Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

batı - güney batı yeli: qara yel.

batıq 1. bataq. gəvşək. turğun. durğun. ağır.- o çox durqun kişiymiş. 2. vərşikəst. 3. vərşikəstə.

batıqlıq bataqlıq. bətalət. gəvşəklik. turğunluq. durğunluq. ağırlıq.- o durqunluqla, iş görülməz.

batıqmaq batmaq. vərşikəst olmaq.

batil olmaq atılmaq.

batılan basılan. paletqa. paltaq. qoyulan yer.

batırılmaq soxulmaq.

batırmaq 1. yaqmaq. ziyan vermək. 2. bataqlamaq. yağlatmaq. kirlətmək. 3. qırmaq. qəhərləmək. qələb çalmaq. məğlub edmək. - tanrı qırsın. - tanrı batırsın. 4. məhv edmək. - səni bu işlə batıracağam. 5. sancmaq. saplamaq. taxmaq. soxmaq. tikmək. - arabanı çamura saplayacaqsız. - pərçəmi sapla. - sancağı sapla. - əlimə iğnə sapladı. 6. sınğırmaq. sınğdırmaq. içərimək. çoxura qoymaq. gizlətmək. gömmək. 7. sancıtmaq. saplatmaq. taxmaq. soxdurmaq.- bu qazığı (böyük mıxı) çayırın ortasına saplat. 8. sındırmaq. pozmaq. qırmaq. məğlub edmək. 9. taldırmaq. daldırmaq. soxmaq. 10. gömmək. örtmək. basırmaq. quylamaq. saxlamaq. gizləmək.
- özün batırmaq: tumanın doldurmaq donun doldurmaq. 11. gömmək. örtmək. quylamaq. nərsəni nərsiyə soxmaq. təpmək. 12. alamaq. bulamaq. 13. pozmaq. xərablamaq.

batış iflas.

batqın 1. müflis. yazıq. işi pozuq, xarab. 2. batmış. çökük. çökmüş.

batqınlıq çöküklük.

batma 1. vərşikəstəlik. 2. qərq olma.

batma ( . <> q ) batmaq.
- gəgrək batma: gəgrəkdə duyulan sancı.

batmaq (q <> . ) batma. 1. ( t <> s ) basmaq. çökmək. oturmaq. - bu yapının bir yanı basmış. - işlər məni basacaq. dalmaq. girmək. düşmək. qaruqmaq. 2._çığatay. durmaq. dayanmaq. davam edməyi göstərir. - bağırıb batmaq: çığırıb qalmaq. - deyib batmaq: diyə qalmaq. - gün çatdı sona bata batdı: batıb geddi. 3. yox olmaq. itmək. - var yoxum batdı. 4. nifuz edmək. 5. sinğmək. sınğmaq. çuxura gora soxulmaq. gizlənmək. 6. ( içəri, içinə) talmaq. dalmaq. soxulmaq. - qazma toprağa daldı. 7. batıqmaq. vərşikəst olmaq.
- yasa batmaq: qaralar geymək.

batmalı bataq. umsuz. umutsuz. qurtarılmaz. yox olmalı. yoxluğa uğayan. uğursuz.

Batman patmanaq. bat. bət. ağır. güclü. qalın. dayaqlı. iti. samballı.

batmış 1. batqın. çökük. çökmüş. 2. kor. soqur. görməz. qapanmış.- soqur göz.

batmul butmul. bibli_ka. bibər.

batraq - dəmir batraq: dəmir bıtraq: üç bucaqlı dəmir tikən ki keçmişdə düşman ayaqlarına batmaq üzrə yol üstündə buraxılırdı.

batur bağatur. bahadur. atılqan qəhrəman. sökmən.

bavul bağlı. buxca. sandıq

bayağ > bərah. ucuz. bayağı. aşağı. adi. öğür. övür. - bayağı bir yemək yapmışdı. - bayağı kişidir. - çox bərah dəğərə almısan: bayağı, ucuz dəyərə.

bayağı bayağ. 1. düzcə. alış. adətən. adi. seçilməmiş. sıra. rasgələ. 2. alçaq. aşağ. aşağı. - sıra köomür. - sıra qarpuzi. - bayağı bir yemək yapmışdı. - bayağı kişidir. - bayağı qapsam, geyim: orta quşaq. aralıq geyim. əl geyim. (# qopsam: rəsmi).- bayağı kişi.
- bas bayağı.

bayağılamaq aşağılamaq. alçalmaq. dəğərsizləşmək.- qəzetə gündən günə aşaıılır.

bayağılıq bayağlıq. bayağılıq. aşağılıq. aşağlıq. adilik. adilik. alçaqlıq.- bu kişinin bayağılığı ilk sözündən bəlliydi. - bayağlığı gendən bəllidir.
- bayağlığı gendən bəllidir.

bayaq bayağ. bayağı. yos. yoz. adi. qaba.

bayaqı bayağı. bayağ. yos. yoz. adi. qaba.

bayan varan₉. zəngin. dövlətli.

bayar zəngin. səngin. qanqır. əşraf.

bayat bayrı. tanrı. əsgi.

bayatlatmaq əqşitmək. əkşitmək. təxmir edmək. acıtmaq.

baydaq yayaq. piyada.

bayıq 1. bihuş. 2. qəşş edmiş.

bayıqmaq bayılmaq. bihuş olmaq.

bayılma - qarın bayılması: içkəm, qarın qıyıntısı, əzilməsi. - içimdə bir qıyıntı vardır.

bayılmaq bayıqmaq. bihuş olmaq.

bayılmaq çaşmaq. yazmaq. yozmaq. incikmək. duyqusu gedmək. büzülmək. titrəmək. qıyınmaq. əzilmək. keçinmək. gedmək. - ürəyim qıyındı.

bayın yipqin. yipqil. qızıl. ərğəvan rəngində olan.

bayındırı sevindiri. bəşarət.

bayındırlıq sevindirmə. xoşallıq. abadlıq. ümran.

bayındırlıq₁ bayınlıq. baynalıq. abadanlıq. abadlıq.

bayınlıq abadlıq. baynalıq. bayındırlıq₁. abadanlıq.

bayır alçaq. əksik.

bayıtmaq bihuşlatmaq.

bayqan bəyqan. bayqın. bəxtəvər. məsud.

bayqınmaq - sərxoş olub bayqınmaq: sızmaq. - içib içib sızdi.

bayqıtmaq - sərxoş edib bayqıtmaq, uyutmaq: sızdırmaq. kefləndirmək. - içdirib içdirib sızdi. - sızdırıb istəyin yerinə gətirdi.

bayquş ququvara.
- bayquş soyu: ququmar.

baynalıq abadlıq. bayınlıq. bayındırlıq₁. abadanlıq.

bayraq sancaq. hakimiyyət. - bayrağı, ışığı, ləmpəni göyə qaldıran incə uzun ip: savla.
- bayraq çəkmək: bayaq açmaq.

bayram - pak bayramı: ət kəsimi: ət qırımı:

bayrı 1. bayat. tanrı. əsgi. 2. bağlı bəfalı.

baysəncər baysunqar. şahin

baysınmaq - özünü itirib, baysınmaq, düşünmək, qıraqdan ayrınmaq: mat qalmaq. - o ağır görnüş önündə bir az daldı.

baysunqar baysəncər. şahin.

baytar (< bəy. bay: ərkək). ərkək heyvanlara verilən ad.

baz (vaz <> baz <> var): baz_fars: {(z <> s) . < > sav. səv}. aşbaz < aşsav. - quşbaz < quşsav. - arvadbaz < arvasav.
- vaz keçmək: var keçmək. yanqılmaq. genilmək. engilmək.

bazar - aralıq, dolanbac çarşı, bazar: ordu bazarı: rasta bazar. arasta. səyyar bazar.

bazar bacar. - bacara çıxmaq bacarıq istər.

bazdaşt < bağsat. saxlama. saxlat. basıb saxlama. bağsama.

bazı < bası. basılıb qaldırılmış qol. - kərdi bazıları.

becərən qoyar. qoyan.

becərilmiş pərvəri. əkdi. tərbiyəli. ədəbli. əkmə. tərbiyət verilmiş. quduru olmayan. - əkdi su: pərvəri su. - əkdi uşaq: tərbiyəli. becərilmiş uşaq.

becərinmək kəndinə yaxışdırmaq. edinmək. taxınmaq.- kişi kimiliyin taxınmalıdır. - kişi sözünə taxınmalıdır.

becərtmək böyütmək. böyüməsinə qulluq edmək. yetişdirmək. bəsləmək. bəsləmək. bəsitmək. yamatmaq. tərbiyət edmək. - bu cocuğu mən böyütdüm.

becətmək <> becərtmək

beç - beç toyuq: beçə toyuq: toyuqda çox dəğişik bənəkli bir küməs quşi i çirkin br bağımsı var.

beçə - beçə toyuq: beç toyuq: toyuqda çox dəğişik bənəkli bir küməs quşi i çirkin br bağımsı var.

bednus yabanı toyuq. dağ toyuğı.

behcət gözəllik.

bekara axıltı. axal. aşqal. axsal. kovşal. zibil.

beqiyafə biçiksiz. bəşiksiz. qatanqur. biçimsiz. gobud. yaxışıqsız. qılıqsız.

bel - bel bağlamaq: əl bağlamaq. qullanmaq. hazır olmaq. - dağ beli: arğıd. arğıdal. arğadal. boğaz. keçid.
- bel soyuqluğu: işək borularının ısıtması, yanıqması.
- bel gəmiyi: əgin. əmud fəqəri.
- bel buran: it quyruğu. bitgi adı.
- qaşa oxşar kimi, yaylı belli olan nərsələr: qaş.

belcik belsək. kiçik bel. süpürü, ocaq külün götürməyə yarar belçə.

belə bilə. 1. birlikdə. bərabər. - onun bilə gəldim. 2. hətta. vəlov. - bir cocuq belə bunu bilir. - ind gəlsə belə karı yoxdu. 3. hətta. genə. yenə. - bir belə yedimdə, yenə yorulmadın. - çox yoruldumsa, yenə yazacağım.

belən bilən. bilan. 1. dağ belindən keçən yol. 2. atın boğazına vurulan gülpəsər.

beli bağlı qulluqda hazir.

belləmə - qalın qaltaq belləməsi: təpəngü. təpəngi. ənli yəhər qolanı.

belləmə yəhərin altına qoyulan tərlik.

belsək belcik. kiçik bel. süpürü, ocaq külün götürməyə yarar belçə.

berah bərah < bayağ. ucuz. - çox bərah dəğərə almısan: bayağı, ucuz dəyərə.

berdiş verdiş. bərnamə. günki. götüri. götri. - günkidəkilər: bərnamədəkilər. - günkilər: bərnamələr. - gün günkisi: günlük: bu günkü işlər, sözlər, görcəklər. - bu günki çox uzun sürəcək. - günkini üçə bölüblər: bərnaməni üçə bölüblər.

beşik (< beşmək: sallamaq). kərüt. - cocuq beşiyin sarmağ bağlıqı, bağırlığı: bağırdaq. - beşik sallamaq: əmək, zəhmət vermək.

beşiksiz biçiksiz. biçimsiz. qatanqur. gobud. yaxışıqsız. qılıqsız. beqiyafə.

beşləmə beş qat edmə. təxmis.

beşli beşlik. müxəmməs.

beşlik beşli. müxəmməs.

beşman₉ biçman. palto.

beşmək sallamaq (> beşik).

beşmə çıqrıqçı, cəhrəçi dəzgahının kötüyü. - dəlikli beşmə.

bet üz. # bat: arxa.

beyin minği_ka.

bez 1. kirbas > kərbas. toxunmuş basılmış. parça. çit. - bez çözmək: parçanı dəzgahdan açmaq. 2. sınırların toplanıb yumaq olmasından oluşan yumruq. (<> bəyz: yumurta). 3.tütə. ur. ət xal.
- soyuq bez: sıq toxunmuş kətən bezi.
- nişastalı bez: kətəli.

bezar bıkır. bıkmış. usır. usanmış.

bezdirən bezdiri. usandırıcı. usandıran. usdıran. bıqdıran. bıqdırı.

bezdiri bezdirən. usandırıcı. usandıran. usdıran. bıqdıran. bıqdırı.

bezdirmək bezikdirmək.keçəl edmək. keçələmək: bıqtırmaq.

bezgənmək ürpərmək. örpərmək. urparmaq. qalxıb dikəlmək. dəri iğnə iğnə olmaq.

bezgilmək bıqılmaq. usanılmaq.

bezgin üzgün. bıqmış. usanmış. mə'yus.

bezginmək bezikmək. usanmaq. bıkınmaq. didinmək. tirtinmək.

bezi - əl bezi: yağlıq. kir silmək üçün parça. peçətə. dəsmal.

bezikdirmək bezdirmək. keçəl edmək. keçələmək: bıqtırmaq.

bezikmək bezginmək. usanmaq. bıkınmaq. didinmək. tirtinmək.

beziqçi kələkçi. aldaq.

beziq biziq. bıqıq. bıxıq. təzyiq. sıxlıq. fişar.

beziqmək küsmək. (boya) solmaq. - beziqdirmək: soldurmaq. küsturmək.

beziş 1. bezmə. bıkıntı. bıqış. usanc. 2. tənəffür.

bezişmək bıqışmaq. usanmaq.

bezli urlı. qursaqlı. ciqli.

bəcəri bəsri. bəsəri. aşılama. (suyu soğutmaq) becərilmiş. barvarı. pərvəri.

bəcəriksiz çolaq. şil. qolaq.

bəcəriksiz qısrıq. tutuq. götrük. yazıq. miskin. aciz. - qısrıq kimsə.

bəcərli başarlı. bacarlı. qıvrıq. qıvraq. çıxarlı. çıxmar. bacmar.

bəcərmək bacarmaq. başarmaq. başa çıxmaq. qıvırmaq.- bunu qıvırdınsa, eşq olsun. - onuda qıvırarım.

bəçqüm hol. evin sofası.

bəd bənd. bağ. qeyd. boqağı. buqağı. köstək. zəncir. qeyd.

bədava bələş.

bədəstan bədəstən. bəzistan (< bəzəmək). bəzəkli süslü, bahalı dəğərli, qızıllı gümüşlü nərsələr satılan örtülü, qapalı qapılı çarşı.

bədmək göz qolay, zayıf görmək.

bədsiz bağsız. har. utanmaz.

bədzək bəsək. bəyzək. bəzək. naxış. bezək. süs.

bəfalı bağlı bayrı. qısrıq.

bəfasız sıymızdi. sözün tutmamaq. dönük. qırıq. əhdin sındıran.

bəfasızlıq edmək sıymızmaq. sözün tutmamaq. dönüklük edmək. əhdin sındırmaq.

bəgənc qüvənc. güvənc. ögənc. övənc. kəndinə gögənən, ögünən. fəxr edən. müftəxər. mütəkəbbir.

bəğənək kəpənək.

bəğənməz bəğənməz. 1. məğrur. xudpəsəd. kənidini bəğənmiş. 2. iğrənc, çətin kişi. müşgülpəsənd.

bəh - bəh bəh: oxəh. oxxəh. afərin.

bəhəri hər biri.

bəh əbə. bərə. vərə. mürə. müri. vurqulamağa köməkçi söz. bəhey. hey. yahu. - bəh qardaş !. bəh canım !. - bəh kişi !.

bəxt şans. düş.- düşünə çıxan nə olursa. - düşsüz: bəxtsiz. - düşlü: şanslı. bəxtli.

bəxtli düşlü. şanslı.

bəxtsiz düşsüz. sanslı.

bəq 1. (b <> p ). pək. bərk. 2. bərk. sivri. kəsgin. quvvətli. qatı. qat. sərt.- qat davranma. 3. səbr. 4. aşıq gəmiyinin dörd üzdən biri.
- qopa bəyi: isqambil oyununda kağız birliyi.
- arı bəyi: arıların qılavuzu.
- bək bəkinə: bərk bərkinə. qıs qıvraq. sıxıq bərk. ip iti. kip kipinə.
- bəq bikəç. bək bikəçkə. təkinlərin sanı biçəki.
- bəq bikəç: bək bikəçkə. təkinlərin sanı biçəki.
- alay bəyi: jandarma bölüyünun başı.
- bəy balığı: bir çeşit mərsin balığı.
- çiçək bəyi: çiçək qapacası.
- qopa bəyi: maça bəyi: külxan bəyi.
- külxan bəyi: darqa şayırd. haylaz cocuq. çüçə uşağı.
- ağa bəy: böyük qardəş.
- üzü bərk: üzü bək: utanmaz.

bəqavul bəkavul. tatıcı. dadıcı. yeməklərin dadına baxan. dadan. çaşnıgir.

bəqcəğiz bəycığız. 1. (öğgü simgəsi) kiçik bəy. 2. (alçaldıcı simgəsi) alçaq bək.

bəqçi bəkçi. baxıçı. bakıçı. tumarlayan.

bəqçi bəkçi. qolçu. gözətçi. - tamuç qolçı: sınır bəkcisi. qorcı. görci. mahafiz. urxan. urbəy. qala, səngər başçısı.

bəqçilik bəkçilik. qolçılıq. qolçuluq. gözətçilik. qardiyanlıq.

bəqəndi bəğənmə. qızartma. tava kababı.

bəqənik təqdirnamə.

bəqənilməz bəğənilməz. kəpək. içsiz.

bəqəniş 1. seçmə. intixab. 2. ixtiyar. tərcih. 3. təhsin. təqdir.

bəqənmə bəğənmə. bəqəndi.

bəqənmək bəğənmək. 1. onamaq. bəğənib istəmək. göz tutmaq. ixtiyar edmək. 2. təqdir edmək. saymaq. - bu necə kişidir, heç kimi bəğənməz. 3. burun burmaq. 4. sarmaq. xoşa gedmək. - hançı dadlar sizi sarır. - acı yeməklər mənə sarmaz. - bu şaka ona sarmadı.

bəqənməmək bəğənməmək. yermək. yərmək. xoşlanmamaq. tiksinmək. iğrənmək. çəkinmək. - aş yermək: boylu qadının yeməyi bəğəməyib, qıvır zıvıra yerikləməsi.

bəqil bəkil. baxan. nazir.

bəqinə - bək bəkinə: bərk bərkinə. qıs qıvraq. sıxıq bərk. ip iti. kip kipinə.

bəqir bəkir. səbr edən.

bəqiş bəkiş. bərkiş. qatılaş. qatlaş. təqviyə.

bəqişmək bəkişmək. ağdalaşmaq. uqdələşmək. quyuqlaşmaq.
- çəkiş bəkişmək: qaqışmaq. dürtüb itərək xırpalaşmaq.

bəqiştirmək bəkiştirmək. aqturmaq. ağdurmaq. quyuqlaştırmaq. ağdalaştırmaq. uqdələştirmək.

bəqit bəkit. 1. baqıt. qala. ərk. 2. paket. kip. kif. gilip. gilif. qınıf. qılıf. qılab, ğilaf, qab. qapaq. qoraq. zərf.

bəqitləmək bəkitləmək.quyulaştırmaq. qoyulaştırmaq. qoyqulaştırmaq. açıqlığın, boşluğun gidərmək. qəlizlətmək. - pəkməzi bir az daha quyulaştır. - durum ged gedə qoyulaşır. - bunun göyün quyulaştır, sarısın aç.

bəqitmə bəkitmə. quşaqlama. gürşaqlama. qurşaqlama. təqviyət edmə.

bəqitvan bəkitvan. yancıq. çuqal. at zirehi.

bəqiz bəkiz. əksiz. səbirsiz.

bəqlək bəklək. bəkləmə. qarucaq. qorucaq. duracaq.

bəqləmə bəkləmə. bəklək. qarucaq. qorucaq. duracaq. umu. umma. gözləmə.

bəqləmək (bək. pək: bərk. sağlam). bəkləmək. 1. gözləmək. tə'qib edmək. qovalamaq. qoğalamaq. arxasına düşüb tutmağa çabalamaq. gizli örtülü, qaçaq nərsəni aramaq. turmaq. durmaq. dözmək. səbr edmək. - burda bir iki saat duralım. - bir az durun. - durammıram. - gedir gedir, durmaq bilmir. 2. bərkitmək. 3. qorumaq. qorqatmaq. 4. ummaq. - sizdən bunu bəkləməzdim. -
- ovu nininə dək qoğaladı.- oğruları sınıa dək qoğaladı. - işsiz qalıb bir iş qoğalır. - fürsət qovalamaq. - kəndi mənim yoxluğumu qovalır.

bəqlənmək bəklənmək. umulmaq. gözlənmək.

bəqlənməz umulmaz. gözlənməz.

bəqlətmək bəklətmək. qorıtmaq. gözətmək. hifz etdirmək. turdurmaq. durdurmaq. gözətlətmək. baxtırmaq. qorqatmaq. gözəttirmək. - bir azda onu durdur baxalım.- qorıları qorutmaq gərkir.

bəqləyiş bəkləyiş. qoruma. bəkləmə. gözətiş. intizar.

bəqli bəkli₈. bağlı. sirli. - bəkli qapı. - bəkli ağız: qapalı ağız. - bəkli bəkli

bəqlik bəylik. 1. nəciblik. zadəqanlıq. 2. ağalıq. imarət. əyalət başqanlığı.

bəqlikçi bəylikçi. xan sarayının baş bitikçisi.

bəqtaş əmirin yanında işləyənlərə deyilir.

bəqtaş tanrı əri. ərən.

bəqtli bəxtli. doğanlı. şanslı. tale'li.

bəqtsiz bəxtsiz. doğansız. şanssız. doğanı dönmüş. taleyi çönmüş. tale'siz.

bəla urğun. vurğun. vırqın. - urğuna düşmək. yaralı. vurulmuş. - urğunlar: yaralılar.

bələd (bəl < > bil <> bal. balıq). bəllənmiş. bəlləndik. bəlirmiş. cızıqlanmış sınırlanmış yer { bələdiyyə_ərəbcə}. şəhər.

bələk - bərək, bələk göz: bölük göz: börək göz. ala göz. böyük iri badam göz.

bələk 1. üzərindən yol keçən təpə. 2.₅ istəlik₄. yadigar. sıylıq.

bələmək ağuşturmaq. bulamaq.- yağa ağuşmuş kağız.

bələş 1. bəllə. bəllək. dəğişsiz, əvəzsiz verilən nərsə. caba. müfdə. məccani. töhvə.- bələş atın dişi sayılmaz. 2. müfdə.

bəlgə qırda. ulaka. əlamət.

bəlgəmək bəlləmək. bilgəmək. yerləmək. nişanlamaq.

bəlgili adaqlı. yaxımlı. mə'ruf.

bəlgilik im. işarə. əlamət. nişan.

bəlik mil.

bəlinc balınc. ölçü. əndazə. qədr.

bəlinğ 1. açıq. aşkar. 2. gözlərin açıq, şaşa qalması. şaşqın. mütəhəyyir.

bəlinğləmək 1. açıqlamaq. 2. gözlərin açıq, şaşa qalıb baxması. şaşqın şaşqın baxmaq. mütəhəyyir qalmaq.

bəlir bilir. bulur. məşhur.

bəlirmək bəllirmək. 1. açılmaq. ağarmaq. - gözləri bəlirdi. 2. aşgar olmaq. zahir olmaq. - çox keçmədən bəlirdi. - bəlirin gizli sirləri. 3. ifşa olmaq.

bəlirmiş bələd (bəl < > bil <> bal. balıq) bəllənmiş. bəlləndik. cızıqlanmış sınırlanmış yer { bələdiyyə_ərəbcə}. şəhər.

bəlirsiz bulursuz. bilirsiz. bilirsiz. məcvhul.

bəlqə bəlgə. 1. difa aracı. - yol davam eyliyər, ötəri yolçu\ ağaca xor baxar, kölgəsiz olsa\ ellər arasında birdə misal var\ igid aciz olar bəlgəsiz olsa_şəkibi. 2. bəllə tikəsi. bəllək tutmaq, tikələmək üçün qırılan çörək. 3. < bulAğa. olAQa. kimi. həmən. sanki.- həmən qaldı: çox az qaldı. sanki qalmadı. - həmən yoxdur: yox kimidir. sanki yoxdu. elə bil yoxdu.

bəllə bəllək. bələş. dəğişsiz, əvəzsiz verilən nərsə. caba. müfdə. məccani. töhvə.

bəllək 1. aşqara ( r <> l ) aşqala. açqala. açıqına. yırqın. yırtığına. 2. bəllə. bələş. dəğişsiz, əvəzsiz verilən nərsə. caba. müfdə. məccani. töhvə.

bəlləmək 1. öğrənmək. yadlamamaq. zehnə tapşırmaq. əzbərləmək. - dərsi bəllədizmi. 2. zənn edmək. - mən öylə bəlləmişdim. 3. bilgəmək. bəlgəmək. yerləmək. nişanlamaq.

bəlləmə bəlləyiş. öğrənmə. hifz. əzbərləmə. zəbt.

bəlləndik bələd (bəl < > bil <> bal. balıq) bəllənmiş. bəlirmiş. cızıqlanmış sınırlanmış yer { bələdiyyə_ərəbcə}. şəhər.

bəlləndimək sızdırmaq. sezdirmək. hiss etdirmək. dolaysiylə anlatmaq.

bəllənilmək sezilmək. sızılmaq. hiss olunmaq. dolaysiylə anlamaq.

bəllənmək 1. öğrənilmək. yadlanmamaq. zehnə tapşırılmaq. əzbərlənmək. - dərsi bəlləndizmi. 2. zənn edilmək. - mən öylə bəllənmişdim.

bəllənmiş (bəl < > bil <> bal. balıq) bələd. bəlləndik. bəlirmiş. cızıqlanmış sınırlanmış yer { bələdiyyə_ərəbcə}. şəhər.

bəllətmək 1. bildirmək. öğrətmək. - sanıları cocuğa bəllətdik. - alfabeti uşaqlara bəllət. - onlara düşən görəvləri bəllətin. 2. açıqlatmaq. ortaya qoymaq. meydana çıxarmaq. - ürək sözün bəlmir.