liyini, bacarığını uşaqlara aşılamaq və uşaqların fəallığını artırmaqdır. Əqli
əqli və fiziki cəhətdən geri qalan uşaqlar psixi cəhətdən inkişaf etmirlər. Mərkəzi si-
nir sisteminin m
əğlubiyyətində isə patoloji hal müşahidə edilir [5]. Beyin qabığında
analiz v
ə sintezin, periferik hissənin məğlubiyyəti nəticəsində zehni cəhətdən zəif
olan uşaqlarda qavrama və hissetmə aşağı səviyyədədir. Əqli cəhətdən zəif uşaqlar-
da da qavrama v
ə hissetmə aşağı səviyyədədir. Əqli cəhətdən zəif olan uşaqlarda
qavrama t
əfəkkürlə sıx əlaqədədir. Əqli cəhətdən zəif uşaqlarda müəllim dərsi elə
t
əşkil etməlidir ki, uşaqlar verilmiş materialı qavrasınlar.
II m
ərhələ. Buraya
daha dərin mahiyyəti, fəallığı və qavrama yaradıcı-
lığı olan şagirdlər aiddir. Şagirdlər hər hansı bir hadisəni digəri ilə müqayisə
edirl
ər, onların oxşar və fərqli cəhətlərini analiz edirlər. Bu zaman müəllimin
qar
şısında duran əsas vəzifə şagirdin təfəkkürünü fəallaşdırmaq, onlara anlaşıla
bil
əcək dərəcədə düşünmək və müraciət etməyi öyrətməkdir. Bu mərhələ yar-
dımçı məktəbdə işləyən müəllim üçün çox mürəkkəb prosesdir. Burada əqli cə-
h
ətdən geri qalan uşağın qüsurlu təfəkkürü, onunla bağlı olan çətinliklər daha
ay
dın nəzərə çarpır. Psixologiyadan məlumdur ki, əqli cəhətdən geri qalan
uşaqda təfəkkürün inkişafı zəifdir [4].
Əqli cəhətdən geri qalan uşağın təfəkkürü öz zəif xarakterinə görə, bir
obyektd
ən o birinə keçməsi ilə məqsədyönsüz hərəkəti ilə fərqlənir. Onlar dərs-
d
ə ardıcıllılığa riayət etmirlər. Əqli və fiziki cəhətdən geri qalan uşağın təfək-
kürü d
ərs materialı ilə də əlaqədardır. Əqli və fiziki cəhətdən geri qalan uşağın
t
əlimində əyanilikdən geniş istifadə edilir. Yardımçı məktəbdə əməkdən daha
ge
niş istifadə olunur.
İnkişaf etməmiş təfəkkür əqli cəhətdən geri qalan uşağın nitqinə təsir edir,
onların nitqi ləngimə ilə inkişaf edir, nitqləri tez-tez pozulur, intonasiya zəif olur.
Normal uşağa nisbətən əqli cəhətdən geri qalan uşaqda lüğət ehtiyatı kasıbdır.
Passiv lüğət, aktiv lüğətə üstün gəlir və onlar çox vaxt sözlərin mənasını bilmirlər.
III m
ərhələ. Bu mərhələdə qazanılmış bilikləri möhkəmləndirmək la-
zımdır. Bu vacib mərhələdir. Müəllimin əsas məqsədi bilik, bacarıq və vərdiş-
l
əri möhkəmləndirmək, onlardan müxtəlif cürə istifadə etməkdir. Yardımçı
m
əktəbin şagirdləri gec qavrayırlar və tez də unudurlar. Yardımçı məktəbdə iş-
l
əyən müəllim materialı möhkəmləndirən zaman, təkrarlamanın müxtəlif nö-
vünd
ən istifadə edir. Vərdişləri zəif olan uşağın bilik və bacarığının formalaş-
dığı zaman yaradıcılıq mühüm rol oynayır.Əqli cəhətdən geri qalan uşağın diq-
q
əti zəıif olur. Onlar əvvəlki təcrübədən yeni tapşırıqları həll edəndə istifadə et-
m
əkdə çətinlik çəkirlər. Əqli cəhətdən zəif olan uşaqlar, normal uşaqlara nisbə-
t
ən daha çox tapşırıqlar həll etməlidirlər.
IV m
ərhələ. Əqli cəhətdən geri qalan uşaqlarda hər hansı bir şeyə qarşı
maraq yaratmaq ç
ətindir. Onların diqqəti asanlıqla bir obyektdən o birinə keçə
bi
lir. Əqli cəhətdən zəif olanlar öz nitqlərinə və eyni zamanda onları əhatə
ed
ənlərin də nitqinə diqqət etmirlər.
Mü
əllim və şagird. Təlim özündə iki prosesi birləşdirir: 1 müəllimin
ya
radıcılığı (dərs demək), 2 şagirdin yaradıcılığı (təlim) və onların əlaqəsi. Mü-
əllim şagirdlərin biliyinə rəhbərlik edir. Müəllimin işinin keyfiyyəti, dərs za-
97
ma
nı hər bir şagirdin biliyindən asılıdır. Burada müəllimin əsas vəzifəsi onları
müst
əqilliyə öyrətməkdir. Uşaqda anadangəlmə vərdişlər olmur. Bu vərdişlər
h
əyat şəraitindən və tərbiyədən asılıdır. Səliqəli, işgüzar, intizamlı, mütəşəkkil,
əməksevər, hörmətcil, nəzakətli olmağı, uşaq 1-ci növbədə ailədə və məktəbdə
öyr
ənir. Əgər valideynlər, uşağın düzgün hərəkətləri təkrar etməsinə, faydalı
v
ərdişlər qazanmasına və bu vərdişləri vaxtında qazanmasına və bu vərdişləri
vax
tında qazanmasına qayğı göstərməsələr, o zaman xaraktersiz, həyata hazır-
lıqsız adam yetişə bilər. Uşaqda yaxşı vərdışlər nə qədər çox olsa, pis vərdişlər
bir o q
ədər az olar [7].
Lakin çox zaman pis v
ərdişlər yaxşı vərdişlərlə yanaşı yaranır. Bu pis
v
ərdişlər ona görə yarana bilər ki, valideynlər özləri nədəsə pis nümunə göstə-
rirl
ər, uşağı pozan pis təsirləri görə bilmirlər, deməli uşağın nöqsanına uyğun
olaraq h
ərəkət etmirlər. Bu zaman uşağa məlum olmayan hərəkətlər uşağı əsəb-
l
əşdirir. Əsəbli uşaq öz hərəkətlərini cilovlaya bilmir, psixi proseslər pozulur.
Bel
ə hal uşağa pis təsir edir.
Dostları ilə paylaş: