87
Q
zuvchi bilan ko‘rishish uning or zusi ekan.
Xabar
olib har telefon qilganimda, shoi ra qiz kasalxona
ko‘riklaridan bo‘sh vaq da turli ziyoratgohlarda:
goh ancha masofa uzoqlikdagi Jaloliddin Rumiy
ziyoratgohida, goh boshqa viloyatlardagi qadam-
jolarda ekanini aytar edi. Men bu orada u istagan
yozuvchini ham topdim. Yozuvchi bilan ko‘rishish
uchun kasalxonadan ancha uzoqdagi Bursa shah-
riga ham bordi. Bu shoira qiz siz-u biz kabi o‘z
oyoqlari bilan emas, nogironlar aravachasida yu-
rardi. Uning yashashga bo‘lgan ish yoqi, g‘ayra -
ni ko‘rib, oyligim kam, uyim tor, mashinam eski,
telefonim oddiy, burnim puchuq, bo‘yim past,
sochim kam, deydiganlarga hayron bo‘lib qaray-
man. Keng dunyo hayo
ni bunchalik tor, mayda,
arzon qilib olmaslik kerak.
O‘sha shoira qiz bugun oramizda yo‘q endi,
Xudo rahmat qilsin. Lekin siz yashayapsiz, hayot-
dasiz va arzimas narsalardan nolib yurmasdan,
hayotga kengroq qarang, o‘zgaring.
Ko‘chaga chiqib
odamlar bilan suhbatlash-
sangiz, hammaning dard-u hasra bor. Kimdir
nohaqlikdan, kimdir qimmatchilikdan,
kimdir
buzilgan munosabatdan, yana kimdir boshqa
narsalardan noliydi. Sizda faqatgina ikki yo‘l bor.
Ulardan faqat bi asini tanlay olasiz:
yo butun
kunni qorong‘i xonada o‘tkazasiz, yo tashqaridagi