Microsoft Word ramazon va taqvo ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
84
qaerdan bunaqa gaplarni o’ylab topib, domlani masxara qilasan? Nima uchun uni yerga 
urasan? 
Birov mening soqolimni, oyog’imdagi kovush-mahsimni ko’rib, shunday savolga tutdi: 
«Qori, kel bu yerga! O’tir! Qani gapir-chi, qaerdansan nima ish qilasan? Muazzinmisan, 
imommisan?». 
«Nafaqaxo’rman». 
«Qaerdan nafaqaga chiqding?». 
«Universitetdan». 
«Qorovulmiding, qahvachimiding, yo choyxonachimiding? Kim bo’lib ishlagan eding?» 
«Professor edim, taqsir». 
«Ha-a, uzr so’rayman, domla». 
«Ey! Sen Allohdan kechirim so’ra! Nima uchun qorini, hofizni, muazzinni, imomni 
kamsitasan, past ko’rasan! Bir inson hofiz bo’lsa, osonlikcha hofiz bo’libdimi!» 
Shuning uchun, muhtaram birodarlar, mo’’minlarni sevamiz, fosiqlarni esa fisqu fasodlari 
uchun yomon ko’ramiz. 
«Bunday hazil, latifa to’qima!» – deymiz. Dinni pastga uradigan latifalarni nima uchun 
ramazonda, iftorlik dasturxoni atrofida boshqalarga aytib beryapsan? Shunday latifa 
ham aytiladimi, gapirishga boshqa narsa topa olmadingmi? Erkak bo’lsang, Sutchi 
Imomning qahramonligini tushuntirib ber! Qani, odamlar haqiqatni bilsin!»*. 
Shuning uchun «Yaxshilarni sevishlik bilan jannatga kiring!» – deydi Alloh. 
Payg’ambarimiz sallallohu alayhi vasallam naql qilmoqdalar: Allohning yaxshi qullarini, 
abrorni, taqvo ahlini sevasiz. Solih avliyo, muborak qullarini sevasiz. Ular Alloh rizosini 
o’ylaganlar, molu dunyoga, mavqe-maqomga, uy-joyga berilmaganlar, bitta ko’ylak 
bilan yashab o’tganlar. 
Avliyoullohdan biri hajga ketayotgan ekan. Bir shaharchaga yetib kelib, u yerdagi 
masjidning ichiga kirib o’tiribdi. Jamoat bilan namoz o’qibdi, undan keyingisini ham 
o’qibdi. Tashqariga ham chiqmas ekan. Inson och bo’lsa, tashqariga chiqishga ham hojat 
qolmaydi. 
Bu odam ham masjidda o’tiraveribdi. Uch-to’rt kun o’tganidan keyin jamoat. «Bu odam 
kim? Tashqariga chiqmaydi, yemaydi-ichmaydi. Eng vaqtli kelganimiz ham, eng kech 
ketganimiz ham uni masjidda ko’ramiz», – debdilar. Zotan, qoshiqdek kichik shahar . 
Biror harakat ro’y bersa, darhol bilinadigan joy. Nihoyat oldiga borib: 
«Ey, muborak, sen kim bo’lasan? Insmisan, jinmisan? Na ichasan, na yeysan?» – deb 
so’rabdilar. 
«Men falonchi yerdan kelgan ojiz birodaringizman», – deb javob qilibdi. 
«Ie, bizning uyga yur!» – deb boshlab ketibdilar.
Shunday solihlardan yana biri Madinai munavvaraga – Payg’ambarimiz sallallohu alayhi 
vasallamning masjidlariga kelibdi. Och-nahor, cho’ntagida pul yo’q, kallada esa ilm bor. 
Turibdi, turibdi, turibdi. Issiqlik toqatini toq qilibdi. Ko’zini yumibdi-da: «Yo Rasululloh! 
Men sizning ziyoratingizga keldim, sizning mehmoningizman, ochman», – debdi. 
Holsizlanib, kuchsizlikdan cho’zilib qolibdi. Birozdan keyin kimdir yelkasiga uribdi-da: 
«Tura qol, ey muborak!» – debdi. Qarasaki, sayyidlardan birisi. Qiyofasidan, sallasidan 
Payg’ambarimiz sallallohu alayhi vasallamning naslidan ekanligi ma’lum. U tushida 
Rasululloh sallallohu alayhi vasallamni ko’ribdi. Rasululloh sallallohu alayhi vasallam: 

---

Ramazon va taqvo. Mahmud As’ad Jo’shon