Pedagogika tarixi fani haqida ma`lumot. Eng qadimgi davrlardan XX asrda jahon pedagogika fanining rivoji. Mashg‘ulot mavzusi

Iogann Genrix Pestalotsining didaktika va boshlang‘ich ta’lim metodikasiga qo‘shgan hissasi. Iogann Fridrix Gerbart Germaniyada tug`ildi. Gerbart dastlab lotincha klassik maktabda, so`ngra esa Iyen universitetida o`qidi.
Gerbart universitetni tamomlagach, shveytsariyalik bir aristokrat oilasida tarbiyachi bo`lib ishladi. 1800 yilda u Pestalotssining Burgdorf institutiga bordi. Lekin u ulug` pedagogning demokratik qarashlarini o`zlashtira olmadi.
1802 yildan boshlab Gerbart Gyottingen va Kenigsberg universitetlarida professor bo`lib ishladi. Gerbart bu universitetlarda o`zining pedagoglik faoliyatini kengaytirib yubordi: psixologiya va pedagogikadan leksiyalar o`qidi, o`qituvchilar tayyorlash seminariyalariga rahbarlik qildi. U seminariya huzurida tajriba maktabi ochib, o`zi bu maktabda matematikadan dars berdi.
Gerbartning fikricha, tasvir, tahlil va taqrib o`quv jarayonida birin-ketin kiritiladigan va birining o`rnini ikkinchisi izchillik bilan almashtirib turadigan, bir-biridan ajratib qo`yiladigan qandaydir ta`lim metodlar emas. Ta`lim jarayoni ta`limning shu uch usulida birlik bo`lishini ta`minlashi lozim.
Gerbart axloqiy ta`limning nihoyat darajada intelluktualizm ruhi bilan sug`orilgan tizimini ishlab chiqdi. Uning pedagogika tizimida o`qituvchining o`qitish vositasi bilan o`quvchi ongiga axloqiy tushunchalarni singdirishga katta ahamiyat beriladi.
Shuni ham hisobga olish kerakki, Gerbart boshqarishni axloqiy tarbiyadan ajratdi, u faqat hozirgi vaqt uchun tartib o`rnatishi lozim bo`lgan boshqarishga nisbatan axloqiy tarbiyaning prinsipial farqini topishga urindi, lekin bunga ozroq bo`lsa-da, ishontirarli dalil topa olmadi, zotan bunday dalil topish mumkin ham emas edi. Chunki intizom tarbiyaning ham sharti, ham natijasidir.
Gerbart axloqiy tarbiya prinsiplari boshqarish prinsialariga qarama-qarshidir. Boshqarish bolaning irodasi va ongini tartibga solib turadi. Axloqiy tarbiya tizimida esa tarbiyalanuvchida mavjud bo`lgan yaxshi belgilarning hammasi axloqiy tarbiya metodlariga tayanch bo`lishi lozim. Axloqiy tarbiya «tarbiyalanuvchining yaxshi xislatlarini chuqur ma`qullash vositasi bilan uning «o`z shaxsini» o`zining nazarida ulug`lashga» intilishi lozim. Tarbiyachi hatto yo`ldan ozgan tarbiyalanuvchining ham yaxshi belgilarini topishi va bunga darhol erisha olmasa, umidsizlikka tushib qolmasligi zarurdir. Axloqiy tarbiya tizimida «bir uchqun shu ondayoq ikkinchi uchqunni chaqnatishi mumkin».
Gerbart axloqiy tarbiyaning o`ziga xos vositalari qatorida quyidagilarni ko`rsatib o`tadi.
1. Tarbiyalanuvchini tiyib turish (bolani boshqarish, uni itoatkor bo`lishga o`rgatish — bu vositaga xizmat qiladi). Bolalar uchun xatti-harakat chegaralarini belgilab qo`yish kerak.
2. Bolani belgilab olish, ya`ni uni shunday sharoitga qo`yish kerakki, bu sharoitda u «quloq solmaslik og`ir kechinmalarga olib kelishini» faqat tarbiyachining ko`rsatmalaridangina emas, balki shu bilan birga o`z tajribasidan ham tushunib oladigan bo`lsin.
3. Xulqning aniq qoidalarini belgilab qo`yish.
4. Tarbiyalanuvchining ko`nglida «osoyishtalik va ravshanlik» bo`lishini ta`minlab turish, ya`ni «tarbiyalanuvchida haqiqatga nisbatan shubha tug`ilishi» uchun asos bermaslik.
5. Ma`qullash va sazo berib turish yo`li bilan bolaning ko`nglini «to`lqinlantirib» turish.
6. Bolani «xabardor» qilib turish, ya`ni uning nuqsonlarini ko`rsatib va tuzatib turish.
Axloqiy tarbiyada jazo choralarini ham qo`llash kerak, lekin intizom o`rnatish uchun qo`llaniladigan jazo choralari tarbiyalash maqsadida beriladigan jazo choralaridan farq qilinishi lozim, tarbiyaviy jazo choralari qasos g`oyasi bilan bog`lanmasdan, balki tarbiyalanuvchiga xayrixohlik bilan qilinayotgan ogohlantirish choralari bo`lishi lozim.
Tarbiyalanuvchining ongida har qaysi narsani o`zimcha mustaqil hal qila beraman, degan fikrning kuchayib ketishiga yo`l qo`yish juda xavflidir. Tarbiyalanuvchining har qanday odamlar orasida (ulfatchilikda) bo`lishiga juda ehtiyotlik bilan qarash kerak, «ijtimoiy turmush oqimi bolani o`z girdobiga tortmasligi va tarbiyaga qaraganda zo`rroq bo`lib ketmasligi lozim». Gerbart tarbiyachining obro`sini nihoyatda darajada yuqori ko`tarishni talab qildi, bu obro` tarbiyalanuvchining nazarida «ko`pchilikning fikridan» hamisha ustun bo`ladi deb hisobladi, shuning uchun ham «tarbiyachi juda zo`r obro`ga ega bo`lishi, tarbiyalanuvchi bunday obro` oldida boshqalarning har qanday fikrini nazar-e`tiborga olmaydigan bo`lishi g`oyat zarurdir».
Gerbart g`oyalari Germaniyada, Rossiyada, G`arbiy Yevropaning ko`pgina mamlakatlarida keng tarqaldi. Amerikada ham bu g`oyaga talab tug`ildi.
Yevropa va AQSh da klassik o`rta maktablar ko`p jihatdan Gerbart pedagogikasiga asoslanib qurildi. Gerbartning bolalarni boshqarish tizimi keng yoyildi. Bu tizim bolalar tashabbusini bo`g`ishga va ularni kattalarning obro`yiga hech so`zsiz bo`ysundirishga qaratilgan tizim edi.
Gerbart pedagogikani ilmiy fan darajasiga ko`tarish uchun ko`p ish qildi. U pedagogikaning o`ziga xos tushunchalar tizimi borligini ko`rsatdi.
Gerbartning didaktika masalalarini ishlab chiqqanligi katta ahamiyatga ega bo`ldi. Uning ko`p tomonlama qiziqish to`g`risida, ta`limning tizimli bo`lishi to`g`risida, qiziqish va diqqatni o`stirish to`g`risida aytgan fikrlari hech shubhasiz qimmatlidir. Gerbartning ta`lim bilan tarbiya o`rtasidagi o`zaro munosabatlarni belgilab berishga uringanligiga ijobiy baho bersa arziydi.