LİDERLİK VE ETİK
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
3
Ahlak kavramı daha çok
yerel ya da toplumsal,
etik kavramı ise
evrensel ve kurumsal
değer ve kurallar
içermektedir.
Ahlaki fenomenler
doğaları gereği gayri‐
rasyoneldirler.
Etiğin; bilim etiği,
siyaset etiği, yargı etiği,
sanat etiği, yönetim
etiği, medya etiği, spor
etiği ve tıp etiği gibi
yaşamın birçok alanında
varlığını sürdüren ve
gelişen dinamik bir olgu
olduğu ifade edilebilir.
2012:32). Burada, iyi, kötü ve yanlış kavramı kişiden kişiye yahut toplumdan
topluma birtakım farklılıklar arz etse de
etik evrensel niteliği bulunan bir kavramdır
(Tengilimoğlu ve diğ., 2009:297). Kişiyi vesayet altına almaktan ziyade toplum
içerisinde diğerleriyle bir arada hayatını idame ettirirken kişinin kendini nasıl kendi
olarak gerçekleştirebileceği ya da neyse o olarak varlığını sürdürebileceği ile ilgili
yolları göstermektedir. Dolayısıyla, insan merkezlidir; kişilerarası ilişkilerin
düzenlenmesi ve kanalize edilmesi ile ilgilenmekte (Uzun, 2011:21), ilişkilere yol ve
yön tayin ederek onların boyutları üzerinde belirleyici rol üstlenmektedir.
Etik tartışmalarının temel konusu, insan edimlerini ahlaki yönden incelemek
(Kaplan, 2009:344) olmakla birlikte,
etik ve ahlak kavramları aynı anlama gelen
kavramlar değillerdir.
Burada etik ve ahlak kavramlarının birbirlerine çok yakın
ancak farklı anlamlar ihtiva eden sözlükler olduğu hatırdan çıkarılmamalıdır. “
İki
kavramın özdeş olmamasının sebebi, etiğin bir ahlak felsefesi olması, ahlakın ise
etiğin araştırma konusunu teşkil etmesidir.
Ahlak, kültürel değerlere ve ideallere
ilişkin doğru ve yanlışlarla bunlara uygun şekilde ne tür davranışlar sergilenmesi
gerektiğini belirlerken etik, hem daha soyut kavramlara dayanmakta hem de bu
soyut kavramlardan ne anlaşılması gerektiğini tanımlama gayreti içerisine
girmektedir” (Ülgen ve Mirze, 2010:480). Yani
Dostları ilə paylaş: