asının inkişafdan qalması qeyd olunur. Beləliklə, bu xəstəliyi keçirən uşaqların
Emosiyalar elementar s
əciyyə daşıyır və bir çox hallarda fiziki əhval-
ruhiyy
ə, fizioloji tələbatla bağlı olur. Məmnunluq və sevincin primitiv təzahür-
l
ərinin mənbəyi somatik, salamatlıq, toxluq, istilik duyğuları, patoloji həvəsin
t
əmin edilməsidir. Qeyri-məmnunluq hissi soyuq, aclıq, ağrı somatik diskom-
for
tun duyulmasında irəli gəlir.
Affektin ifad
ə forması primitivdir: sevinc hərəki oyanmada, ifadəli qış-
qırtıda və mimikada təzahür edir, kin qəzəb halında təcavüzə, özünü zədələmə-
y
ə meyl müşahidə olunur. Lakin idiotiyanın daha yüngül dərəcələrində sosial
hissl
ərin rüşeymlərini aşkar etmək olar: onları yedizdirən, qulluq edən adamla-
ra bağlılıq elementləri. tərif zamanı sevinc hisslərinin təzahürü, tənqid zamanı
na
rahatlığın fasilə verməsi nəticəsində baş verir.
İdiotlarda ancaq ona qulluq edən adamlara güclü bağlılıq qeyd olunur.
Onlara t
əsir edəndə, narahat olurlar, təriflədikdə isə sevinirlər. Hərəki inkişaf-
dan qalma mimikanın kəsad olmasında hərəkətlərin birtərzli və ləngliyində, on-
la
rın koordinasiyasında, pozğunluqlarda təzahür edilir. Demək olar ki, fəaliyyət
yoxdur. Özün
əxidmət vərdişləri yoxdur. Davranış instiktiv tələbatların yerinə
yetirilm
əsi ilə, yaxud xarici qıcığa qarşı elementlər affektiv və hərəki reaksiya-
lar
la bağlı hərəkətlərlə məhdudlaşmışdır. Öz öhdələrinə buraxılmış belə xəstə-
l
ərin bəziləri ətrafdakılara uzanmış və yaxud, oturmuş, digərləri isə (kəllənin)
başın deformasiyası, kəsiklər, ifliclər, qıcolma, yan keçmələr tez-tez baş verir.
İdiotiya xəstəliyi keçirən uşaqlar təlim-tərbiyəyə çox gec uyğunlaşırlar. Bu
uşaqlar qapalı yerlərdə müalicə olunurlar. Bəziləri müalicədən sonra, təlim-tər-
biy
əyə nisbətən uyğunlaşırlar[1].
Dostları ilə paylaş: