Elektron-şüa boruları. Sadə birşüalı boru
içərisindəki hava sorulub çıxardılan şüşə balondan ibarətdir
182
və onun içərisində qızdırılan katod K, modulyator (tor) M,
fokuslayıcı anod A1, sürətləndirici anod A2, iki cüt
qarşılıqlı-perpendikulyar meyiletdirici lövhələr ML
X
və
ML
Y
(üfüqi
və
ş
aquli
meyiletdirici
lövhələr)
yerləşdirilmişdir (şək. 5.14).
Şə
k. 5.14. Elektron-şüa borusunda şüanın
idarə edilməsi sxemi
Balonun dibinin daxili səthi (ekran E) elektron
bombardmanının təsiri ilə işıqlanma qabiliyyəti olan
lüminoforla örtülmüşdür. K, M, A1, A2 elektrodları birlikdə
elektron top adlanır. Konstruktiv cəhətdən bu elektrodlar
borunun
oxu
boyunca
yerləşən
silindrlər
şə
klində
hazırlanmışdır. Elektron topu ensiz elektron dəstəsi - elektron
ş
üası buraxır. Bunun üçün torun elektrodlarına idarəedici
gərginlik verilir (bax şək. 5.14), burada EŞİD elektron şüasını
idarəetmə dövrəsidir. Elektron şüasının intensivliyini
modulyatorun katoda nəzərən mənfi gərginliyini dəyişməklə
tənzimləyirlər. Bununla lüminoforun işıqlanmasının parlaqlığı
dəyişdirilir. Birinci anoddakı gərginlik elektron selini borunun
ekranında kiçik ölçüdə işıqlanan ləkə almağa imkan verən
ensiz şüa şəklində fokuslayır. İkinci anoda elektronları
lüminoforu işıqlandırmaq üçün lazım olan qədər sürətləndirən
183
yüksək müsbət gərginlik verilir. Formalaşan elektron şüası
ML
X
və ML
Y
meyiletdirici lövhələr cütünün arasından keçir və
bu lövhələrə tətbiq edilən gərginliklərin təsiri ilə uyğun olaraq
X və Y koordinat oxları üzrə meyil edir. Bununla da işıqlı
ləkənin borunun ekranında yeri dəyişdirilir. Şək. 5.14-də
həmçinin Y oxu üzrə şüanın başlanğıc vəziyyətə qoyulmasının
sadələşdirilmiş idarəetmə sxemi göstərilmişdir (X oxu üzrə
idarəetmə analojidir). Dəyişən rezistorun («Sürüşmə Y»)
hərəkətli kontaktının vəziyyətini dəyişməklə Y lövhələrindəki
gərginliyi dəyişmək, bununla da ekran üzərində şüanın yerini
dəyişmək olur.
Kiçik təkrarlanma tezlikli sürətli prosesləri, yaxud
birqat impulsları tədqiq edərkən elektron şüası lüminoforu
kifayət qədər həyəcanlandırmağa imkan tapmır və nəticədə
işıqlanmanın parlaqlığı lazımi qədər olmaya bilir. Ona görə
də müasir elektron-şüa borularında böyük müsbət gərginlik
verilən üçüncü anodun A3 köməyi ilə elektronların əlavə
gücləndirilməsi tətbiq olunur.
Ossilloqrafik elektron-şüa boruları həssaslıq, buraxma
zolağı, işıqlanmadan sonrakı müddət, ekranın işçi sahəsi,
lüminoforun işıqlanma rəngi və digər xarakteristikalarla
səciyyələnir.
Borunun həssaslığı
B
B
B
U
l
S =
, burada
B
l
-şüanın
borunun ekranında meyil etməsidir ki, onu meyiletdirici
lövhələrə verilən
B
U
gərginliyi yaradır. Adətən
V
mm
S
B
5
5
,
0 −
=
. Gərginliyin tezliyinin artması ilə borunun
həssaslığı azalır. Borunun buraxma zolağının yuxarı tezliyi
elə bir tezliyə bərabərdir ki, bu tezlikdə onun həssaslığı
B
S
707
,
0
qiymətinə kimi (3dB) azalır, burada
B
S
-kiçik
tezliklərdə həssaslıqdır. Nəzərdən keçirilən elektron-şüa
borularında yuxarı tezlik təxminən 100MHs təşkil edir.
184
Ekranın işıqlanmadan sonrakı müddəti elektron
ş
üasının təsirinin kəsildiyi andan təsvirin parlaqlığı ilk
ə
vvəlki parlaqlıgın 1%-ni təşkil edən ana kimi keçən vaxtla
xarakterizə olunur. İşıqlanmadan sonrakı müddəti uzun olan
(0,1 san-dən böyük) borular qeyri-periodik və yavaş dəyişən
siqnalları müşahidə etməyi asanlaşdırır. Xüsusi yadda
saxlayan borular siqnalın təsirini bir neçə dəqiqədən bir neçə
sutkaya kimi zaman intervalında saxlamağa imkan verir.
Ekranın işçi sahəsi borunun diametri ilə müəyyənləşir.
Diametri 70 mm və daha böyük olan borular buraxılır.
Lüminoforun tipi ekranın işıqlanmasının rəngini müəyyən
edir. Adətən yaşıl işıqlanma rəngli ekranlar tətbiq olunur.
Ossilloqrafın ekranından təsvirin fotoşəklini çəkilmək üçün
mavi rəngdə işıqlanan ekranlar istifadə edilir.
Müasir ossilloqraflarda həm də daha mürəkkəb,
xüsusilə birdəfəyə iki və daha çox siqnalları müşahidə
etmək üçün çoxşüalı borular, ifratyüksəktezlikli rəqsləri
müşahidə etmək üçün qaçan dalğa xətli borular və s. tətbiq
olunur.
Ossilloqrafın quruluş u və iş prinsipi. Ossilloqrafın
sadələşdirilmiş funksional sxeminə daxildir (şək. 5.15):
elektron-şüa borusu EŞB, giriş gərginlik bölücüsü GB, ilkin
gücləndiricidən IG, gecikdirmə xəttindən GX və çıxış
gücləndiricisindən
ÇG
ibarət
ş
aquli
meyiletdirmə
gücləndiricisi ŞMG, sinxronlaşdırma bloku SB, açılış
generatoru AG, üfüqi meyiletdirmə gücləndiricisi ÜMG,
amplitud AK və müddət MK kalibratorlatorları.
Tədqiq olunan siqnal giriş gücləndiricisindən və şaquli
meyiletdirmə gücləndiricisindən ibarət şaquli meyiletdirmə
kanalının Y girişinə verilir. ŞMG-nin çıxış gərginliyi şaquli
meyiletdirici lövhələrə daxil olaraq, elektron şüasının
boruda Y oxu boyunca meyillənməsini idarə edir. Ekranda
təsvirin tələb edilən ölçüsünü almaq üçün şaquli
meyiletdirmə kanalında giriş siqnalını borunun həssaslığının
müəyyən etdiyi lazımi qiymətə kimi gücləndirirlər (və ya
185
kiçildirlər). Gərginlik bölücüsünün və şaquli meyiletdirmə
gücləndiricisinin
ardıcıl
qoşulması
tədqiq
olunan
gərginliklər üçün xeyli diapazon təmin edir. ŞMG-nin əsas
gücləndirməsi ilkin gücləndirici İG ilə təmin olunur, çıxış
gücləndiricisi ÇG isə gücləndirilən siqnalın meyiletdirici
lövhələrə verilən idarəedici gərginliyə çevrilməsinə xidmət
edir.
Şə
k. 5.15. Elektron-şüa ossilloqrafının funksional sxemi
Y girişinə dəyişən gərginlik verildikdə elektron-şüa
ossilloqrafın ekranında şaquli xətt çəkir. Tədqiq olunan
siqnalın zamana görə açılmış təsvirini almaq üçün şüanın X
oxu boyunca bərabər sürətlə sürüşdürülməsi (açılışı) - xətti
açılış lazımdır. Bu, ML
X
meyiletdirici lövhələrə xətti
dəyişən gərginlik verməklə həyata keçirilir. Şək.5.16-da
xətti dəyişən (mişarvari) gərginliyin forması göstərilmişdir.
O, düzünə gedişə t
düz
(açılış müddəti) və əks gedişə t
ə
ks
malikdir.
Şə
k. 5.16. Xətti açılış gərginliyinin forması
186
Təsvirin açılış prinsipi şək. 5.17-də göstərilmişdir.
Şə
k. 5.17. Xətti açılış zamanı ossilloqramın alınmasını
izah edən zaman diaqramları
Burada ML
X
və ML
Y
lövhələrinə verilən
x
u
və
y
u
gərginliklərinin dəyişmə əyriləri və ossilloqrafın ekranında
bu zaman alınan təsvir verilmişdir.
4
1−
,
4
1
′
−
′
rəqəmləri
ilə zamanın müvafiq anlarında əyrilərin nöqtələri işarə
edilmişdir. Şək. 5.17-dən görünür ki,
x
u
və
y
u
gərginliklərinin periodu bərabər olduqda ekranda tədqiq
olunan siqnalın bir periodunun hərəkətsiz təsviri alınır.
Mişarvari gərginliyin
x
u
periodunu n dəfə artırdıqda
ekranda tədqiq olunan siqnalın n periodu görünür.
Açılış gərginliyini
AG
u
açılış generatoru AG hasil edir.
Açılış gərginliyinin real əyrisi (bax şəkil 5.16) düz t
düz
və
ə
ks t
ə
ks
gediş müddətinə - şüanın başlanğıc vəziyyətə
qayıtma müddətinə malikdir. Əks gediş zamanı elektron
ş
üanın ossilloqrafın ekranında xətlər çəkməməsi üçün onu
187
modulyatora mənfi impuls verməklə bu müddət ərzində
söndürürlər. Siqnalların geniş tezlik diapazonunda tədqiqi
mişarvari gərginliyin tezliyini açılış generatorunda
dəyişməklə təmin edilir. Bu, tədqiq olunan siqnalları lazımi
zaman miqyasında müşahidə etməyə imkan verir.
Generatorun çıxış gərginliyi EŞB-də elektron şüasının idarə
edilməsi və tələb edilən ölçüdə təsvirin alınması üçün zəruri
olan qiymətə kimi ÜMG-də gücləndirilir.
Ossilloqrafın ekranında dayanıqlı təsvir almaq üçün
mişarvari açılış gərginliyinin tezliyi tədqiq edilən siqnalın
tezliyinin misillərində olmalıdır.
x
u
və
y
u
gərginlik
tezliklərinin dəqiq misillərdə olmasını praktiki olaraq
saxlamaq kifayət qədər mürəkkəbdir. Buna səbəb açılış
generatorunun AG tezliyinin «getməsi» və tədqiq olunan
siqnalın tezliyinin dəyişməsidir. Bu, siqnalın təsvirinin
dayanıqsızlığına gətirib çıxarır. Təsvirin dayanıqlığını təmin
etmək üçün ossilloqrafda sinxronlaşdırma bloku SB vardır
(bax şəkil 5.15). Həmin blok açılış generatorunun AG
tezliyini tədqiq olunan prosesin tezliyinə uyğun olaraq
dəyişdirir (müəyyən hədd daxilində). Bunun üçün siqnal
ş
aquli meyiletdirmə kanalından sinxronlaşdırma blokuna
verilir. Onun çıxışında açılış generatorunu idarə etmək üçün
tədqiq olunan siqnalın dəyişməsi ilə sinxron impulslar hasil
olunur. Həmin impulslar onu giriş siqnalının tezliyinin
misillərinə bərabər olan tezlikdə işləməyə məcbur edir.
Açılış generatorunun belə iş rejimi fasiləsiz iş rejimi adlanır
və periodik siqnalları müşahidə edərkən tətbiq olunur.
İ
mpulsların qeyri-periodik ardıcıllığını və ya tək-tək
impulsları tədqiq edərkən AG-nin fasiləsiz iş rejimi ekranda
zaman oxu boyunca impulsların təsvirinin vəziyyətinin
qeyri-müəyyənliyinə səbəb olur. Bu halda generatorun
gözləyən iş rejimi tətbiq edilir: AG ancaq tədqiq olunan
siqnal gələndə mişarvari impuls hasil edir. Belə rejimdə
impulsların təsvirinin ekranda dayanıqlı vəziyyəti təmin
188
edilir. AG-nin gözləyən rejimi şəkil 5.18-də təsvir olunub.
Burada
giriş
impulsları
y
u
(şəkil
5.18, a),
açılış
generatorunun mişarvari impulsları
AG
u
(şəkil 5.18,b) və
ossilloqrafın ekranındakı təsvir (şəkil 5.18,c) göstərilmişdir.
Şə
k.5.18. Gözləyən açılış zamanı siqnalların təsvirinin alınmasını izah
edən zaman diaqramları: a-
y
u
giriş impulsları; b-
AG
u
mişarşəkilli
impulslar; c-ossilloqrafın ekranında təsvir
Ossilloqraflarda açılış generatorunun AG xarici
mənbədən işə salınmasının mümkünlüyü də nəzərdə
tutulmuşdur (xarici sinxronlaşdırma). Bunun üçün xüsusi
“Sinxronlaşdırma girişi” kimi giriş və A2 açarı vardır (bax
şə
k. 5.15).
İ
mpuls
siqnallarının,
xüsusilə
qeyri-periodik
siqnalların tədqiqi bir sıra xüsusiyyətlərə malikdir. Məsələn,
açılış generatoru ətalətli olduğundan işəsalma impulsuna
nisbətən müəyyən qədər zamana görə gecikmiş (
AG
t
)
mişarvari impulslar hasil edir. Bu da impulsun başlanğıc
hissəsinin ekranda zamana görə açılmamasına səbəb ola
bilər (şəkil 5.19,a). Belə təhrifləri aradan qaldırmaq üçün
ş
aquli meyiletdirici kanalda gecikdirmə xətti GX vardır. O,
ML
Y
lövhələrinə verilən siqnalın hər hansı bir
AG
g
t
t >
müddətində zamana görə sürüşməsini (gecikməsini) həyata
keçirir (şək. 5.19, b, burada
GX
u
- GX-nin çıxışında
189
gərginlikdir). Belə gecikdirmə ossilloqrafın ekranında
başlanğıc hissə də daxil olmaqla bütöv impulsun təsvirini
almağa imkan verir. Periodik prosesləri tədqiq etmək üçün
nəzərdə tutulan aşağıtezlikli ossilloqraflarda gecikdirmə
xətti olmaya bilər.
Şə
k. 5.19. Gecikdirmə xəttinin təyinatını izah edən
zaman diaqramları (a, b)
Ossilloqrafın funksional imkanlarını genişləndirmək
üçün elektron şüasını idarə etməyə imkan verən əlavə
girişlər vardır. Bir çox ossilloqraflarda şüanın X oxu
boyunca meyil etməsinin xarici gərginliklə idarə olunma
imkanı nəzərdə tutulmuşdur. Bunun üçün ossilloqraflarda
xarici idarə edən gərginlik verilən “X girişi” və baxılan
halda aşağı (sxemə görə) vəziyyətə qoyulan dəyişdirici açar
A3 vardır (bax şəkil 5.15). Ossilloqraflarda həmçinin “X
lövhələrinin girişi” və “Y lövhələrinin girişi” sıxacları vardır
ki, onlar elektron-şüa borusunun lövhələrinə bilavasitə
xarici
gərginlik
verməyə
imkan
yaradır.
Bəzi
190
ossilloqraflarda Z girişi olur. O, bölücü kondensator (yaxud
xüsusi gücləndirici) vasitəsilə elektron-şüa borusunun
modulyatoruna M birləşdirilir. Həmin girişə gərginlik
impulsları verməklə ekranda təsvirin işıqlanma parlaqlığını
modullaşdırmaq (dəyişmək) olur. Bu, məsələn, lazımi
zaman anlarında Z girişinə impulslar verməklə təsvirdə
xarakterik nöqtələri qeyd etməyə imkan verir.
Tədqiq edilən siqnalların amplitud və zaman
parametrlərini ölçərkən adətən ekranda siqnalın təsvirinin
müvafiq həndəsi öçülərini ölçürlər və kanalların həssaslığını
səciyyələndirən meyiletdirmə əmsallarının və açılış
ə
msallarının köməyilə bu parametrlərin qiymətlərini təyin
edirlər.
Ölçmələrin
dəqiqliyini
yüksəltmək
üçün
ossilloqraflar
amplitud
(AK)
və
müddət
(MK)
kalibratorlarına
malik
olur.
Həmin
kalibratorlar
meyiletdirmə əmsallarının və açılış əmsallarının nominal
qiymətlərinə nəzarət etməyə və onların qiymətini qoymağa
imkan verir. Kalibratorlar daha çox amplitud və tezlik
qiymətləri məlum olan düzbucaqlı impuls generatorları
şə
klində olur. Meyiletdirmə əmsallarını yoxlamaq üçün A1
açarı (bax şəkil 5.15) “Kalibrləmə” vəziyyətinə qoyulur.
Ş
MG-də gücləndirməni dəyişməklə ekranda şüanın
normalaşdırılmış meyiletməsi əldə edilir, bu da müvafiq
meyiletdirmə əmsalının qoyulmasına gətirib çıxarır.
Kalibrləmə impulsunun perioduna görə açılış əmsalının
normalaşdırılmış qiymətini yoxlamaq və qoymaq olur. Bəzi
ossilloqraflarda MK çıxışı ölçmə zamanı EŞB-un
modulyatoruna qoşulan stabil tezlikli generatordur.
Generatorun siqnalı ekranda növbələşən işıqlı və tutqun
sahələr yaradır. MK-ın tezliyini bilməklə onların sayına görə
tədqiq edilən siqnalların zaman parametrlərini təyin etmək
olur.
Ossilloqrafların ə sas metroloji xarakteristikaları.
Meyiletdirmə ə msalı
u
m
- giriş siqnalı gərginliyinin şüanın
həmin gərginliyin yaratdığı meyillənməsinə (şkala bölgüləri
191
ilə) nisbətidir. Daha geniş yayılmış ossilloqraflarda
meyiletdirmə əmsalı
böl
mkV
50
-dən
böl
V
10
-dək
diapazonda yerləşir. Meyiletdirmə əmsalı həssaslığın tərsi
olan parametrdir.
Buraxılış zolağ ı
- elə bir tezlik diapazonudur ki, onun
hədləri daxilində meyiletdirmə əmsalı onun hər hansı orta
(dayaq) tezlikdəki qiymətinə nisbətən 3 dB-dən çox
olmayaraq (təqribən 30%) dəyişir. Aşağıtezlik ossilloqrafları
üçün buraxılış zolağı 0-dan 1-5 MHs-dək diapazonda
yerləşir; universal ossilloqraflar üçün yuxarı tezlik onlarla
meqahersə, yüksəktezliklilər üçün yüzlərlə meqahersə çatır.
Keçid xarakteristikasının artma müddə ti və maksimal
artma
- impuls siqnallarını ölçmək üçün keçid
xarakteristikasının vacib parametrləridir.
Açılış əmsalı
t
m
- zamanın, bu müddət ərzində şüanın
açılış gərginliyinin yaratdığı meyillənməsinə nisbətidir.
Ossilloqraflar adətən açılış əmsalının geniş dəyişmə
diapazonuna malik olur. Məsələn, C1-65 ossilloqrafında
açılış gərginliyi
böl
mksan
01
,
0
-dən
böl
san
05
,
0
-dək
diapazonda yerləşir. Açılış əmsalı siqnalın X oxu boyunca
yerdəyişmə sürətinin tərsi olan parametrdir.
Gərginliyin və zaman intervallarının ölçülməsinin əsas
xətaları
ossilloqrafın girişinə sinusoidal və ya düzbucaqlı
standart siqnal verildikdə müvafiq parametrlərin maksimal
buraxıla bilən ölçmə xətaları ilə müəyyənləşir. Bu xətaların
qiymətlərindən asılı olaraq dörd dəqiqlik sinifli osilloqraflar
buraxılır. Onlar 3, 5, 10, 12%-dən çox olmayan əsas ölçmə
xətalarına malik olur.
Ə
ksər hallarda ölçmələrin əsas xətalarının əvəzinə
meyiletmə lə r ə msalının və açılış ə msalının ə sas xə taları
,
həmçinin
meyiletmə nin
və
açılış ın
qeyri-xə ttiliyi
normalaşdırılır.
192
Ossilloqrafın girişlərinin parametrləri
giriş aktiv
müqaviməti
gir
R
və giriş tutumu
gir
C
ilə təyin edilir. Adətən
MOm
R
gir
1
>
,
gir
C
isə onlarla pikofarad təşkil edir. Yüksək
tezlikli ossilloqraflarda
gir
C
bir neçə pikofarad təşkil edir.
Ossilloqraflar digər parametrlərlə də xarakterizə edilir,
məsələn, maksimal buraxıla bilən giriş gərginliyi, ekranın
işçi hissəsinin ölçüləri, tələb edilən güc, xarici ölçülər, çəki
və s.
193
Fəsil 6
RƏ QƏ MSAL ÖLÇMƏ QURĞ ULARI
6.1. Ümumi mə lumatlar
Hazırda rəqəmsal ölçmə qurğuları (RÖQ) geniş tətbiqə
malikdir. RÖQ rəqəm formasında (kod şəklində) ölçmə
informasiyalı siqnalları avtomatik hasil edən ölçmə
vasitələridir. Nəticənin rəqəm formasında təqdim edilməsi
göstərişlər
hesablanarkən
nəticənin
təyin
edilməsi
probleminin həllinə imkan verir. Bu da subyektiv xətaları
azaldır və ölçmə prosesini sürətləndirir. RÖQ analoq ölçmə
vasitələri (ÖV) ilə müqayisədə daha yüksək dəqiqlik almağa
imkan verir. RÖQ-in üstünlüklərindən biri budur ki, əldə
edilən ölçmə informasiyasının böyük massivlərinin
toplanması,
ötürülməsi,
saxlanması,
emalı
müasir
kompyuter texnologiyalarından istifadə etməklə həyata
keçirilə bilir.
RÖQ təyinatına görə rəqəmsal ölçmə cihazlarına
(RÖC) və analoq-rəqəmsal çeviricilərinə (ARÇ) bölünür.
RÖC-ün çıxış siqnalı rəqəmsal hesabat qurğusunda (RHQ)
ə
ks olunan onluq ədəd şəklində təqdim olunur. ARÇ-nin
çıxış siqnalı kod şəklində, adətən ikili kod şəklində təqdim
olunur. Rəqəmsal-analoq çeviriciləri (RAÇ) RÖC və ARÇ-
nin qovşaqları, həmçinin avtomat qurğular kimi istifadə
edilir. Onlar kodun analoq kəmiyyətinə çevrilməsi üçün
nəzərdə tutulmuşdur.
RÖQ-in işinin əsasını analoq-rəqəmsal çevirmə
prinsipi təşkil edir. Bu prinsipin mahiyyəti zamanın qeyd
olunan
i
t
anlarında
analoq
ölçülən
kəmiyyətinin
qiymətlərinin müvafiq kod kombinasiyası (ədədi)
( )
i
t
N
ilə
təqdim edilməsidir. Çevirmə prosesində zamana görə
diskretləmə və səviyyəyə görə kvantlama həyata keçirilir.
194
Analoq-rəqəmsal çevirməsinin prinsipi şək. 6.1-də
aydınlaşdırılır.
Diskretləmə nəticəsində ölçülən analoq kəmiyyəti
( )
t
X
zamanın müəyyən
i
t
anlarında özünün qiymətləri
(hesabatlar) ardıcıllığına
( )
{
}
i
t
X
çevrilir, yəni elə
kəmiyyətə çevrilir ki, onun qiymətləri ancaq zamanın
müəyyən anlarında
( )
t
X
-nin müvafiq qiymətləri ilə üst-üstə
düşür. Qonşu hesabatlar arasındakı müddət diskretlənmə
addımı
0
T
adlanır. O, sabit və dəyişən ola bilər.
Şə
k. 6.1. Analoq-rəqəmsal çevirməsinin prinsipi
Səviyyəyə görə kvantlama zamanı ölçülən kəmiyyətin
min
X
-
max
X
dəyişmə diapazonunda məlum qiymətlər-
kvantlama səviyyələri sırası
kn
k
k
X
X
X
...,
,
,
2
1
verilir. Qonşu
kvantlama səviyyələri arasındakı fərq adətən sabit seçilir və
səviyyəyə görə kvantlama addımı, yaxud kvant q
adlandırılır. Kvantlama səviyyələrinin qiymətlərini Nq
şə
klində göstərmək olar, burada N tam ədəddir (kvantlama
səviyyəsinin
nömrəsi),
const
q =
.
Səviyyəyə
görə
kvantlama əməliyyatı analoq kəmiyyətləri olan
( )
i
t
X
hesabatlarının qiymətlərini yaxın kvantlama səviyyələrinin
qiymətləri ilə eyniləşdirilməsindən ibarətdir.
195
Eyniləşdirmənin üç üsulu vardır:
• yaxin kiçik, yaxud bərabər kvantlama səviyyəsi ilə ;
• yaxin böyük, yaxud bərabər kvantlama səviyyəsi ilə;
• yaxin, yaxud bərabər kvantlama səviyyəsi ilə.
ARÇ-nin son nəticəsini təqdim etmək üçün
i
t
zaman
anında
( )
i
t
N
kvantlama səviyyəsinin mömrəsi qeyd edilir
(tam ədəd şəklində) və kod şəklində verilir. Ölçmənin
nəticəsi kimi
( )
q
t
N
i
qiyməti qəbul edilir.
Dostları ilə paylaş: |