Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

yoldaştmaq qoşmaq. birkitmək. birlikdə göndərmək. tərfiq, həmrah edmək. - yollar qorxuludu, karvana neçə yaraqlı qoşun.

yoldruq yuldruq. parlaq. süslü. yaldruq. cilalı.

yoldurmaq ditdirmək. çəkdirib qopartmaq. sökdürmək.

yolıç_ka keçi qıllarrnın diplərində bulunan yumuşaq incə yün· - yovlıç. yulıç.

yolıtmaq birinin yoluna çatqılmaq, yatılmaq. yulumaq. yulutmaq. yoluqmaq. yoluşmaq. yuluşmaq. yolutmaq. yulıtmaq. birinə yardım edmək. birini yağma edmək, yağaçlamaq, yağqarlamaq.

yolqi yolgi. yulgi. ülgi. usturə.

yollama 1. göndərmə. 2. döşəməlik uzun ağac. - yollama dirək, kiriş.

yollama göndərmə. salma. irsal.

yollamaq - yollayı vermək: itib, itəliyib vermək: tayamaq. dayamaq. təslim edmək. dartmaq. serv edmək. servis vermək. - gedər getməz bir acı qəhvə dayadılar. - bir yeməkdən qurtulmamışdıq ki, elə öbür yemək dayandı. - bu nədi dayadın mənə.

yollaşmaq uzlaşmaq. uylaşmaq. quraşmaq. saziş edmək. qoz paylaşmaq. - savaşların buraxıb, qozların paylaşırlar.

yollu 1. usulunda. nizamında. - yollu yolsuz bir iş oldu. 2. sopalı. çubuqlu. cızıqlı. - yollu parça. 3. hançı bir tərzidə olan. - öğüt yollu sözlər. 4. yerli. uyuq. uyqun. uğur. sıra. münasibət. - sırasız söz söyləməkdənsə, sırasın gözləmək yeğdir. 5. ivli. oluqlı.

yolma yol yol olan. - yolmalı kövşənlər. - yolma yolma: yol yol.

yolmaq 1. bütün, toplu nərsəni açıb saçmaq, ayırmaq. didmək. çəkib qoparmaq. sökmək. - qoyunun yapıqın (yunun) yoldu. 2. yol yol edmək. 3. qəmələmək. qəl' edmək. 4. soymaq. varını qəsb edmək. - yazığı yoldular. 5. üzmək. qazımaq.- kut ülgüclə üzümü qazdı. 6. yolumaq. çəkib qoparmaq. taraşlamaq. taraclamaq.

yolsuz 1. namünasib. munasibətsiz. - yolsuz iş. - yolsuz davranış. 2. işdən çıxarılma cəzası. bir işiçinin iş kağazın əlindən alma. - bu il ondana sürcü yolsuzlandı.

yolsuz sırasız. yersiz. münasibətsiz.

yolsuzluğ xəta.

yoltar yoldar ( < yol + tutar). salik. mürid. - tanrı yoltarları. - sizin yoltarlarız.

yoltaş yoldaş. qoşu. həmrah.

yoluğan salğın. sarılan. sari.- salğın xəstəliklər.

yoluğu təstək. yolağu_ka. yoluq. dayaq.

yoluq 1. təstək. yolağu_ka. yoluğu. dayaq. 2. yülük. tülük. tüksüz. tükləri yolunmuş.

yoluqmaq birinin yoluna çatqılmaq, yatılmaq. yulumaq. yulutmaq. yolıtmaq. yoluşmaq. yuluşmaq. yolutmaq. yulıtmaq. birinə yardım edmək. birini yağma edmək, yağaçlamaq, yağqarlamaq.

yoluqmayan yoluxmayan. geçməz. sarılmayan. sirayət etməyən. - geçməz kəsəl.

yolumaq yolmaq. dərmək. çəkib qoparmaq. taraşlamaq. taraclamaq.

yolundurmaq döğündürmək. ağlatmaq.

yolunmaq üzünmək. qazınmaq. - kut ülgüclə üzüm qazındı.

yoluşmaq birinin yoluna çatqılmaq, yatılmaq. yulumaq. yulutmaq. yoluqmaq. yolıtmaqyuluşmaq. yolutmaq. yulıtmaq. birinə yardım edmək. birini yağma edmək, yağaçlamaq, yağqarlamaq.

yolutmaq qazıtmaq. qırxdırmaq. - saqqalıvı qatız.

yoluyuci yolan. daracçi. taraşçı.

yoluzmaq ayarmaq. ayrılmaq. açılmaq. azmaq. çaşınmaq. sapınmaq.

yonaçı ( on <> ön: iyi. yaxcı. yoğan. qalan). ). yonarçı. onqarçı. onarçı. onaçı. islahtələb.

yonarçı ( on <> ön: iyi. yaxcı. yoğan. qalan).). yonaçı. onqarçı. onarçı. onaçı. islahtələb.

yonca - sarı yonca. - qızıl yonca. - qara yonca. - ulama yonca.
- ulama yonca: yerə sərilib sürünən çeşiti.

yonğa 1. dalaşın, tirişənin irisi. kəsilən odun, ağacdan çıxan ufaq uzuna tikə. 2. iri. qaba. gobut. ədəbsiz. tərbiyəsiz. 3. yarım bilikli. savadsız. - dəmir yonğası: dəmir talaşının irisi. 4. tiriş. tirəş. talaş. yonulmuş nərsədən çıxan iri tikə. dalaşın, tirişənin irisi. kəsilən odun, ağacdan çıxan ufaq uzuna tikə. 5. iri. qaba. gobut. ədəbsiz. tərbiyəsiz. 6. yarım bilikli. savadsız. - dəmir yonğası: dəmir talaşının irisi.

yonğar yunğar. bulğarı deyilən çalğının (alətin) kiçik çeşiti. üç telli bağlama.

yonqa (incə) yonqa. talaşa. qazıntı. oğuntu. qırıntı.- odun qazıntısı. kavsala qazıntısı. - parça qazıntısı.
- incə yonqa: küngə. qalın dalaşa.
- kiçik yonqa: yonquc. qıymıq. qırıq. xırda.

yonqartmaq onqartmaq. onqurtmaq. düzəltmək. keçirtmək. sağaltmaq.

yonquc kiçik yonqa. qıymıq. qırıq. xırda.

yonmaq yontmaq. yontamaq. düzəmək. düzətmək. yontamaq. yontmaq. (kəsib, qazıb) işləmək. düzətmək. tıraşlamaq. igəşmək. əğələmək. kəsmək. çaldırmaq. - daşdan heykəl çaldırdım.

yonsuz yonulmamış. tərbiyətsiz

yontamaq yontmaq. yonmaq. düzəmək. düzətmək.

yontı yonuntu. tıraşa.

yontılmaq yonulmaq. (kəsilib, qazılıb) işlənmək. düzədilmək.

yontmaq yonmaq. (kəsib, qazıb) işləmək. düzətmək. yontamaq. yonmaq. tıraşlamaq. igəşmək. əğələmək. kəsmək. çaldırmaq. - daşdan heykəl çaldırdım.

yonulmaq yontılmaq. (kəsilib, qazılıb) işlənmək. düzədilmək.

yonulmamış yoğun. qaba. xam. pişməmiş. xam. yonsuz. tərbiyətsiz

yonumlu qonumlu. qısınlı. orınlı. sanalı. mə'qul.

yonuntu yontı. tıraşa.

yop (yob. op. ob. ab. ap) çoxluğu göstərən sözlər.

yorğunmaq yorulmaq. kəsikmək. qırılmaq. tökülmmək. düşmək. - əl ayağdan kəsikdim: düşdüm

yorıq yoruq. 1. xuy: borıq. gediş. 2. yörüq. yozu. t'əbir.

yorqa iti yeriyən, gedən. sürətli. sürək. yeyin.- sürək davranış. - bir sürək at aldım.

yorqan - yoxsul yorqanı: öksüz yorğanı: ağ sarmaşıq çeşiti.

yorqun < armaq. harın. arqın. arqın. düşgün. düşgün. sərgin. xəsdə. zayıf. zəif. dərmansız. bıkmış. turğun. durğun. utanclı. usanclı. usanmış. - onun durğunun görməmisən. - sərgin vermək: xəsdə düşmək. əsir olmaq. döşənmək.

yorqunluq bıkındı. turğunluq. durğunluq. utanış. usanış. əmək. incin. zəhmət. - əmək çəkmək: incinmək. zəhmət çəkmək.
- onun bir durğunluğu vardır.

yorma yoruq. zəhmət.

yorma yorum. 1. açım. açma. təfəeül. falaçılıq. 2. yorqunluq vermə.

yormaq 1. incitmək. zəhmət vermək. zəhmətə salmaq. - məni buraya qədər yormayın. - ora geməkdən çox yoruldum. 2. vermək. saymaq. açmaq. həml edmək. - hər kəs öz oyun (fikrin) yorar: verər. - iyiyə yormaq: yaxcıya açmaq. 3. apışdırmaq. yapşatmaq. təngitmək. sarsıtmaq. carcatmaq.

yormayın bir iş qonusunda, iş görüləndə söylənir söz. zəhmət çəkməyin.

yort yürt. soqaq. soxulan yer. özəlliklə iğnə dəliyi.

yoruq 1. yorıq. xuy. borıq. gediş. Sıra (< sürə). Coruk₁₁. 2. yozu. t'əbir. 3. yorma. zəhmət.

yorulma üzüntü. sıxılma. iztirab.

yorulmaq harınlamaq < armaq. arıqmaq. arğımaq. düşgünmək. yapşamaq.apışmaq yapışıb qalmaq. əldən düşmək. təngimək. acizləmək. ləngimək. duraqlamaq. yorğunmaq. kəsikmək. qırılmaq. tökülmmək. düşmək. incinmək. zəhmətə düşmək. - əl ayağdan kəsikdim: düşdüm. - əli ayağı yorulup zayıf olmaq: gölünmək.
- bərk yorulmaq: ayaqlara qara su enmək:

yorulmuş oğuşmuş. yığışmış. yatmış. kehəlmiş.

yorum 1. yorma. açım. açma. təfəeül. falaçılıq. 2. yorqunluq vermə.

yos yoz. 1. bayağ. bayağı. adi. qaba. 2. salma. götürü. becəri olmayan. əcəmi. - yoz biridir bu kişi. - yoz heyvan. 3. yalın (qat). qatmər olmayan. sadə. 4. yuf. boş. - yofına: yoxuna. boşuna.

yosa (dülgər) ərəsi.

yosma incək görüşlü. ədalı. işvəli.

yosmalı ədalı. işvəli. zərafətli.

yosom₉ osom. usum. bənzəş. qiyas.

yosun ağac qabuğu , daş, durqun sular üzərində oluşan yəşillik, göylük, kətəncik, çimlik, ot. dənizdən alınan ot. - çisdən şehdən daş ağac yosunla qapandı. - su yosun bağlamış. - dəniz yosunu.

yosunlanmaq yosun bağlamaq.

yotluşmaq yodluşmaq. silinmək. yutulmaq.

yotturmaq yodturmaq. yutturmaq. sildirmək.

yotulmaq yotulmaq. yutulmaq. silinmək. yox edilmək.

yotuşmaq yoduşmaq. (ləkə) yutuşmaq. uduşmaq. silişmək. qidərişmək.

yoz yos. 1. bayağ. bayağı. adi. qaba. 2. salma. götürü. becəri olmayan. əcəmi. - yoz biridir bu kişi. - yoz heyvan. 1. yalın (qat). qatmər olmayan. sadə.

yozamaq qısırqanmaq. qısır bolmaq.

yozqın azıq. azqın.

yozqunluq sındırğı. həzimət. şikəst.

yozlaşmaq yufqatmaq. yufqadmaq. yuvqalanmaq. dikbaşlı olmaq.

yozmaq yazmaq. açmaq₅. oynatmaq. oyalamaq. aldatmaq. dolamaq. baş qatmaq. iğfal edmək. - yuxu yozmaq: açmaq₅.

yozmaq yazmaq. bayılmaq. çaşmaq.

yozu 1. aşırı. iğfal.- aşırı işlər: yozan işlər. 2. yörüq. yorıq. t'əbir.

yön doğru. üz. vəch. - nə yöndən. - bu yöndən: bu vəch ilə.- hançı yana: hara doğru.

yönəlmək 1. üz tutmaq. üz çevirmək. dönmək. 2. qəsd edmək. əzm edmək. niyyət edmək. 3. əğlənmək. meyillənmək. 4. uçuşmaq. havalanmaq. - quşlar göydə yönəlirlər. 5. üz tutmaq. üz qoymaq. dirisəmək. dirətmək. mütəvəccih edmək. uclatmaq.- topları düşmana dirisə. - nə mənə gözlərivi dirisəmisən. - yel batıdan doğuya dirisəyir. - işlər iyiliyə üz tutdu.

yönğ axış. yağday. görnüş. yol yuda. rəviş.

yönlü yanlı. qatlı. tərəfdar. idəli. məsləkli. əqidəli.

yöntürmək 1. qusmaq. 2. qorxutmaq.

yörə - dağın yörəsi: dağın qaşı.

yörqəməç_ka işgəmbə. bağırsağın incəciq qıyılaraq, bağırsaq içində qızartılması, pişirilməsi yolu ilə yapılan yemək.

yörqəyək ulanmış.

yörülgə 1. təriqət. məslək. 2. şər'.

yubağan istəkli. çəkici. cazib.

yubalmaq_ka ehmal edilmək. üzüstü buraxılmaq. üzərində durulmamaq. yubanmaq. qarışmaq. burbaşmaq.

yubaltmaq əkləndirmək. əğləndirmək. əyləndirmək. (< ək). geri, qırağ buraxmaq. mə'təlləmək. tə'viq edmək. - boşuna məni orda əyləndirdi.

yubamaq 1. çəkmək. istəmək. cəzb edmək. 2. ehmal edmək. üz üstü buraxmaq. üstünə düşməmək. burbamaq. buybamaq.

yubandırmaq sallandırmaq. bir işi bir nədənlə, illətlə geciqtirmək. tə'xir etdirmək. - iki aydır, bu gün yarın ilə sallandırır.

yubanış qaldırım. mə'təlçilik. tə'xir. - qaldırımsız gəlin.

yubanmadan yubatsız.gericsiz. tə'xirsiz. gecsiz.

yubanmaq yubalmaq_ka. qarışmaq. burbaşmaq. vellənmək. qoyvanmaq. duruqsamaq. gerilmək. qalmaq.- o yarı yolda qaldı. - işlərində qoyvanma. - yuban!: uyu !. yat !. qal !. qafil ol !. geri qal !.
- yubanma! uyuma ! geri qalma !.

yubanmayan ərkənçi. çağda, vaxda həmişə irəli olan.

yubat 1. asqı. tə'xir. tə'viq. alıq. mə'təl. - alıq qoyan: alı qoyan: tə'xir edən - işi asqıya qoymaq: yubatmaq. 2. qapalı. qapanmış. bağlı. keçilməz. işləməz. məəttəl. məsdud. - qapalı göz. - qapalı qapı. - qapalı yol. - qapalı çarşı. 3. açıl. möhlət.

yubatmaq əkləmək. saxlamaq. dayandırmaq. alıqoymaq. tutub saxlamaq. alqulamaq. alıqomaq. alıqlamaq. uyutmaq. tə'viq etdirmək. tə'xirə salmaq. - işləri büsbütün uyutduq. aldatmaq. iğfal edmək. - onu uyudub parasından elədilər.

yubatsı əğləncə. oyuncaq. - cocuq əğləncəsi.

yubatsız yubanmadan. gericsiz. tə'xirsiz. gecsiz.

yuda - yol yuda: axış. yağday. görnüş. yönğ. rəviş.

yuf (<> yox). 1. yos. boş. - yofına: yoxuna. boşuna. 2. müft. məccan. badi hava. - yufa gedmək. - yufa almaq. - yufdan qazanmaq. - yufuna vermək. 3. məhv. haba. hədər. həlak. - yuf ol: rədd ol. - yufa gedi. - yufun bulasın: yox olasın. - yufuna qalmış: həlak olmuş. 4. uf. təəssüf bildirən söz. - uf sənə!.

yufa yufqa. incə. - ürəyi yufa.

yufamaq (<> yox). yoxamaq. yox edmək. məhv edmək. hədər edmək. həlak edmək.

yufqa 1. rəqiq. - yufa suyuq. 2. yüngül. - yufqa əğinli: yüngül paltar geymiş. 3. yoxsul. - yufqa kimsələr: yoxsullar.

yufqadmaq yufqatmaq. yuvqalanmaq. yozlaşmaq. dikbaşlı olmaq.

yufqatmaq yufqadmaq. yuvqalanmaq. yozlaşmaq. dikbaşlı olmaq.

yufuna boşuna. olmaz. bihudə.

yufuna boşuna. olmaz. namünasib. bihudə.

yuğunuş yuvunuş. yıxanış. qusl

yuha hoy. oy. birinə qarşı bağırmaq. - yuhaya tutmaq.

yuxu uyku. sanam. sənəm. röya.

yuq yuğ. bir ucu sabana bağlanmış öküz boyunduruğu.

yuqa yaqa_ka.

yuqan yular > loqam.

yuqar yuxar. yox kimi. incə. incə ufaq. un udaq.
- yuxarı baxan: təpə göz.
- boyuna uzanan dağın yuxarısı: dağ sırtı.

yuqari yuxarı. bahalı. - yuxarı illər: bahalı illər.
- yuxarı aşağı: ötə bəri.
- aşağı yuxarı: təqribən.
- yuxarıdan aşağı: başdan ayağa.
- baş yuxarıda: başı dikə. məğrur.
- burnu yuxarıda: çox istəyən. aza qanıqmayan.
- yuxarı yığmaq: çox qiymət vermək.

yuqdu yoğru_ka. yoqdu. yoqru. dəvə tükünün uzunları. cuqdu.

yuqlamaq yuxlamaq. uyumaq. göz qapamaq.- bütün gecə göz qapamadım.

yuqlatmaq uydurmaq.

yuqrulmaq yuğrulmaq. yoğrulmaq. yoğunlanmaq. quyuqlanmaq. quyulanmaq. qoyulanmaq. qalınlanmaq. qəlizlənmək. təxmir edilmək.

yuqu - yuxuya batmaq: talmaq. dalmaq. - bir az dlıb dalmaz gəlib oyandırdılar.

yuqurt yuğurt. yoğurt. > yaurt. (< yoğun). yoğunlanmış, kəsilmiş, quyulaqmış, quyuqlaşmış süt.

yuqurtmaq yuğurtmaq. yoğurtmaq. yoğunlaştırmaq. quyuqlatmaq. quyulatmaq. qoyulatmaq. qalınlatmaq. qəlizlətmək. təxmir etdirmək. - sözüvü yoğurt danış. - yoğrulmamış xəmir kimi açıla qaldı. - ələmiş un, yoğrulmuş xəmir, yapılmışsa kim yeməz. - aşı iyicə yoğurt. - yemək çox suyuqdur, qoy biraz yoğursun. - açıq (suyuq yemək), yoğur (əsl yemək), toxluq ( deser).

yuqusuzluq yuxusuzluq. uykusuzluq. sirkək. silkək. sirkən. silkən.

yulaf heyvan yemi olan, uzunca, yüngül dənə.

yulaq yolaq. - yul yulaki: kiçik kiçik bir çox su pınarları.

yulan - yulana oxşar bitgi: yaban arpası: arpağan.

yular yolar. heyvanı yola çəkib sürmək, bağlayıb saxlamaq üçün, başına salınan ip, dizgin. ovsar. ip. cilov. yalav. yuqan > loqam.
- kiçik yular, çilbir: güvüç yükün_ka.
- yularından çəkmək, bağlamaq. - yular ipi.

yuldruq parlaq. süslü. yaldruq. yoldruq. cilalı.

yulıç yolıç_ka: yovlıç. tiftik. geçi qıllarrnın diplərində bulunan yumuşaq incə yün.

yulqi yulgi. yolgi. ülgi. usturə.

yultqamaq_ka yoltqamaq. yaltqamaq. bir nəyilə alay etmək.

yulumaq yoluqmaq. yulutmaq. yolıtmaq. yoluşmaq. yolutmaq. yulıtmaq. yuluşmaq. birinin yoluna çatqılmaq, yatılmaq. birinə yardım edmək. birini yağma edmək, yağaçlamaq, yağqarlamaq.

yulutmaq yulumaq. yoluqmaq. yolıtmaq. yoluşmaq. yolutmaq. yulıtmaq. yuluşmaq. birinin yoluna çatqılmaq, yatılmaq. birinə yardım edmək. birini yağma edmək, yağaçlamaq, yağqarlamaq.

yum üm_ka. şalvar. salvar ( salınıb, vurulan nərsə) don.

yuma Cemə_fars.

yumaq 1. bürümcək. qoza kimi burumcək. burulmuş nərsə. topaq. top. yuvarlaq nərsə. - bir topaq ip, sap. 2. yayqamaq. yalxamaq. yalxalamaq. yıxamaq.
- devşirib yumaq yapmaq: sarmaq.- bu ipliyi sarmalı.

yumaq 1. çolaq. yumalaq. bükük. kələp. yun, ip kələpi. 2. yıkamaq. yuymaq. (təkər təkər yumaq).
- əl yumaq: əl çəkmək. qəti irtibat edmək.

yumalaq çolaq. yumaq. bükük. kələp. yun, ip kələpi.

yumar tom. yumur. yumrı. yuvar.

yumquc yumuc. təcmi. buncuq. muncuq. boğuncuq.

yumli yümli. uğurlu.

yumrı - yara izlərindən yamrı yumrı nərsə: kələ kərtik.
- yumrı yumrı: əngəbəli. alçaq ucası olan. düz, saf olmayan. - yamrı yumrı təpəli. - yamrı yumrı qoz kimi.

yumrı tom. yumar. yumur. yuvar. somi. somun. sumun.
- yumrı çiban: tomalan.

yumru qanbur. kanbur. kambur. (beli) bükük, büklü. (arxası) çıxıq. tümsək. əğri. mühəddəb. - çox işləməkdən kambur olmuş. - orasında kamburu vardır. - duvar kambur vermiş.

yumrucaq yumurcaq. 1. taun kəsəlindən qasıqda, qoltuqda oluşan ur, bez. 2. taun kəsəli. 3. uşaqlara deyinməkdə işlənən söz. bəla. - bir yerdə durmur yumrucaq.

yumrucu çiban.

yumrucuq taun çibanı. yanı qara: yanıq qara.

yumrutmaq qanburlatmaq. kamburlatmaq. kanburlatmaq. büklətmək. bükmək. tümsətmək. əğritmək. kəmritmək. mühəddəb edmək.

yumşaq 1. dişi. mülayim. kəkiz. kənğiz. kəniz. uysal. uslı. uslu. ıslı. uz. mülayim. həlim.mülayim. həlim. - qulaq yumşağı: qulaq məməsi. 2. savağ. əxlaqlı. müəddəb. mədəni. 3. sayvan. sayılı. sayqılı. mədəni. 4. sulu. - yumşaq, tez əriyən dolu: sulu dolu. - susuq, yumşaq kişi: tınmaz enişgə (məleykə). 5. avıt. avıtı. sevik. mehriban. axır. axar. armın. mülayim. axız. armın. mülayim.
- yumşaq yastıq, balış: üz yasdığı.
- qamış. sulu yerlərdə bitib, içi boş, yumşaq, düğümlü bitgi: qamış.

yumşaqlıq axızlıq. armınlıq. mülayimət.

yumşanmaq uslanmaq. - onu uslatan olursa, siz olursuz ancaq.

yumşatmaq yavaşdırmaq. vərdişlətmək. alışdırmaq. öğrətmək. tə'lim edmək. tə'nis edmək. amuziş vermək. əmişdirmək. əmzişdirmək. öldürmək. ölüştürmək. əzmək. sərtliyin, qatlığın aparıb yumşatmaq. uslatmaq. yılpatmaq. yalpatmaq. (ot. saman. yem) ıslatmaq. - onu uslatan olursa, siz olursuz ancaq. - soğanı, göyü öldürmək: balaca qızdırıb qızartıb pöşləmək.

yumuc yumquc. təcmi. buncuq. muncuq. boğuncuq.

yumuq qapalı.

yumur tom. yumar. yumrı. yuvar.

yumurcaq taun. vəba.

yumurta - böcək yumurtası: silkə. sirkə.
- qızıl yumurta: al boyanmış yumurta.
- yumurtaya qulp taxmaq: hər nəyə bahana aramaq.
- yumurtaya qulp taxmaq: olmasın bahanaları gətirmək.
- yumurtlamağa gücləndirər: toyuqlara qırmızı bibər verib, qızdırmaq.
- qızıl yumurtamaq: yumurta yumurtlamaq: boş boş, dibsiz köksüz danışmaq, söyləmək.

yumurtalıq oğuluduruq. döl yataq.

yumutmaq qapamaq. qapsamaq. tutmaq. bətdəmək. sədləmək. səddəmək. kəsmək. - dəliyi qapat.

yun <> yün. yapağı. yapağ. yapağı. qoyunun dərisinin üstündə olan tükə deyilir. - bir kərədə bükülən, yığılan yun: büküm. - bir büküm.- döğülmüş, təpilmiş yundan geyim: keçə.
- yun, ip kələpi: çolaq. yumaq. yumalaq. bükük.

yund - yund yılı_ka: at ili. türklərin on ikili yıllarından biri.
- yund quşu çeşiti: quyruq salan. yalvac quşu.

yunğar yonqar. bulğarı deyilən çalğının (alətin) kiçik çeşiti. üç telli bağlama.

yunlu yünlü. yanbulı. - yanbulı gəbə: tüklü geyim.

yunmaq yalmaq. yanmaq.

yunt yunt. qobuz, gürbüz, yonulmamış (tərbiyətsiz), yabansı (yarı yabanı) qısraq, at.
- yunt quşu: quyruq salan quş çeşiti.
- yunt yılı_ka: türklər'in on iqili yıllarından biri.

yura yoxuş. dik bayır. çox hündür yer. uca.

yurt toprak. yirim.

yurunluq ipək qumaş parçası olan.

yus "yu" ilə başlayan bir para sözlərin başına gəlib, anlamı vurqular. - yus yuvarlaq. - yus yumru.

yuş yış. yiş_ka. yığışma. sıxışma. - yış bolmaq: yığışmaq. yuğşılmaq. sıxışmaq.

yuşatmaq - vurub əzib yumşatıb, yıpratmaq: vursalamaq. ursalamaq.- bu kağazın qıraqları ursalanmış.

yutmaq utmaq. köçürmək. hirslə yemək. aşırmaq. - bir bulut pilovu köçürdü.

yutturmaq yodturmaq. sildirmək.