Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

burunduq burunduruq. burunsalıq. çətin atları tumarlarkən saxlamaq üçün burunlarını sıxmağa yarar qısqaç.

burunduruq burunduq. burunsalıq. çətin atları tumarlarkən saxlamaq üçün burunlarını sıxmağa yarar qısqaç.

burunlu ucli. kibirli.

burunmaq buru. bağırsağ qarında olan sancı, acı: burma. buruş. burunti.

burunsalıq burunduq: burunduruq. çətin atları tumarlarkən saxlamaq üçün burunlarını sıxmağa yarar qısqaç.

burunti burma. bağırsağ qarında olan sancı, acı. buru.

buruşdırmaq 1. qat qat, qırmalı edmək. ütüsün, şaxlığın, düzlüyün pozmaq. - kağızı, parçanı buruşdurma. 2. toplayıb çəkiştirmək. - turş nələr ağız dodağımı buruşdurur.

buruşduran buruşqu. - buruşqu suci: şərab.

buruşdurmaq burtmaq. somurtmaq.

buruş burunti. burma. buru. bağırsağ qarında olan sancı, acı.

buruşqan pərişan_fars. barışan. ürpək. tükləri biz biz, miz miz şişmiş. qarışıq. durmu.

buruşqu buruşduran. - buruşqu suci: şərab.

buruşmaq 1. çəkilib toplanmaq. quruyub toplanmaq. solmaq. çəkişmək. - qocalıqdan üzi burşub qaladı. - çiçəklər buruşdu. - ərik yedim dilim buruşdu. 2. qat qat olmaq. qırmalı qırmalı olmaq. ütüsü, şaxlığı, düzlüyü pozulmaq. solpumaq. - kağız, parça buruşdu. 3. burtılmaq. burtuq olmaq. bürkülmək. turşulmaq.

buruşmuş buruşuq. potur. potur çotur. qırmalı potlı. qırışıq. qırışmış.

buruşuq burtaq. saf olmayan. buruşmuş. potur. potur çotur. qırmalı potlı. qırışıq. qırışmış. qıvırcıq. mücə'əd. tudə. tuydə. tüydə. - qıvırcıq kahı. - qıvırcıq saç. - qıvırcıq saqqal.

busan əş. bərabər. musavi.

busat pusat. bəsat. basat. yat. yataq. yataqan. qalxan zireh kimi, qorunmaq üçün nərsənin üzərinə yatırılmış yat yaraq, silah sürsat.

buşaq puşaqa. buşqan. kədərli. içi sıxıntılı. qussəli. tutuq.

buşqan puşaqa. buşaq. kədərli. içi sıxıntılı. qussəli. tutuq.

but - budun yuxarı bölümü: yancıq. qalçaq. qalça. göt.
- oyluğun (budun) yuxarısında qatlaq yerləri: qısıq. - cocuğun qısıqları pişmiş.

buta 1. büktə. bükət. qoyumçu (zərgər) qalıbı. 2. hədəf. amac. təmük. 3. (qızılçı butası). soxa.

butamaq - asma budamaq: yersiz söz söyləmək.

butdırmaq bitirmək_. 1. cücərtmək. 2. isbatlamaq.

butə_fars buta (< budaq: dal yarpaq). hərşeyin üstündə olan budağa tay oyuq. qazıq. qozuq iz. rəsm. nəqqaşlıq ( > butəkari).

butlı mutlı. gücli. quvvəli.

butmul batmul. bibli. bibər. qarabibərə bənzər bir bitgi. darül filfil.

butraq pıtraq. bax > bıtraq. bərk sıx bitmiş.

Buya_fars < boya\ bur\ buyaci.

buyna qayıqlarda dümən, sükan, fərman yerinə işlənən yarım kürək balaq. - boyna palası. - boyna vurmaq: qayığı yoldan böylə çevirmək.

buynuz qırın. qırıq dala oxşarlığından böylə ad alır.- qoç buynuzu: 1. bitgi adı. əklilol məlik otunun çeşiti. 2. top qundağında, parça tıxılacaq güclü çəngəl. 3. iki qulaqlı paltar asqısı. evlərdə bəzək kimidə kullanır.
- buynuzdan olub, kürəyi çırtıb qan alma aracı: tüngü. tanqu. kərəniz. həcəmət ayqıtı.
- quru buynuz: banka. gövdənin ağrıyan yerinə, çırtmadan buynuzdan, sırçadan olub, salınan qabcıq. - sızıya quru buynuz çəkin.
- buynuz çəkmək: həcəmət edmək. çırtıb bankalamaq.
- qoç buynuzu: yonca çeşitlərindən.
- (geyik buynuzu.- keçi buynuzu): göy adlarından.

buynuzcuk böcəklərin başında olub, qımıldayan təprəşən buynuz.

buynuzqək munğuzgək. pinə. çalışma üzündən əldə çıxan qatılıq.

buyruci amir. hakim. fərmançı.

buyruq 1. bəy. ağa. rəis. 2. buyruma. əmr. fərman. təşrif. 3. buyrultu. yarlıq. fərman.

buyruqçu yasaqçı. mə'mur.

buyruldı rəsmi yalzı. damqalı, möhürli yazı. əmrnamə.

buyrulmaq 1. əmr, fərman vermək. 2. edilmək. olunmaq. yapılmaq (bu eyləmlərin sayqı göstərir biçimi). - söz buyrulmaq. - buyrulan işlər. - irsal buyrulmaq.

buyrultu buyruq. yarlıq. fərman.

buyruma əmr. buyruq. fərman. təşrif.

buyrumaq 1. əmr, fərman vermək. söz sürmək. hökm sürmək. 2. söyləmək. (bu eyləmin sayqı göstərir biçimi). - nə buyurdunuz.

buyurduruq sükan. fərman

buyurtmaq həvalə edmək.

buz tonğ. don. - buz ərimək: don çözülmək.
- buz bağlamış: tonuğ. donuğ. donmuş. camid. - əlləri donuq.
- buzun soyuqluğu uzaqdan etgilər.
- buz bağlamaq: buz tutmaq: üsti donmaq.
- buz çözülmək: buz ərimək.
- buz kəsilmək: çox soğumaq.

buzağı sığırın balasına deyilir.
- camış buzağısı: malaq. balaq.

buzaq buzluq. firizer.

buzcımaq tonğcımaq. donğcımaq. büzülmək. üzülüb darılmaq. köksü qısılıb qatılaşmaq, darılmaq.

buzlağ tonğra. donğra. (< donğmaq).

buzluq buzaq. firizer.

buzlu üzəri donmuş. içində buzu olan. - buzlu göl. - buzlu dağ. buzlu su.

Buzuk bir çeşit tambur.

bücə büci. bükəc. bürkəc. döndərmə. devirmə. ağtarma. - bücə edmək: birdən çevirib ağtarmaq, tökmək.

bücətmək bücitmək. bükəctəmək. bürkəctmək. döndərmətmək. devirtmək. ağtarmatmaq.

büci bücə. bükəc. bürkəc. döndərmə. devirmə. ağtarma. - büci edmək: birdən çevirib ağtarmaq, tökmək.

bücitmək bücətmək. bükəctəmək. bürkəctmək. döndərmətmək. devirtmək. ağtarmatmaq.

büklüm büklüm. həlqə. - büklüm büklüm qıvrımılmış ilan. qat. - iki büklüm: iki qat.

bükücü bükücü. bügüçü. ovsunçu. arpağçı. sehirçi.

bükücülük bükücülük. bügüçülük. sehirçilik. ovsunçuluq. arpağçılıq.

büq bük (> puş). 1. bürk. coşun. zireh. 2. yol açmaqda deyilən söz. - bük bük!: barda!: çəkil. geç. bardabarda!: varda varda!.

büq bük. boq. buq. pox. 1. pislik. nəcis. mürdar. 2. zərər. pis bir işin sonucu. - buda sizin poxuz. - sən öz poxuvu yığışdır hələ.

büqdələmək bükdələmək:şəmşirləmək:

büqdürmək bükdürmək. ulıtmaq. əğdirmək.

büqdürmək bükdürmək. 1. qıyırtmaq. qaytadmaq. çevirdib düşürtmək. - kağazı bükdürmək. - parçanı bükdürmək. 2. əğdirmək. - budağı bükdürmək. 3. əğitmək. əğritmək. sap sap, fitil fitil etdirmək. - pambığı bükdürüb ip yapdırmaq.

büqəc bükəc. bücə. büci. bürkəc. döndərmə. devirmə. ağtarma.

büqəcik bügəcik. pum pum örümcəki.

büqəctəmək bükəctəmək. bücətmək. bücitmək. bürkəctmək. döndərmətmək. devirtmək. ağtarmatmaq.

büqə bügə. bügəlik. 1. büvə. 2. sığır kimi malları sanacaaq dəliyə döndərən bir göy sinək. - bügəlik soxmuşa dönmək: azmaq. azıqmaq. azqınmaq. qudurmaq.

büqəlik bügəlik. bügə. 1. büvə. 2. sığır kimi malları sanacaaq dəliyə döndərən bir göy sinək. - bügəlik soxmuşa dönmək: azmaq. azıqmaq. azqınmaq. qudurmaq.

büqət bükət. büktə. buta. qoyumçu (zərgər) qalıbı.

büqətmək bükətmək. qapatmaq. tıkatmaq. kəsdirtmək. durdurmaq. tə'tillətmək. bağlatmaq.

büqim bükim. 1. büklüm. qıvrım. qırlım. qatım. qatlım. sancı. əzab. dərd. 2. qıvrım. qırlım. qatım. qatlım. - saçın bükimi, büklümü.
- bükim bükim: büklüm büklüm: qıvrım qıvrım: çoq qıvırcıq. - saçı bükim bükim: saçı büklüm büklüm: saçı qıvrım qıvrım.
- bükim bükim, büklüm büklüm bükülmək: qıvrım qıvrım qıvrılmaq: sandıdan bükülüb durma.

büqiş bükiş. 1. qəzil. tiftil. 2. bükmək yolu, tərzi.

büqqan burqan. burkan. böhran.

büqlətmək büklətmək. bükmək. tümsətmək. qanburlatmaq. kamburlatmaq. kanburlatmaq. əğritmək. yumrutmaq. kəmritmək. mühəddəb edmək.

büqlüm büklüm. 1. bükim. qıvrım. qırlım. qatım. qatlım. sancı. əzab. dərd. 2. qıvrım. qırlım. qatım. qatlım.
- saçın bükimi: saçın büklümü.
- bükim bükim: büklüm büklüm: qıvrım qıvrım: çoq qıvırcıq. - saçı qıvrım qıvrım.
- qıvrım qıvrım, büklüm büklüm bükmək: qatlandırmaq.
- bükim bükim, büklüm büklüm bükülmək: qıvrım qıvrım qıvrılmaq: sandıdan bükülüb durma.

büqmə bükmə. qat. qırma. qırım. qatlama. qat qat edmə. devşirmə. sarma.
- parçanı, kağazın qat yeri.
- qatlama yeri: bükmə yeri. qırım.
- devirib bükmə: qatlayıb bükmək.

büqmə bükmə. bükülmüş. - qıcırı bükmə: dərmə çatma. başdan savma.

büqmək bükmək. büklətmək. tümsətmək. qanburlatmaq. kamburlatmaq. kanburlatmaq. əğritmək. yumrutmaq. kəmritmək. mühəddəb edmək. əğmək. çarpıtmaq. əqriltmək. əğritmək. çarpıtmaq. əqritmək. əğirmək. qıvırmaq. əğirmək. qırıtmaq. qatlatmaq. əğirmək. sap sap, fitil fitil etmək. qırmaq. qatlamaq. - bu kağızları qırıb toplayıb.
- qulaq bükmək: ixtar vermək.
- pambığı büküb ip yapmaq.- saçını, saqqalını qıvırmaq. - keçəl saç istər, onda qıvrığından. - bunu qırağın qıvırın. - üz əğritmək: turşatmaq. - dodaq bükmək: ağlamsımaq.
- büküb tikmək: aşıtmaq. aşlamaq.

büqrəmək bağırmaq. böğürmək. öqrəmək. hayqırmaq.

büqrəş buğrənc. qıyın. çətin. çəlşirimli.

büqri əğri.

büqrilətmək əğriltmək.

büqrilik əğrilik. büqrilik.

büqrü büğrü. - əğri büğrü: əğrəlti. qıvrıq dallı budaqlı. dolaşıq. - əğrəlti bacaqlı qarı: dolaşıq qıçlı. - əğrəlti yollar.
- çox əğri büğrü, çarpuq. yanğabuc

büqşə bükşə > meşə. tıqmas (< tıqmaq). cəngəl.

büqtə büktə. bükət. buta. qoyumçu (zərgər) qalıbı.

büqtə_ka şəmşir. qılınc.

büqüçü bügüçü. büyüçü. arpqçı. ovsunçu.

büqüçü bügüçü. bükücü. ovsunçu. arpağçı. sehirçi.

büqüçülük bügüçülük. bükücülük. sehirçilik. ovsunçuluq. arpağçılıq.

büqük bükük. müq. bunqaq. qarı. köhnə. əldən düşmüş. ağır. zorba. qatmar. qəliz.
- beli bükük, büklü: (arxası) çıxıq. qanbur. kanbur. kambur. tümsək. əğri. yumru. kəmrik. mühəddəb. - çox işləməkdən kambur olmuş. - orasında kamburu vardır. - duvar kambur vermiş.

büqüklük - büküklük ər: boğazı vurlmalı kişi.

büqüq bükük. 1. çolaq. yumaq. yumalaq. kələp. yun, ip kələpi. 2. yaysıq. yazıq. əzik.

büqü bügü. bükü. 1. bağlama. 2. uqdə. 3. fer. cə'd. 4. ovsun. arpağ. sehir. - bügü yapmaq: ovsunlamaq. - bügü pozmaq: ovsunu çözmək.

büqülmə bükülmə. devrim. çevrim. çevrilmə. qatlanma.

büqülmək bükülmək. çevrilmək. burxulmaq. burulmaq. dönmək. tovlanmaq. altıva olmaq. əğilmək. çarpılmaq. çarpazmaq. meyillənmək. çevrilmək. ilişmək. tolanmaq. dolanmaq. qırılmaq. qatlanmaq. qıvrılmaq. əğrilmək. qırtılmaq. qatlanmaq. çəkilib toplanmaq. - iplik, saç, qıl qıvrıldı. - bu kitabın yapraqları qıvrılmış. - qıvrıla qalmaq: gəbərmək.
- ayağı dolandı. - bu köynəyin yaxası qırılmaz.

büqülmüş bükülmüş. burçuq. burçaq. burçaq. burulmuş. yuvarlaq. lülə lülə.

büqülmüş bükülmüş. bükmə. iqdə. - qıcırı bükmə: dərmə çatma. başdan savma.

büqüm büküm. bükülmüş nəsənin hər bükümü. qat. - parça qat yemiş. - ipək qumaş qat yeməz.

büqüm büküm 1. qəzil. tiftih. 2. bir kərədə bükülən, yığılan yun. - bir büküm.

büqünc bükünc. kədər. qussə.

büqünti bükünti. (qumaşın qırağında olan tikinti, çevrinti). qıvırma. qıvrıntı. əğrətin. qıyıntı. basdırma. qatlama. - bu yəmşəyin qıvrıntısı qaba düşmüş. - qoşa qıvrıntı: bu tikişin oya (yazı. bəzək) kimi tikilməsi.

büqünti bükünti. 1. düğüm. uqdə. 2. büküyü olan tikiş.

büqürtmək bükürtmək. əti yarım pişirmək. göy gövərəntini, soğanı ot üzrə öldürmək.

büqz bükz > boğz. ürək qaralıq. öykə.

bülbül bir çeşit bülbül. bögürdək. böbürdək. - bir çeşit bülbül: bögürdək. böbürdək.

bünbəst çıxmaz yol: çıxmaz.

büradə torpı. hər nəyin oğuntusu. - qızıl, dəmir torpusu.

bürcək boqul. dənə.

bürək bürgə. türük. türgə. türək. geyim.

bürə sır. güzgünün arxasına vurulan boya.

bürq bürk. bük (> puş). coşun. zireh.

bürqə bürgə. bürək. türük. türgə. türək. geyim.

bürqəc bürkəc. bücə. büci. bükəc. döndərmə. devirmə. ağtarma.

bürqəctmək bürkəctmək. bücətmək. bücitmək. bükəctəmək. döndərmətmək. devirtmək. ağtarmatmaq.

bürqək bürgək. > puşək. pampers. bağırdaq.

bürqlü bürklü. bürküt. bulanıq. bulutlu. qapalı. - qapalı hava. - qapalı göy.

bürqülmək bürkülmək. burtılmaq. burtuq olmaq. buruşmaq. turşulmaq. burulmaq. sapaşmaq. yolundan çıxmaq. əğrilmək. caymaq. - əlim sapaşdı.

bürqüşmək bürküşmək. çatallaşmaq. budaqlanmaq. qollanmaq. dallanmaq. işgilləşmək. müşgülləşmək. pürüzlənmək. - iş budaqlandı.

bürqüt bürküt. bürklü. bulanıq. bulutlu. qapalı. - qapalı hava. - qapalı göy.

bürnmək sarınmaq. bağlanmaq. quşanmaq.

bürümcək burumcək. qoza kimi burulmuş nərsə. yumaq.

bürümək qapamaq. qaplamaq. sarmaq. - ortalığı sis bürümüş. - duman (tüstü) gözlərimi bürüdü. - başını tul ilə bürüdi.

bürümə 1. qapma. qapalı. başdan sovma. önəm verməksizin. 2. içaçsız. təfsilatsız. təfərrüatsız. topdan yapış.

bürüncək barama. ipək böcəyinin qozasının təli. çiğ ipək. böylə ipəkdən yapılan incə bez.

bürünmək sarılmaq. örtünmək. - qardınlar bürünsün.

büsbütün başabaş.

büsbütün tamam. arıq. teyxa. lap.

büs bəs. artıqlığı, bərkliyi vurqulayan ön ək sözü. - bəs bəlli. - büs bütün.

büst qarçaq. yarım heykel. təndis.

büstəli püstüli_ka. qarapazı.

büstəlik qara pazı. püstüli.

büsün bütün. 1. təkmil. qapu qapaca. - büsün kişi. 2. qapama bir qapı, bir nəyin içində olanın həpsi. bütün takımı ilə. tüm hey'əti ilə.
- məktəb qapaması: məktəbin tam ekibilə sıralanma, bunun alayı, numayişi.

büt bük. heykəl.

bütün büsün. 1. təkmil. qapu qapaca. - büsün kişi. 2. qapama. qapu qapaca. bir qapı, bir nəyin içində olanın həpsi. bütün takımı ilə. tüm hey'əti ilə. - məktəb qapaması: məktəbin tam ekibilə sıralanma, bunun alayı, numayişi. 3. həpsi. həp. top. - topu gəldilər. topunu gördük. - gözəllərin topuna qurban. - topun sən götürdün, bəs bizə nə qaldı. 4. som. içi dolu. kamil. kofu kafı olmayan. - som kişi. - som gümüş. - som altın. 5. bərk. qurs. tüm. 6. bütün olan nərsə. təxdə. yalıt_ka. enli. həp. bütünlük. yapa. yaba. köb₁₁. həp. tüm. tam. cümlətən. qamu. hamı. dükəli. tükəli. yəmə_ka. yinə. yenə. həp. tamamiylə. dahi. ləkəsiz. arın. təmiz.
- qamu aləm. 7. balaq. tamam. kamil. əqsiksiz. əksəksiz. kamil. əqssiz. əksiz. yamasız. yambar₁₂. yampar. tamma. tüm. olduqca. tamam. tügüz. düküz. tüqəli. dükəli. həp.- yambar sayqandı: çox gözəldi. - doğru bütün olmayan: yalan yanlış. qırıq quruq. xətalı səhvili olan.

bütünlük əkməl. kəmal.

bütünlük həp. bütün. yapa. yaba.

büvə bügəlik. bügə. büy. büyə. bir çeşit ağılı örümçək.

büyə büy. büvə. bir çeşit ağılı örümçək.

büy büyə. büvə. bir çeşit ağılı örümçək.

büyü arbaq. arpaq. ovsun. üfür.

büyücü arpaqçı. arbaqçı. ovsunçu. üfürükçü. cadugər. sehirçi. bügüçü. arpqçı. ovsunçu.

büyücü çözən. ovsunçu. caduçu.

büzmək 1. çəkib toplamaq. toplayıb sıxmaq. daraltmaq. - sınırların büzmə. ağız büzmək: bəğənməmək. - əti pöşləsən büzür. 2. çəkilib, düşrülüb oturmaq. - bir bucağda büzümə, dur gəl bura. 3. çəkib köçülmək. - gözləri büzmüş. 4. qıvırmaq. dartmaq. qıvrışdırmaq. tıncıqdırmaq.

büzük 1. dar. 2. məhcub. şərməndə.

büzülmək 1. çəkilib toplanmaq. - sınırları büzüldü. - əti pöşləsən büzülər. 2. çəkilib, düşrülüb oturmaq. - bir bucağa büzüldü. 3. çəkilib köçülmək. - gözləri büzülmüş. 4. incikmək. duyqusu gedmək. bayılmaq. titrəmək. kötüləşmək. yığrılmaq . yıxsılmaq. üzülüb darılmaq. köksü qısılıb qatılaşmaq, darılmaq. tonğcımaq. donğcımaq. buzcımaq. - çəkilib büzülmək: tarlanmaq. darlanmaq. daralmaq. 5. solmaq. pozulmaq. pərişan olmaq.

büzüşmək azğaşmaq. qudurmaq. quduzlaşmaq. asarşmaq.

ca caq. çıq. qıc. cə. ək olub, teyxalığı, çinliyi, xalisliyi göstərir. büs bütün. həp."ək" olaraq işlənir. son ək olaraq sözə artırılıb, sözün anlamının olduğu böyüklüğün vurqular. - olduqca: ola bildikcə. - gəldikcə: gəlmək işi dolunca. artırılmış sözə " kimi, yana" anlamı verir. - dostca: yoldaşca. düşmanca. özgəcə. özcə. - yoldaşca söz. - yoldaşca alış veriş. - yalınca: 1. büsbütün tək. 2. büsbütün, çıplaq.

caba bələş. dəğişsiz, əvəzsiz verilən nərsə. bəllə. bəllək. müfdə. məccani. töhvə.

cacaq çiçək. çıxçaq.

cadalamaq yadalanmaq.oxunmaq. özünü baxıcıya görsətmək. üpürünmək. üfürmək. oxumaq.

cadu arpaq. arbaq. ovsun.

caduçu çözən. büyücü. ovsunçu.

cadugər arpaqçı. arbaqçı. ovsunçu. büyücü. üfürükçü. sehirçi.

calib < çalıb. çalpan. gözə çarpan.kəş. çəkici. cazib. çəkən. sürən. - dilkəş: içi çəkən. ürək aparan. can sürən. - azarkeş: dərdin alan. havadar. - sürməkəş: sürmə sürən.

calın Cilov (atın ovsarı) yələ.

camə < camək < yamaq. camaq. yamaq. yalmaq. yelmək.

camış - kəl, camış ətindən döğmə qaba basdırma: qaqac.
- camış buzağısı: malaq. balaq.

can - can qulağı ilə dinləmək: çox maraqla dinləmək.
- cana sinən: cana sinər. içə hopan. sınğcə. sinğcə.
- canım acışdı: yeynim ürpərdi. - can çəkmək: can vermək. ərinmək.
- canı sıxılmaq: ənğrəşmək. inləmək. mızmızlanmaq.
- canlı: ruhlu. özlü.
- can atmaq: üzənmək. çabalamaq. çalışmaq. hazırlanmaq. - quş yavrusu uçmağa üzənir.
- min can ilə: tam istəklə. tam arzu ilə.
- sıxı can: darıxan.
- can qurtaran: dənizdə boğulmaqdan qutaran. qəriqi nəcat.
- can sıxıntısı: iç sıxıntısı:

canq cınq. (< canqıldamaq: səslənmək). - canq cınq: içdən çıxan cingilti səs. - danq dunq: şişik. gobud. yoğun çıxan səs. - zınq zunq: zəng zunq: uzun uzadısına çıxan. incə səs.

canlanmaq dirilmək. həyata gəlmək.

canlı güclü. quvvətli. tiri. diri. dirik. tirik. oyanıq.- diri dəliqanlıdır.

canlı tetik. iti. fə'al.gəvşək olmayan. - tetik kişi. - tetik ol!. - tetikliyin ölməsin.

canlılıq yaşayış. dirim. dirilik. həyat.

canpənah barınaq.

cansız ölü. cənazə. zügürd. qılıqsız. qıl quyruq.

car yar. yarıq. e'lan.

carcatmaq sarsıtmaq. yormaq.

carçı çuğul. ırman. yermən. qovucu.

carlanmq qoxumaq. təbliğ olunmaq, edinmək. - çox kişilər özün qoxur. - buları burax, az qoxu biraz. - bu sözlə, nə qoxumaq istəyirsiz. - qoxumaq, yayılmaq.

carlıq (c <> y ) yarlıq. 1. yarıqlı. yarı, yarıqı çox olan yer. 2. hərrac. carlıyaraq satılan mal. uçrumluq.

casuq dəlir. dilir. igit.

casuquna dəlirinə. dilirinə. igitinə. igityana.

Casus_fars < çaşut₉ . uçur. xəbərçi. ilgilənən. öğrənən. maraq göstərən.

casut casus. uçur. xəbərçi.

casutlamaq xəbər uçurtmaq.

cavlaq yavlaq. - tasın içi, dibi kimi yavlaq, çıplaq, qılsız vaş: başı tas: daz.

cavlıq yavlıq. ocmanlıq. düşmanlıq.

caydırmaq (huşun) oynatmaq. çaşdırmaq.

caydırmaq çınduturmaq. çanturmaq.

caymaq sapaşmaq. yolundan çıxmaq. əğrilmək. bürkülmək. burulmaq. - əlim sapaşdı.