Barnabas İncili
84
32. Yunus Peygamber.
Bir kaç gün sonra, İsa Samirelerin bir şehrine uğradı; kendisini
şehre almadıkları gibi, havarilerine ekmek de satmak
istemediler. Bunun üzerine Yakup
ve Yuhanna dediler,
-
Muallim, razı olur musun ki, Allah'a dua edelim de, gökten
bu insanların üzerine ateş indirsin?
-
Hangi ruhun sizi çektiğini bilmiyorsunuz da, böyle
konuşuyorsunuz. Hatırlayın ki, Allah, içinde Allah'tan
korkan kimse görmediğinden Ninova'yı yıkmaya karar
vermişti. Burası, öylesine kötüydü ki,
Allah Yunus
peygamberi bu şehre göndermek üzere çağırdı. O da halktan
korkusundan Tarsus'a kaçmak istedi. Bunun üzerine Allah
O'nu denize attı ve bir balığa yakalanıp, Ninova yakınına
fırlatıldı. Ve orada tebliğde bulundu, insanlar tövbeye
geldiler ve Allah da kendilerine acıdı, Öç için çağıranlara
yazıklar olsun çünkü her insanın içinde Allah'ın öcünü
çekecek
bir neden bulunduğundan, başlarına gelecektir.
Şimdi söyleyin bana, bu şehri bu insanlarla birlikte siz mi
yarattınız? Ey siz deliler, emin olun ki hayır. Çünkü tüm
yaratıklar bir araya gelse, hiç
yoktan yeni tek bir sinek
yaratamazlar. Eğer, bu şehri yaratmış olan Sübhân ve Azim
Allah şimdi onu yaşatıyorsa, siz hangi nedenle onu yıkmayı
arzularsınız? Neden şöyle demediniz? “Razı olur musun ki
muallim Allah'ımız Rabbe dua edelim de, bu insanlar
tövbeye gelsinler?” Kesinlikle, benim havarimin yapacağı
doğru hareket budur. Kötülük yapanlar için Allah'a dua
etmektir. Habil, Allah'ın lanetine uğrayan kardeşi Kabil
kendisini öldürürken böyle yaptı. İbrahim, karısını
kendisinden alan Firavun için de böyle yaptı
ve bunun
üzerine Allah'ın meleği, Firavun’u öldürmedi de, vurup
sakatladı. Dinsiz kralın iradesiyle mabette öldürülürken,
Zekeriya da böyle yaptı. Allah'ın tüm dostları ve kutsal
peygamberlerle
birlikte, Yeremya İşaya, Hezekiel, Danyal
ve Davud böyle yaptılar.