Microsoft Word navoiy favoidul kibar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
216
Ne birovning qomati ra’nosidin nolam biyik,
Ne kishining g‘amzai jodusidin uyqum harom. 
Ne ichimda lolaruxlar ishqidin qonlig‘ tugan,
Ne boshinda siymbarlar vaslidin savdoyi xom. 
Ham ko‘nguldin nozaninlar suhbati bo‘lg‘an unut,
Ham nazardin mahjabinlar surati borib tamom. 
Nogahon shah bazmida jonimg‘a tushti ofate,
Men o‘zumdin bordim, ul bilmon qayon qildi xirom. 
Hush ketti, aql itti, qolmadi jonu ko‘ngul,
Ishq chekti zuhd ila savdolarimg‘a intiqom. 
Tushmish o‘t jonimg‘a ul damdin beri ul nav’kim,
Jon berib o‘lmakni topmon, aylabon yuz ihtimom. 
Yor g‘oyib, dard muhlik, xalq g‘ofil, naylayin,
G‘avruma kim yetkay illo shohi gardun ihtishom. 
Ey Navoiy, shohdin darding iloji bo‘lmasa,
Bosh olib ketgil, urub ovoralig‘ dashtig‘a gom. 
425 
Ne kun kelgayki, kelgay nozaninim,
Ne xush bo‘lg‘ayki, bo‘lg‘ay hamnishinim. 
Saodat xatlari qilmish huvaydo,
Iting changiga surtulgan jabinim. 
Erur ul sho‘x otqan kaj guruha,
Ko‘ngul ganji aro durri saminim. 
Nedin ul ko‘z chekar o‘q go‘shalardin,
Gar o‘lturmakka qilmaydur kaminim. 
Tekurma otashin la’lingg‘a boda
Kim, ul o‘tdin kuyar joni hazinim. 
Ketur, ey mug‘bacha, jomi mug‘ona,
Erur, olsang, bahosi naqdi dinim. 
Navoiy, ne osig‘, jonong‘a yetmas
Navolarkim chekar joni g‘aminim. 
426 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
217
Har qizil gulkim, yuzung shavqida olib isladim,
Yetkach ohim shu’lasi, ani sarig‘ gul ayladim. 
Charx varzish aylabon Farhod ila Majnung‘a javr,
So‘ngra maqsudi mening bedodim ermish — angladim. 
Toshki otdi, xasta ko‘nglum chokidin solib ani,
Yor ko‘nglidek meni bedil ichimda asradim. 
Kirdi maydon ichra go‘y o‘ynarg‘a ul chobuksuvor,
Men ham aning raxshi ollida boshim go‘y ayladim. 
To yo‘luqti ofiyat ko‘yida ul kofir manga,
Aqlu dinim bordi, bilmon, ne balog‘a uchradim. 
Subhdam dayr ichra mast o‘lsam meni muflis ne tong,
Shayx dastorin kecha masjidqa kirgach, sirmadim. 
Ey Navoiy, ko‘ngluma ishqida qo‘ydum dog‘lar,
Ul meni gar o‘rtadi, men dog‘i ani o‘rtadim. 
427 
Ne tong gar muhlik o‘lsa dudi ohim imtidodi ham
Ki, bir hijron tunicha bor aning qaddi savodi ham. 
Labi birla mengi vasfin yozay desam, munosibdur,
Varaq jon safhasi, dog‘im qorasidin midodi ham. 
Agar bir dam unutsam ani, haqdnn pstaram o‘lmak,
Agarchi o‘lturur har dam meni bedilni yodi ham. 
Tutulmish zulfunga, lekin yuz ochsang, ochilur ko‘nglum,
Sening ollingdadur ul telbannng bandi kushodi ham. 
Hayotim naxlini hajringda ashkim sayli chun yiqti,
Madad qildi nigun aylarda ohim tundbodi ham. 
Uqubatlar bila hijronda o‘ltursang meni, ey ishq,
Jahon ahli aro ibrat uchun yetkur munodiy ham. 
Kerakmas g‘arra bo‘lmoq, shohidi davlat bosh indursa
Ki, bir xamliq erur aning salomi xayrbodi ham. 
Meni zuhdi riyoiy sari targ‘ib etting, ey zohid,
Salohi bor esa, zohirdurur aning fasodi ham. 
Navoiy, egninga qo‘ydung sabu ichmakka dayr ahli,
Bu erdi umrlar, ey mug‘bacha, aning murodi ham. 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar