85
ĠKĠNCĠ BÖLMƏ
AZƏRBAYCAN ƏRAZĠSĠNDƏ TUNC DÖVRÜ.
ĠBTĠDAĠ-ĠCMA QURULUġUNUN
DAĞILMASI
IV FƏSİL
ĠLK TUNC DÖVRÜ. KÜR-ARAZ MƏDƏNĠYYƏTĠ
Əkinçi-maldar qəbilələr. İlk Tunc dövründə, az qala, bütün Azərbaycanın və
Zaqafqaziya ərazisinin düzən və dağlıq rayonları əkinçi-maldar qəbilələr tərəfindən
tutulur, mənimsənilir. Bu dövrdə Mərkəzi və Şərqi Zaqafqaziyanın, Şimal-şərqi
Qafqazın, həm də Cənubi Azərbaycanın və Şərqi Anadolunun əsas əraziləri elmdə
Kür-Araz mədəniyyəti adı altında tanınmış vahid maddi-mədəni irsə sahib qəbilələr
tərəfindən məskunlaşır. Bu mədəniyyət ilk dəfə 1940-cı illərdə, Kür-Araz çayları
arasındakı ərazilərdə tapılmış materiallar əsasında müəyyənləşdirilmişdir. O vaxt Kür-
Araz mədəniyyətini eneolitə aid edirdilər. Sonralar aydın oldu ki, bu mədəniyyətin
hüdudları Kür-Araz çayları arasından çox genişdir, abidələri isə e.ə. IV minilliyin
ortalarından III minilliyin son rübünədək xronoloji çərçivəni əhatə edən ilk tunc
dövrünə aiddir.
Eneolit dövründən ilk tunc Kür-Araz mədəniyyətinə keçidi bilavasitə əks
etdirən abidələr demək olar ki, hələ məlum deyildir. Ancaq bəzi abidələrdə onları bir
tərəfdən Kür-Araz mədəniyyətinə, digər tərəfdən eneolit mədəniyyətinə bağlayan
materiallara rast gəlinir.
İlk Tunc dövründə Azərbaycan və bütün Zaqafqaziya qəbilələrinin ictimai-
iqtisadi və mədəni inkişafında əhəmiyyətli irəliləyişlər baş verir. İnkişaf etmiş əkinçi-
maldar təsərrüfatı zəminində yaranan yaşayış məskənlərinin bəziləri bu dövrdə böyük
yaşayış məntəqələrinə çevrilir. Yerli xammaldan tunc məmulatın istehsalı geniş
inkişaf tapır. Əkinçilik və maldarlığın yüksək inkişafı əhalinin artımına və patriarxal
münasibətlərin qəti olaraq möhkəmlənməsinə səbəb olur.
İlk tunc dövrünün son mərhələsində yerli qəbilələrin sosial-iqtisadi həyatında
aydın müşahidə olunan dəyişikliklər baş verir. Ayrı-ayrı maldar qəbilələrin daxilində
mülki və sosial təbəqələşmə artır, hakimiyyət və mülkiyyət qəbilə başçılarının əlində
cəmləşir.
86
Azərbaycanda Kür-Araz mədəniyyəti qəbilələri eneolit dövründə tərk edilmiş
bəzi yaşayış yerləri ərazisində məskunlaşır. Naxçıvanda I Kültəpə, Ovçulartəpəsi,
Qazaxda Babadərviş, Cənubi Azərbaycanda Göytəpə və Yanıqtəpə belə yerlərdəndir.
Azərbaycanın digər ilk tunc dövrü yaşayış yerləri yeni ərazilərdə bina olunur.
Bunlardan Qobustan və Mingəçevir, Füzuli rayonunda Qaraköpəktəpə və Günəştəpə,
Beyləqan rayonunda Çardaxlıtəpə, Cəlilabad rayonunda Mişarçay, Xaçmaz
rayonunda Qəflə təpələri, Dəvəçi rayonunda Sərkərtəpə, Ağcabədi rayonunda
Cüttəpə, Bərdə rayonunda Şortəpə, Ağdam rayonunda Qarahacı və s. yaşayış yerlərini
göstərmək olar.
Azərbaycanda bu dövrün bir sıra dəfn abidələri Xankəndi yaxınlığında və
Xanlarda, Mingəçevirdə, Mil düzündə, Daşkəsən rayonunda, Şəmkir rayonunda
Osmanobuzda, Tərtər rayonunda Borsunluda, Astara rayonunda Telmankənddə tədqiq
edilmişdir.
Abidələrin öyrənilməsi Azərbaycanda İlk Tunc dövründə məskunlaşmış
qəbilələrin
təsərrüfatını,
məişətini və mədəniyyətini, ideoloji görüşlərini
işıqlandırmağa imkan verir.
Dostları ilə paylaş: