DARKEŞ (Qazançı, Milax) – dar. –Məhləmiz darkeşdi,
maşın-zad geşmir ordan.
DARQURSAX (Qaraçuq,
Naxçıvan) – hövsələsiz,
s
əbirsiz. –İrənənin darqursaxlığı qoymadı ki, biz bı işi axıra
çatdırax.
DARMƏCAL (Cəhri, Didivar, Vayxır) – az vaxt. –Bı
darm
əcalda nə vacipdi ki, uşağı da götürüb gedəsən.
DAR VAXDI
(Gümüşlü) – axşam, hava qaralan vaxt. –
Dar vaxdı uşağı qoymazdar eşiyə təx' çıxa, qorxar.
DАŞDАMАХ (Vənənd) - tаxılı tоz-tоrpаqdаn
təmizləmək. –Bаşа: dönüm, gə bu buğdаni dаşlеyib qurtаrах.
DAŞDAMMAX (Naxçıvan) – dalbadal, hamının birdən
getm
əsi. –Dolanışıx dərdinnən hamısı daşdanıp getdilər ursetə.
DAŞGİR (Külüs) – döyülmüş taxılı təmizləyən
kiçik
gözlü x
əlbir. –Hələ işimiz qutarmadı ki, daşgirdən də
keçird
əciyix'.
Basarkeç
ər, Qarakilsə, Qazax şivələrində də bu söz
qeyd
ə alınmışdır (1, s.125).
DAŞIXÇI (Naxçıvan) – heç bir təmənnası olmadan
özün
ə aid olmayan işləri görən, başqasının yükünü daşıyan. –
Neç
ə illərdi mən bınnara daşıxçıyam.
DAŞIRQAMA (Ordubad, Şahbuz, Şərur) – mal-
qaranın dırnaqlarının yeyilməsi.
DAŞQA (Babək, Naxçıvan, Şərur) – ortada bir təkəri
olan, iki
əllə yapışıb sürülən araba. –O vax çətin günnəriydi,
hammımız İrannan daşqaynan mal daşıyıp satırdıx.
79
DAŞSALDI (Naxçıvan) – keçmişdə öz səsini qutuya
daş ataraq verməklə keçirilən səsvermə.
DAVAR (Bab
ək, Şahbuz, Şərur) – qoyun, keçi. –
Davarı gətirib ötürüp, özü harasa gedip.
DAV GƏLMƏX' (Ordubad, Şərur) – qalib gəlmək,
üst
ələmək, zor gəlmək. –Gör nətərdi ki, bı ma: dav gəlir.
Dostları ilə paylaş: 
