Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

ÇÖL KƏVƏRİ (əksər şivələrdə) – yabanı bitki. 
ÇÖLMƏX'//ÇÖLMƏ (əksər şivələrdə) – piti bişirmək 
üçün gil qab. -Çölm
əx'də pişən pitinin dadı başqa olur. 
Bu söz çölm
əx'//çölmə//çölməy  fonetik  variantlarında 
G
ədəbəy, Göyçay, Lənkəran,  Masallı  şivələrində  qeydə 
alınmışdır (1, s.110). 
ÇÖMBƏLMƏK  (Babək,  Naxçıvan,  Sədərək)  –  dizlə-
rini qatlayıb oturmaq. –Pütün günü çömbəlir difarın dibində. 
ÇÖPÇÜ 
(Naxçıvan)  –  burun püləyən  (Xalq  arasında 
bel
ə bir inam var ki, balaca uşaqlar bir az narahatçılıq edəndə 
73 
 

---

burnunda  çöp  qalıb.  Yəni  yediklərinin  qırıntıları  uşağın 
burnunda  qalıb.  O  zaman  onu  çöpçüyə  aparıb  burnun 
pül
ətdirərlər. Bu işlə məşğul olan adama da çöpçü deyirlər). –
Uşağı  axşam  çöpçüyə  aparıb  gətirənnən sora gecə  elə  irahat 
yatıp ki.   
ÇÖPDÜX' 
(Badamlı, Qarababa) – yun darayarkən yerə 
tökül
ən keyfiyyətsiz,  xırda  yun.  -Çöpdüx'  yunun  artığıdı,  onu 
qatmarıx yorqan-döşəyin içinə. 
ÇÖRƏX' ÜSDÜ (Axura, Ləkətağ, Türkeş) – toy çörəyi 
bişirilən zaman gələn adamların gətirdiyi hədiyyə, şirniyyat və 
ya pul. –
Bınnan  əzəl cəməhət  yığışıp  neçə  gün qabaxdan toy 
çör
əyi yapırdı, biz də çörəx' üsdü aparırdıx.