Yusuf Xos Hojib O‘rta Osiyoning yirik Shaharlaridan biri Bolasog‘unda tug‘ilgan. Uning hayoti haqida batafsil ma’lumot bizgacha etib kelmagan. Lekin u o‘zining 1069-1070 yillarda yozgan «Qutadg‘u bilig» («Saodatga yo‘llovchi bilim») asari bilan butun dunyoga ma’lum bo‘lgan mutafakkirdir.
«Qutadg‘u bilig» ta’lim va tarbiya, ma’naviy kamolotning yo‘l-yo‘riqlarini, usullarini, chora-tadbirlarini o‘zida mujassamlashtirgan, axloq va odobga oid darslikdir. Ushbu asarda mutafakkir o‘zining axloqiy-siyosiy va pedagogik fikrlarini bayon qilgan.
Yusuf Xos Hojibning «Qutadg‘u bilig» asarida inson kamoloti masalasi markaziy masala bo‘lib hisoblanadi. Mazkur asarda insonning jamiyat va hayotda tutgan o‘rni, burch va vazifalari haidagi muammolar o‘ziga xos bir tarzda bayon etiladi. Mutafakkir kitobning an’anaviy boshlanmasidan keyinroq insonning haqiqiy baxti bilimda ekanini bayon etadi. Yana ilm-zakovatning ahamiyati haqida qator boblarda ham fikr yuritish bilan birga unga alohida boblar ham bag‘ishlangan. Lekin olim faqat ilm-ma’rifatning ahamiyatini ko‘rsatibgina qolmaydi, u bilim va zakovatning amaliyotdagi o‘rnini ham yoritadi.
Yusuf Xos Hojib bilimni buyuk, o‘quvni ulug‘ deb ta’riflaydi. Chunki zakovatli inson ulug‘ bo‘ladi, bilimli kishi buyuk bo‘ladi, deb ilmli kishilarni asl toifadagi kishilarga qo‘Shadi. Olim ezgu ishlarning barchasi ilm tufayli amalga oshirilishi mumkinligini aytadi. O‘sha davrdayoq olim «Bilim hatto osmon sari yo‘l ochur», deb bashorat qiladi.
Yusuf Xos Hojib olimlarni hurmat etish kerakligini ta’kidlab, ilm ahlini qadrlasa, ilmsizlarni johil kishilar deb biladi. U bilimlilik va bilimsizlikning oqibatlari haqida ham fikr yuritadi. Inson bilimsiz, nodon, johil bo‘lsa, yaramas ishlar qilishi, aksincha, bilimli, dono, zukko bo‘lsa, ezgu ishlarni ro‘yobga chiqarishini ta’riflash bilan kishilarni tinmay ilm olishga undaydi.
Yusuf Xos Hojib insonni kamolga etkazishning yana bir va eng muhim tomoni uni axloqiy kamol toptirish, deb qaraydi. Mutafakkir o‘zining axloqiy qarashlarini, ya’ni ijtimoiy munosabatlar, jamiyatning barcha tabaqalari o‘rtasidagi axloqiy munosabatlarni amaliyotga tayangan holda yoritadi. Olim insonning haqiqiy kamolga etishida aqliy va axloqiy tomondangina emas, balki jismoniy tomondan ham sog‘lom bo‘lishi kerakligiga katta e’tibor beradi.
Yusuf Xos Hojib insonning kamolga etishining yo‘l-yo‘riqlari, usullari, chora-tadbirlarini yuksak badiiy mahorat bilan yoritib beradi. Shuning uchun ham bu asar o‘zining ilmiy, ma’rifiy, tarbiyaviy ahamiyatini Shu paytgacha saqlab kelmoqda.
