Q.X.Muftaydinov, H.M.Qodirov, E.Yu.Yulchiyеv Ekologiya.
90
P.D. Yaroshenko jamoalarning o‗zgarishini boshqacharoq tushuntirishga
harakat qildi va suksessiyalarni quyidagicha bo‗ldi (IV.3.1-jadval):
Tabiiy ekotizim harakatlanishi — barqarorlik muvozanati holatida bo‗lishiga
qaramay: vaqt ichida sokin, ammo doimiy o‗zgarishlarni boshidan kechirib turadi.
Bu o‗zgarishlar izchil xususiyatga egadir. Mazkur o‗zgarishlar
birinchi navbatda
jonli aholi bioglotsenozi tarkibiga kiruvchi biotalarga taalluqlidir.
Bir biotsenozning (biotlar) boshqasi bilan izchil almashinuvi suksessiya
(lotincha
suksedo
—izingdan boraman) deb ataladi.
Qurigangan daraxtni shamol ag‘darsa, uni zamburug‗,
bakteriyalar,
umurtqasiz jonzotlar tomonidan izchillik bilan o‗zlashtirishi suksessiyaga eng
oddiy misol bo‗la oladi. Avvaliga po‗stloq ostidagi jonli hujayralar o‗ladi, achish
natijasida
daraxt tanasi qorayadi, shundan so‗ng unda dastlabki zamburug‗lar
paydo bo‗ladi. Ular hujayralardagi yengil hazm bo‗ladigan moddalar bilan
oziqlanadi, binobarin daraxt tanasini har xil rangga bo‗yaydi. Bu zambur g‗lar
yuzaki qattiq chirishga sababchi bo‗ladigan subdestruktor (tuzilmani
buzishga
yaqin) deb ataladig turlar bilan almashadi. Ular ketidan asosiy ―yordamchilar‖ —
yumshoq chirish paydo bo‗lishiga ko‗maklashadigan tuzilmani buzuvchi
zamburug‗lar paydo bo‗ladi. Pirovardida chirib yaroqsiz
holga kelgan daraxt
tanasiga uni chirindiga aylantiradigan zamburug‗lar makoniga aylanadi ….
Suksessiya
lar davomida turlar o‗rtasidagi raqobat, munosabatlar tufayli asta
—sekin barqaror kombinatsiyalar sodir bo‗ladi.
Dostları ilə paylaş: