Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

ARAZ (Bab
ək, Kəngərli, Şahbuz) – alça növü. 
ARĞALI//AV  (Babək, Culfa, Ordubad) –  vəhşi  qoç. 
(M.Kaşğarlının  “Divani-lüğət-it-türk”  əsərində  bu  söz  arsalık-
h
əm dişi, həm də erkəkliyi olan heyvan mənasında işlənib). 
ARĞACI  QƏZİL  (Şahbuz)  –  nəsli-kökü olmayan. –
25 
 

---

Bel
ə arğacı qəzil adamnan başarmax çətindi. 
ARI  (
əksər  şivələrdə)  –  təmiz.  –Aydan  arıyam,  sudan 
duruyam. 
Ağdam,  Füzuli,  Qazax,  Şəmkir,  Tovuz və  Qubada da 
arı//ari saf, təmiz mənasında işlənir (3, s.26). 
ARIĞƏNİZƏ  (Biləv, Tivi)  –  arıq.  –Bir  arığənizə 
qızıydı bı indi gör nə günə qəlipdi. 
ARILIX 
(Şahbuz)  –  arı  səbətlərinin  qoyulduğu  yer.  –
S
əbətdəri yığdığımız yerə deyirix' arılıx. 
ARXAŞ (Babək, Sədərək, Şahbuz) – mal-qaranın açıq 
havada  saxlandığı  yer.  –Yay olanda gətirib  arxaca  qatırıx 
heyvannarı. 
ARRANMAX  (Keçili, Külüs) –  utanmaq, x
əcalət 
ç
əkmək. –Adamın məhlim bir arranmağı olmaz kin?