5 mavzu gnoseologiya – bilish falsafasi bilishning mazmun va mohiyati bilish nazariyasining predmeti. «Gnoseologiya»

Ratsionalizm
(ratsionalistlar) insonda tug’ma g’oyalar, adolat, insoniylik, uyg’unlik 
g’oyalari va tajribadan olinishi mumkin bo’lmagan boshqa g’oyalar mavjudligidan kelib chiqadi. 
Zotan, tajriba to’la adolat, yalpi insoniylik mavjud emasligini, bizni qurshagan dunyoda 
uyg’unlik ustidan xaos hukm surishini ko’rsatadi. Bunda ayrim ashaddiy ratsionalistlar (masalan, 
Platon, Avgustin va ularning hamfikrlari) ko’rsatib o’tganidek g’oyalar inson aqliga xos tug’ma 
g’oyalar bo’lib, ularni inson faqat o’z aqlidan olishini qayd etadilar; boshqa, mo’’tadil 
ratsionalistlar (masalan, Leybnits, Vol’f, Baumgarten) esa, g’oyalar aqlga bog’liq bo’lmagan 
holda mavjud bo’lsa-da, biroq ular faqat aqlda tafakkur va falsafiy mushohada yuritish 
jarayonida tug’ilishini ta’kidlaydilar.

---

Empirizm (empiristlar, Frensis Bekon, Lokk, Gobbs, YUm, Feyerbax), aksincha, inson, 
insoniyat shaxsiy yoki ijtimoiy tajribaga ega bo’lgunga qadar biron-bir g’oya mavjud bo’linishni 
inkor etadilar. Ular barcha g’oyalar inson ongi zamirida yo shaxsiy tajriba, yo boshqalar 
tajribasi, butun insoniyat tajribasini umumlashtirish orqali tug’ilishini qayd etadilar va bu tezisni 
isbotlashga harakat qiladilar. Ularning fikriga ko’ra, tajriba inson ongida uning sezgilari va 
o’zini qurshagan dunyoni idrok etishi orqali aks etadi. Falsafada idrok etishni 
persepsiya 
(lotincha «perception» - idrok etish) deb atash odat tusini olgan. Persepsiya o’zini qurshagan 
dunyodagi narsalar va hodisalarni sezgilar orqali idrok etishga aytiladi, borliqni aql bilan 
anglash, bilish, ularni g’oyalarda ifodalash esa 
appersepsiya
deb ataladi.
Gnoseologiya inson bilimining chegaralari to’g’risidagi masalani yechishni ham o’z ichiga 
oladi. Ko’pgina empiriklar (masalan, David YUm, Dyubua Raymond, agnostiklar) va 
ratsionalistlar (masalan, Kant va uning hamfikrlari) inson nafaqat umumiy narsa va hodisalarni, 
balki muayyan, konkret narsalarni ham bilishi mumkin emas, degan fikrga qo’shiladilar. Ayrim 
narsalar, hodisalar va konsepsiyalar borki, ular persepsiyamizning chegaralariga ham, 
tafakkurimiz, refleksiyamiz (lotincha «reflexes» - orqaga qaytish) doirasiga ham sig’maydi. 
Masalan, Kant Koinot ibtidosi yoki ibtidosizligi, Xudoning borligi yoki yo’qligi, jonning 
boqiyligi yoki foniyligi, axloqning sababiyligi yoki sababsizligi aqlning bilish chegaralariga 
sig’maydigan, oqilona o’rganib bo’lmaydigan transsendental (lotincha «transcendentalism» - 
chegaraga sig’maydigan) masalalardir, deb hisoblagan. XX asr pozitivistlari, empirizm 
g’oyalarini himoya qilgan yirik olimlar (Moris SHlik, Rudol’f Karnap, A.J.Ayer) Katnning 
transsendental muammolarini mantiqsiz deb e’lon qildilar.
Gnoseologiya inson bilimi va bilishga doir juda ko’p muammolar bilan shug’ullanadi. U 
bizning bilimlarimiz qay darajada e’tiqod, qay darajada ko’r-ko’rona ishonch va qay darajada 
real borliqning haqiqiy in’ikosi ekanligini aniqlashga harakat qiladi. So’nggi o’n yilliklarda 
gnoseologiyada bilimlar o’rtasidagi farq, «nimani bilaman», «qanday bilaman», «shaxsiy 
tajribamdan bilaman», «dalilga ko’ra bilaman» kabi iboralar mazmunining o’zaro nisbati 
masalalari muhokama qilinmoqda. Bir so’z bilan aytganda, gnoseologiya borliqni to’liq qamrab 
olib, unda biron-bir tafsilotni nazardan qochirmaslikka harakat qiladi. Demak gnoseologiya 
falsafaning eng muhim omilidir.