Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

AVADANNIX 
(Naxçıvan) – abadlıq. –Bı seldən so:ra 
əv-eşix'də avadannıx qalmadı ta.  
AVARAGOR 
(Culfa, 
Naxçıvan)//AVARAKAR 
(Ordubad)  – 
işsiz,  boş-bekar.  –Nə  vaxda qədər belə  avaragor 
g
əzəssən? Bir işin qurpunnan tut da. 
AVARTDAXLANMAX  (
Güney  Qışlaq,  Qızıl Qışlaq) 
–sünbüll
əmək. 
AVAZIMAX 
(Naxçıvan)  –  rəngi qaçmaq. –Ya:nnan 
yel ötm
əmiş bi də baxırsan ki, irəngi avazıdı. 
Bu söz T
əbriz və  Zəngilan  şivələrində  alazımaq 
variantında işlənir (3, s.21). 
AVDIX  (
əksər  şivələrdə)  –  qatığa  su,  göyərti, xiyar 
qatıb,  içinə  çörək  döğrayıb  yeyilən yemək.  -Geşmişdə  avdığı 
seyinn
ən bir yiyərdix'  bir  oturuma.  Ən  çox  da  yayda,  isdidə 
yeyilir. 
AVƏRDƏ//AVARDA  (Naxçıvan,  Şahbuz)  –  açıq.  –
Girdim, baxdım kin, qap-baca avərdə, evdə də heş kim yoxdu. 
AVIRT  (
əksər  şivələrdə)  –  yanaq.  –Maşallah  ona 
noolup avırtdarınnan qan damır. 
Bu söz türk dilind
ə  avurt, türkmən, özbək dillərində 
ovurt, xakas dilind
ə ort, yakut dilində omurt formasında işlənir 
(7, s.292). 
AVIRTDAX (Bab
ək, Kəngərli,  Sədərək) – kök adam. 
–
Avırtdax kök adama diyərix'. 
29 
 

---

AYAX 
(Naxçıvan) – uzaq, kənar. –Nafcığan mərkəzdən 
ayaxdı. 
AYAMA  (
əksər  şivələrdə)  –  ləqəb.  –Ayamasız  adam 
çox az olurdu 
əvvəllər. 
AYAMDA-SAYAMDA 
(Naxçıvan) – hərdənbir, ayda-
ild
ə  bir dəfə.  –Heç olmuya bir  ayamda-sayamda bizi yada 
salgin
ən. 
AYANAT 
(Culfa,  Şərur)  –  kömək.  –Hökmət ma: 
ayanat eliyir.