1
DAUN SİNDROMLU UŞAQLAR ÜÇÜN
“DAUNSAYD AP“ İLK YARDIM MƏRKƏZİ
FEDERATIE VAN OUDERVERENIGINGEN
“UP WITH DOWN“
Daun sindromu olan uşaqlarda idrak fəaliyyətinin inkişafı.
Beşinci kitab.
Valideynlər üçün vəsait
“Daunsayd Ap” xeyriyyə fondu
Bakı - 2012
2
УДК 376
ББК 74.3
М 42
T.P. Medvedeva
Daun sindromu olan uşaqlarda idrak fəaliyyətinin inkişafı. Valideynlər
üçün vəsait. Moskva, Monolit nəşriyyatı, 2010-ci il – 80 səh.
Moskva 2010-ci il
ISBN 978-5-903376-03-2
Hazırkı vəsaitdə Daun sindromu olan uşaqların əqli inkişafının
xüsusiyyətləri barədə ümumi məlumat verilir, onlarla aparılan didaktik
məşğələlərin təşkili, oyun və gündəlik həyat şəraitində təlim ilə bağlı
ətraflı tövsiyələr edilir, valideynlərin öz övladları ilə evdə məşğul olarkən
onlara verə biləcəkləri tapşırıqlardan danışılır. Bu məlumatların məqsədi
valideynlərin təcrübəsini artırmaq və genişləndirmək, uşaqlara nəyi, necə və
hansı ardıcıllıqla öyrətmək seçimində onlara yardım etməkdir.
Vəsait məktəbəqədər yaşında Daun sindromu olan uşaqların
valideynləri, bu uşaqlarla işləyən pedaqoqlar üçün nəzərdə tutulmuşdur.
ISBN 978-5-903376-03-2 © Medvedeva T.P., 2010-ci il
© QKT “Daunsayd Ap” Xeyriyyə Fondu, 2010-ci il
3
Uşaqla nə üçün xüsusilə məşğul olmaq lazımdır?
Daun sindromu olan uşaqlara təlim keçərkən biz qarşımıza onların
dərketmə imkanlarının maksimum dərəcədə inkişaf etdirilmək, onların
uşaq bağçasına getmək və gələcəkdə sərbəst (və ya nisbətən sərbəst) həyata
hazırlamaq məqsədini qoyuruq. Bir çox hallarda bu qabiliyyət nitqin
inkişafı ilə əlaqəli olur. Lakin, sərbəst fəaliyyət üçün nitqi başa düşmək və
danışmaq bacarığından əlavə aşağıdakılar vacibdir:
1. Qarşıya məqsəd qoymaq.
2. Bu məqsədə gətirib çıxaran hərəkətləri planlaşdırmaq.
3. Bu hərəkətlərdən hər birini ayrı-ayrılıqda yerinə yetirməyi bacar-
maq.
Məsələn, siz çörək almaq istəyirsinizsə, sizə mövsümə uyğun paltar
seçmək, onu geyinmək, pul götürmək, qapını bağlamaq, mağazanı tapmaq,
çörək seçmək, onun pulunu ödəmək, evin yolunu tapmaq, qapını açmaq
və üst geyimi çıxarmaq lazımdır. Siz lazımi hərəkətlərin yerinə yetirilməsi
ardıcıllığını düzgün planlaşdıraraq bu addımların hər birini ayrılıqda
etməlisiniz.
İdrak fəaliyyətinin inkişafının və ya mütəxəssislərin dediyi kimi
koqnitiv inkişafın vəzifəsi düşünmə qabiliyyətinin inkişafı, anlayışın
formalaşması və ayrı-ayrı vərdişlərin aşılanması, eləcə də uşaqlara bir
neçə anlayış və ya vərdişin eyni vaxtda istifadə edilməsi bacarığının
öyrədilməsidir ki, bu da onlara vəziyyəti daha yaxşı təhlil etməyə,
məqsədi müəyyən etməyə və bu məqsədə nail olmaq üçün öz hərəkətlərini
planlaşdırmağa imkan verir.
Biz uşağı stol arxasında, didaktik materialdan istifadə etməklə xüsusi
təşkil edilmiş məşğələ prosesində, eləcə də məişətdə və oyun şəraitində
təlim keçə bilərik.
Stol arxasında uşaqla məşğul olarkən biz bir qayda olaraq sonradan
məişət və ya oyun şəraitində istifadə edilə biləcək ayrı-ayrı bacarıq və ya
vərdişləri məşq edirik.
Məişət şəraitində biz adətən özümüz uşağın qarşısında məqsəd
qoyuruq və uşaq hərəkətlərin lazımi ardıcıllığını öyrəndikcə tədricən
hərəkətdə öz iştirakımızı azaldaraq onu bu məqsədə gətirib çıxaracaq lazımi
addımları ona təlqin edirik.
Uşaq oyun şəraitində sərbəst şəkildə qarşıya məqsəd qoya, hərəkət
ardıcıllığını planlaşdıra və yerinə yetirə bilər. Süjetli oyun da həmçinin
uşağın məqsədi və gerçək həyatda qarşılaşdığı hərəkətlərin planını başa
düşməsinə icazə verir. Çünki oyun onları uşağa uyğun tempdə və izahl-
arla dəfələrlə təkrar etməyə imkan verir. Məsələn, poliklinika oyununda
uşağın həkimə getdiyi zaman baş verən (və ya baş verməli olan) hadisələri
oynayırsınız. Bundan əlavə, hərəkətləri gerçək həyatdan oyuna köçürmək
bacarığı abstrakt təfəkkürün inkişaf etməsinə yardım edir.
4
Çox vaxt elə olur ki, məşğələlərdə məşq etdirilmiş vərdiş
yalnız məşğələdə tələb olunur. Belə ki, məişətdə ona müraciət edilməsi
valideynlərin xüsusi diqqətini tələb edir. Uşağın öz oyunu isə onun “akade-
mik” vərdişlərindən daha az inkişaf etmiş olur. Uşaq oyuncaqlardan düzgün
istifadə etsə də (məsələn, oyuncaq maşındırsa, onu sürür) öz oyunlarına
sərbəst şəkildə yeni, daha da mürəkkəb vərdişlərini daxil edə və süjeti
genişləndirə bilmir. Məsələn, ayı nənəgilə qonaq getməyə hazırlaşırdı. O,
maşına mindi və getdi. Yolda o, mağazaya girdi, nənəyə tort və üç portağal
aldı. Sonra maşın xarab oldu, onu təmir məntəqəsinə aparmaq lazım gəldi,
onun özü tramvaya minməli, bilet almalı oldu və s.
Mənim süjetli oyuna bu qədər diqqət ayırmağım təsadüfi deyil.
Çünki, nə qədər oyuncaqları olsa da, uşaqlar oyunu özləri öyrənə bilmirlər.
Yaşıdları ilə ünsiyyət bunu öyrənmək üçün kifayət etmir. Valideynlər adətən
uşaqlarla oynamağı xoşlamır, onları daha formal metodlarla öyrətməyə
üstünlük verirlər. Lakin, məhz oyun təlimin hərəkətlərin planlaşdırılması və
qarşıya məqsədin qoyulması ilə bağlı olan daha əhəmiyyətli hissəsinin baş
verdiyi meydan rolunu oynayır.
Düzgün qurulmuş təlimdə məşğələlər zamanı, məişət və oyun
şəraitində formalaşmış vərdişlər bu üç halın hamısında istifadə edilməlidir.
Məsələn, məşğələdə uşaq nümunəyə əsaslanmaqla əşyaları rənginə görə
çeşidləməyi öyrənir, yəni, qırmızı dairəcikləri qırmızıların, yaşılları
yaşılların yanına qoyur. Evdə biz uşağa deyirik: “Sənin qırmızı paltarın
var, qırmızı corabları da tap. İndi isə o biri corabı tap, o da qırmızıdır”.
Əsgərlər oyununda: “Mən qırmızı əsgərləri seçirəm, sənsə, yaşılları.
Gəl, kərpiclərdən divarlar quraq. Mən öz əsgərlərimi götürürəm, sənsə,
özününküləri. Onlar vuruşsunlar”.
Uşaqlar anlayış və ya vərdişləri onlardan sərbəst şəkildə istifadə
etməyə başladıqları zaman mənimsəyirlər.
Daun sindromu olan uşaqların inkişaf xüsusiyyətləri
İndiki zamanda şübhə yoxdur ki, Daun sindromu olan uşaqlar
adi uşaqlar keçən eyni inkişaf mərhələlərini keçirlər. Təlimin ümumi
prinsipləri Daun sindromu olan uşaqlara xas olan spesifik xüsusiyyətlər
nəzərə alınmaqla məktəbəqədər yaşda uşaqların inkişafı haqqındakı müasir
təsəvvürlər əsasında işlənib hazırlanmışdır. Onlara aşağıdakılar aiddir:
1. Anlayışların ləng formalaşması və vərdişlərin ləng yaranması:
• Qavrama tempinin aşağı düşməsi və cavabın ləng formalaşması;
• Materialın mənimsənilməsi üçün çoxlu sayda təkrarın vacibliyi;
• Materialdan ümumi nəticənin çıxarılması səviyyəsinin aşağı
olması;
• Kifayət qədər tələb olunmayan vərdişlərin itirilməsi.
5
2. Aşağıdakılarla əlaqədar olan və eyni vaxtda bir neçə anlayışdan
istifadə edilməsi bacarığının zəif olması:
• Yeni informasiyanın artıq öyrənilmiş materialla birləşdirməyin
vacib olduğu hallarda uşaqda yaranan çətinliklər;
• Mənimsənilmiş vərdişin bir vəziyyətdən digərinə köçürülməsində
çətinliklər. Şəraiti nəzərə alan çevik davranışın patternlərlə, yəni dəfələrlə
təkrar edilmiş hərəkətlər nəticəsində öyrənilmiş eyni tipli davranışlarla əvəz
edilməsi;
• Əşyanın bir neçə əlamətinin istifadə edilməsini və ya hərəkətlər
ardıcıllığının yerinə yetirilməsini tələb edən məşğələlər zamanı yaranan
çətinliklər;
• Məqsədin müəyyən edilməsində və ya hərəkətin
planlaşdırılmasında pozuntular.
3. Müxtəlif sahələrdə (hərəkət, nitq, sosial-emosional) uşağın
inkişafındakı qeyri-bərabərlik və koqnitiv inkişafın digər sahələrlə sıx
əlaqəsi.
4. Bu yaş üçün xarakterik olan əşyavi-praktik təfəkkürün xüsusiyyəti
bütöv obrazın (görmə, eşitmə, lamisə, propriosepsiya) yaradılması üçün
bir neçə hiss orqanından istifadənin vacib olmasıdır. Görmə-cismani təhlil
etmə daha yaxşı nəticə verir, yəni, uşaq üçün ən yaxşı izah onun valideyni
yamsılaması və ya hərəkəti onunla birlikdə yerinə yetirməsidir.
5. Hiss etmə qavrayışının pozulması. Bu, hissiyyatın zəifləməsi və
tez-tez rast gəlinən görmə və eşitmənin pozuntuları ilə əlaqəli olur.
6. Daun sindromu olan uşaqlar müxtəlif çıxış səviyyələrinə malik
olurlar və onların inkişaf tempi də əhəmiyyətli dərəcədə fərqlənə bilər.
Koqnitiv inkişaf proqramının əsasını aşağıdakılar təşkil edir:
məktəbəqədər uşaqların təfəkkürünün əşyaviliyi, onların hissiyyat
təcrübəsindən istifadə edilməsinin vacibliyi, canlı-əyani və məntiqi
təfəkkürə sonrakı keçid üçün baza kimi əyani-aktiv təfəkkürə əsaslanma,
uşağın öz motivasiyasını istifadə etməsi, eləcə də hər bir uşağa onun
özəlliklərini, üstün tutduğu şeylər və öyrənmə sürətini nəzərə alan fərdi
yanaşma imkanı
Uşaqla necə məşğul olmalı?
Məktəbəqədər yaşda uşağın inkişafının əsasını onun fəaliyyəti
təşkil edir. Belə ki, bu yaşdakı təfəkkür əşyavi xarakter daşıyır. Uşaq
hərəkətlər vasitəsilə ətraf aləmlə tanış olur. Bu, onu əhatə edən əşyalarla
baş tutur. Bu hərəkətlər təfəkkürün inkişafının əsasını təşkil edir. Çalışın ki,
6
sizin uşağınızın fəaliyyəti sıx və müxtəlif olsun. Hər bir insan biliklərinin
yalnız bir hissəsini xüsusi məşğələlər prosesində əldə edir. Ətrafda baş verən
hər şey informasiya mənbəyi olur, onun tərəfindən nəticə çıxarılır və istifadə
edilir. Uşaq əlbəttə, istisna təşkil etmir. Onun üçün bilik əldə etməyin
əsas forması oyun və məişət işlərində istirakdır. Daha sonra isə xüsusi
hazırlanmış didaktik məşğələlər gəlir.
Nə vaxt uşaqla didaktik məşğələlərə başlamaq olar?
Məşğələlər zamanı uşağın sizin tapşırıqlarınızı başa düşməsi və
yerinə yetirməsi üçün o, artıq, bu vaxta qədər valideynlərin ona müraciət
etdikləri hər hansı xahişləri yerinə yetirməyi öyrənməlidir. Bu xahişlər ən
sadə ola bilər və sözlərlə və əl hərəkətləri ilə ifadə edilə bilər. Eləcə də,
uşaq valideyni yamsılayaraq hərəkət edə bilər. Məsələn, siz uşağa fincan
verir və onu stolun üstünə qoymağı xahiş edirsiniz, eyni zamanda isə siz
öz fincanınızı oraya necə qoyduğunuzu ona göstərirsiniz. Bu zaman o, öz
istəyinə və ya vərdişinə görə hərəkət etməyəcək, ona verilən göstərişi yerinə
yetirəcəkdir. Beləliklə, didaktik məşğələlərə hazırlıq üçün uşağın məişət
şəraitində valideynin sadə tapşırıqlarını yerinə yetirməyi öyrənməsi vacib-
dir. Bir qayda olaraq uşaqla didaktik məşğələləri 2,5-3 yaşdan başlamaq
olar.
Məşğələlər üçün hansı materialdan istifadə etməli?
Məktəbəqədər uşaqların təliminin əsasında əşyavi fəaliyyət durur.
Belə ki, bu yaşda təfəkkür əşyavi-praktik xarakter daşıyır. Uşaq gərək ətraflı
baxsın və toxunsun, hərdən isə o, “işlədiyi” materialı gəmirməlidir ki, onu
şifahi göstəriş ilə asan əlaqələndirə bilsin və daha tam və dəqiq obrazını
yaratsın. Ona görə də məşğələ zamanı yaxşı olar ki, parlaq rəngli oyun-
caqlardan, müxtəlif xüsusiyyətə malik oyuncaqlardan, məişət əşyalarından
istifadə edilsin. Məsələn, çeşidləməni öyrətmək üçün diyircəklərdən və
kubiklərdən, eləcə də şam qozası və şabalıddan və ya çəngəl və qaşıqlardan
istifadə etmək olar. Çalışmaq lazımdır ki, eyni vərdişlərin məşq etdirilməsi
üçün müxtəlif materiallardan istifadə edilsin. Şəkildən uşaq orada təsvir
edilmiş əşyalar ilə tanış olduğu halda istifadə etmək olar. Sual-cavabın
köməyi ilə təlimə isə yalnız uşaq kifayət qədər yüksək səviyyəli ünsiyyət
bacarığına malik olduqda yer vermək olar.
Uşaqla məşğələlər üçün lazım olan vəsaitlərin əksər hissəsini
valideynlər çalışmanın əvvəlində təsvir edildiyi kimi əl altında olan
vasitələrdən istifadə etməklə özləri düzəldə bilərlər.
Stol arxasında necə məşğul olmaq olar?
Uşaqla stol arxasında məşğul olmaq vacibdir. Bunun üçün stol
arxasında oturmağı həqiqətən tələb edən fəaliyyət növlərini seçmək
7
lazımdır. Siz ailəliklə stol arxasında loto oynaya, rəsm çəkə və ya heykəl
qura bilərsiniz. Döşəmədə isə kubikdən daha yaxşı ev qura və ya maşın sürə
bilərsiniz.
Stol arxasında uşaqla elə üzbəüz oturun ki, o, asanlıqla sizin
tapşırıqlarınızı eşidə və jest və hərəkətlərinizi görə bilsin. Uşaq stolunuz
yoxdursa, çalışın ki, o, stolda düzgün şəkildə otursun: onun ayaqlarının
altına skamya qoyun və əmin olun ki, onun sinəsi stolun süfrəsi
səviyyəsindədir.
Bizim uşağa verdiyimiz göstərişlər onun nitqi anlamaq səviyyəsinə
uyğun olmalıdır. O, qısa və dəqiq deyilməli, bir çox hallarda isə onu
hissə-hissə, aramla söyləmək və sözləri əl hərəkətləri ilə dəstəkləmək
lazımdır. Hərdən şifahi göstərişlərin əvəzinə uşağa onun nə etməli olduğunu
göstərmək olar. Mütləq uşağa düşünmək və cavab vermək imkanı vermək
üçün fasilə vermək lazımdır. Onu tələsdirməyin. Uşaq düşünməyi hələ
çatdıra bilmədikdə ona verilən işarə çox vaxt onu yalnız karıxdırır.
Uşaq çalışmanı sərbəst yerinə yetirməyi bacarmadıqda, diqqətini
lazımi hərəkət və ya vacib detala cəmləşdirməkdə ona kömək etmək,
məsələn, ona indi lazım olan detalın sxemini göstərmək lazımdır. Əgər
bu kifayət etməzsə, onun əlindən tutmaqla (birgə yerinə yetirmə) və ya
çalışmanın bir hissəsini onun əvəzinə yerinə yetirməklə düzgün hərəkəti
yerinə yetirməkdə uşağa yardım edin. İstənilən halda çalışın ki, çalışma
tamamlansın.
Hər bir məşğələyə müxtəlif mövzuda olan bir neçə çalışma daxil
etmək olar. Başlanğıc mərhələdə bir çalışma 2-3 dəqiqə, bütün məşğələ isə
10-15 dəqiqə davam edə bilər. Uşağın yaşına uyğun olaraq bir çalışmanın
müddəti tədricən 5-7 dəqiqəyə qədər, məşğələnin müddəti isə 30-40
dəqiqəyə qədər artırıla bilər.
Hazırkı mərhələdə uşağa uyğun olan çalışmanı necə seçməli?
Bu kitabçada təklif edilən bütün çalışmalar çətinlik dərəcəsinə
uyğun olaraq bir neçə “blok”a bölünmüşdür. Hər bir bloka təlimin
müxtəlif bölmələrindən olan çalışmalar daxil edilmişdir. Proqram
elə qurulmuşdur ki, uşaqlar daha yüksək səviyyəli çalışmaları yerinə
yetirərkən əvvəlki səviyyələrdəki çalışmaların mənimsənilməsi zamanı əldə
etdikləri vərdişlərdən istifadə edə bilsinlər. Ona görə də, növbəti blokun
çalışmalarına yalnız əvvəlki səviyyələrdəki çalışmalar mənimsənildikdən
sonra keçmək vacibdir. Hətta uşaq artıq böyük olsa və çox şeyi etməyi
bacara bilsə belə onunla ən sadə çalışmalardan başlamaqla məşğul olmaq
lazımdır. Onun həqiqətən də bu çalışmaları yerinə yetirmək bacarığının
olub-olmadığına çox az vaxt içərisində əmin olacaqsınız. Ardıcıllıqla
növbəti bloklara keçərkən uşağın sadəcə azacıq köməklə yerinə yetirə
biləcəyi çalışmalar tapacaqsınız. Məhz bu çalışmalar “uşağın yaxın inkişaf
zonası”nda yerləşir. Bu o deməkdir ki, həmin çalışmalar hazırkı mərhələdə
8
onun ehtiyac və imkanlarına uyğun gəlir.
Bir blokun mənimsənilməsinə sərf edilən vaxt hər bir uşaq üçün fərdi
seçilir.
Təcrübə göstərir ki, uşaqlar bir blokun bütün çalışmalarını demək olar
ki, eyni vaxtda mənimsəyirlər. Yerinə yetirilməsi digər sahələrin, məsələn,
nitq və ya kiçik motorikanın kifayət qədər inkişaf etməməsi səbəbindən
çətinləşən çalışmalar istisna təşkil edir.
Əgər uşaq, məsələn, quruculuq fəaliyyətinin öhdəsindən asanlıqla
gələ bilir, lakin, bununla belə, bu blokun digər bölmələrinin çalışmalarını
yerinə yetirə bilmir. Bu zaman güman etmək olar ki, çətinliyə səbəb olan
çalışmanın yerinə yetirilməsi quruculuq fəaliyyətindən çox nitqi daha yaxşı
başa düşməyi tələb edir. Ola bilsin ki, bu halda daha yaxşı nəticələrin əldə
edilməsi üçün təlimatları sadələşdirmək və onu əl hərəkətləri ilə müşayiət
etmək lazımdır.
Əgər əksinə, quruculuq fəaliyyətində geri qalma müşahidə edilirsə,
onda ola bilsin ki, uşağın kiçik motorikanın inkişafında, xüsusilə, əlin
biləkdən döndərilməsində problem vardır. Bu da, qurma zamanı detalın
düzgün döndərilməsinə imkan vermir və əlavə məşqlər tələb edir.
Uşaq hər hansı bir çalışmanı yerinə yetirməyi bacarmadıqda çətinliyə
məhz nəyin səbəb olduğunu aydınlaşdırmaq üçün onu ayrı-ayrı hissələrə
bölmək və bu hissəni ya ayrılıqda, yaxud da məsələn, uşaq nitqin kifayət
qədər inkişaf etməməsi ilə əlaqədar olaraq rəngi sərbəst deyə bilmədikdə
bu çalışmanı sonraya saxlamaq lazımdır. Növbəti səviyyəyə keçən zaman
uşaqda yeni çalışmaların mənimsənilməsində ciddi çətinliklər hiss olunarsa,
əvvəlki blokun həmin bölmələrinin çalışmalarına qayıtmaq tövsiyə olunur.
Məşğələni uşaq üçün necə cəlbedici etməli?
Ən ilkin şərt – bu məşğələlərin sizin özünüzün xoşuna gəlməsidir.
Əgər məşğələlər sizi əsəbiləşdirirsə, onlar çətin ki, uşağınızın xoşuna gəlsin.
Uşağın öz motivasiyasından istifadə etmək vacibdir. Yaxşı olar ki,
təklif edilən oyuncaqlar onun xoşuna gəlsin. Çalışma mümkün qədər elə
qurulmalıdır ki, məşq etdirilən vərdiş onun öz məqsədinə çatması üçün
bir vasitə kimi lazım olsun. Onun məqsədi və sizin məqsədiniz çox vaxt
üst-üstə düşməyə bilər. Məsələn, siz kiçik motorikanı inkişaf etdirmək
məqsədilə qəpikləri daxıla atmağı uşağa buyurursunuz. Uşaq bu hərəkəti
ona görə edir ki, onun qəpiklər daxılın dibinə dəydiyi zaman çıxan səsdən
xoşu gəlir.
Çalışma heç də həmişə (xüsusilə ilk mərhələlərdə) uşağa maraqlı
gəlmir. Bu zaman o, bu çalışmanı valideynin tərifi üçün edir. Çalışmanı
yaxşı etdiyi üçün uşağıq tərifləyin! Əgər onda nə isə alınmırsa, onu
çalışmanı yerinə yetirmək üçün etdiyi səylərə görə tərifləmək olar: “Afərin,
demək olar ki, etmisən” və bu zaman çalışmanı sonadək etməkdə ona
9
kömək etmək lazımdır. Uşağın fəaliyyətinə mənfi qiymət verməkdən və
onda özünün “bacarıqsızlığı” barədə fikirlər yaratmaqdan çəkinin.
Uşaq çalışmadan imtina etdikdə, şəkilləri və ya oyuncaqları kənara
atdıqda, üzünü çevirdikdə, bu, ona işarə edir ki, təklif edilən çalışmalar
və ya forma onun inkişaf səviyyəsinə uyğun gəlmir. Bu zaman uşaqda
tezliklə təlimi xatırladan (stol arxasında oturma, vəsaitlərin təqdim edilməsi,
valideynin xüsusi “mentor” intonasiyası və s.) hər şey barəsində ikrah hissi
yaranır. Bu halda məhz nəyin çətinlik yaratdığını başa düşməyə çalışmaq
və uşağa daha sadə tapşırıq vermək lazımdır. Çalışın, həmçinin, məşğələnin
özünün formasını dəyişin, hər bir çalışmanın əsas məqsədini fərqləndirin və
onu məişət şəraitində həll etməyə cəhd edin və ya uşaqla oynadığınız oyuna
daxil edin. Bu zaman stol arxasında nəsə başqa bir çalışma ilə, məsələn,
muncuq dənələrini düzmək və ya çubuq oyunu oynamaqla məşğul olmaq
olar. O, sizinlə oynamağın maraqlı olduğunu anladıqda, həqiqətən də sizin
istədiyinizi edə biləcək və bir müddətdən sonra stol arxasındakı didaktik
oyuna qayıtmağa razı olacaq.
Uşağı oyunla necə məşq etdirməli?
Hər bir balaca uşağın ən əsas fəaliyyəti oyundur. Lakin uşaq oyunu
özü öyrənə bilməz, bunu ona öyrətmək lazımdır. Oyun təşkil edərkən,
siz öz üzərinizə “inkişaf etmiş uşaq” rolu götürürsünüz. Özünüz oynaya-
oynaya uşağa göstərirsiniz ki, o, oyuncaqlarla nə edə bilər. Ola bilər ki,
ilk vaxtlarda siz tamaşa göstərəcəksiniz, uşaq isə tamaşaçı olacaq. Sonra
o, sizi yamsılayaraq oyuncaqlarla ayrı-ayrı hərəkətləri yerinə yetirməyə
başlayacaq, daha sonra isə tədricən onları bütöv bir süjetdə birləşdirməyi
öyrənəcək. Əgər uşaq artıq özü oynaya bilsə, siz yeni incəliklər daxil
etməklə onun oyunlarına qoşula bilərsiniz.
Öz hərəkətlərinizi və uşağınızın hərəkətlərini təsvir edin. Sizin
sözləriniz sadə, anlaşıqlı və uşağıq emosional baxımdan ruhlandırıcı
olmalıdır. Məsələn, “Sən nə hündür ev tikmisən! İndi o uçdu, dovşancığaz
ağlayır, nə edim? Gəl, evi təmir edək!” yoxsa ki, “Gör necə ev tikmisən,
amma onu uçurma! Bax, mən elə belə də bilirdim ki, onu uçuracaqsan!
Yenidən tik!” Əgər birinci təsvirdə uşağın hərəkətləri müsbətdirsə və onun
qarşısında tapşırıq qoyursa, ikinci halda xatırladır ki, nə etmək olmaz və öz
bəyanedici forması ilə oyunu darıxdırıcı təlimə çevirir.
Təlim müəyyən təkrarlar tələb etdikdə, elə “səhnə mizanı qurun” ki,
əsaslı və maraqlı olsun. Məsələn, siz uşağa kərpicdən darvaza qurmağı
öyrədirsiniz. Bu halda maşını darvazadan içəri keçirməyi buyurun. Darvaza
uçub dağılsa, təbii olaraq onu yenidən qurmağı uşaqdan istəyə bilərsiniz.
Beləliklə, o, quruculuq işini məşq etdirə biləcək və bundan əlavə, onun
yenidən dağılmağına sevinəcək.
Sizin davranış modelini göstərdiyiniz çalışma-təqdimatdan sonra
10
oyuncaqları əl çatan yerdə saxlayın və onun özünün bu oyuncaqlarla
oynamasına şərait yaradın.
Məişət şəraitində uşağıq necə məşq etdirməli?
Uşağın ətraf aləm haqqında təsəvvürlərinin inkişaf etdirilməsi və
hiss etmə təcrübəsinin artırılması məqsədilə onu ailənin digər üzvlərinin
məşğul olduğu müxtəlif fəaliyyət növlərinə cəlb etmək lazımdır. Döşəmənin
silinməsi (süpürgə və ya əllə) hərəkətin dəqiqləşməsinə yardım edir. Paltarın
yuyulması və sıxılması (əllə), qab-qacağın yuyulması, zibilin xəkəndaza
yığılması iki əlli hərəkət vərdişləri yaradır və uşağın yeni hissetmə
qabiliyyətləri əldə etməsinə imkan verir. Uşağa xəmirdən kökə düzəltməyi,
yuyulmuş paltarı ləyəndə daşımağı, onu asmağı və sıxaclarla bərkitməyi,
bağçada işləməyi və s. təklif etmək çox faydalıdır.
Uşaq ayrı-ayrı tapşırıqları yerinə yetirərək və ya sizin hərəkətlərinizi
yamsılayaraq sizə kömək edə bilər.
Məsələn, siz salat hazırlayarkən,
kasanı gətirib stolun üstünə qoymağı
uşaqdan istəyə bilərsiniz. Sonra isə
ona təhlükəsiz birdəfəlik istifadə
üçün plastmas bıçaq verə və bişmiş
tərəvəz və göyərtini sizinlə birlikdə
doğramağı təklif edə bilərsiniz. Əgər
onda nəsə alınmasa, onun əlindən
tutaraq düzgün hərəkəti ona göstərin.
Sizin uşağa müraciət etdiyiniz istəklər sadə, lakin müxtəlif
olmalıdır. Nə etdiyinizi onunla müzakirə edin. Emosional momentləri
fərqləndirin və intonasiya ilə qeyd edin: “Ay, sulu oldu!” və ya “Ay, quru
(isti, ağır və s.) oldu!”.
Uşaq sadəcə ayrı-ayrı ev işlərini yerinə yetirməyi öyrənməməli,
onlarla müntəzəm məşğul olmalıdır. Gördüyü hər bir işə görə, eləcə də sizə
yardım etmək səylərinə görə onu mütləq tərifləyin. Siz özünüzün və onun
hərəkətlərini şərh edərkən əşyaların ölçüsünü, rəngini və digər əlamətlərini
(ağırdır, soyuqdur və s.) təkrar edə bilərsiniz. Siz süfrə açarkən saymağı,
corabları yuduqdan sonra yerinə qoyarkən cüt-cüt yığmağı öyrədə bilərsiniz.
Balaca uşaqlar adətən ev işlərində valideynlərinə həvəslə yardım edirlər,
sonradan onları buna öyrətmək çətin olur.
Həssaslığın pozulması uşağın məşğul olmaq hazırlığına nəyə görə
təsir edir?
Daun sindromu olan uşaqların çoxunda ağrı və toxunma həssaslığı
aşağı olur, görmə və eşitmədə pozulmalar baş verir. Ona görə də, on-
larda “hissiyyat defisiti” adlandırılan hal baş verir. Yəni, onların aldıqları
hisslərdə çatışmazlıq olur və ya onların hissiyyatı qeyri-dəqiq və pozulmuş
11
olur. Uşaqda aşkar hissiyyat defisiti olarsa, o, bunu kompensasiya etmək
üçün hər vəchlə müxtəlif hisslər qəbul etməyə səy göstərəcək: oyuncağı
möhkəmcə tıqqıldatmaq, yırğalanmaq və s. Didaktik məşğələ, stol arxasında
oturmaq, kartlardan və ya şəkillərdən istifadə etmək belə uşağın diqqətini
cəlb etmir və o, bundan yayınır. Əgər onun valideynləri əsəbiləşərək onu
şapalaqlayırlarsa, ola bilər ki, o, bundan razı qalsın. Çünki, o, nəhayət,
həqiqətən hiss edə biləcəyi kifayət qədər güclü hiss qəbul etmişdir.
Hissiyyat defisitinin qarşısını almaq üçün siz uşağı möhkəmcə
qucaqlaya, “minikdəki kimi gəzdirə” və onunla güləşə və ya özünü altdan
çıxarması üçün yorğanı üstündən çəkib sərt mələfəyə, yun ədyala bükə və
ya balışları onun üstünə yığa bilərsiniz.
Belə oyunları adətən oğlan uşaqları ilə oynayırlar, lakin, bu oyunlar
qız uşaqları üçün faydalıdır. Belə oyunlar oynayan zaman vacibdir ki, hamı
şən olsun, valideynlər özlərini emosional aparsınlar və qəbul edilmiş hissi
müqayisə etməkdə və qiymətləndirməkdə uşağa kömək etsinlər.
“Çirkli oyunları” bütün uşaqlarla oynamaq olar. Bu oyunlarda
qum və su, un və su, xəmir, plastilin, gil, rəng çubuqları, üz qırxma üçün
köpükdən istifadə nəzərdə tutula bilər. Yaxşı olar ki, uşaq bu materiallarla
oyundan təkcə əli ilə deyil, eləcə də bütün bədəni ilə müxtəlif hisslər qəbul
etsin. Yuyunmazdan əvvəl onu rəng çubuğu ilə boyayaraq və ya üz qırxma
üçün köpük sürtərək güzgünün qarşısına gətirib ona özünün yuyunması
üçün hamam lifi vermək olar.
Yayda yaxşı havada çalışın uşaq qumda və otluqda sürüşsün və
oynasın, qumdan, gildən, daşlardan və budaqlardan qalalar qursun. Onların
üst-başlarını çirkləndirməyindən qorxmayın. Uşaq belə oyunlardan imtina
edərsə, siz ona nümunə göstərə bilərsiniz.
Məşğələ prosesində uşağın uğurlarını necə qiymətləndirməli?
Məşğələ zamanı uşaqlara verilən bütün çalışmalar çətinlik səviyyəsinə
görə dörd bloka bölünmüşdür. Hər bir bloka təlimin müxtəlif bölmələrindən
olan çalışmalar daxil edilmişdir. Bunlar uşağa eyni vaxtda verilə bilər. Hər
bir blokun çalışmaları növbəti səviyyəyə keçmək üçün mənimsənilməsi
lazım olan çalışmaların siyahısı verilmiş qiymət cədvəlinə (əlavə 1-ə bax)
uyğunlaşdırılmışdır. Təlim prosesində uşağa həm cədvəldə göstərilən,
həm də digər materiallardan olan və eyni vərdişlərin məşq etdirilməsinə
yönəlmiş analoji çalışmaları vermək və onları uşağın gündəlik həyatına və
sərbəst fəaliyyətinə daxil etmək olar.
Hər bir blokun əvvəlində uşaqla keçirdiyiniz məşğələ prosesində dol-
dura biləcəyiniz cədvəl (bu cədvəllər əlavə 1-ə daxil edilmişdir) verilmişdir.
Uşaq çalışmanı yerinə yetirərkən sizin ona hansı cəhətdən kömək etdiyinizi
diqqətlə izləyin.
“Qiymət” qrafasında aşağıdakı işarələrdən istifadə etmək olar:
12
+ Uşaq çalışmanı sərbəst edir;
+/ -
Uşaq çalışmanı azacıq köməklə edir. Siz ona əlavə təlimat
verirsiniz, diqqəti indi lazım olan hərəkətə və ya vacib təfərrüata yetirməkdə
ona kömək edirsiniz;
-/+ Uşaq çalışmanı əhəmiyyətli dərəcədə köməklə yerinə yetirir. Siz
uşağa kömək edirsiniz, onun əlləri ilə hərəkət edirsiniz və ya çalışmanın bir
hissəsini onun əvəzinə yerinə yetirirsiniz;
- Kömək edilməsinə baxmayaraq çalışma yerinə yetirilməmişdir.
Məşğələdən məşğələyə cədvəldə nə qədər çox müsbət işarəsi
müşahidə etsəniz uşağınızın uğur qazandığına əyani şəkildə əmin ola
bilərsiniz.
Dostları ilə paylaş: |