SəQƏleyn həDİSİNİN ŞƏRHİ Rəhmli və Mərhəmətli Allahın adı ilə

15

  

(Allahın ağıl nemətinə görə, Ona həmd olsun!!!) 

 

 

                                                

15

  Quranın  təhrifinə  dair  etiqad,  əslində  şiələrin  əsas  etiqadlarından  biridir. 

Ancaq  onlar  bu  etiqada  sahib  olduqlarından  ötrü  tarix  boyu  müsəlmanlar 

tərəfindən təhqir edildiklərinə görə “Bu, bizə qarşı böhtan və yalandır” deməyə 

məcbur oldular. 

---

 

20 

İKİNCİ ƏMANƏT: “ƏHLİ

-BEYT” 

(Əhli-sünnətin Əhli-beytə tabeçiliyi) 

Əhli-sünnət  öz  dinini,  etiqadını  Quran  və  Sünnətdən, 

Peyğəmbərin əshabından  və əhli-beytindən  almışdır.  Əhli-sünnətə 

görə əhli-beyti sevmək və onların fəzilətlərini dilə gətirmək iman-

dandır. Belə ki,  əhli-sünnətin demək olar bütün  hədis kitablarında 

əhli-beytin  fəzilətinə  dair  xüsusi  bölümlər  var.  Hətta  İmam  Nəsai 

məhz  Əlinin  (radiyallahu  anh)  fəzilətlərinə  dair  “əl-Xəsais”  adlı 

bir  əsər  qələmə  almışdır.  Bu,  h.215-ci  ilində  dünyaya  gəlmiş  bir 

əhli-sünnət alimidir.  Kim hicri üçüncü  əsirdə İ.Nəsainin bu kitabı 

kimi bir kitab yazan şiə müəllifini göstərə bilər? 

Bu yerdə belə bir sual ortaya çıxa bilər: “Nə üçün əhli-sünnət 

Əbu  Hənifənin,  Şafinin,  Məlikin  və  Əhmədin  məzhəbinə  (yəni: 

fikirlərinə,  fətvalarına)  tabe  olduğu  kimi,  Cəfərə  və  onun  atasına 

tabe olmurlar?” 

Cavab:  Şübhəsiz  ki,  İmam  Zeynulabidin,  İmam  Həsən  əl-

Bəsri, Abdurrəhman Auzai, Muhəmməd əl-Bəqir, Sufyan əs-Souri, 

Sufyan  ibn  Uyeynə,  İbn  Mübarək,  Zeyd  ibn  Əli  ibn  Hüseyn, 

İ.Məlik,  Əhməd  ibn  Hənbəl,  Cəfər  əs-Sadiq  və  qeyriləri  əhli-

sünnətin  imamları,  hədis  raviləri  və  hidayət  rəhbərləridir.  Ancaq 

burada  başqa  bir  məsələ  var.  İmam  Əhmədin,  Əbu  Hənifənin, 

Şafinin  və İmam  Məlikin  əshabı öz ustadlarının  fiqhini (fətvaları-

nı)  qələmə  aldıqları  halda,  Sourinin,  Auzainin,  Cəfərin,  Muhəm-

məd əl-Bəqirin və qeyrilərinin tələbələri onların fiqhini qələmə al-

mamışdır.  Bu  səbəbdən  də,  onların  fiqhi  tam  olaraq  bizə  çatma-

mışdır. Onların fətvalarının bir qismi yalnız ravilər vasitəsi ilə bizə 

çatmışdır. Məsələn, Həsən əl-Bəsrinin fiqhinin (fətvalarının) 80%-

i, Sourinin  fiqhinin 90%-i, İbn  Mübarəkin  fiqfinin 10%-i, Cəfərin 

fiqhinin 40%-i əhli-sünnətin kitablarında mövcuddur. (Bu faizlərin 

rəqəmi  nisbidir)  Amma  Əbu  Hənifənin  bir  neçə  risaləsi  bu  günə-

cən  bizə  gəlib  çatmışdır.  “əl-Fiqhul-əkbər”,  “Müsnəd”  və  “əl-

Vasiyyə”  bunlardandır. Onun tələbələri olan  Əbu  Yusuf, Muhəm-

məd  ibn  Həsən  əş-Şeybani  və  İmam  Zufər  onun  fiqhini  qələmə 

almışdılar.  İmam  Məlikin  “əl-Muvatta”  əsəri  mövcuddur.  İ.Şafi 

“əl-Müsnəd”, “ər-Risalə” və “əl-Umm” əsərlərini qələmə almışdır. 

---

 

21 

Əhməd  ibn  Hənbəl  içərisində  30  mindən  artıq  hədis  olan  “əl-

Müsnəd”in  sahibidir.  Onun  tələbələri  isə  onun  fətvalarını  qələmə 

almışdır.  İndi  mən,  bütün  şiələrə  belə  bir  sual  ünvanlayıram: