Dövlət kreditin formaları
Dövlət kreditinin formaları
Д
Ю
ВЛ
Я
Т
КРЕ
Д
ИТ
ИН
ИН
Т
Я
С
Н
ИФ
АТ
Ы
Д
АХИ
Л
И
ХАРИ
ЪИ
Б
Ц
Д
ЪЯ
Л
Я
РАРАС
Ы
РЕ
ЗИ
Д
Е
Н
Т
М
Ц
Я
С
С
ИС
Я
Л
Я
Р
Г
Е
ЙРИ
-РЕ
ЗИ
Д
Е
Н
Т
М
Ц
Я
С
С
ИС
Я
Л
Я
Р
ИЪ
Р
А
Щ
А
К
ИМ
ИЙ
Й
Я
Т
И
О
Р
Г
А
Н
Л
А
Р
Ы
Б
Е
ЙН
Я
Л
ХАЛ
Г
М
АЛ
ИЙЙЯ
-
КРЕ
Д
ИТ
Т
Я
Ш
КИ
Л
АТ
Л
АРЫ
Ф
ИЗИ
КИ
Ш
Я
ХС
Л
Я
Р
Б
Ц
Д
ЪЯ
Л
Я
РАРАС
Ы
Д
Ю
ВЛ
Я
Т
КРЕ
Д
ИТ
ИН
ИН
Ф
О
РМ
АЛ
АРЫ
ТЯМИНАТЛЫ
ИСТИГРАЗЛАР
301
17.7. Dövlət kreditinin idarə olunması
Dövlət kreditinin idarə olunması dedikdə maliyyə siyasətinin mühüm
istiqamətlərindən biri kimi formalaşdırılan dövlətin borclu, kreditor və
zəmanətçi kimi fəaliyyətilə bağlı münasibətləri nəzərdə tutulur. Dövlət
kreditinin idarə olunması, bilavasitə hakimiyyət orqanlarının üzərinə düşən
vəzifədir. Məhz bu orqanlar tərəfindən büdcə kəsirinin ümumi həcmi, onun
maliyyələşdirilməsi
üçün
borcun
məbləği,
maliyyələşmənin
əsas
istiqamətləri, pul tədavülünə təsirin məqsədi, kredit, istehsal, məşğulluq və
kiçik və orta biznesin dəstəklənməsi üçün dövlət proqramlarının həyata
keçirilməsinin məqsədə uyğunluğu və digər amillər müəyyən edilir. Dövlət
kreditinin idarə olunması dövlətin borc öhdəliklərinin buraxılması və
yerləşdirilməsi, dövlət qiymətli kağızlar bazarının tənzimlənməsi, borcun
ödənilməsi, kreditlərin və zəmanətin təqdim edilməsi prosesini ifadə edir.
Dövlət kreditinin idarə edilməsi idarəetmə maliyyə orqanları və kredit
institutları tərəfindən həyata keçirilir. Operativ idarəetməni isə Maliyyə Na-
zirliyinin Xəzinədarlıq orqanları və Mərkəzi Bank yerinə yetirir. Dövlət
kreditinin idarə olunması prosesində aşağıdakı məsələlər həll edilir:
borclu üçün borc dəyərinin azaldılması;
bazarın dövlətin istiqraz öhdəlikləri ilə doldurulmasının və onların
kursunun sərt dəyişməsinin qarşısının alınması;
səfərbərliyə alınmış vəsaitlərin səmərəli istifadəsi və ayrılmış
kreditlərin məqsədli istifadəsi üzərində nəzarət;
kreditlərin vaxtında qaytarılmasının təmin edilməsi;
maliyyə siyasəti ilə müəyyənləşdirilən vəzifələrin maksimal həlli.
Dövlət kreditinin idarə edilməsinin ən mühüm sahəsi dövlət
borclarının idarə edilməsidir. Dövlət borcunun idarə edilməsi mövcud
borclar üzrə kreditorlara gəlirin ödənilməsi, borcların ödənilməsi, onların
şərtlərinin dəyişilməsi və yeni dövlət qiymətli kağızlarının buraxılması və
yerləşdirilməsi üzrə fəaliyyəti əhatə edir.
302
XVIII FƏSİL. DÖVLƏT BORCLARI
18.1. Dövlət borclarının iqtisadi mahiyyəti
Xərclərin gəlirlərdən çox olması borcların əmələ gəlməsinə səbəb
olur. Borcun alınması və qaytarılması borclanma adlanır. Dövlət borcları
dedikdə ölkənin deyil, yalnız hökumətin borcları nəzərdə tutulur.
Dövlət borcu – müvafiq xərclərin maliyyələşdirilməsi üçün dövlət
zəmanəti ilə alınan və dövlətin öhdəliyi əsasında müəyyən edilmiş
müddətlərdə qaytarılması nəzərdə tutulan maliyyə vəsaitidir.
«Dövlət borcu haqqında» Azərbaycan Respublikası qanununa əsasən
dövlət borcu daxili və xarici borcdan ibarət olmaqla, respublikanın
təxirəsalınmaz sosial-iqtisadi xərclərinin maliyyələşdirilməsi və büdcə
kəsirinin örtülməsi üçün milli və ya xarici valyuta ilə ifadə edilmiş borc
öhdəlikləridir.
18. 2. Dövlət borclarının məqsəd və vəzifələri
Dövlətin borclanmasının əsas səbəbləri dövlət xərclərininin tam
maliyyələşdirilməsi məcburiyyətindədir. Qeyd olunduğu kimi xərclər
gəlirlərlə örtülmədikdə borclanma zərurəti yaranır.
Dövləti borc almağa sövq edən əsas səbəblər aşağıdakılardır:
fövqəladə xərclərin təmin edilməsi üçün borclanma;
təbii fəlakətlərin və müharibələrin maliyyələşdirilməsi;
investisiyaların maliyyələşdirilməsi üçün borclanma;
büdcənin gəlir və xərcləri arasında tarazlığın saxlanılması;
borc ödəmək məqsədilə yenidən borclanma.
Müddətinə görə dövlət borcları:
- qısa müddətli (5 ilə qədər)dövlət borcları – əsasən xəzinənin
ehtiyacını ödəmək məqsədi ilə alınır. Bunun üçün xəzinə vekselləri
(qısamüddətli borc sənədləri, istiqrazlar ) buraxılır. Qısamüddətli borclar
müxtəlif səbəblərə görə alınır. Bu səbəblərə aşağıdakılar aid edilə bilər:
- zaman etibarı ilə büdcənin ahəngdarlığı (balanslaşdırılmış)
- uzunmüddətli (5 ildən yuxarı)dövlət borcları – investisiyanın
maliyyələşdirilməsi üçün kapital və kredit bazarlarından götürülən
borclardır. Dövlət uzunmüddətli borclar almaq üçün uzunmüddətli borc
vəsaitləri (dövlət istiqrazları) buraxır.
Uzunmüddətli dövlət borcları qaytarılma müddəti dəqiq göstərilən
davamlı borclara ayrılır.
Dövlət borcları mənbələrinə görə daxili və xarici dövlət borclarına
ayrılır.
303
Borcun mənbəyini müəyyənləşdirməyin əsas əlaməti təbii ki, onun
haradan alınmasıdır. Dövlətin borc kağızlarını harada satması borcların
təsnifatı üçün əsasdır. Belə ki, daxili borc kağızları daxili maliyyə
mənbələri hesabına alındığından bu borclar daxili borclar hesab olunur.
Daxili bazardan borc almaq imkanı olmadıqda dövlət xarici
mənbələrdən borc almaq məcburiyyətində qalır. Xarici dövlət borcları
aşağıdakı mənbələrdən əldə edilir: xarici dövlətlərdən, xarici dövlətlərin
banklarından, xarici dövlətlərin müəssisə və vətəndaşlarından, beynəlxalq
maliyyə-kredit təşkilatlarından.
Bütün hallarda xarici borcların artması ölkə iqtisadiyyatı üçün
risklidir. Cari problemlərin həllinə yönəldilən xarici borclar milli
iqtisadiyyatın qeyri-qənaətbəxş vəziyyətinin göstəricisi sayıla bilər.
Borc bazarının strukturu
БОРЪ
БАЗАРЫ
КРЕДИТ
БАЗАРЫ
ИПОТЕКА
БАЗАРЫ
БОРЪ
ГИЙМЯТЛИ
КАЬЫЗЛАРЫ
БАЗАРЫ
304
Xarici borcların və kreditlərin formaları
18.3 Dövlət borclarının idarə edilməsi
ИНВЕСТИСИЙА
КРЕДИТЛЯРИ
ИХРАЪАТ
КРЕДИТЯРИ
ТЯДИЙЙЯ
БАЛАНСЫНЫН
ТЯНЗИМЛЯНМЯ
- СИ МЯГСЯДИЛЯ
ВЕРИЛЯН
КРЕДИТЛЯР
ХАРИЪИ БОРЪЛАРЫН ВЯ
КРЕДИТЛЯРИН ФОРМАЛАРЫ
305
Dövlət borclarının idarə edilməsi – dövlət tərəfindən uyğun borc
mənbələrinin tapılması, cəlb edilmiş vəsaitlərin səmərəli şəkildə istifadəsi,
onların qaytarılması məqsədilə pul fondlarının səfərbər edilməsi, eləcə də bu
istiqamətdə görüləcək tədbirlərin təşkili və son nəticədə alınmış borc
vəsaitlərinin qaytarılmasından ibarət tədbirlər kompleksidir. Dövlət
borclarının idarə edilməsi bilavasitə dövlət hakimiyyəti orqanları və
idarələrinə məxsusdur.
Hər bir fəaliyyət müəyyən məqsədlərə xidmət etdiyi kimi dövlət
borclarının idarə edilməsinin də özünəməxsus məqsədləri vardır. Bu məqsəd
dövlət borclarının idarə edilməsini zəruri edir. Dövlət borcunun idarə
edilməsinin məqsədi onun mahiyyətindən irəli gəlir. Belə ki, sözü gedən
fəaliyyətdə əsas məqsəd, dövlətin müəyyən müddət ərzində qarşılaşdığı pul
vəsaitləri qıtlığını səmərəli şəkildə aradan qaldırmaqdır.
Dövlət borcunun idarə edilməsi bir qrup tədbirlər məcmusundan
ibarətdir. Bu tədbirlər dövlət borcu münasibətlərinin mərhələləri ilə bağlıdır.
Beləliklə, dövlət borcunun idarə edilməsi meydana çıxan sərbəst
vəsait qıtlığının aradan qaldırılması üçün maliyyə mənbəyinin tapılmasından
başlanır. Burada ən vacib məsələ ehtiyac duyulan vəsaitin həcmini tapmaq
və onu təmin edəcək ən ucuz maliyyə mənbəyini müəyyən etməkdir. Çünki,
artıq bu mərhələdə müəyyən edilmiş borc verən subyekt, yəni kreditor borc
münasibətlərinin gələcək inkişafında əhəmiyyətli rol oynayır.
Dövlət borcunun idarə edilməsi prosesindəki sondakı vəzifə cəlb
edilmiş vəsaitlərin səmərəli qaydada istifadəsini təmin etməkdir.
Dövlət borcunun idarə edilməsi prosesinin sonuncu mərhələsini borc
vəsaitlərinin qaytarılması təşkil edir. Bu, sözü gedən prosesin ən əsas
vəzifəsi kimi çıxış edir. Borc vəsaitlərinin ödənilməsi (qaytarılması)
mərhələsinin nəticəsi ümumilikdə borc münasibətinin nəticəsi deməkdir.
Borc vəsaitinin qaytarılması kredit münasibətlərinin əsas şərtlərindən biri
olmaqla yanaşı iqtisadi baxımdan böyük səmərə daşıyır. Bunları aşağıdakı
kimi sıralaya bilərik:
Birincisi, borc alan, yəni dövlət müvəqqəti qaydada cəlb etdiyi borcu
əvvəlki sahibinə – kreditora qaytarmaqla başqa bir kredit münasibətində
obyekt rolunu oynaya bilən maliyyə mənbəyini təmin etmiş olur. Bu yerdə
dövlət qiymətli kağızları üzrə yaranan kredit münasibətlərini misal
göstərmək olar. Belə ki, dövlət vaxtı çatmış ödənişləri bu maliyyə alətlərinin
investorlarına təqdim etməklə onları növbəti borc alətlərini almağa
stimullaşdırır.
İkincisi, dövlət borc ödənişləri üzrə öhdəliklərini yerinə yetirməklə
özünün kredit reytinqini qaldırmış olur ki, bu da müasir kredit bazarında çox
vacib şərt sayılır və s.
306
Dövlət borclarının idarə edilməsində bu mərhələ vəsaitlərin hərəkət
istiqamətini dəyişir. Dövlət borclarının ödənişinin idarə edilməsi bilavasitə
digər mərhələlərin nəticəsi ilə sıx əlaqədardır. Buna misal olaraq vəsaitlərin
istifadəsi mərhələsini göstərə bilərik. Belə ki, borcların səmərəli şəkildə
istifadə olunması onların vaxtlı-vaxtında və tam həcmdə ödənilməsinə şərait
yaradır.
Ümumiyyətlə, dövlət borclarının səmərəli şəkildə idarə edilməsi
dedikdə öhdəliklərin vaxtlı-vaxtında və tam həcmdə idarə olunması başa
düşülür.
Dövlət borcunun idarə edilməsi mərhələləri.
18.4. Dövlət borclarının idarə edilməsinin əsas prinsipləri
Dövlət borcu münasibətləri maliyyə sisteminin tərkib hissəsi olmaqla
onun digər həlqələri üçün köməkçi xarakter daşıyır. Belə ki, dövlətin borc
siyasəti iqtisadi siyasətin digər formaları, o cümlədən investisiya siyasəti,
büdcə siyasəti və s. ilə sıx bağlıdır. Ona görə də dövlətin borc siyasətinin
tərkib hissəsi olan borcların idarə edilməsi mövcud prinsiplərə tabe
olmalıdır.
307
Bu prisniplər aşağıdakı xüsusiyyətlərdən irəli gəlir:
1. Milli iqtisadi xüsusiyyətlər. Ümumilikdə dövlət borclarının
səmərəliyi milli iqtisadiyyata xidmət etdiyi üçün onun idarə edilməsində
milli iqtisadiyyatın xüsusiyyətlərindən irəli gələn prinsiplər vacib rol
oynayır. Fikrimizi aşağıdakı misal əsasında izah edək: Fərz edək ki, hər
hansı bir dövlətdə milli iqtisadiyyatın əsasını neft sənayesi təşkil edir.
Məlumdur ki, bu zaman həmin dövlətdə iqtisadiyyatın prioritet sahələri
əsasən neft sənayesi ilə bağlı olacaqdır. Digər tərəfdən bilirik ki, prioritet
sahələrin kreditləşdirilməsində dövlət borcları mühüm yer tutur. Buradan
aydın olur ki, qeyd olunan ölkədə dövlət borclarının böyük bir hissəsi məhz,
neft sənayesi ilə bağlı olacaqdır. Göstərdiyimiz misal dövlət borclarının
idarə edilməsində milli iqtisadiyyat amilini ifadə edir. Deməli, dövlət
borclarının idarə edilməsi zamanı milli iqtisadi prinsiplər mütləq
gözlənilməlidir.
Digər prinsiplər dövlət borcu münasibətlərinin əsasını təşkil edən
kredit münasibətləri ilə bağlıdır. Yəni, burada bir iqtisadi kateqoriya kimi
kredit münasibətlərinin prinsipləri xüsusi yer tutur. Dövlət borcunun idarə
edilməsi mərhələlərinə nəzər saldıqda aydın görünür ki, bu fazalar uyğun
olaraq kredit münasibətlərinin hərəkəti fazaları ilə üst-üstə düşür. Eyni
zamanda, bu hərəkət fazaları həm kreditin, həm də dövlət borcunun idarə
edilməsinin prinsipləri kimi çıxış edir.
Başqa qrup prinsiplər ölkədə maliyyə bazarlarının inkişafı ilə
bağlıdır. Yəni, bütün hallarda dövlət borclarının idarə edilməsi maliyyə
bazarlarının, o cümlədən dövlət qiymətli kağızlar bazarının inkişafına
xidmət etməlidir. Bu qrupda yer alan prinsiplər dövlətin kredit reytinqinin
qorunmasına və yüksəlməsinə kömək edir.
Müasir dünya dövlətlərinin həyata keçirdiyi bütün iqtisadi siyasətlər
fonunda dövlət borcunun idarə edilməsi də demokratik prinsiplərə
arxalanmalıdır. Əks halda bu siyasət heç cür ictimai maraqlara xidmət edə
bilməz.
Ümumiyyətlə, dövlət borcunun idarə edilməsi prinsipləri onun
səmərəliyi baxımından böyük əhəmiyyətə malikdir. Bütün prinsiplərə əməl
olunması son nəticədə borc öhdəliklərinin vaxtlı-vaxtında və tam həcmdə
icra olunmasına əsaslı şərait yaradır.
Dövlət borcunun idarəedilməsinin vacib prinsiplərindən biri
məcburilik prinsipidir. Cəlb edilmiş borc öhdəliklərinin mövcud şərtlərə
uyğun şəkildə icra edilməsinin məcburiliyi bu prinsipin mahiyyətini təşkil
edir. Qeyd olunan prinsipi mahiyyəti öz əsasını borc münasibətlərinin əsas
şərti olan qaytarmaqlıq xüsusiyyətindən götürür. Belə ki, hər bir borclu
qurum kimi dövlət də, daşıdığı öhdəliyin icrası üçün borcludur.
308
Məlum olduğu kimi, dövlət borcu maliyyə sisteminin, xüsusilə də
dövlət maliyyəsinin ayrılmaz hissəsidir. Bu fikir bir daha sübut edir ki,
ümumilikdə dövlət maliyyəsinin mövcudluğu baxımından dövlət borcu
münasibətləri mühüm əhəmiyyət daşıyır. Buradan aydın olur ki, dövlət
borcunun idarə edilməsi təkcə öhdəlik baxımından deyil, eyni zamanda
dövlət maliyyəsinin optimal fəaliyyətinə görə məcburi xarakter daşıyır.
Dövlət borcunun idarə edilməsinin məcburilik prinsipi digər tərəfdən
bu münasibətlərin subyektlərinin maraqları ilə bağlıdır. Burada söhbət
kreditor, yaxud investorlardan gedir. Belə ki, sözügedən münasibətlərdə
borc verən subyektlərin demək olar ki, yeganə marağı mənfəət əldə
etməkdir. Məlumdur ki, yerləşdirilən kreditin mənfəətliliyi təkcə faizlərin
alınması deyil, həm də öhdəliklərin borclu tərəfindən vaxtlı-vaxtında icra
edilməsindən asılıdır. Beləliklə, dövlət kreditorlar və investorlar qarşısında
daşıdığı öhdəlikləri tam şəkildə və müəyyən edilmiş müddət ərzində yerinə
yetirmədikdə həmin borc verən subyektlərlə qurula biləcək sonrakı
münasibətlərini sual altına almış olur. Bu, dövlət borcunun idarə edilməsini
məcburi edən ən vacib cəhətlərdən biridir. Dövlət borcu münasibətlərində
investor kimi çıxış edən ən böyük subyektlərdən biri əhalidir. Eyni
zamanda, dövlət borcunun idarə edilməsi metodlarının müxtəlifliyi və
genişliyi, məhz, dövlət qiymətli kağızları ilə bağlıdır. Əgər dövlət ölkə
daxili subyektlər, o cümlədən əhali arasında yerləşdirdiyi borc alətləri üzrə
öhdəlikləri lazımi qaydada icra etmirsə, yaxud onlardan imtina edirsə, bu hal
yalnız iqtisadi münasibətlər müstəvisi ilə məhdudlaşmır. Belə ki, bu zaman
maraqlı bir ziddiyyət meydana çıxır. Bir tərəfdən sözügedən subyektlərin
hüquqlarının təminatçısı olan dövlət, digər tərəfdən onlara olan borclarından
imtina etməklə, yaxud qismən yayınmaqla onların hüquqlarını pozmuş olur.
Buradan aydın olur ki, dövlət borcunun idarə edilməsinin məcburiliyi
iqtisadi münasibətlər kimi ictimai-siyasi, eləcə də hüquqi münasibətlər
baxımından zəruri sayılır.
Borc öhdəliklərinin icra edilməsi məcburi olduğu halda, bir sıra
vəziyyətlərdə həmin öhdəliklərin şərtlərinin dəyişdirilməsi, yəni idarəetmə
metodlarından istifadə edilməsi zərurətə çevrilir.
Müxtəlif səbəblər üzündən meydana gələn bu zərurət dövlətlə borc
verən subyektlər arasında yaranmış münasibətləri müəyyən qədər dəyişmiş
olur. Məsələn, iqtisadiyyatın tənəzzül dövrlərində dövlət borc öhdəliklərini
vaxtlı-vaxtında və tam həcmdə icra etmək imkanına malik olmadığı üçün,
ya borc müddətini uzadır, ya faizləri aşağı salır, yaxud da digər çoxcəhətli
metodlar
vasitəsilə
öhdəliklərini
yüngülləşdirməyə
çalışır.
Borc
münasibətlərinin bu istiqamətdə şəkil alması məcburilik prinsipini
deformasiyaya uğratsa da aradan qaldıra bilmir. Yəni, bütün hallarda dövlət
borcunun idarə edilməsi məcburi xarakter daşıyır.
309
Dövlət borcunun idarə edilməsinin prinsipləri arasında vahidlik
prinsipi əhəmiyyətinə görə digərlərindən seçilir. Vahidlik prinsipinin
mahiyyəti ondan ibarətdir ki, dövlət borclarının idarə edilməsi prosesində
bütün növ öhdəliklər vahid qaydada hesaba alınmalı və onların icrası bir tam
olaraq həyata keçirilməlidir.
Bundan öndəki mövzularda geniş şəkildə qeyd olundu ki, dövlət
borcu münasibətlərinin sərhədi mütləq olaraq müəyyən edilməmişdir. Yəni,
müxtəlif dövlətlərdə fərqli səbəblər üzündən meydana gələn öhdəliklər
dövlət borcuna daxil edilir və onların icrası həyata keçirilir. Bu səbəbdən
irəli gələrək, hər bir ölkədə dövlət borclarının tərkibi müxtəlif cəhətli
öhdəliklərin məcmusundan ibarətdir. Digər tərəfdən məlumdur ki,
ümumilikdə dövlət borclarının idarə edilməsi ayrı-ayrılıqda hər bir
öhdəliyin icrası proseslərinin birləşməsidir. Lakin, ayrı-ayrılıqda borc
öhdəliklərinin icrası dövlətin makro səviyyədə borc siyasətinin tərkib
hissəsinə çevrilmişdir. Yəni, hər hansı borc öhdəliyinin tam şəkildə icra
edilməsi, başqa bir öhdəliyin isə ümumiyyətlə idarə olunmaması
ümumilikdə dövlət borclarının idarə edilməsi baxımından məqsədəuyğun
sayıla bilməz. Çünki, dövlətin borc öhdəlikləri tam şəkildə qəbul olunmalı,
onların icra olunması da vahid mərkəz tərəfindən həyata keçirilməlidir. Bu
cəhət dövlət borclarının idarə edilməsində vahidlik prinsipinin əsasını təşkil
edir.
Bu prinsipin böyük üstünlükləri vardır. Bunları aşağıdakı kimi
sıralamaq olar:
Birincisi, bu prinsip makro səviyyədə dövlət borcu siyasətinin təşkili
və ona yönəlik zəruri islahatların həyata keçirilməsi baxımından çox
vacibdir. Eyni zamanda daxili və xarici dövlət borcu siyasətinin tam olaraq
dəyərləndirilməsi və qarşılıqlı əlaqəsi qeyd olunan prinsipin vacib
xüsusiyyətlərindən sayılır.
İkincisi, vahidlik prinsipi müəyyən qisim dövlət borclarının yenidən
borc vəsaitləri ilə ödənişinin təşkilinə şərait yaradır.
Üçüncüsü, bu prinsip digər borc öhdəliklərinin, o cümlədən, qeyri borc
münasibətlərindən yaranan dövlət borclarının məqsədsiz borclar kimi qeydə
alınmasına və idarə olunmasına imkan verir. Bu cəhət dövlətin digər
subyektlər, eləcə də xarici dövlətlər qarşısında ağır borc öhdəliklərinin icrası
baxımından daha məqsədəuyğun hesab olunur və s.
Dövlət borcunun vahidlik prinsipi əsasında idarə edilməsi
ümumilikdə vaxtı çatmış dövlət borclarının tam həcmdə qaytarılması üçün
vacib rol oynayır. Fikrimizi aşağıdakı misal əsasında izah edək: Fərz edək
ki, hər hansı birbaşa xarici kreditin ödənişinin müəyyən hissəsi dövlət
büdcəsi hesabına nəzərdə tutulmuşdur. Lakin, ödəniş müddəti çatdıqda
dövlət büdcəsinin mövcud vəziyyəti buna imkan vermir. Bu zaman digər
310
maliyyə mənbələrinin köməyindən istifadə edilməsi, eləcə də bu məqsədlə
dövlət qiymətli kağızların yerləşdirilməsi sözü gedən borcun icrasını təmin
edəcəkdir. Buradan aydın olur ki, bir borc münasibətinin digər borc
münasibəti ilə qarşılıqlı əlaqəsi, ümumilikdə dövlətin borc öhdəliklərinin
icrası baxımından böyük üstünlükləri vardır. Beləliklə, vahidlik prinsipi
dövlət borclarının idarə edilməsində mühüm rola malikdir.
Dövlət borcunun idarə edilməsində risklərin aşağı salınması prinsipi
dövlətin istər daxili, istərsə də xarici borc bazarlarındakı reytinqinə xidmət
edir. Bu prinsipin mahiyyəti ondan ibarətdir ki, borc vəsaitlərinin cəlb
edilməsi və qaytarılması prosesi zamanı beynəlxalq kredit bazarı, eləcə də
dövlət qiymətli kağızlar bazarında dövlətə olan inamın səviyyəsi daim
qorunmalıdır.
Qeyd olunan prinsip müasir dövrdə olduqca aktual səciyyə daşıyır.
Çünki, hazırki şəraitdə heç bir ölkəni beynəlxalq kredit bazarından təcrid
olunmuş halda təsəvvür etmək mümkün deyildir. İstənilən ölkənin bu
bazardan faydalanmağı isə məhz, kredit reytinqi adlandırdığımız amildən
asılıdır. Beləliklə, kredit reytinqinin yüksəlməsinə xidmət edən risklərin
aşağı salınması prinsipi öz aktuallığını gündən-günə artırır.
Bu prinsip daha çox dövlətin daxili borc bazarı üzrə öhdəliklərinə, ən
əsası da dövlət qiymətli kağızları üzrə yaranan borclara şamil olunur. Çünki,
bu zaman ayrı-ayrılıqda heç bir maliyyə aləti özünün risk səviyyəsinə malik
olur. Bu risk səviyyəsi, hər şeydən öncə, dövlət qiymətli kağızlarının real
dəyəri ilə bağlıdır. Yəni, borc alətinin real dəyəri yüksəldikcə onun risk
səviyyəsi aşağı düşmüş olur. Digər tərəfdən də məlumdur ki, dövlət qiymətli
kağızlarının real dəyərini formalaşdıran əsas amillər inflyasiya və vergi
dərəcələrinin səviyyəsidir. Beləliklə aydın olur ki, dövlət, qeyd olunan
amillərin təsirini azaltmaqla dövlət qiymətli kağızlar bazarında riskin
səviyyəsini aşağı salmalı və bununla da dövlət borcu siyasətini daha
mütərrəqi qaydada həyata keçirməlidir.
Dövlət qiymətli kağızları üzrə riskin səviyyəsi təkcə onun real
dəyərindən deyil, eyni zamanda ona olan inamın ölçüsündən asılıdır. Borc
alətinə olan inam, həmin borc aləti üzrə, borc alan subyektin daşıdığı
öhdəliklərinin icrasına olan inam deməkdir. Yəni, investor dövlətin öz
daşıdığı öhdəliklərini tam icra etməsinə inanmalıdır. Əks halda o, özünün
pul münasibətlərini bu maliyyə alətlərinə yönəltməyəcəkdir. Dövlət
tərəfindən borc öhdəliklərinin icrası onların idarə edilməsindən asılıdır.
Əgər dövlət arzuolunmaz idarəetmə metodlarına üstünlük verərsə bu, son
nəticədə investorların “itməsinə” səbəb olacaqdır. Bu baxımdan, dövlət
borclarının idarə edilməsində risklərin aşağı salınması prinsipi böyük
əhəmiyyətə malikdir.
311
Dövlət borclanmasına gətirib çıxaran amillər dövrü xarakter daşıdığına
görə borc vəsaitlərinə yaranan ehtiyacın səviyyəsi daim dəyişkəndir. Bu fikri
daha çox dalğalı dövlət borclarına aid etmək olar. Ehtiyacın səviyyəsinə uyğun
olaraq da borc vəsaitlərindən istifadənin həcmi daim dəyişilir. Bu zaman borc
alan subyekt kimi dövlətin qarşısında duran vəzifələrdən biri qeyd olunan
səviyyələr arasında uyğunluğu təmin etməkdir. Belə ki, ehtiyac duyulan həcmdən
az, yaxud, artıq səviyyədə borclanmaq səmərəli sayıla bilməz.
Dövlət borcunun idarə edilməsində optimallıq prinsipinin mahiyyəti
borc alətlərinin tədavülü və ödənilməsi arasındakı optimallığı qoruyub
saxlamaqdır. Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, bu prinsip daha çox dövlət
qiymətli kağızları üzrə borcların idarə edilməsinə aiddir. Buna misal olaraq,
dövlət büdcəsinin gəlir və xərc tarazlığının təmin edilməsi məqsədilə
yerləşdirilmiş maliyyə alətlərini göstərmək olar. Bu dövlət borcları dövrü
olaraq bütün maliyyə ili ərzində mövcud olduğundan onların idarə edilməsi
daha mürəkkəb xarakter daşıyır. Çünki, müəyyən dövr ərzində bu istiqamət
üzrə borc vəsaitlərinə olan ehtiyacın həcmi gah artır, gah da azalır. Bu
baxımdan qeyd olunan dövlət borclarının idarə edilməsi zamanı cəlb
olunacaq vəsaitlərin optimal həcminin tapılması həmin vəsaitlərin səmərəli
şəkildə istifadə olunmasına imkan verir.
Dövlət borcunun idarə edilməsində optimallıq prinsipi başqa bir
cəhətdən də mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Belə ki, yaranmış vəsait qıtlığının
aradan qaldırılması üçün hansı borc mənbələrindən istifadənin daha səmərəli
olacağı
öncədən
müəyyənləşdirilməlidir.
Məsələn,
uzunmüddətli,
investisiya xarakterli dövlət borclarının dövlət qiymətli kağızları vasitəsilə
cəlb edilməsi, yaxud dövrü olaraq dəyişkən xarakterə malik büdcə
ehtiyaclarının (borc ehtiyaclarının) birbaşa xarici kreditlər vasitəsilə
ödənilməsi heç də məqsədəuyğun hesab edilə bilməz. Buna görə də
yaranmış borc ehtiyacının xarakterindən asılı olaraq maliyyə mənbəyinin
tapılması və istifadə olunması dövlət borcunun idarə edilməsi işinin tərkib
hissəsi olmaqla böyük əhəmiyyət kəsb edir ki, bu da onun optimallıq
prinsipinə uyğun olaraq həyata keçirilir.
Optimallıq prinsipi dövlət borclarının idarə edilməsinin üçüncü
mərhələsi, yəni, vəsaitlərin səmərəli şəkildə istifadə olunması işinə xidmət
edir. Qeyd etmək lazımdır ki, dövlət borclarının optimal idarə edilməsi həm
də ölkənin maliyyə durumu, ümumi iqtisadi şərait, daxili borc bazarının
inkişaf səviyyəsi və s. kimi makro amillərdən asılıdır.
Dövlət borclarının idarə edilməsi prosesində vaciblik doğuran
prinsiplərdən biri şəffaflıqdır. Şəffaflıq prinsipinin mahiyyəti ölkənin
ümumi iqtisadi durumu, borcların idarə edilməsi səviyyəsi, eləcə də onun
kredit reytinqini göstərmək üçün beynəlxalq agentliklərin iştirakını təmin
etməkdən ibarətdir. Eyni zamanda bura ölkənin daxili borc bazarında kredit
312
reytinqinin şəffaflığı da daxildir. Ümumiyyətlə, bu prinsip dövlət
borclarının idarə edilməsi prosesinin həm ölkədaxili, həm də beynəlxalq
müstəvidə şəffaflığını ifadə edir.
Ölkənin beynəlxalq səviyyədə kredit reytinqi ilk öncə, onun iqtisadi
durumu, ictimai-siyasi vəziyyəti və potensialından asılıdır. Bundan sonra isə
cəlb edilmiş kreditlərin istifadə olunması və qaytarılması prosesinin
səviyyəsi əsas götürülür. Məhz, ikinci göstəricinin beynəlxalq reytinq
agentlikləri tərəfindən dəyərləndirilməsi dövlət borclarının idarə edilməsi
prosesində şəffaflıq prinsipini zəruri edir.
Ölkənin beynəlxalq müstəvidə yüksək kredit reytinqinə malik olması
müasir şəraitdə çox vacib şərtdir. Ucuz və güzəştli kreditlərin ölkə
iqtisadiyyatına cəlb edilməsi iqtisadi inkişafa böyük müsbət təsirlər
göstərəcəkdir.
Dövlətin daxili borc bazarındakı reytinqi də əsaslı göstəricilərdən
biri kimi çıxış edir. Belə ki, maliyyə bazarının tərkib hissəsi olan dövlət
qiymətli kağızlar bazarının inkişafı birbaşa bu amildən asılıdır.
Dövlətin qiymətli kağızlar bazarında reytinqini müəyyənləşdirən
şəffaflıq prinsipi həm də sözügedən prosesin demokratikliyini ifadə edir. Yəni,
dövlət borclarının şəffaf qaydada idarə edilməsi borc vəsaitlərinin düzgün və
səmərəli şəkildə istifadə olunmasına şərait yaradır.
Digər tərəfdən, bu prinsip dövlət maliyyəsinin tərkib hissəsi olan
dövlət borclarının idarə edilməsində korrupsiya hallarının qarşısını almağa
xidmət edir.
Qeyd olunan prinsipin böyük üstünlükləri vardır ki, bu da hər şeydən
öncə borc siyasəti və həmin siyasətin strategiyası ilə bağlıdır. Əvvəllərdə
qeyd etdiyimiz kimi, dövlət qiymətli kağızlar bazarının inkişafı ilk növbədə
bu maliyyə alətlərinə olan inamın səviyyəsindən asılıdır. Bu inamın ifadəsi
də məhz, investorun bu haqda malik olduğu informasiyadır. Yəni, investor
ağır sosial-iqtisadi şəraitdə bu maliyyə alətlərinə yüksək tələb göstərməyə-
cəkdir. Bu baxımdan, borc vəsaitlərindən istifadənin şəffaf qaydada həyata
keçirilməsi investorları informasiyalaşdıraraq daha maraqlı edir.
Bir çox maliyyə böhranları nəticəsində dövlət, daşıdığı borc
öhdəliklərini yüngülləşdirmək məqsədilə maliyyə alətlərinin şərtlərini
dəyişmək məcburiyyətində olur. Bu zaman ya borc öhdəliklərinin müddəti
uzadılır, yaxud da onların faizləri aşağı salınır. Belə olan halda, təbii olaraq
bu dəyişiklik investorun maraqlarına toxunmuş olur. Əgər investor qeyd
olunan dəyişikliyin obyektiv səbəblərindən xəbərdar deyilsə, bu zaman onun
həmin dövlət qiymətli kağızlarına inamı kəskin şəkildə aşağı düşmüş olur.
Bu da son nəticədə həmin maliyyə alətlərinin risk səviyyəsini yüksəldir.
Lakin, investor yaranmış maliyyə gərginliklərindən xəbərdar olduqda, yəni
313
idarəetmə prosesi şəffaf getdikdə, bu qiymətli kağızlara olan tələb və onun
reytinqi heç də aşağı enmir.
Ümumiyyətlə, borc – qaytarılmaq şərti ilə edilən ödənişdir. Borc
münasibətlərini digərlərindən fərqləndirən yeganə spesifik cəhət də bu
xüsusiyyətdən irəli gəlir. Dövlət borcu da digər borc münasibətləri kimi
sözügedən prinsipə tabedir.
Dostları ilə paylaş: |