Barnabas İncili 248
Ve bunu deyip, dört meleğe görünmelerini ve meselenin nasıl
geçtiği konusunda şahitlik etmelerini rica etti. Bunun üzerine,
melekler dört parlak güneş gibi göründüler, öyle ki, herkes
korkudan yine ölü gibi yere düştü. O zaman İsa meleklere,
görünebilsinler ve konuştukları annesiyle ashabı tarafından
duyulabilsin diye, giymeleri için dört keten bezi verdi. Ve her
bir kimseyi yerden kaldırıp, rahatlatarak dedi,
“Bunlar Allah'ın elçileridir; Allah'ın gizliliklerini bildiren
Cebrail, Allah'ın düşmanlarına karşı savaşan Mikâil, ölenlerin
ruhlarını alan Rafail (Azrail) ve herkesi Son Gün'de Allah'ın
mahkemesine çağıracak olan Uriel (İsrafil).”
O zaman dört melek, Allah'ın İsa'yı nasıl çağırdığını ve bir
başkasını sattığı cezayı çekmesi için Yehuda'yı nasıl
değiştirdiğini Bakireye naklettiler. Sonra, bu satırları yazan dedi,
“Ey muallim, sen bizimle birlikte kalırken benim için meşru
olduğu gibi, şimdi de sana soru sormak benim için meşru
mudur?” İsa cevap verdi, “Ne istersen sor Barnabas, sana cevap
vereceğim.” O zaman bu satırları yazan dedi, “Ey muallim,
Allah rahim olduğu halde, neden senin öldüğüne inandırarak
bize eziyet etti? Ve annen senin için o kadar ağladı ki, nerdeyse
ölecekti. Ve Allah'ın bir mukaddesi olan sen, Allah neden
üzerine, Kalveri dağında hırsızlar arasında öldürüldüğün
iftirasının atılmasına izin verdi?” İsa cevap verdi,
“İnan bana Barnabas, her günahı ne kadar küçük de olsa, Allah'a
karşı günahla suç işlendiğinden, Allah büyük ceza ile
cezalandırır. Bu nedenle, annem ve benimle birlikte olan imanlı
şakirtlerin beni birazcık da dünya sevgisiyle sevdiklerinden,
adaletli olan Allah, Cehennem alevleriyle cezalanmaması için
bu sevgiyi şu andaki üzüntüyle cezalandırdı. Her ne kadar ben
dünyada suçsuz idiysem de, insanlar bana “Allah ve Allah'ın
oğlu” dediklerinden, Hüküm Günü'nde şeytanların alayına
uğramayayım diye herkesi benim çarmıhta öldüğüme inandırdı.