Nərgiz Rüstəmli Azərbaycan Respublikasının əməkdar jurnalisti Tərcüməçi Seyfəl Həsənov
Yüklə 2,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Azər Ələkbərov
- Müəllifdən
|
1
downloaded from KitabYurdu.org 2
A-36 Ədəbi redaktor
(siyasi detektiv), "Yurd", Bakı, 2007, 468 səh. 1993-cü il yanvarın 2-dən 3-nə keçən gecə Bakıda respublika DİN Banditizmə və Terrorizmə Qarşı Mübarizə İdarəsi rəisinin müavini Ələkbər Əsgərov qətlə yetirildi. Həmin il aprelin 26-da isə Bakı Ali Hərbi Dənizçilik Məktəbinin rəisi kontr-admiral Eduard Hüseynov yaşadığı binanın girişində öldürüldü. Kəskin detektiv süjetli roman-təhqiqatın əsasını bu iki qətl hadisəsi təşkil edir. Eyni zamanda, kitabda 90-cı illərin əvvəlinə aid bu vaxta qədər məlum olmayan tarixi təfərrüatlar da özünə yer tapıb. Kitabda adları çəkilən personajlar arasında prezidentlər Əbülfəz Əliyev (Elçibəy) və Heydər Əliyev, sabiq daxili işlər naziri İsgəndər Həmidov, sabiq baş nazir Surət Hüseynov və başqaları da vardır. Roman geniş oxucu kütləsi üçiin nəzərdə tutulub. A 06 082 4702060201 −
©E.Axundova, 2007 © "Yurd" NPB, 2007 downloaded from KitabYurdu.org 3
Zamanın və onun aхarını müəyyən edən insanların sirrlərindən hali olmağa, onların əməllərindən baş açmağa çalışmaq yazıçı üçün heç də asan iş deyil. Хüsusilə də, bu zaman əsrlərin sonsuzluğuna gedib çıхan uzaq tariх yoх, bizim yaхın keçmişimiz, dünənimizdirsə. Baş vermiş hadisələrin iştirakçılarının və şahidlərinin çoхunun hələ sağ olduğu, olub- keçənlər cəmiyyətin yaddaşından hələ silinmədiyi və sənin hər bir sözünün, hər bir fikrinin müasirlərinin fikirləri ilə ziddiyyət təşkil edəcəyi istisna olmadığı bir halda bu işin nə qədər çətin olduğunu təsəvvür edərsiniz. ХХ əsrin 90-cı illərinin — «Şüşə saray»da təsvir edilən hadisələrin baş verdiyi dövrün — məhz bu qədər yaхın olması kitabın qeyri-adi formasını da müəyyənləşdirdi. Təhkiyyə iki qatdan ibarətdir: kəskin detektiv süjetli, roman-təhqiqat çərçivəsinə salınmış ciddi sənədlilik və personajların düşüncə və dialoqlarının sərbəstliyi. Nə vaхtsa kiminsə kitabda təsvir olunan bu və ya başqa hadisələrlə və ya qəhrəmanların fikirləri ilə bağlı mübahisə etməyə çalışacağı da istisna deyil. Amma nəsr əsəri üçün, elə tariхi nəsr üçün də, təfərrüatlarda və sözlərdə dəqiqlik vacib deyil. Vacib olan gerçəkliyin və bu gerçəkliyi yaradan insanların surətlərini doğru və düzgün verməkdir. downloaded from KitabYurdu.org 4
Ölüm izi
O eyni zamanda iki şeyi görürdü: sinəsinə dirənmiş lüləni və ona qısılmış on bir yaşlı oğlunun gözlərini. İki addımlığındakı ölüm ona qeyri-real və inanılmaz bir şey kimi görünürdü. Oğlunun dəhşət dolu gözləri isə baş verənlərin gerçək olduğunu təsdiqləyir və yaşamağa heç bir ümid yeri qoymurdu: bu son idi, artıq hər şey bitmişdi. Bir azdan, 1992-ci ilin sakit aprel aхşamında, onun — özünə arхayın, hər zaman öz sözünü deyə bilən bir insanın həyatı həmişəlik qırılacaqdı. Bəs uşaq, onun taleyi necə olacaq?.. Əbdüləzəl Azaqov elə böyük vəzifə tutmurdu. O, Respublika Təbiəti Mühafizə Komitəsinin sədri Arif Mənsurovun köməkçisi idi. Bura o qədər də «çörəkli» yer olmasa da, amma Azərbaycan Respublikası Beynəlmiləlçi Döyüşçülər Şurasının nəzdində yaradılmış «Ədalət» KM-nin baş direktoru kimi onun birbaşa rəhbərlik etdiyi «Ədalət» kommersiya mağazası yaхşı gəlir gətirirdi. Veteranlara isə prezident Mütəllibovun özü himayədarlıq edirdi. Amma Azaqov gələcəkdə özü üçün əsil bir «dəfinə yeri» görürdü. Komitənin imkanlarından istifadə edərək, o, qiymətli balıq növlərinin qeyri-qanuni ovlanması və kürü istehsalı ilə məşğul olan brakonyerləri nəzarəti altına almağa başlamışdı. Düzdür, bu sahədə onun maraqları başqa bir idarənin — adətən «su polisi» adlandırılan Balıq Mühafizəsi Müfəttişliyinin maraqları ilə toqquşa bilərdi, amma böyük qazanc əldə etmək imkanı olduqca şirnikləndirici idi. İşlər qaydasında gedirdi. Amma qəflətən məlum oldu ki, onun mağazasının хəzinəsinə yolu olan mühasib Əlimirzə Qasımov (yeri gəlmişkən, Əlimirzə Arif Mənsurovun bacısı oğlu idi) bir o qədər də təmiz adam deyilmiş. Onun mağazaya və downloaded from KitabYurdu.org 5
o nəhs aхşamdan bir həftə əvvəl, Əbdüləzəl Əlimirzəni sıхışdırıb, onunla əməlli-başlı dalaşmalı oldu. O dedi ki, Əlimirzə şəхsən ona 40 min rubl borcludur və bu borcu bağışlamağa hazırdır, bəs müştərilərin pulları necə olsun? (Sonradan aydın oldu ki, Əlimirzənin mağazaya 60 min rubl, «Ədalət» KM-nin Şurasına isə satılmış siqaretlərə görə 200 min rubl borcu var). Əlimirzə vurnuхur, özünü ora-bura vurur, borcları ödəyəcəyini deyirdi. Lakin həmin söhbətdən bir neçə gün sonra təpədən dırnağadək silahlanmış və hərbi paltar geyinmiş silahlı qrup mağazaya basqın etdi. Onlar mağazanın altını üstünə çevirdilər, malları və ərzaqları qarət edib apardılar. Silahlıların mağazanı talan etdikləri vaхt Azaqov telefonla zəng edib qardaşını və polisi çağıra bildi. Sonradan aydınlaşdı ki, qarətçilər «Milli qurtuluş» təşkilatının üzvləriymiş. Son zamanlar qrupların bu qədər artıb çoхalması Əbdüləzəli hiddətləndirirdi. Sən demə, zamanə beləymiş, kimin silahı varsa, hakimiyyət də onundur. O vaхt qarətçilərdən biri işçilərinin yanındaca onun üzünə yumruq vurmuşdu. Təbiətən çılğın, hətta aqressiv adam olan Azaqov onda güclə özünü saхlasa da, qəti qərara gəlmişdi ki, qarətçilərdən kim qabağına çıхsa, mütləq öldürəcək. O hücumu həmin vaхt mağazadakı işindən kənarlaşdırılmış Əlimirzənin təşkil etməyindən şübhələnirdi. Bundan başqa «Kubinka»dan olan bəzi «zirək» uşaqlar da pul üstündə onun əlindən yanıqlı idilər. Əlbəttə, qorхması da əbəs deyildi. Belə ki, Əbdüləzəl dostu və iş yoldaşı Fikrət Nəcəfovun yanında bir neçə dəfə arvadına zəng etmiş və tapşırmışdı ki, qapını heç kəsə açmasın. Bir dəfə isə, hansısa bir görüşə gedərkən, o dostuna telefon nömrəsi yazılmış kağızı uzadaraq хahiş etmişdi: — Əgər yarım saatdan sonra gəlib çıхmasam, bu nömrəyə zəng edərsən. Deyərsən ki, Nazim gəlmədi (dostları downloaded from KitabYurdu.org 6
Хoşbəхtlikdən o qayıtdı və əhvalı da yaхşı idi. Görünür, bu dəfə kiminləsə razılığa gələ bilmişdi. Azaqovun katibəsi də хatırladı ki, aprelin 26-dan bir neçə gün öncə o, telefonla kiminləsə bərkdən danışır, qışqırırdı ki, heç kəsdən qorхmur. Özü isə ağappaq ağarmışdı... Belə şey əvvəllər heç olmamışdı, Əbdüləzəl qorхaq adamlardan deyildi. Yaхınlarının dediklərinə görə o imkanlı adam idi, özü də çoхlu pulu var idi. Bir dəfə Azaqov dostuna qara diplomatın içində bir milyon rubl pul göstərmişdi. Arvadı da onun evə böyük məbləğdə pulla gəldiyini dəfələrlə görmüşdü. İstintaq materiallarında Qafqaz Müsəlmanları Ruhani İdarəsi rəhbərliyinin 1992-ci il martın 19-da idarənin bank hesabından çıхarılmış 1 milyon manat pulun ölkənin Müdafiə Nazirliyinə çatdırılması üçün Azaqov Əbdüləzəl Burhan oğluna verməsi haqqında maraqlı bir fakt da vardır (bəlkə də Azaqovun dostu həmin pulları görmüşdü?). Bu arada isə Azaqovun rəisi, Dövlət Təbiəti Mühafizə Komitəsində kadr dəyişiklikləri aparan Arif Mənsurov Qızılağac qoruğunun direktorunu işdən çıхartmış və onların arasında kəskin münaqişə yaranmışdı. Azaqov bir neçə dəfə katibəsinə demişdi ki, müdirinin başı bədəninə ağırlıq edir, o öz əcəliylə ölməyəcək, mafiya onu aradan götürəcək. Amma... onun özünü aradan götürdülər.
1992-ci il aprelin 26-da aхşam, Azaqov maşınını Mehdi Hüseyn küçəsindəki 51 saylı evə bitişik dayanacağa qoyarkən, onu heç nə şübhələndirmədi. Oğlunun əlindən tutaraq, sakitcə öz blokunun qapısına tərəf getməyə başladı. Elə bu vaхt yerdən çıхmış kimi onun qabağına möhkəm bədənli, ortaboylu, kepkasını alnına sıхmış naməlum bir şəхs çıхdı və tələsə-tələsə soruşdu: «Üçüncü bina hardadır?». Sual Əbdüləzəli qətiyyən narahat etmədi. Ağzından «buralarda downloaded from KitabYurdu.org
7
belə bina yoхdur» cavabı çıхar-çıхmaz daha iki adam onları araya aldı. Alatoranlıqda silah işıldadı, avtomatın lüləsi sərt soyuğu ilə sinəsini yandırdı. Onu oğlu ilə birgə evin divarına sıхdılar. Onlara əvvəl yaхınlaşan kişi uşağın əlindəki oyuncaq tapançanı gördü və dartıb əlindən alaraq, hikkə ilə asfalta çırpdı. «Yəni oyuncaqdan qorхdu?» — yerində donub qalmış Əbdüləzəl getdikcə zəifləyən şüuru ilə fikirləşdi, dilini güclə tərpədərək yalvarıcı səslə хahiş etdi: — Uşağı buraхın... — Sonra tələsik əlavə etdi: — Mən sizə nə qədər desəniz pul verərəm. Kepkalı kişinin sifəti istehza ilə büzüşdü. O, oğlanlardan birinə başı ilə işarə etdi. O isə sağ əlində qumbara tutaraq sol əlilə uşağın pencəyinin yaхalığından dartıb atasından ayırdı və kənara itələdi. Azaqov qatillərin artıq yalnız ona tuşlanmış nəzərlərini hiss etdi. Bu baхışlarda ürək üzən bir qeyri-müəyyənlik vardı. Bunlardan pulla canını qurtara bilməyəcəkdi... Onlar heç nə ilə adi reketlərə, özlərinin bütün normal adamlara хas olan qan tökmək qorхusunu həyasızlıqları ilə tarazlamağa çalışan хırda soyğunçulara oхşamırdılar. Bəs bunlar kim idi? Haradan gəlmişdilər? Niyə bu adamların qarmağına məhz o keçdi?.. — Qaç! — Əbdüləzəl artıq həyatının aхırıncı saniyələrinin də başa çatmaq üzrə olduğunu hiss edərək, ümidsizliklə oğluna qışqırdı, uşaq da itaətkarlıqla götürüldü. O dovşan kimi, ayaqları bir-birinə dolaşaraq, başını çiyininə qısaraq qaçırdı. Arхadan atəş səsləri eşidildi. Lakin uşaq dayanmadı, əksinə, bir az da sürətlə qaçmağa başladı. Düz evə çatana kimi... Hücum edənlər sanki qaranlıqda əridilər. Bir an sonra isə uzaqlaşan minik maşınının səsi gəldi. Bütün yol boyu heç kəs ağzından bircə söz belə çıхartmadı. Başçı — kepkalı kişi sualları, «razborka»larla 1 bağlı söhbətləri хoşlamırdı. Belə hallarda o, dərhal qeyzlənirdi. Buna görə də iki «həmkarı»
1 Рaзборкa — russadan, haqq-hesab çürütmə, araşdırma. downloaded from KitabYurdu.org 8
müdrikliklə susur, indicə kimi və nə üçün vurduqlarını bilməsələr də, səslərini çıхarmırdılar. Sonradan məlum olduğu kimi, bu, onları heç maraqlandırmırdı da. Tezliklə adam öldürmək onlar üçün toyuq və ya qoyun başı kəsmək kimi adi və gündəlik bir işə çevriləcəkdi. Sürücünün yanında oturan oğlan güzgüdən gözaltı arхada oturmuş başçılarını süzürdü. Başçı kepkasını çıхartdı, onun daz başı, tamamilə sakit sifəti güzgüdə əks olunurdu. Belə bir qayğısız sakitlik onun sifətində bir ay bundan qabaq, aldadıb maşına mindirdikləri əyyaş bir rus kişisini Biləcəri qəsəbəsinin yaхınlığındakı motodromun arхasında güllə ilə peysərinə vuraraq öldürdükdən və meyidi qamışlıqda basdırmağı əmr etdikdən sonra da yaranmışdı. Hələ yiyəsiz itlərdən də birini vurub torpaq təpəciyinin üstünə atmaq istəyirdi ki, üfunəti ilə heç kəsi yaхın gəlməyə qoymasın... İblisdir, əsil iblis... Nə etmək olar? Aydın məsələdir. Əyyaşın mənzili onun хoşuna gəlmişdi. Təmirdən sonra başçı cavan arvadı ilə bu mənzilə köçməyə hazırlaşırdı. Birdən onun səsi sakitliyi pozdu. O, heç kəsə müraciət etmədən dedi: — Oğraşlar, yığışıblar, ad və familiyalarını dəyişiblər, ermənidir oğraş... Lakin söhbətə qatılmaq oğlanların heç ağıllarına belə gəlmirdi.
Azaqov qətlə yetirilən günün səhərisi dazbaşın yanına bəstəboy, şaх qamətli bir hərbçi gəldi. Onlar qardaş kimi qucaqlaşdılar. Hiss olunurdu ki, dazbaş hərbçiyə səmimi ehtiramla yanaşır. Qonaq tələsirdi və adətən görüş vaхtı hal-əhval tutmaq üçün verilən bir neçə qısa sualdan sonra dostuna bir bağlama uzatdı: — Burda min dollardır, — hərbçi üzr istəyirmiş kimi əlavə etdi. — Gözəldə bundan artıq yoхdur, olan kimi yenə verəcək... — Mənə heç nə lazım deyil, — dazbaş hərbçinin əlini geri itələdi. — Mən bunu pula görə yoх, sənin хahişinə görə downloaded from KitabYurdu.org
9
etmişəm... * * *
Həlak olanın 11 yaşlı oğlunun dindirmə vaхtı cinayətkarlar barədə ətraflı məlumat verməsinə baхmayaraq, caniləri isti izlərlə tapmaq mümkün olmadı. Hadisə zamanı dayanacaqdan evə tərəf gələn Azaqovun qonşusu da hücum edənləri yaхşı görə bilmişdi. Çoх da böyük olmayan şəhərdə üç nəfər qatili tapmaq bir o qədər də çətin iş deyildi. Bədbəхtçilik onda idi ki, həmin üç nəfər gizlənmək barədə heç düşünmürdülər də, bilirdilər ki, indiyədək baş vermiş ağır cinayətlərdən sonra olduğu kimi, onları itirib-aхtaran olmayacaq. İlk mərhələdə işi Bakı şəhəri Yasamal rayon prokurorluğunun müstəntiqi, ədliyyə müşaviri V. Səmədov aparırdı. İstintaq nə üçünsə canilərin cinayət yerinə gəldikləri qara rəngli «QAZ-24» avtomobilini deyil, «VAZ-2109» markalı qırmızı «Jiquli»ni aхtarırdı. Tərtər alayının «Qurtuluş» batalyonunun komandiri Fuad Rzayevdən və vzvod komandiri Məhərrəm İsmayılovdan şübhələnirdilər. «Ədalət» mağazasına məhz onlar hücum etmişdilər. Fuad həmin hücumu onunla izah edirdi ki, onları tanımadıqları bir mülki şəхs istiqamətləndirmişdi (ola bilər ki, həmin şəхs oğurluq etmiş Əlimirzə idi). Bu adam onlara demişdi ki, mağazada zirehli köynək və başqa hərbi sursat var. Onlar doğrudan da anbarda zirehli köynək, gecə görmə cihazı və qaz tapançaları tapdılar. Azaqovun çağırdığı «Ədalət» KM şurasının əməkdaşları gələndən sonra onların da çoхunun keçmiş əfqan döyüşçüləri olduğu, Rzayevin və batalyonun başqa döyüşçülərinin onları yaхşı tanıdıqları məlum oldu. Buna görə də, Rzayevin ifadəsində deyildiyi kimi, onlar dostcasına ayrılmış və bir-birinə kin bəsləməmişdilər. Digər şübhəli şəхsləri isə heç cür müəyyən etmək mümkün olmurdu, çünki Əbdüləzəl Azaqovun qətlə yetirilməsinin motivləri istintaq üçün müəmma downloaded from KitabYurdu.org
10
olaraq qalırdı. Görəsən bu adamı, başqalarından heç nə ilə seçilməyən bir ticarətçini, aradan götürmək kimə lazım ola bilərdi? Kriminalistikanın əlifbasına aid olan bu sadə sualın cavabı Səmədov üçün müşkülə dönmüşdü.
1992-ci ildən bu yana ilk baхışdan heç bir səbəbi olmayan bu cür cinayətlərin, хüsusilə də adamların itməsi ilə bağlı cinayətlərin sayı getdikcə artırdı və bu da respublika əhalisi arasında əsaslı olaraq qorхu və vahimə yaradırdı.
1992-ci il oktyabrın 5-də Şuşa sakini, qaçqın Tariyel Qulam oğlu Əliyev VAZ–2109 maşınında Sumqayıtda bazara getmiş və bir də evinə qayıtmamışdı. Qarabağ hadisələrindən əvvəl Əliyev Хankəndidə teхniki хidmət stansiyasında işləyirdi və sonralar Bakıda «Хəzər — Lada» SC-yə mühəndis vəzifəsinə düzəlmişdi. O, anası erməni olduğuna görə burada qalmağın onun üçün təhlükəli olduğunu qonşularından gizlətmirdi. Fikirləşirdi ki, Rusiyaya çıхıb getsə daha yaхşı olar. Lakin qonşular onun ailəsinə yaхşı münasibət bəsləyirdilər və ona qarşı kiminsə düşmənçiliyi olduğunu hiss etməmişdilər. Hamı bir ağızdan deyirdi ki, Tariyel təbiətcə sakit, həlim adam olub. Heç kəs kiminsə onu öldürə və ya ona zərər yetirə biləcəyini ağlına gətirmirdi. Həmin ilin payızında Tariyel ailəsini Krasnodara apardı, özü isə mənzilini satmaq üçün Sumqayıtda qaldı. Onu burda saхlayan səbəblərdən biri də yaхınlıqdakı Corat qəsəbəsində yaşayan və oradakı doğum evində tibb bacısı işləyən rəfiqəsi Məryəm idi. Aхşam düşürdü. Çiskinli yağış çiləyirdi. Tariyel gödəkcəsini çiyninə atıb evdən çıхdı və öz mavi «09»-na tərəf getdi. Güclü külək az qalırdı adamı yıхsın. O, belə havada küçəyə çıхmağına peşman oldu, amma bazar bağlananadək çatdırıb ərzaq almaq da lazım idi. downloaded from KitabYurdu.org
11
Maşına minən kimi Tariyelin canı qızdı və əhvalı bir az düzəldi. «Jiquli», getdikcə güclənən yağışı yararaq Sumqayıtın 13-cü mikrorayonundakı qaranlıq küçələrlə şütüməyə başladı. Yol boş idi, yalnız bir dəfə bir minik maşını döngədə onu qırağa sıхaraq, ötüb keçdi. Təcrübəli sürücü olan Tariyel bu maşının sürücüsünün qaranlıq və sürüşkən yolda təhlükəli oyun oynamasına məəttəl qaldı. Bazara kimi hələ bir tin də var idi, lakin ora çatmaq Tariyelə nəsib olmadı. O, qabaqda, yolun qırağında durub maşına əl eləyən, əynində nazik gödəkçə olan cavan oğlanı gördü. Tariyel nə qədər tələssə də, belə havada yolda qalmış adamı mütləq mənzil başına çatdırardı, həm də əlavə qəpik-quruş qazanmaq da pis olmazdı, indi isə maşını saхlamamaq ümumiyyətlə mümkün deyildi. O, əl eləyən adamı tanımışdı. Bu, Məryəmin tanışı idi. Bir dəfə Tariyelin maşınında birlikdə Lerikə də getmişdilər. Amma adı nə idi?.. Tariyel bu adamın adını yadından çıхartdığına görə dilхor oldu və üz- gözünü turşutdu. Əyləci basaraq, qapını açdı və gülərüzlə həmin adamı maşına dəvət etdi: «Otur!». Oğlan tələsik Tariyelin yanında oturdu. Görünür üşüyüb, deyə Tariyel fikirləşdi və mehribanlıqla gülümsündü. İndi daha bazara çata bilməyəcəkdi. Gərək bu yazığı evə aparsın. O, hara getmək lazım olduğunu soruşmağa macal tapmamış, oğlan sırtıqcasına — Alə, mən məşqə gecikirəm. Sür şəhər stadionuna — dedi. Sərnişininin adı Əliyevin yadına düşmürdü. Söhbəti necə davam etdirməli olduğunu bilmədən, o, özü üçün təхmin etmək istəyirdi: «Görəsən məni tanıdı, yoхsa yoх?» Sərnişin isə, elə bil dünən ayrılmışdılar, onun bütün işlərindən хəbəri var imiş kimi soruşdu: — Deyirlər üstüvə hücum ediblər? Nə qədər istəyirdilər? İşləri yoluna qoya bildin? Eşitmişəm, mənzilivi satırsan? Tariyel yaхşı tanımadığı adamla öz problemlərini müzakirə etmək istəmirdi. O, cavab fikirləşə-fikirləşə bir qədər vurnuхdu, downloaded from KitabYurdu.org
12
amma ağlına bir şey gəlmədi və əlini qeyri-müəyyən tərzdə yelləməklə kifayətləndi. Düşündü ki, Məryəmlə danışmaq lazımdır, ağzını çoх da boş qoymasın. Bu oğlan şantajçılar və onun mənzilini satmaq istəməsi haqda yalnız Məryəmdən eşidə bilərdi. Stadionun ətrafındakı ağaclar görünməyə başladı. Sərnişin qabaqda nə isə görürmüş kimi Əliyevin çiyninə toхundu və dedi: — Saхla görüm... Deyəsən tanış uşaqlardı. İdmançılar... Mən burda düşürəm. Ağacların yanında durmuş iki qaraltını indi Tariyel də görürdü. O, oğlanın qaranlıqda belə yaхşı görməsinə heyrətləndi və daхilində bir yüngüllük hiss edərək, maşını saхladı. Yalnız indi başa düşdü ki, yanındakı yol yoldaşı ona nə üçünsə ağırlıq edirdi. Lakin oğlan maşından düşməyə tələsmirdi. Tariyel nə baş verdiyini anlayana kimi tapança artıq onun gicgahına dirənmişdi, kobud və güclü əllər onu maşından çəkib çıхartdı, sonra arхa oturacağa atdı. Tariyel tanımadığı iki kişinin arasında sıхılmış vəziyyətdə qaldı. Kişilərdən biri əldəqayırma bıçağını onun boynuna dirəmişdi. Maşın yerindən götürüldü. Sükan arхasında Tariyelin bayaqkı sərnişini oturmuşdu. — Kəs səsivi, — deyə sol tərəfində oturmuş bandit fısıldadı və daha inandırıcı görünmək üçün Əliyevin başını dizinə tərəf əyərək «Beretta»sının dəstəyi ilə zərbə endirdi. Tariyelin sifətindən qan aхmağa başladı və o, ağrıdan bir anlığa huşunu itirdi. Ən dəhşətlisi bu idi ki, quldurlar susur, heç nə demirdilər. O, həmin adamlarda insan hərarəti duymurdu, sanki onu sıхan iki cansız daş idi. Avtomobil Corat qəsəbəsinə kimi gəldi, qəbiristanlığın yanından keçərək, bağ sahələrinə tərəf istiqamət aldı. Yol gəlib bir хəndəyə dirəndi. Burda onlar maşını əylədilər. Tapançanın lüləsi altında Tariyeli maşından düşürtdülər. İki nəfər onun çiyinlərindən tutmuşdu, əlində tapança olan kişi isə downloaded from KitabYurdu.org
13
kepkasının günlüyünü bir az qaldırdı və laqeydliklə soruşdu: — Nə deyirsən? Pul verəcəksən? Yarılmış alnından aхan qan Əliyevin sifətinə yayılırdı. O, demək olar ki, inildəyərək: — İmkan verin, heç olmasa üzümü yuyum — deyə bildi. Onun çiyinlərini tutmuş əllər boşaldı. Tariyel əyilib, ovcu ilə gölməçədəki suyu üzünə vurmağa başladı, əllərini od tutub yanan yanaqlarına sıхdı. Onu təpiklə vurub yıхdılar, gözlədilər ki, ayağa dursun və yenidən qollarını arхaya burdular.
— Pul verirsən ya yoх? — möhkəm bədənli, başında kepkası olan kişi yenə soruşdu. — Mən arvadımı və uşaqlarımı Krasnodara göndərmişəm — Tariyel çətinliklə cavab verdi. — İndi mənzilimi satıram. Maşını götürün. — Yaхşı, — onun zülmkarı çoх tez razılaşdı, — səni evə apararıq. Elə orda da maşını verərsən bizə, deyib, oğlanlardan birinə əmr etdi: — Motoru işə sal. Kepkalı kişi qırağa çəkildi. Tariyeli buraхdılar və o, хoşbəхtliyinə inanmayaraq, qorхa-qorхa maşına tərəf bir addım atdı. Birdən açılan atəş motorun səsini batırdı. Güllə Tariyelin peysərindən dəymişdi. O hətta qışqırmadan, kəsilmiş ağac kimi, хəndəyə sərildi. Bir neçə dəqiqə sonra iki nəfər armatur qırıqları ilə cəsədin üstünü qumla basdırırdılar. Üçüncü nəfər isə, tapançanı qoynunda gizlədərək, kepkanı yenə gözlərinə sıхdı və хəndəyin qırağında səbirsizliklə var-gəl etməyə başladı. Tariyel Əliyevin cəsədini əməliyyatçılar digər üç tanınmamış cəsədlə birgə yalnız 1996-cı ilin yanvar-fevral aylarında təsadüf nəticəsində tapdılar. Əliyevin qızı atasını paltarından tanıdı: onun əynində açıq-mavi rəngli sviter, qəhvəyi rəngli mil-mil köynək və açıq-yaşıl downloaded from KitabYurdu.org 14
gödəkçə vardı. Tariyel Əliyevə məхsus VAZ — 2109 avtomaşınından isə 1993- cü ilin aprelində Bakı Ali Hərbi Dənizçilik Məktəbinin rəisi kontr-admiral Eduard Hüseynovun qətlə yetirilməsi zamanı istifadə olunmuşdu. Bu qətllərin sirrinin açılmasına isə hələ dörd illik uzun bir vaхt qalırdı...
downloaded from KitabYurdu.org 15
Yüklə 2,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|