Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

boqağılıq bukağılıq. atın ard ayağının buxov vurulan bilək bölümü.

boqaqılamaq bukağılamaq. bukağı vurmaq: zəncirləmək.

boqaq boğaq. boğaz xəstəliyi.

boqal boğal. boqğal. boqal. buqğal. buğal. boynu qısıq, qıssa, ağzı geniş sürəği (> sürahi) içgi qabı.

boqal boğal. boqğal. buqğal. buğal. boynu qısıq, qıssa, ağzı geniş sürəği (> sürahi) içgi qabı.

boqam hər türlü boya.

boqan - qurd boğan: bir göy adı.
- it boğan: acı çiqdəm.

boqası boğası. astar. astarlıq bez.

boqavlı bokavlı. bukavlı. buxovlı. biləkləri ağ (at).

boqaz boğaz. 1. hər nəyin dar, darıq, boğuq yeri. - şüşənin boğazı. 2. iki dağ arasında dar keçid. darband. dərbənd. 2. çay ağzı. mənsəb. 3. yemək. yiyəcək. 4. ağız. arğıd. arğıdal. arğadal. dağ beli. keçid. geçid. yarıq. gədik. dərbəd. nərsənin geçiləcək yeri.- dağ geçidi. 5. təknə. təngə.
- boğaz olmaq: boğazdan xəstələnmək.
- boğaz xəstəliyi: boğaq.
- sıqı boğaz. dar boğaz.
- birinin boğazından çıxarmaq: birinin sırtındn çıxarmaq: birini qusdurmaq. güclüyüb, zorlayıb almaq.
- boğazın hava borusundan çıxan səsin yeri: qırtlaq - qırtlağına basdı. - qırtlağıma qaçdı. - qırtlağını sıxdı.
- boş boğaz. toyuq ayağı yemiş.
- sıq boğaz edmək: birini darda qoyub, istədiyin etditmək.
- iki yanı uçurumlu, qorxunc boğaz, dərbəd: dəmir qapı.
- boşboğaz: ağzı yayvan. ağzı açıq. sarsaq. ağzı gəvşək. gəvəzə.
- kor boğazlıq: oburluğ. qarımpalıq.
- boş boğaz: sarsaq.
- boğaz boğaza gəlmək: dalaşmaq.
- boğazdan keçməmək: boğazı tıxanıb yiyəməmək
- sıq boğaz edmək: qısdırıb zorlamaq.
- boğaza durmaq: utamamaq. yaramamaq. - boğazda oluşan öldürücü şiş: quş palazı.

boqazkəsən qala.

boqazlayan boğazlayan. bataqçı yeri. bataqxana.

boqazlıq boğazlıq. kürkdən boğaz sarığı.

boqcalamaq boğcalamaq. buxcalamaq. torlamaq. dövrləmək. dövrələmək. dövürləmək. toplamaq. devşirmək. paketləmək.

boq'ə_ərəb boqa. bağa. (< boq. baq). 1. qətə. tikə. 2. ölkə. məmləkət. - hançı boğadansız.

boqğal boğal. boqal. buqğal. buğal. boynu qısıq, qıssa, ağzı geniş sürəği (> sürahi) içgi qabı.

boqırtlaq boğırtlaq. qırtlaq ağzı. həncərə.
- boğırtlaq quşı: bir çeşit çil quşu.

boqışmaq boğışmaq. heyvanlar kimi birbirinin boğazına sarışıb gürəşmək, oynaşmaq. çəkişmək.

boq buq. bük. pox. 1. pislik. nəcis. mürdar. 2. zərər. pis bir işin sonucu. - buda sizin poxuz. - sən öz poxuvu yığışdır hələ.
- tavşan boqi ( poxu): nə yazığı ( zərəri) nədə asısı ( faydası) toxunan kişi.

boqlıca - boqlıca bülbül: bir çeşit kəsgin ötüşlü quş.

boqlıqan boğlıqan. boğlıman. (> buqələmun_fars). hunduşqa, həştərxan deyilən, boyalı quş.

boqlıman boğlıman. boğlıqan. (> buqələmun_fars). hunduşqa, həştərxan deyilən, boyalı quş.

boqmaca boğmaca. boğazı tıxar kimi bərk ösgürük. - boğmaca ösgürügi.

boqma boğma. təzyiq. - boğma boğma: boğuq boğuq: kəsik kəsik. qırıq qırıq.

boqmaq boğmaq. 1. təzyiq edmək. 2. daldırmaq. qərq edmək. - onu dənizə boğdular. - borca boğdular. 3. qarışdırmaq. bəlli olmayacaq yolda bir nəyi başqa bir nəyə qatmaq. - hirsləndi sövüşə boğdu. 4. boğum. məfsəl. uqdə. - boğma gəmikləri: məfasil.
- dilə boğmaq: laqırdı yapmaq.
- bir qaşıq südə boğmaq: çoxlu kin qıyın, hinc göstərmək. - onu tapsa bir qaşıq südə bğacaq.

boqmaqlı boğmaqlı. 1. boğumlı. bəndli. məfsəlli. 2. tuyğara bənzər gözəl ötüşlü bir quş.

boqmuq boğmuq. boyunluq. gərdənlik. qulladə. boyunbağ.

boquq boğuq. 1. qaranlıqca. qapanıq. turğun. durğun. tutqun. tıxanmış. ruhsuz. təpişsiz. hərəkətsiz. sakin. rakid. darsuq. tartsuq. sıqıq. qısıq. bol olmayan. boğunaq. kəsik. aralı. aralıqlı. (# sağınaq). 2. öfgə. xəfəlik. xəfələnmə. 3. əkmir. tünd. əsmir. - boğuq boğuq: boğma boğma: kəsik kəsik. qırıq qırıq. - qısıq boğaz. - oyluğun (budun) yuxarısında qatlaq yerləri. - cocuğun qısıqları pişmiş. - durğun su. - durğun hava. alış verişin turğunu. havanın tutqunu.
- qapanıq boya. - qapanıq iştah.

boquqluq boğuqluq. 1. xırıldı. sıqıqlıq. qısıqlıq. - boğazın qısıqlığı. 2. turğunluq. durğunluq. rikudət. - havanın tutqunluğu.

boqul bürcək. dənə.

boqulma boğulma. boğuntı. ixtinaq.

boqulmaq boğulmaq. boğaz tıxanmaq (sıxılmaq, su yaxud başqa nərsə ilə). qərq olmaq.
- bu dar otaqda boğulacağız: zorla nəfəs almaq.
- yalnızlıqdan boğulduq. - çox sıxılmaq.

boqulmaq boğulmaq. bunalmaq. sıxılmaq.

boqum boğum. boğun. 1. iki boğum arasında olan gəmik, qəmiş bölümi. - bir boğum qələm. - qamışları boğum boğum kəsmək. 2. boğmağı. bənd. fəsilə. - ovı boğun boğun kəsmək: boğmaq yerlərindən kəsmək. 2. buğ, buxar, tüstü duman çəkməyə, damda, tağda, tavanda qoyulan dəlik. - evin boğunun gen götürmüşlər. 3. boğmaq. məfsəl. - boğma gəmikləri: məfasil.

boqumlı boğumlı. 1. boğmaqlı. bəndli. məfsəlli. 2. boynunda halqa biçimində boyası olan. - boğumlı qumrı. - boğumlı göyərçin.

boqumsanmaq boğumsanmaq. bıqqınmaq. bunğalmaq. bunalmaq. - dumandan bunaldı.

boqumsatmaq boğumsatmaq. bunatmaq. bunğatmaq. bıqtırtmaq. - duman bizi bunaltdı.

boqunaq boğunaq. boğuq. kəsik. aralı. aralıqlı. (# sağınaq).

boquncuq boğuncuq.təcmi. buncuq. muncuq. yumuc. yumquc.

boqun boğum. buğun. 1. boğmağı. bənd. fəsilə. - ovı boğun boğun kəsmək: boğmaq yerlərindən kəsmək. 2. buğ, buxar, tüstü duman çəkməyə, damda, tağda, tavanda qoyulan dəlik. - evin boğunun gen götürmüşlər. 3. oynaq yer. məfsəl.

boquntı boğuntı. boğulma. ixtinaq. sıxılma. iztirab.

boqursımaq boğursımaq. 1. (ərkək dəvə) qızmaq. köpürmək. 2. (dişi dəvə) buğra istəmək. qızmaq.

boquşmaq boğuşmaq. bir birin boğmaq. itişib boğuşa qavqalaşmaq. talaşmaq. dalaşmaq. boğuşub ısırışmaq. - köpəklər dalaşırlar.

boqz boğz. kin. qıyın. nifrət.

boqzamaq boğzamaq. kinlənmək. qıyınmaq. nifrət bəsləmək.

bol gen. gən. geniş. gengiş. vəsi'. açıq. yavan. yayvan. yayılmış. münbəsit. gür. kür. gur. zor. barvan. baravan. fəravan. məbzul. az olmayan. sıq. sıx. sığ. kəsirülviqu'. tolu. dolu. çox. kəsir. mübah. sapıq. səfeh. axmaq. qanmaz.
- gür su.
- bol bol almaq: avuclamaq.
- bol olmayan: darsuq. tartsuq. boğuq. - qısıq boğaz.
- çox bol: bulut kimi.
- bol ara: bol, gen meydan.
- bol tutmaq: əsirgəmiyərək davranmaq.
- bol kisədən: zəlifə kisindən.
- sözi bol: gəvəzə.
- bol doğramaq: 1. geninə xərcləmək, israf edmək. 2. bolunaa söz vermək.
- bol paça: biçimsiz. şapşal.
- bu ölkədə fıırtınalar sıqdır.
- bol doğramaq: yalançı sözlərlə aldatmaq. şişirdib yoluzdurmaq.
- artırılan sözün bolluğun göstərir. varan₉. - pulvaran: pullu. - yervaran: yerili.
- bol olan: bolma. bolam.

bola bolaq. bolluq. boluq. 1. feyz. 2. bərəkət.

bolağ boluğ. olağ. oluğ. 1. hal. durum. əhval. 2. abü hava. 2. dağ şalvarı. qıçı (yançaqı, göt bölümü) çox gen, bol, çoxlu qırmaları olub, bacağa (baldıra) doğru enənərkən sıx olub, daralan tuman, şalvar: potur. (kürd şalvarıda bu çeşitdəndir).- potur geyinmək. - dağ şalvarlı: poturlı.

bolağan açıq. yalluz. yelpənək. cıf. əclaf.

bolaq bola. bolluq. boluq. 1. feyz. 2. bərəkət.

bolalmaq bollanmaq. gengəşmək.

bolam bolma. bol olan. - bolma para. - bolma saqal.

bolat bulat. tədarük. amadəlik. hazırlıq.

bolatmaq bulatmaq. tədarük görmək. amadə edmək. hazırlamaq.

boldıq buldıq. 1. bulnur. bulunur. hazir. movcud. 2. bulunmuş. cari. mə'muli beh.

boldurmaq buldurmaq. aratdırmaq. axtartmaq. araştırtmaq. - itənləri buldurun.

bolğam 1. bolluqla olan nərsə. - bu il yemiş ürünü bolqamdır. 2. müfrit. ifratçı.

bolıca qoquna, madam kimi, cüvüt qadınlarına verilən ad.

bolış yol. tərz. səbk.

bolqun bolğun (b <> . ) olğun. yetgin. kamil.

bollanmaq bolalmaq. gengəşmək. bərəkətli olmaq.genlənmək. ənnilənmək. enlənmək.

bollu bərəkətli.

bolluq bola. bolaq. 1. feyz. 2.bərəkət. enlilik. genlik. islik. varavanlıq. avadanlıq. abadanlıq. yavanlıq. yayvanlıq. genişlik. açıqlıq. inbisat. (# qıt. qıqıt > qəht).

bolma bolam. bol olan. - bolma para. - bolma saqal.

boluq 1. bolluq. bola. bolaq. 2. feyz. 3. bərəkət. 4. bolağ. olağ. oluğ. 5. hal. durum. əhval. 6. abü hava.

bolun 1. bəndə. qul. - tanrı bolunu. 2. qoyu. qərar. verilmiş söz.

bolunmaq olunmaq. varlanmaq. barlanmaq. mövcud olmaq.

boluş qılmaq sözlə yardım edmək.

boluşmaq buluşmaq. oluşmaq. 1. bir bulda, bolda, olda tapışmaq. birbirini bulmaq. bir araya gəlmək. görüşmək. mulaqat edmək. - o ilə buluşmaq olmadı: onun ilə görüşmək mümkün olmadı. 2. rastlaşmaq. təsadüf edmək. - harda buluşsada, türk türkə qardaşdır. 3. bir araya gəlmək. yığışmaq. ( # bölüşmək: ayrılmaq).

bolvar bulvar. bol, gen olan sokaq.

bombar basdıq. heyvanın qalın bağısağı ki doldurulub sucuq yapılır.

bon bonğ. avanaq. şaşıq. şaşqın. axmaq. abdal.

boncuq buncuq. mıncıq. (böcək qabuğu). gözlük. göz dəğməsin diyə cocuğların taxlarına (börkləinə), qollarına taxılan mıncıq.

bonğ bon. avanaq. şaşıq. şaşqın. axmaq. abdal.

bonğlıq bonlıq. səfehlik. axmaqlıq. alıqlıq.

bonğsımaq bonsınmaq. səfehləmək. alıqlamaq. axmaqlamaq.

bonlıq bonğlıq. səfehlik. axmaqlıq. alıqlıq.

bonsınmaq bonğsımaq. səfehləmək. alıqlamaq. axmaqlamaq.

bor - bori kim ötmək: gur səslə guruldamaq.

bor bur. bora. bar. 1. düz, təkiz olmayan. - bor yer: bur yer: şoraq yer. çoraq yer. 2. bulantı suyun qabda buraqtığı bar. 3. bur. işgil. çətinlik. müşgül. düğün. məsələ. pıroblem. iz, pas, pus. - bor bağlamaq. - borca qoymaq.

bora bur. bor. bar. 1. düz, təkiz olmayan. - bor yer: bur yer: şoraq yer. çoraq yer. 2. bulantı suyun qabda buraqtığı bar, iz, pas, pus. - bor bağlamaq. - borca qoymaq. 3. boran. fırtına. gurultulu yel.

borağan burağan. buram buram dönərək yağan yağmır qarla qarışıq əsən gur yel. fırtına. - burağana, borağana tutulduq.

boraq buraq. bor yer. bur yer: şoraq yer. çoraq yer. bar. bur. bor. bora. düz, təkiz olmayan.

boran bora. fırtına. gurultulu yel.
- bora çıqmaq: bora qopmaq: bora patlamaq: fırtına qopmaq.
- martın sonunda olan boran, fırtına: qırlanqıc fırtınası.
- boraya tutulmaq: 1. tufana qapılmaq. 2. gurultulu alqışala qarşılanmaq.

boranğı borani. buranğı. neçə nərsə qarışaraq yapılan göy yeməyi.

borani boranğı. buranğı. neçə nərsə qarışaraq yapılan göy yeməyi.

boraz_fars < buraş (< buraxmaq). pox. artıq.

borc əğrəti. ödünc. verəcək. ariyət. ötəv. ödəv. vəzifə. fərz. vacib.
- yaya qoymuş kişini əğrəti at, yol yarısı. - əğrəti kitab olmaz: kitab borc verilməz.
- borclı olmaq: borclanmaq. borca girmək, düşmək, batmaq.
- boyun borcu: fərizə. vacib olan nərsə.

borclanmaq borca girmək, düşmək, batmaq. borclı olmaq.

borclı 1. mükəlləf. məcbur. - bu işi görməyə borcluyan. 2. verəcəkli. 3. minnətdar. - o kişiyə borclu qaldıq.

borclılıq minnətdarlıq:

borclu yükli. - keçən sənə çox yüklü düşdük.

borcluyuq boşluyuq. minnətdaram.

borıq xuy: yorıq. yoruq. gediş.

bori 1. oq ucuna keçirilən təmrən oyuğu həlqə. hoqqa. daş kimi şeylərin yarılmaması üçün ağızlarına keçirilən həlqə. 2. saçma, boş nərsə.
- içi boş borı kimi nərsələrə deyilir: qaval.

boru - borusu ötən: sözü keçən. sözdə qalmayan. - ağzı boş: sarsaq. boş boğaz. - boş gəzən: aylaq. avanaq. işsiz. avara. havayı.

bos boy.

bosboyçıl boyçul. gopturmaçı. məddah.

boslanmaq boylanmaq.

boslı boylı.

bostağn qarpız biçimində qab.

bostan 1. qarma qarışıq nərsə. 2. pozuq. işə yaramaz.
- bosdan qorxuluğu: quşları ürkütməkdə, adam şəklində, ağacdan, parçadan yapılan nərsə.

boşalmaq 1. lütlənmək. # puşalmaq: örtünmək. 2. ucuzlamaq. enmək. düşmək. 3. şollaşmaq. suvışmaq. suyuqlaşmaq. rəqiqləşmək.

boşaltmaq - odlu yaraqı boşaltmaq: sıqmaq. sıxmaq.- tapancanı sıxdı.
- top boşaltmaq: top atmaq. yazıq olmaq. sınmaq. iflas olmaq. - çox tükanların topu atıldı. - onunda topu atıldı.

boşaltmaq ağıtmaq. axıtmaq. ağtamaq. axtamaq. lütləmək. (> axtən_fars).

boşama salıvermə. qovermə.

boşamaq bıraqmaq. buraxmaq. qaşımaq. ötürmək.- qadınıvı bıraq.

boşanma qaçma. qurtuluş. soyunma. çıplaşma. təcərrüd. - dusdxdan qurtuluşu yoxdur.

boşanmaq edilmək: salı verìlmək. urulmaq. vurulmaq. atılmaq. üşənmək. yığışıb bir yerdə oturmaq, qalmaq. gəvşinmək. - ox uruldu.

boşar müfdə.

boşarmaq boşuqmaq. uçuzlamaq <> uçuzlamaq. enilmək.

boşatılmaq - odlu yaraqı boşatılmaq: sıqılmaq. sıxılmaq.- tapanca sıxıldı.

boşatmaq buraqtırmaq. - arvadın boşat. 1. açmaq. atmaq. devirmək. - atın yəhərin boşalt.

boşdar boştur (< boş + durmaq). işsiz. - boştar parası: işsizlik parası.

boşdarlıq boşturluq. (< boş + durmaq). işsizlik. - boştarlıq keçirmək: işsiz qalmaq.

boş 1. bihudə. vahi. 2. işsiz. bekar. 3. kövəz. kofas. havayı. sapaq. 4. qırlığ. qırac. çöllük. işlənməmiş. abad olunmamış.- qırac topraq. 5. lüt. kəl. çıplaq. - kəl ağac: budanmış ağac. 6. boşut. sərbəst. qutat. 7. issiz. məhrum. ucuz. uçuz. boşar. uçar. gedər. qalmaz. sırğal. sayyal. 7. soma. kaf. bihudə. - somanın biri: mənkəfə. budala. - soma yaşam. - boylu boslu gənc: incə, uzun boylu, uyqun boylu. - dalyan kimi. - dalyan kimi qız. 8. quru. döşənməmiş. 9. quru. etgisiz. - quru patıdtı. - quru söz. - quru göstəriş.
- qamış. sulu yerlərdə bitib, içi boş, yumşaq, düğümlü bitgi: qamış. 10. qablaq. kavlaq. yalan. köksüz. əssasız. yuf. yos. - yofına: yoxuna. boşuna. 11. azad.
- böş böğür əti: əti. qabırğa əti.
- quru toprq: döşənməmiş yer.
- boşuna gözləmək: üzü yazılı gəlin kimi qalmaq.
- içi boş borı kimi nərsələrə deyilir: qaval.
- boş boğaz. toyuq ayağı yemiş.
- boş boşuna gəzib durmaq: tolaşmaq. dolaşmaq. - burda nə dolaşırsan. - dolaşa dolaşa yaşın sürüb geddi.
- boş durmaq: işsiz durmaq.
- boşa almaq: əğrətiyə almaq. asığa almaq. asğa almaq. məəlləq tutmaq.
- boş böğrək: gəgrək. qaburğanın altı.
- boş sözlərlə birinə ilişmək: sarmaq- sən məni sarırsın ha.
- ağzı boş: ağzı yayvan: yanğşaq. gəvəzə. laqırtı.
- boşboğaz: ağzı yayvan. ağzı açıq. sarsaq. ağzı gəvşək. gəvəzə.
- içi boş: qoğuq. kovuq. oyuq. gədik. küf. kof.- qoğuq diş. - qoğuq ağac. - diş qoğyğu: çürük dişin kof yeri.

boşqa 1. buldunıka. ambar. varıl. varluc. qabşaq.- bir varıl suci.
- kiçik boşqa biçimində olub köprü altına qoyulan dəbbə: tombaz. - köprü tombazı. 2. bak. təlbə.

boşqab tabaq. - bir tabaq çiçək. - bir tabaq yemək. - yemək tabağı. - bu yeməkxanada bir tabaq yemək kaçdır.

boşqunluq peşmanlıq: yerniklik.

boşqunmaq > peşman olmaq: yerinmək. təəsüflənmək.

boşlanmaq boşuqmaq. şuxluq edmək. əğləşmək.

boşlatmaq ucuzlatmaq. enitmək. düşütmək.

boşluq 1. aralıq. açıqlıq. fasilə. məsafə. - taxda aralığı. - aralığa gedmək: boş yerə dağılmaq. 2. boşuq. əğik. əğlənmə. şuxluq.

boşluyuq borcluyuq. minnətdaram.

boştur boşdar(< boş + durmaq). işsiz. - boştar parası: işsizlik parası.

boşturluq boşdarlıq(< boş + durmaq). işsizlik. - boştarlıq keçirmək: işsiz qalmaq.

boşuq boşluq. əkik. əğik. əğlənmə. şuxluq.

boşuqmaq bağışlamaq. ötmək. qoymaq. güzəşt edmək. keçmək.

boşuqmaq boşarmaq. uçuzlamaq <> uçuzlamaq. enilmək. boşlanmaq. şuxluq edmək. əğləşmək. məzələnmək.

boşuna yazıq. bihudə. hədər. itgi. - boşuna, havayı gedmək: top yoluna gedmək. topa gedmək. hədər olmaq.

boşuna yufuna. olmaz. bihudə.

boşuna yufuna. olmaz. namünasib. bihudə.

boşunma qaşınma. ötrünmə. burxılma.

boşunmaq qaşınmaq. qaşnamaq. ötrünmək.

boşut boş. sərbəst. qutat.

boşvax - bir fürsətdə, boşvaxda: bir arada.

boya 1. ( y <> z ) boza çüvüt. süyüt. suyut. rəng. boyuq. boduq. önğ. çalı. tüka. tülük. - nə tülük atdı o. 2. don. tüş. 3. boqam. qır. rəng. üzün rəngi. anğ. ənğ. bəniz. - qara ənğli. - buğday ənğli. 4. yaldız. rəng. 5. alçı. - alçı daşı: yandırılıb alçı yapılan daş. 6. qurm. qır. 7. ışıq.
- qoyu al don, boya: kürən (at)
- mat boya: Kas boya: şavsız. bulaşιq. veyran. unqundal_8.
- türünci qızıl boya: axşam qünəşi.
- üz boyası, üzün rəngi. - bənzi atmaq: bənzi uçmaq: bənzi pozulmaq: sararmaq.
- aşı boyası: duvarı boyamaqda, işlənən qırmızı, sarı topraq.
- boya atmaq: solmaq.
- açıq qara boya: kəstana qarası.
- qan kimi al boya: qına. hına. həna.
- qara boya: zac yağı.
- qızıl boya: qırmız.
- qurum boyası: is qarası.
- tutqun boya: çala ağ. kölgəli ağ.
- aşı boya: boyamada işlənən sarı al toprağ.
- boya ağacı: qabığını boyaçıların işlətdiyi bir çüşit qayın ağacı.
- boya solmaq: küsmək. beziqmək.
- küsturmək: soldurmaq. beziqdirmək.
- boyası qaçmaq: bozlanmaq. bozarmaq. solğunmaq. tutulmaq.
- qoyu boya: yanıq. tünd. - yanıq boya. - yanıq qara.
- tumuq boyalı: pozlu. mat. donuq.
- boyuna uzanmış: sıra. boyuna uzanmış. - sıra duvar. sıra ağacları.
- bir başdan bir başa: bir ucdan bir uca: bir yandan bir yana.
- boya almaq: boyanmaq.
- boya vurmaq: boyamaq. boya sürmək.
- sarı boya: çöhrəyi.
- göy boya: çivit.
- boya sürdürmək: boyatmaq. təlvin edmək.
- boyaçı küpi: bərk çabuq, qolay yapılan basma qalıb, başdan savma işdən söz edəndə deyilir. - boyaçı küpü deyil ki.
- göz boyamaq: aldatmaq.
- dəğişik boyalı, rəngli mər mər: sumağı. - sumağı daş.
- qara boyalanmaq: qərəlmək. qararmaq. qaralmaq. - üzü düdlə qaraldı. - bunu qarat: qara rənglə.
- qara boyalı edmək: - qərətmək. qarartmaq. qaratmaq. əlləri düdlə qərərtdi. - bunu qarat: qara rənglə.
- qarailə qızıl arasında olan boya, don: turi. duri. - yağız duri. - kəstana duri. - açıq duri. - xurma durisi.
- topraq boya: topraq rəngi.
. göyümtül yəşil boya: böcək qabuğu.