tedlîs yapmıştır. İmâmlar onu tedlîsle vasıflandırmışlardır.
İbn Hacer el-ASKALÂNÎ, (Çeviren: Veysel ÖZDEMİR), Ta’rîfu Ehli’t-Takdîs bi
Merâtibi’l-Mevsûfîne bi’t-Tedlîs (Tabakâtu’l-Müdellisîn)
……………………………………………………………………………………………..……….
208
119. Humeyd b. er-Rebi’ el-Kûfî el-Hazzâz el-Lahmî (ö. 258)
Muhtelefûn fîh bir râvîdir. Osman b. Ebî Şeybe – ki Humeyd onun
tabakasındandır – zayıf râvîlerden tedlîs yaptığını söylemektedir. Muhammed b.
Osman b. Ebî Şeybe de babasının “Humeyd’i en iyi tanıyanlardanım. Sikadır,
fakat tedlîs de yapar.” dediğini nakletmektedir. Halîlî
“Eski râvîlere ait olduğu
bilinen rivâyetleri Hüşeym’den rivâyet etmesinden dolayı ta’n edilmiştir.”
demiştir. Bana göre bu tedlîstir.
120. Süveyd b. Sa’îd el-Hadesânî, M – İM (ö. 240)
Dârekutnî, İsmailî ve daha başkaları onu tedlîsle vasıflandırmışlardır.
Âhîr ömründe âmâ olmasından dolayı hıfzında bozulma olmuştur ve bu yüzden
de taz’îf edilmiştir. Müslim’in ondan olan semâ’ı sıhhatinin bozulmasından
öncedir.
121. Abbâd b. Mansûr en-Nâcî el-Basrî, Bt – SE (ö. 152)
Ahmed, Buhârî, Nesâî, es-Sâcî ve daha başkaları, onun zayıf râvîlerden
tedlîs yaptığını söylemişlerdir.
122. Atiyye b. Sa’d el-Avfî el-Kûfî, Be – D – T – İM (ö. 111)
Ma’rûf tâbi’îlerdendir. Hıfzı zayıftır. Çirkin tedlîs yapmakla meşhûrdur.
123. Ömer b. Ali el-Mukaddemî, KS (ö. 190)
Etbâ’u’t-tâbi’înin meşhûr sikalarındandır. Aşırı derecede tedlîs yapmıştır.
Ahmed, İbn Ma’în, Dârekutnî ve daha başkaları, onu tedlîs yapmakla
vasıflandırmıştır. İbn Sa’d onun için “Sika idi ve aşırı derecede tedlîs yapardı.
‘انثدح’ der, sonra bir müddet susar ve arkasından Hişâm b. Urve veya el-A’meş
veyahut ta başka birisinin ismini söyleyerek rivâyet ederdi.” demiştir. Bana
göre bunun “Kat’ Tedlîsi” olarak isimlendirilmesi gerekmektedir.
124. Îsâ b. Mûsâ el-Buhârî, Bt – İM (ö. 187)
Lakabı Ğuncâr’dır. Sadûktur; ancak zayıf ve mechûllerden aldığı
hadîslerde tedlîs yaparak sikalardan rivâyet etmekle meşhûrdur.
125. Muhammed b. İshâk b. Yesâr el-Muttallibî el-Medenî, Bt – M – SE
(ö. 150, 151)
Meğâzî müellifidir. Sadûktur; ancak zayıf ve mechûl râvîlerden hatta
onlardan daha da şerlilerinden tedlîs yapmakla meşhûrdur. Ahmed, Dârekutnî
ve daha başkaları, tedlîsle vasıflandırmışlardır.
126. Muhammed b. Îsâ b. el-Kâsım b. Sümey’ ed-Dimeşkî, D – N – İM (ö.
204-206)
Zayıf bir râvîdir. İbn Hibbân, onu tedlîs yapmakla vasıflandırmıştır.
Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Yıl: 4/ Cilt: 4/ Sayı:8/ Güz 2014
…………………………………...……………………………………………………………………
209
127. el-Velîd b. Müslim ed-Dimeşkî, KS (ö. 194, 195)
Ma’rûftur. Doğru sözlü olmakla birlikte aşırı derecede tedlîs yapmakla
vasıflandırılmıştır.
128. Ya’kûb b. Atâ b. Ebî Rebâh, N (ö. 155)
Müdellis sayılmasını gerektirecek sebepler İbn Hibbân’ın Sikât’ındaki
tercemesinde mevcuttur
50
.
Dostları ilə paylaş: