Nazorat uchun savollar:
1. “Manxetten proyekti” deb nomlangan o’ta maxfiy tashkilot faoliyati nima
bilan bog’liq?
2. Fashistlar Germaniyasi tomonidan tashkil etilgan “O’lim lagerlari” haqida
so’zlab bering?
3. Gitler va Mussolinining Germaniya bilan Italiya o’rtasida harbiy ittifoq
tarixda qanday nomlanadi?
4. 1939-yil 23-avgustda hujum qilmaslik haqidagi 10 yillik shartnoma
imzolangan shartnomaning maxfiy qo’shimcha ahdnomasi haqida nimalarni
bilasiz?
5. Ikkinchi jahon urushini tezlashtirgan “Sharmandali Myunxen bitimi”
haqida ma’lumot bering?
ENG YANGI DAVRDA XALQARO MUNOSABATLAR
REJA:
1. XX asrning ikkinchi yarmida xalqaro munosabatlar.
2. Dunyo siyosatida markazga intilish tendensiyalari.
3. Ko’p qutbli dunyo chizgilari.
4. Sotsializm yemirilishining sabablari va oqibatlari.
198
Tayanch
so’z va
iboralar:
Ikki qutbli dunyoda AQSh va SSSRning
yetakchiligi. Germaniyaning taqsimlanishi. BMT. NATOning tuzilishi. Kuba
inqilobi va Karib inqirozi. Qurollanish poygasi. Koreya urushi. Isroil – Arab
davlatlari urushi. AQSHning V’yetnamga hujumi. “Katta sakrash”. Afg’onistonga
SSSRning bostirib kirishi. Eron – Iroq urushi. Iroqning Quvaytni bosib olishi.
AQSh – Iroq urushlari. Ko’p qutbli dunyoning vujudga kelish sabablari. SSSRning
parchalanishi. Yugoslaviyaning parchalanishi. Yevropadagi o’zgarishlar.
“Sovuq urush”ning boshlanishi va XX asr 50–70-yillarning birinchi
yarmida ikki qutbli dunyoviy tartibning shakllanishi.
Ikkinchi jahon urushi
jahon sahnasida mavjud sharoitni o’zgartirib yubordi. AQSh va SSSR
boshchiligidagi ikki harbiy-siyosiy bloklar – NATO va Varshava Shartnomasining
qarama-qarshiligi xalqaro munosabatlarning ikki qutbli shaklini vujudga keltirdi.
Ikki bloklar orasidagi nizo dunyo miqyosidagi mafkuraviy, siyosiy va harbiy
qarama-qarshiliklarning jamiyat namunasining qarshisidagi aksi edi. SSSR va
AQSh o’rtasidagi nizo “sovuq urush” – ikki qudratli davlatlarning mafkuraviy
kurashi va geosiyosiy qarama-qarshiliklari natijasida yuzaga keldi. Bir tomondan
AQSh va Buyuk Britaniya, ikkinchi tomondan SSSR antigitler ittifoqchilari
orasidagi nizo – ikkinchi jahon urushi oxirlarida urushdan keyingi boshqaruv
to’g’risidagi savollar, kun tartibida qo’yilgan paytda antigitler koalitsiyasi
ittifoqchilari - bir tomondan AQSh va Buyuk Britaniya, ikkinchi tomondan SSSR
orasidagi nizo o’sib bordi. Buyuk Britaniya, ikkinchi tomondan SSSR orasidagi
nizo o’sib bordi.
Buyuk Britaniyaning oldingi bosh vaziri U. Cherchil ilgarigi ittifoqchilar
orasidagi to’liq uzilishni va “Sovuq urush”ning boshlanishini birinchilardan
ochiqcha e’lon qildi. U 1946-yil 5-martdagi Fulton (AQSh)dagi nutqida
kapitalistik mamlakatlarga kommunizmni eksport qilish rejalari va SSSRga qarshi
kurashish uchun anglo-amerika ittifoqini tuzishga chaqirdi. Sovet Ittifoqi o’z
navbatida natsizm bilan kurashishda va xalqaro sahnada dunyoviy sotsialistik
tizimni yaratishdagi mavqeini mustahkamlashdagi yutuqlarini ko’rib chiqardi.
199
G’olib davlatlarning qattiq qarama-qarshiligi natijasida 1947 – 1949-yillarda
okkupatsion Germaniyasida ikki davlat – Germaniya Demokratik Respublikasi
(GDR) va Germaniya Federativ Respublikasi (GFR)ni paydo bo’lishiga olib keldi.
Dunyoning bo’linishi aniq chizgilarni oldi.
Keyingi yillarda AQSh boshchiligidagi G’arb mamlakatlari Sovet Ittifoqi
munosabatida “kuchlar mavqeidan” siyosat o’zaniga doir bir necha tadbirlar
o’tkazishdi. Ular ichida eng muhimi dunyo bo’ylab “kommunizmga qarshi salib
yurishi” ga boshchilik qilgan Trumen doktrinasi (1947-yil) Yevropa
mamlakatlariga iqtisodiy yordam dasturi – Marshall rejasining tadbiq etilishi (1948
– 1952-yy), atlantika harbiy siyosiy bloki – NATO (1949-y)ning tuzilishi va
shunga o’xshash Osiyodagi bloklar (SEATO, SENTO, ANZYUS) shular
jumlasidan. Dunyoviy antikommunizmning qurilishi bevosita urushdan so’ng
iqtisodiy va harbiy-siyosiy munosabatlarda eng qudratli sanalib AQSHga
asoslangan edi. Amerikalik boshliqlar ikkinchi jahon urushi tugashining 1-
kunlaridan AQShning dunyo hamjamiyatidagi ildam o’rnini mustahkamlashga
harakat qilishdi. 1949-yil oxiriga SSSR o’zining 1-atom bombasini sinagunga
qadar, AQSh yagona atom quroliga ega mamlakat sanalardi. Vashington xalqaro
tashkilotlar orasida, ya’ni Amerika Davlatlari Tashkilotlari (ADT), Dunyo banki va
Xalqaro valyuta fondi, Narx va savdo bo’yicha bosh shartnomasi, Iqtisodiy
hamkorlik va taraqqiyot tashkiloti va boshqalar asosiy o’rin egalladi. Ayniqsa, 40-
yillarning oxiri 50-yillarda Koreya yarim orolida, Yaqin Sharq, Kongo, Kiprdagi
nizolar vaqtida AQSh BMTning Bosh Assambleyasidan bir necha marotaba
o’zining imperik maqsadlarida foydalandi. Bunga bahona bo’lib, “ittifoqning
to’g’ridan-to’g’ri aralashuviga halaqit berish” deklaratsiyasiga intilish xizmat
qilardi. O’sha yillarda mashhur gazeta magnati G. Lyus “Urush tugashi AQShga
shu darajada ta’sir ko’rsatadiki, natijada Amerika asri keladi” g’oyasi bilan chiqdi.
“Amerika asri” XX asrning ikkinchi yarmida dunyo sahnasida Amerika
siyosatining shiori bo’ldi.
Biroq, AQSh o’zining harbiy va siyosiy qudrati bilan urushdan so’nggi
dunyoda yagona yo’lboshchi bo’la olmadi. Xalqaro darajada AQSh, o’z ta’siri
200
ostidagi hududlarga aralashadigan begonalar bilan qattiq kurashadigan boshqa
mavjud yirik davlat SSSR bilan hisoblashishga majbur edi.
Sovet Ittifoqi urushdan qudratli harbiy-siyosiy davlat bo’lib chiqdi va AQSh
kabi eng qudratli davlat bo’lishga harakat qilardi. Gitler Germaniyasini yengishda
muhim rol uynagan Sovet Ittifoqi dunyoda o’zining ta’siri va obro’sining oshishiga
erishdi. Urushdan keyingi tartibga solish natijasida Sharqiy Yevropa (Bolgariya,
Chexoslovakiya, Vengriya, Pol’sha, Albaniya va Yugoslaviya) va Osiyodagi
(Xitoy, V’yetnam, KXDR va boshqalar) mamlakatlarning bir guruhi SSSR
ta’siriga tushib qoldi. Dunyoviy sotsialistik tizim shakllanishiga zamin yaratildi va
bunga 60-yillarda Kuba ham qo’shildi. SSSR va boshqa sotsialistik mamlakatlar
tobe xalqlar va davlatlarda milliy-ozodlik harakatlarni qo’llab-quvvatlashdi.
Natijada uchinchi dunyoda sotsialistik yo’l tanlagan davlatlar guruhi vujudga keldi
va roli oshib bordi.
Urushdan so’ng vayron bo’lgan iqtisodiyotni tiklagan Sovet Ittifoqining
rahbariyati diqqatni harbiy qudratni mustahkamlashga qaratdi. AQShning yadro
monopoliyasini yengish uchun SSSR shaxsiy yadro qurolini yaratish dasturini
ishlab chiqdi. 1949-yil Sovet Ittifoqida atom bombasining sinovi bo’lib o’tdi. Shu
yili Yevropa sotsialistik mamlakatlari o’zaro iqtisodiy yordam kengashini tashkil
etishdi va keyinchalik bunga Mongoliya, Kuba va V’yetnam qo’shildi. Bu tashkilot
sotsialistik mamlakatlarning bir-biriga iqtisodiy yordam, iqtisodiy hamkorlik
rejalarini boshqarish va xalqaro mehnat taqsimotini vujudga keltirishda katta rol
uynadi. Sotsialistik lagerni biriktirish va NATOning harbiy hujumidan
himoyalanish uchun 1955-yil mayda Varshavada SSSR va Sharqiy Yevropa
sotsialistik davlatlari Pol’sha va Chexoslovakiya, Ruminiya, Bolgariya, Vengriya,
Albaniya (1968-yil shartnomani 1 tomonlama denansatsiya qildi) bilan do’stlik,
hamkorlik va o’zaro yordam haqidagi shartnoma asosida mavjud Varshava harbiy
pakti dunyo miqyosidagi kuchlar muvozanatini saqlashda muhim rol uynadi.
Shunday qilib XX asr 50-yillar boshlaridagi mafkuraviy siyosiy va harbiy-
siyosiy munosabatlar dunyoviy kenglik ikki qarama-qarshi qismga ajratilgan edi.
Shu bilan birga ikki tizimning har biri o’zini xalqlarning umid va qiziqishlarini
201
ifodalovchi va himoyalovchi hisoblar, ayniqsa, o’zining g’alabasini to’liq va
qarama-qarshi tomonning halokati muqarraligini asoslar edi. O’z holatining
g’oyaviy asosini ishlab chiqib AQSh o’zini ozod dunyo himoyachisi deb SSSR o’z
navbatida dunyo demokratiya va sotsializm tayanchi deb e’lon qildi.
“Sovuq urush” qudratli davlatlar orasidagi ishonchsizlik qurollanish
poygasining tezlashishi, harbiy bloklar yaratilishi xalqaro munosabatlarda harbiy
kuchlarning ishlatilishi, janjalli savollarni kelishuv asosida hal qilishdan bosh
tortish va boshqalar bilan ta’riflanadi. SSSR va AQSh o’rtasidagi munosabatlar
qulayligi har bir davlat tashqi siyosiy yo’nalishining asosi edi. Bu vaziyat ikki yirik
davlat orasida bo’lingan dunyoni doimiy diqqatini qaratardi. Dunyoviy jamiyatda
ikki qutbli ierarxik tuzilish vujudga kelib, buning boshida ikki qudratli davlat,
ulardan so’ng buyuk davlatlar BMTning Xavfsizlik Ittifoqi a’zolari, keyin xalqaro
maqsadlarni yechishda qo’shiladigan davlatlar turardi.
Ushbu geosiyosiy qiziqishlar o’yinida yer kurrasining barcha joyidagi
nizolar bir-biriga qarshi tomonlarning global kurashlarining asosiy qismi sifatida
ko’riladi. Har ikki tomonlarning ko’zida ushbu nizolarni masalalarning yechimini
Sharq yoki G’arbning yutug’i yoki mag’lubiyati sanalardi. Shu bilan birga u yo bu
tomondan koinotning biror joyini yoki biror davlatning olishi boshqa tomonning
mag’lubiyati hisoblanadi. Ikki qudratli davlatlar va ularning bloklarining bosh
harakatlanuvchi asoslardan biri o’zining xavfsizligini ta’minlash edi. Ayniqsa, ikki
tomonning
diqqat
markazida
harbiy
qudrat
oshirish
turardi.
Xalqaro
munosabatlarning rivojlanishi qurollanish poygasining tezlanishi bilan bog’liq
bo’lib, odamzot taqdiriga katta xavf tug’dirgani uchun dunyoning ilg’or
mamlakatlarining kuchlaridan jiddiylikni talab etardi.
Biroq, dushman bloklarning boshchiligida urushlardan keyingi dunyo
adashgan ikki qutblilikka sig’mas edi. Bundan tashqari keyingi o’n yilliklarda,
ayniqsa, 60-yillardan boshlab uni ko’pgina omillar buzardi. Ikkinchi jahon
urushidan keyingi jarayonlar kolonial imperiyalarning yemirilishi va ko’pgina
yangi mustaqil har xil g’oyaviy va siyosiy yo’nalishlarga ega davlatlarning tashkil
topishi muhim ahamiyat kasb etadi. Asosan dunyo uch xil turli dunyolarga: 1-
202
kapitalistik, 2-sotsialistik, 3-rivojlanuvchi, iqtisodiy taraqqiyot bosqichi bir-biridan
farq qiluvchi dunyolarga bo’lingan edi.
Ikkinchi jahon urushi Afrika va Osiyo davlatlarining ichki taraqqiyotida
chuqur va bir necha o’zgarishlarga olib keldi. Birinchi jahon urushidek bu davlatlar
xalqlari ixtiyorsiz jang qiluvchi davlatlar tomonidan urushganlar. Masalan, Hind
diviziyalari Birmada, Shimoliy va Sharqiy Afrikada, Yaqin Sharqdagi ittifoqchi
kuchlarning yirik platsdarmlariga xizmat qilib, jang qilgan. Urush davomida
kolonial va tobe davlatlar og’ir yo’qotishlar berishdi. Masalan, Yaponiya bilan 8-
yil mobaynida urushda Xitoyda halok bo’lgan va yaradorlar 18 mln.ni tashkil etdi.
1943-yil bir hind provinsiyasi Bengaliyadagi ocharchilikda 4,5 mln. kishi halok
bo’ldi. Yapon okkupatsiyasi davrida ocharchilik va og’ir mehnatdan 4 mln.ga
yaqin indoneziyalik halok bo’ldi.
Shu bilan birga ikkinchi jahon urushi tegishli davlatlar xalqlarining bundan
keyingi milliy kapitalizmining rivoji va milliy o’zlikni anglashni o’sishiga imkon
berdi. Birinchi jahon urushiga nisbatan u katta masshtablarda koloniyalarga va
metrologiyalarga qarama-qarshiligini tezlashishiga, ayniqsa milliy ozodlik
harakatlarning ko’tarilishini rag’batlantirdi. Urush og’irliklari ko’pchilik
odamlarning kayfiyatini tubdan o’zgarishiga imkon berdi. Jamiyat o’z-o’zini
anglashiga koloniya va mute davlat aholisini harbiy harakatlarga qatnashish
tajribasi katta ta’sir ko’rsatdi. Urush qatnashchilari harbiy, texnik va tashkiliy
amaliyotga ega bo’lib, bu ularning urushdan keyingi milliy-ozodlik urushida o’z
foydasini berdi.
Urush natijasida Yaponiya qattiq mag’lubiyatga uchrab, o’zining
koloniyalaridan ajralib qoldi va vaqtincha buyuk davlat statusini yo’qotib Amerika
okkupatsiyasidan qutilgan Koreya o’z mustaqilligiga erishdi, biroq 1950–1953-
yilgi harbiy nizo natijasida u ikki qarama-qarshi davlatga – Shimolga Koreya Xalq
Demokratik Respublikasi, Janubga – Koreya Respublikasiga bo’lindi. Indoneziya
va Hindixitoy xalqlari fransuz va golland kolonizator bilan uzoq va dahshatli
janglarda o’z mustaqilliklarini qo’lga kiritish uchun kurashishdi.
203
Xitoy ikki jahon urushlari oralig’ida yarim mustamlakadan 1945-yilda
Buyuk davlat statusi va BMT Xavfsizlik xizmatining doimiy a’zoligiga bo’lgan
yo’lni bosib o’tdi. Biroq, XX asr 40-yillarning ikkinchi yarmida bu davlatda
fuqarolar urushi boshlanib, 1949-yilda Xitoy Xalq Respublikasi tashkil topishi
bilan tugadi. Boshqa Buyuk Osiyo-davlati Hindiston ikkinchi jahon urushi oxirida
Angliya mustamlakasi edi, ammo mustaqillik uchun kurashuvchi xalqlarning
harakati natijasida 1947-yilda ikki mustaqil davlatlar Hindiston va Pokiston
vujudga keldi.
Ikki qutbli dunyo tartibi asosida 50-yillarning oxirida Sovet-Xitoy
munosabatlarining yomonlashuvi natijasida kamchiliklar bilinardi. Boshida XXR
to’laligicha SSSR va boshqa sotsialistik ittifoqlar andoza olardi. Biroq, 50-
yillarning oxirida vujudga kelgan siyosiy va g’oyaviy kelishmovchiliklar SSSR va
Xitoy rahbariyatini ochiq qarama-qarshilikka olib keldi. Bu uzilish xalqaro
munosabatlarda yangi element olib keldi. Xitoy rahbariyati Xitoy Kommunistik
Dostları ilə paylaş: |