161
NƏRĠMAN HƏSƏNZADƏ
(1931)
TƏLƏSMƏ
Dedim mən sevirəm, dedi sevginən,
Dedim qoşa gəzək, dedi tələsmə.
Dedim bağ içidi, dedi seyr elə,
Dedim bir gül üzək, dedi tələsmə.
Dedim bir vədə ver, xəyala varma,
Dedi zəhmət çəkib özünü yorma.
Dedim, qadan alım, dedi yalvarma,
Dedim onda küsək, dedi tələsmə.
Dedim mən aşiqəm al yanağına,
Dedi bülbül qonar gül budağına,
Dedim,
üzük taxım qoy barmağına,
əhdi-peyman kəsək,
dedi tələsmə.
Seçmə aşıq şeirləri
162
MƏNĠ BAYRAQ KĠMĠ
TUTUN YUXARI
Mənim həyatımın nə mənası var,
sizin üzünüzdə gülüş olmasa.
Babamın yadigar bir duası var:
səngər nəyə gərək döyüş olmasa.
Həyatın əzəli qanunu budur,
bağı dolaşırlar bağ bağ olanda.
Hər torpaq dünyada
məmləkət olmur,
parça var – yaşayır bayraq olanda.
İnsanlar olubdu dünyada bir vaxt,
kimidən ad qalıb, kimidən əsər.
Dibçəkdə bəslənən palıdlara yox,
çöldə – ağaclara meşə deyiblər.
Çətindir keçilən ömür yolları,
yaşamaq özü də istəyir hünər.
Məni bayraq kimi tutun yuxarı,
sizə lazım olsam… o parça qədər.
|
