Pedagogika instituti tarix kafedrasi tarix fanining nazariy asoslari


-maruza: Tarixiy bilishning tamoyillari



Yüklə 340,57 Kb.
səhifə4/14
tarix21.10.2023
ölçüsü340,57 Kb.
#159395
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   14
Pedagogika instituti tarix kafedrasi tarix fanining nazariy asos-fayllar.org

4-maruza: Tarixiy bilishning tamoyillari
Reja:
  1. Tarixiy jarayonlarni о‘rganishda formatsiya


  2. Tarix fanida sivilizatsiyaviy yondashuv




Tarixiy jarayonlarni о‘rganishda formatsiyaviy yondashuv Jamiyat to‘g‘risida juda ko‘p ma’lumotlar to‘plandi, bu esa paradoks holatni vujudga keltirdi: biz qanchalik ko‘p bilsak, shuncha ijtimoiy fan31 lardagi mavjud an’anaviy usullar bilan tarixiy rivojlanish nazariyasini yaratish, ya’ni to‘plangan ma’lumotlami umumiylashtirish qiyinlashadi. Tarixiy jarayonning nazariy konsepsiyasini yaratishga uringan dastlabki tadqiqotchilardan biri K.Marks edi. K.Marks konsepsiyasining asosiy qoidalari quyidagilardan iborat: insonni mehnat yaratgan; jamiyat hayotining asosini moddiy ishlab chiqarish tashkil etadi, shuning uchun ham jamiyat bir tekisda rivojlanadi. Rossiyada K.Marks ta’limoti XIX asr oxiri - XX asr boshlarida V.I.Lenin tomonidan rivojlantirildi. Formatsiyaviy yondashuv sovet tarix fanida marksizm-leninizm hukmronligi sharoitida ustun darajaga erishdi. U ma’lum bir rivojlanish bosqichi bo‘lgan jamiyat turi - “ijtimoiy-iqtisodiy formatsiya” kategoriyasidan kelib chiqqan. Mazkur ta’limotga ko‘ra moddiy ishlab chiqarish jamiyat rivojlanishidagi asosiy omil hisoblanadi. Ishlab chiqarish usuli ishlab chiqarish kuchlari va ishlab chiqarish munosabatlarini o‘z ichiga oladi. Jamiyatning moddiy hayoti birlamchi, ijtimoiy fikr esa ikkilamchidir. Jamiyat rivojlanishining ichki manbalari inson va tabiat o‘rtasida hamda jamiyat o‘zining ichida paydo bo‘ladigan ziddiyatlami hal qilishdan iboratdir. Jamiyatning ma’lum bir tarixiy turi - formatsiya - jamiyat rivojlanishining ma’lum bir taraqqiyot bosqichini tashkil etadi. Marksistik nazariya tarafdorlari formatsiya jamiyat hayotining barcha sohalarini qamrab olishini e’tirof etadi. Har bir formatsiyaning asosida ma’lum ishlab chiqarish usuli yotadi. Formatsiyaning iqtisodiy asosini tashkil qiluvchi ishlab chiqarish munosabatlari tizimiga siyosiy, g‘oyaviy ustqurma mos keladi. Shunday qilib, marksistik nazariyada quyidagi ijtimoiy-iqtisodiy formatsiyalar ajratilgan: ibtidoiy jamiyat, quldorlik jamiyati, feodal jamiyati, kapitalistik jamiyat, kommunistik jamiyat. Mazkur nazariyaga ko‘ra, ijtimoiy-iqtisodiy formatsiyalaming almashinuvi yangi ishlab chiqarish kuchlari va eski ishlab chiqarish munosabatlari o‘rtasidagi antagonizmdan kelib chiqadi. Bir formatsiyadan boshqasiga o‘tish ziddiyatlami hal qiluvchi ijtimoiy inqilob orqali amalga oshiriladi. 32 Ushbu ta’limot tarafdorlari tarixning asosiy yaratuvchisi xalq ominasi hisoblanib, ulaming roli inqilob davrida, sotsialistik va kommunistik jamiyat faol ko‘rinadi, deb hisoblashgan. Ulaming fikriga ko‘ra, markscha-lenincha ta’limot insoniyat tarixining yagonaligi va ko‘p xilliligini tushunish uchun kalit hisoblanadi. I'ormatsiyalaming navbatma-navbat almashinuvi insoniyat taraqqi- ( V yotining asosiy yo‘nalishini tashkil etadi. Bir ijtiomiy-iqtisodiy formatsiyadan ikkinchisiga o‘tish ijtimoiy inqiloblar orqali ro‘y beradi. Vangi formatsiyaning vujudga kelishi hayotning barcha sohalarida to'ntarish qilayotgan hukmron sinf g‘alabasi bilan belgilanadi. Marksistik nazariyada inqilob va sinfiy kurashlarga alohida o‘rin beriladi. Tarixning asosiy harakatlantiruvchi kuchi sinfiy kurash hisoblangan. Marks fikricha, inqiloblar “tarix lokomotivi”dir. Bu ta’limotda asosiy o‘rinlardan birini kapitalistik formatsiyaning bir bosqichi bo‘lgan imperializm haqidagi ta’limot tashkil etadi. Imperializm (lotincha so‘zdan - hokimiyat, hukmronlik) - monopolistik kapitalizm degan ma’noni anglatadi. Imperializm nazariyasi V.I.Lenin tomonidan ishlab chiqilgan. XIX-XX asrda kapitalistik ishlab chiqarish usuli yangi bir xususiyatlar kasb etdi: ishlab chiqarish kuchlarini rivojlantirish sohasida - ishlab chiqarish yuqori darajaga ega bo‘ldi, natijada kapitalistik monopoliyalar vujudga keldi. Lenin la’rifiga ko‘ra, bu bilan “hukmronlik munosabatlari va u bilan bog‘liq bo'lgan zo‘ravonliklar”, siyosiy ustqurmada burjuaziya demokratiyasidan reaksiyaga olib keldi. Lenin kapitalizm yangi bosqichga - imperialistik bosqichga kirdi, deb xulosa qiladi. Hozirgi vaqtda tadqiqotchilar lenincha imperializm nazariyasini io‘lig‘icha inkor etmoqda. V.I. Lenin 20o ta xorijiy ishlami o‘rganish asosida kapitalizm taraqqiyotidagi asosiy yo‘nalishlami ko‘rsatib bera olgan. Ammo, sotsialistik revolutsiya nazariyasini yaratish maqsadi bo'lganligi uchun ham yuqoriroq darajaga erisha olmagan. V.I.Lenin “Imperializm kapitalizmning yuqori bosqichi” (1915) asarida XX asmi “to‘qnashuvlar va fojialar asri” deb ta’riflagan. Bu asrda ikkita jahon urushi, qator lokal urushlar, inqilob va inqirozlar, iiuistamlaka imperiyalari barbod bo‘ldi, yangi davlatlar vujudga keldi. 33 Formatsiyaviy yondashuvga asoslangan tarixning materialistik konsepsiyasi sovet tarixshunosligida hukmron xarakterga ega bo‘ldi. Ushbu konsepsiyaning kuchli tomoni shundaki, ma’lum bir omillarga asoslanib, tarixiy rivojlanishning butun bir modelini yaratgan. Unga ko‘ra, insoniyat tarixi haqqoniy, qonuniyatli jarayon sifatida namoyon bo‘lgan. Mazkur jarayonning harakatlantiruvchi kuchlari, asosiy bosqichlari va unga ta’sir ko‘rsatuvchi omillar aniq belgilab berilgan. Ammo formatsiyaviy yondashuv ma’lum bir kamchiliklarga ega, shuning uchun xorijiy va Vatan tarixshunosligida tanqid ostiga olinadi. Birinchidan, bu yondashuv tarixiy rivojlanishni bir chiziqli deb e’tirof etadi. Yevropaning rivojlanish yo‘lini umumlashtirish asosida bu nazariyani yaratgan K. Marksning o‘zi ham ba’zi mamlakatlar 5 ta formatsiya tizimiga sig‘masligini e’tirof etgan. Shuning uchun ham bu mamlakatlami u “ishlab chiqarishning Osiyocha tipiga” kiritgan. Ya’ni bu yondashuv tarixiy rivojlanishning ko‘p variantli ekanligini tushuntirishda ma’lum bir qiyinchiliklar tug‘diradi. Ikkinchidan, bu yondashuvda har qanday tarixiy voqelikni ishlab chiqarish usuli, iqtisodiy munosabatlar tizimiga bog‘lab qo‘yish xosdir. Tarixning asosiy subyekti bo‘lgan insonga ikkinchi darajali o‘rin berilgan. Insonga tarixiy rivojlanishni harakatga keltirgan mexanizmning bir kichik bo‘lakchasi sifatida qaralgan. Ya’ni tarixiy jarayonlaming shaxsiy mohiyatining va ma’naviy omilning ahamiyati tushirib ko‘rsatiladi. Uchinchidan, bu yondashuvda tarixiy jarayonda ziddiyatli munosabatlar, shuningdek, zo‘ravonlikning roli oshirib ko‘rsatiladi. Bu metodologiyada tarixiy jarayon sinfiy kurash prizmasi orqali o‘rganiladi. Shuning uchun ham iqtisodiy jarayonlar bilan birga siyosiy jarayonlarni o‘rganishga katta ahamiyat beriladi. Mazkur yondashuvga qarshi bo‘lgan!ar ijtimoiy ziddiyatlar ijtimoiy hayotning zarur atributi sanalsa-da, ammo asosiy rol o‘ynamaydi, degan fikr tarafdori bo‘lgan. Bu esa o‘z navbatida tarixda siyosiy munosabatlaming o‘mi masalasini qayta ko‘rib chiqishga olib keladi. Ular muhim bo‘lsa-da, ma’naviy omil hal qiluvchi ahamiyatga egadir. 34 To‘rtinchidan, formatsiya yondashuvida utopizm elementlari mavjuddir. Yuqorida ta’kidlab o‘tilganidek, formatsiya konsepsiyasi tarixiy jarayonlar rivojlanishini sinflarsiz ibtidoiy jamoadan sinfiy jamoalar orqali sinfsiz kommunistik jamiyatga olib kelish ta’kidlanadi. Bu ta’limot tarafdorlari kommunizm asri bo‘lishi muqarrarligi, har kim o‘z qobiliyatiga yarasha mehnat qilishi, jamiyatdan esa ehtiyojiga yarasha olishini isbotlashga uringanlar. Bu sxemaning utopik xarakterga ega ekanligi sovet hokimiyatining va sotsialistik tuzumning inqirozga uchraganligida ko‘rindi.
Tarix fanida formatsiyaviy yondashuvga sivilizatsiyaviy yonilashuv qarshi turadi. Tarixiy jarayonga sivilizatsiyaviy yondashuvi XVIII asrda vujudga kelgan bo‘lsa-da, faqat XIX asr oxiri - XX usrlarda u to‘liq shakllandi. Bu metodologiyaning yorqin tarafdorli M. Veber, A. Toynbi, o. Shpengler va “Annallar” jumali atroliila to'plangan tarixchilar (F. Brodel, J. Le Goff va b.) edi. Rossiyu tarix fanida uning tarafdorlari N.Ya.Danilevskiy, K.N.Leontev, I'.A.Sorokinlar bo‘Igan. IJshbu konsepsiya tarafdorlari tarixiy jarayonlaming asosini siviliyalsiya tashkil etadi, degan g‘oyani ilgari surishgan. “Sivilizatsiya” ntiimasi lotincha “civil” so‘zidan olingan bo‘lib, shaharlik, fuqarolik. davlatchilik degan ma’noni anglatadi. Dastlab “sivilizatsiya” ataimisi varvarlik va yovvoyilik bosqichidan keyin kelgan jamiyatning о in'him bir rivojlanish bosqichini bildirgan. Sivilizatsiyaning asosiy Mgilari sifatida shaharlar, yozuv, jamiyat ijtimoiy qatlami, davlalchilik vujudga kelishi ko‘rsatilgan. XIX asrda “sivilizatsiya” atamasi umuman kapitalizmni tasniflastIn i|o'llanilgan, ammo “sivilizatsiya” haqidagi tasavvurlar hukmron bo'lmagan. Xususan, tarixiy o‘zgarib turish haqidagi nazariya va K'oyalar tarafdori boigan rossiyalik olim “N.Ya.Danilevskiy (1822- IKKS y.) lokal xarakterdagi bir-biri bilan doimiy kurashda bo‘lgan 10 la "madaniy-tarixiy tip”lari to‘g‘risidagi g‘oyani ilgari suradi. U bu iiplami aniqlashda 4 ta unsur muhim ahamiyatga ega ekanligi va ular liii'-birini siqib chiqarishini ta’kidlaydi. N. Ya. Danilevskiy “slavyan lipi"ni yangicha, kelajakka ega tip sifatida ko'rsatadi. Kcng ma’noda esa “sivilizatsiya” atamasi jamiyat madaniyatiiiing yuqori rivojlanish bosqichini bildirgan. Yevropada ma’rifatchilik ilavrida sivilizatsiya axloqning, qonunlaming, fan va falsafaning rivujlanishi bilan bog'liq holda ko'rsatilgan. Lekin bunga qarma-qarshi nuqtayi nazarlar mavjud boTib, masalan, nemis filosofi osvald Slipcngler (1880-1936 y.) “Yevropa inqirozi” kitobida sivilizatsiya u yoki bu jamiyatda madaniyat rivojining oxirgi bosqichi, uning “botishi” yoki inqirozi sifatida ta’riflangan. Industriya va texnikaning rivojlanishi, san’at va adabiyot inqirozi, katta shaharlarda odamlaming to‘planib qolishi, xalqning o‘z qiyofasiga ega bo‘lmagan “omma”ga aylanib qolishi uning asosiy belgilari deb hisoblaydi. o.Shpenglerning tarixshunoslikka qo‘shgan eng katta hissasi tarix morfologiyasi nazariyasi bo" lib, unda Yevropa sivilizatsiyasining inqirozi muqarrar ekanligi ko‘rsatib berilgan. o.Shpengler jahon tarixiga yangicha qarashni, ya’ni tirik organizm kabi paydo bo‘lish, shakllanish va halok bo‘lish davrlarini boshidan kechiruvchi bir-biridan mustaqil bo‘lgan madaniyatdan iborat degan qarashni ilgari suradi. o.Shpengler turli takrorlanmas va o‘ziga xos xususiyatlarga ega madaniyatlaming vujudga kelishi, rivojlanishi hamda halok bo‘lishi tarixi haqida yozar ekan, o'z imkoniyatlarini realizatsiya qilgan “buyuk madaniyat”larga Xitoy, Vavilon, Misr, Hindiston, Qadimgi Rim va Gretsiya, Vizantiya-arab, G‘arb, mayya madaniyatini kiritgan. o.Shpengler ta’sirida ingliz tarixchisi va sotsiologi A.D.Toynbi (1889-1975) lokal sivilizatsiyalar o‘zgarib turishi to‘g‘risidagi nazariya orqali insoniyatning ijtimoiy-tarixiy rivojlanishini o‘rganishga harakat qildi. U jahon tarixi alohida o‘ziga xos bo‘lgan va nisbatan yopiq bo‘lgan sivilizatsiyalar tarixi yig‘indisidan iborat, degan fikrda bo‘lgan. A.D.Toynbi dastlab 21 ta sivilizatsiya mavjud deb hisoblagan, keyinchalik ularning sonini 13 taga tushirgan. Sivilizatsiya yondashuvining tarafdorlari sivilizatsiyalar sonini turlicha ko‘rsatganlar, jumladan, N.Ya.Danilevskiy 13 ta, A. Toynbi - 6 ta, o. Shpengler - 8 ta sivilizatsiya tipini ko‘rsatgan. Tarixchi va faylasuf Ibn Xaldun (taxminan 1332-14o2 y.) sivilizatsiyaviy yondashuv asoschilaridan ancha oldin dono fikrlar aytib o'tgan edi. U sivilizatsiya shahar va qishloq o‘rtasidagi mehnat taqsimoti, savdo, mahsulot almashuvi natijasida vujudga keladi va jamiyat rivojlanishi ma’lum bir tarixiy bosqichlardan o‘tadi, deb ta’kidlagan. Ammo tarixiy jarayonlarga sivilizatsiyaviy yondashuv deganda, o‘zida bir-biri bilan bog‘liq bo‘lgan turli elementlarni (din, madaniyat, iqtisod, siyosat va ijtimoiy tuzilmani) jamlagan yaxlit ijtimoiy tizimni o'rganish muhimdir. Ma’lum bir tashqi va ichki ta’sirlar natijasida sivilizatsiyada ma’lum bir o‘zgarishlar ro‘y bersa-da, uning ichki yadrosi o‘zgarishsiz qoladi. Sivilizatsiyaga bunday yondashuv sivilizatsiyaning madaniy-tarixiy tiplari nazariyasida o‘z aksini topgan. Madaniy-tarixiy tiplar - bu ma’lum bir hududga hamda madaniy va ijtimoiy rivojlanish xususiyatlariga ega bo‘lgan jamiyat tushunilgan. Sivilizatsiyaviy yondashuv qator kuchli jihatlarga ega: 1) uning tamoyillarini har qanday davlat yoki davlatlar guruhiga mumkin. Bu yondashuv jamiyat tarixini anglashda ulaming o‘ziga xos xususiyatlarini hisobga olishni nazarda tutadi. Shuning uchun bu metodologiya universal hisoblanadi; 2) ulaming o‘ziga xos xususiyatlarini hisobga olish tarixni ko‘p chiziqlilik, jarayonlarni ko‘p variantlilik deb anglashda yordam beradi; 3) sivilizatsiyaviy yondashuv insoniyat tarixining birligi, yaxlitligini inkor etmasdan, balki buni taqozo etadi. Sivilizatsiyalar yaxlit tizim sifatida bir-biri bilan taqqoslanishi mumkin. Bu esa larixiy qiyoslash usulini tarixiy tadqiqotlarga qo‘llashni taqozo etadi. Bunday tadqiqot natijasida bir mamlakat, xalq, hudud tarixi o'zicha emas, balki boshqa mamlakatlar, xalq, hudud, sivilizatsiya hi lan qiyosiy tahlil etiladi. Natijada tarixiy jarayonlarni chuqurroq lushunish, ulaming xususiyatlarini aniqlash imkoni tug‘iladi; 4) sivilizatsiyalar rivojlanishidagi ma’lum omillami aniqlash t.idqiqotchilarga u yoki bu mamlakatning, xalq va hududning erishgan yutuqlari, jahon sivilizatsiyasiga qo‘shgan hissasini anglash imkonini beradi; 5) sivilizatsiya yondashuvi tarixiy jarayonlarda axloqiyma’naviy va intellektual omilga alohida e’tibor qaratadi. Ushbu yondashuvda sivilizatsiyani tasniflashda va baholashda din, madaniyat, mentalitet muhim o‘rin tutadi. Sivilizatsiya yondashuvi ma’lum bir kamchiliklardan xoli гmas, shulardan biri sivilizatsiya tiplarini aniqlashdagi omillarning amorf holatda ekanligidir. Masalan, N.Ya.Danilevskiy sivili- /.atsiya tiplarini aniqlashda to‘rtta asosiy element: diniy, madaniy, siyosiy va ijtimoiy-iqtisodiy omillar asosiy o‘rin tutadi, degan fikmi ta’kidlagan. Ba’zi sivilizatsiyalarda iqtisodiy, ba’zilarida- siyosiy, uchinchisida - diniy, to‘rtinchisida - madaniy omil muhim rol o‘ynagan. Sivilizatsiya tipini aniqlashda mentalitet omili asosiy o‘ringa chiqqanda uni tahlil qilish yanada murakkablashadi. Mentallik, mentalitet psixologiya) - u yoki bu davlat yoki hudud aholisining umumiy ma’naviy-ruhiy kayfiyati, ongidagi barqarorlik, shaxs va jamiyatning ijtimoiy-psixologik yo‘nalishi va e’tiqodidir. Bu yo‘nalishlar insonning dunyoni qabul qilishi, qadriyatlari va ideallari xarakterini aniqlab beradi, shaxsning subyektiv dunyosini tashkil etadi. Bu yo‘nalishlarga asoslangan inson faoliyatining barcha sohalarida tarixni yaratadi. Shubhasiz, insonning intellektual va ma’naviy-axloqiy olami tarixda juda muhim o‘rin tutadi, ammo ulaming indikatorini aniqlash murakkablik tug‘diradi, chunki uni ilg‘ab olish qiyindir. Shunday qilib, formatsiyaviy va sivilizatsiyaviy yondashuv tarixiy jarayonlarni turli nuqtayi nazardan o‘rganish imkonini beradi. Bu ikki yondashuv o‘z nuqsonlari va kuchli tomonlariga egadir, tadqiqotchilar ulaming ikkalasidan ham eng yaxshi jihatlarini olsalar tarix fani faqat yutuqlarga erishadi. Sivilizatsiya yondashuvi asoschilari: Danilevskiy Shpengler asari Toynbi asari “Yevropaning yemirilishi” “Tarixni anglash” Ular chiziqli rivojlanishdan farqli ravishda ijtimoiy rivojlanishning bosqichma-bosqich modelini ilgari surganlar; Ushbu sivilizatsiyalar tarixi individual, yopiq xarakterga ega, ya’ni sivilizatsiyalar lokal xarakterga ega. Lokul sivilizatsiya Ittrixiy tip.madaniy- Bosqichma-bosqich sivilizatsiya IokaI sivilizatsiya Jernyonning asosiy Rivojlanish bosqichlari: luy'ilish, o‘sish, sinish, lunuzzul, halokat. tarixiy birligi. an’anaviy jamiyat industrial jamiyat postindustrial j amiyat I liir bir sivilizatsiya noyob va o‘ziga xos, o‘z mentalitetiga ega (tarixiy uluikllangan aqliy yo‘nalish, ongli vii ongsiz ravishda qabul qilingan i|uilriyatlar va axloqiy tushunchalar) Sivilizatsiya yondashuvi asoschilarining qarashlari: N. Ya.Danilevskiy (1822) - ms yozuvchisi v;i sotsiolog, panslavizm iiiiAiriyotchisi “MadaniyiMi ix iy tiplar” nazariyasi varaluvchisi. U “slavyan” lipini yangi tip debhisob1ицап. Uning konsepsivnsi buyuk millatchilikni oi|lagan. Tarixiy xalqlar o‘ziga xos madaniy-tarixiy tiplami yaratishga qodir: - Misr - Xitoy -osuriy-vavilon-finikiya, qadimgi semit - Hindiston -Eron - Yahudiy -Grek -Rim - yangi semit yoki arab - german-roman yoki Yevropa -slavyan Tarixiy bo‘lmagan xalqlar jamiyat rivojlanishining boshi berk shoxlari o‘z madaniy-tarixiy tipiga ega bo‘la olmaydilar 43 Asosan barcha tiplar bir asosli, ya’ni elementlar ichida bittasi ustunlik darajasiga ega. - Slavyan tipi esa 4 asosli boiib, - pravoslavie - madaniy o‘ziga xoslikka ega. Sivilizatsiya tiplari: 1) dastlabki (tayyorgarlik) - Misr, Hindiston, Xaldeylar davlati yoki Qadimgi semit; Eron, Xitoy, osuriy-Vavilon-Finikiya 2) bir asosli - Yevropa, Gretsiya (ellin), Rim, Yangi semit yoki arab; 3) ikki asosli - german-roman, yoki Yevropa, Amerika (Meksika va Peru); 4) birlashtiruvchi va uyg‘unlashtiruvchi - slavyan sivilizatsiyasi, unda yetakchi o‘rinni - Rossiya sivilizatsiyasi egallaydi. Shpengler osvald (1880— 1936) - madaniy at nazariyasi, nemis filosofi, tarixchi. Madaniyat xalqning jamoa “qalb”ini o‘zida mujassamlashtirgan va ma’lum bir hayotiy siklni boshidan kechirgan, degan nazariyani rivojlantirgan. 1) iahondagi jarayonlaming ko‘p siklligi haqidagi g ‘oya, tarixiy rivojlanishning bir chiziq bo'yicha rivojlanishini inkor etish, mhon tarixi bosqichlarining umumiyligi haqidagi fikr. 2) Sivilizatsiya madaniyat maviualiginmg oxirgi bosqichi, uning qayta tug‘ilishi, botishidir. Sivilizatsiya belgilari: A) industriya, texnikaning rivojlanishi; Bj san’at va adabiyotning degradatsiyasi; V) haqiqiy dinning o‘miga metafizika; G) shaharlarda odamlarmng to‘planishi; D) xalqning ommaga aylanishi; E) an’anaviy qadriyatlami inkor etish. Sivilizatsiyaning qo‘shimcha belgilari: urbanizatsiya, imperializm, sinkretizm, hokimiyat talashish, sinfiy kurash 8 ta madaniy-tarixiy tipga airatilgan. Madaniyatlar: Misr Arab G‘arb Vavilon Hindiston Xitoy Gretsiya-Rim Meksika Madaniyat va sivilizatsiya Madaniyat va sivilizatsiya bir-biri bilan chambarchas bog‘liq, lekin bitta narsa emas. Toynbi Arnold Djozef (1889-1975) - lokal sivilizatsiyalar nazariyasi. Ingliz tarixchisi, sotsiolog. Pozitivizm evolutsionizm va ergashtirib yuradi. G‘arb ziddiyatlar va konflikikirdan faqat ma’naviy yangilanish orqaligina chiqishi mumkin
Savollar.

  1. Tarixiy jarayon tushunchasi haqida so‘zlab bering?


  2. Tarixiy jarayonlarni tushunishda formatsiya yondashuvining o’ziga xos jihatlari haqida ma’lumot bering?


  3. Sivilizatsiya yondashuvining yutuq va kamchiliklari nimalardan iborat? Sivilizatsiya yondashuvi nazariyasining asoschilari va ulaming liirashlariga nisbatan munosabatingiz?





Yüklə 340,57 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   14




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin