimlar, yirik g‘alabalarga bag‘ishlanib yoqilgan. Uni 
yoqishda 16 xil olov jamlanib, birlashtirilgan. Ushbu olov bilan bog‘liq 
marosimlarni yuqori martabadagi ruhoniylar amalga oshirishgan. Otash Aduran 
(o‘rta darajadagi aslzodalar olovi) 1000 kishidan kam bo‘lmagan aholi turar 
joylarida Mobadlar tomonidan yoqiladi. Buning uchun jamiyatning ruhoniy, 
harbiy, dehqon va hunarmandlardan bo‘lgan tabaqalari ishtirok etishi lozim 
bo‘ladi. Olov oldida Nozudi (kohin, amaldor va hukmdorlar sharafiga 
o‘tkaziladigan marosim), Gavaxgiran (to‘y marosimi), Sadre pushi (Zardushtiy 
shaxsning maxsus ko‘ylak kiyish va kamar taqish marosimi), Gaxanbar (Yazatlar 


26 
sharafiga o‘tkaziladigan yil davomidagi bayramlar) kabi marosimlar o‘tkaziladi. 
Otash Dodgoh (quyi darajadagi olov) mahalliy jamoalarning kundalik diniy 
ehtiyojlari uchun ishlatilgan. Forslarda bu kabi joylar Dar ba mehr (adolat egasi 
Mitraning hovlisi) deb atalgan. 
Zardushtiylikni qabul qilayotgan shaxs dinning arkonlarini tan olib, Fravan 
duosini o‘qishi, Sadre va Kushtini taqishi lozim. Dinni qabul qilish odatda 
o‘smirlik vaqtidan boshlanadi. Zardushtiylikni qabul qilayotgan vaqtda kishi 
hushyor va og‘ir gunohlarni qilmagan holda bo‘lishi lozim. Bu dinni qabul 
qilmoqchi bo‘lgan kishining ba’zi marosimlarni bajarishi kifoya hisoblansa-da, 
hind zardushtiylarning dasturiga ko‘ra, kelib chiqishi eroniy bo‘lmagan boshqa din 
vakillari ehtiromga loyiq emas. 
Shunday bo‘lsa-da, zardushtiylikka ko‘ra, inson vafotidan so‘ng uning 
hukmi diniy mansublikka emas, balki fikri, so‘zi va amallariga muvofiq bo‘ladi. 
Boshqa dindan voz kechgan shaxs esa zardushtiy bilan kamida bir yil aloqada 
bo‘lgan va bu vaqt davomida Mobad yoki behdin (ruhoniylar oilasiga mansub 
bo‘lmagan, ammo diniy malakasi yuqori bo‘lgan shaxs)lardan ta’lim olgan bo‘lishi 
lozim. 
Mobad tomonidan dam solingan insonni ichki va tashqi yovuzlikdan 
saqlovchi va xudo bilan aloqaga kirishda Sadre va Kushtidan foydalaniladi. Sadre 
kiyish zardushtiy uchun farz amallardan hisoblanadi. Kushtini muhim marosimlar 
va har ibodatdan oldin yechib va taqib turish lozim. Ular doimo toza holda 
saqlanib, yilda ikki marta Navro‘z (Ezgulikning yovuzlik ustidan g‘alabasiga 
bag‘ishlangan yangi yil bayrami bo‘lib, yilning kun va tuni teng 21 martda 
nishonlanadi) va Mehrjon (Hosil bayrami 23 sentyabr kuni nishonlanadi) 
bayramlarida almashtiriladi. 
It yordamida odamdan devlarni quvish va poklash uchun Sog‘did marosimi 
o‘tkaziladi. Marosim xushsiz odamlarni tirik yoki o‘lik ekanini aniqlashda ham 
o‘tkazilgan. 
Zardushtiylikda dafn marosimi va undan keyingi tadbirlar murakkab 
bo‘lishiga qaramay o‘ziga xos jihatlari bilan ajralib turadi. Dastlab kishi jasadi 
podyob (o‘likni to‘liq yuvish) marosimi olib boriladi. Jasadni ko‘targan va yuvgan 
kishilar barashnum (o‘likka tegib ketgan va og‘ir gunohlar qilgan kishilarni 
poklash) uzoq vaqt davom etadigan marosim bo‘lib, u itlar yordamida amalga 
oshiriladi. Marosimning o‘limdan keyingi hayot uchun foydali ekani uqtirilgan 
holda, har bir dindorga umri davomida bir marta bo‘lsa-da, tavsiya qilinadi. Undan 
tashqari Yasna (Yasnaning 27 bo‘limi o‘qilishi) marosimi muqaddas olov oldida 
mobadlar tomonidan amalga oshirilib, unda dron (maxsus tayyorlangan non) va 
xum (xaoma, maxsus tayyorlanadigan muqaddas ichimlik) ishtirokchilarga 
tarqatiladi. 
An’anaviy dafn marosimi bo‘yicha jasadni daxma (erdan 4–5 metr 
balandlikda silindr shaklida bo‘lgan maxsus joy) ga qo‘yilib, unga o‘liklar ustma-


27 
ust tartib bilan yotqiziladi. Ta’limotga ko‘ra, o‘lik Axrimanninng vaqtinchalik 
g‘alabasi oqibati bo‘lgani bois u nopok hisoblanadi. Shuning uchun yirtqich qush 
va hayvonlar ixtiyoriga topshirilgan jasaddan qolgan suyaklar terib olinib, novus 
(maxsus quticha)larga solingandan so‘ng daxmaga qo‘yiladi. Ammo, 1970-yillar 
boshlarida Eronda jasadni beton qabrlarga ko‘mish amaliyoti boshlangan. Dafn 
marosimida nasusa (qutiga ko‘muvchilar)lar nomli ijtimoiy tabaqa vakillaridan 
kamida ikki kishi ishtirok etishi lozim. Dafnning bir kishi tomonidan amalga 
oshirilishi katta gunoh hisoblanadi. Noiloj vaqtda esa itning ko‘magidan 
foydalanish mumkin. 
Zardushtiylik diniy tizimida Eron mobadlari kengashi (Anjumani mug‘one 
Iron) faoliyat ko‘rsatib, ruhoniylar rutbasidan tashkil topgan. Zardushtiylikning 
diniy iyerarxiyasi Ratu (zardushtiylikning himoyachisi, mas’um mobad), Mobadan 
Mobad (mobadlarning mobadi), Sar-Mobad (yoki pahlaviycha, Bozorg dastur, 
mobadlarning sardori, katta mobad), Dastur (ko‘rsatma beruvchi, yetakchi mobad), 
Mobad (o‘rta maqomli mobad), Xirbad (quyi maqomdagi mobad) va Mobadyor 
(mobad oilasidan bo‘lmagan ruhoniy). 
Hozirgi vaqtda zardushtiylarning gebr (Eron) va fors (Hindiston) jamoalari 
saqlanib qolgan. Jumladan, Hindistonda zardushtiylikka e’tiqod qiluvchi kam sonli 
parslar bo‘lib, ular VII asrda Eronga islomning kirib kelishi oqibatida Hindistonga 
qochib kelgan fors zardushtiylarining avlodlari hisoblanadi. Forsiylar dastlab 
Kathiavardagi Diu va Gujarotdagi Senjenda yashaganlar. Keyinchalik Mumbay 
(Bombey)ga ko‘chib o‘tgan zardushtiylar soni 100000 kishi atrofida bo‘lib, hozirgi 
kunda Hindiston aholisining 0,007 foizini tashkil qilmoqda. Undan tashqari 
Avstraliya, Yevropa, Shimoliy va Lotin Amerikasi, Rossiya Federatsiyasi va MDH 
mamlakatlarida zardushtiy jamoalari mavjud. 
Hozirgi vaqtda zardushtiylikka e’tiqod qiluvchilar soni 200000 dan oshadi. 
2003 yil UNESCO tomonidan zardushtiylikning 3000 yilligi nishonlandi. 

Yüklə 1,07 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   45




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin