Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

ənlək enlək. ənnənməyə, öğünməyə qonu olan. ödül qonusu. fəxri.

ənlənmək (n <> l ) ənnənmək. ənləşmək. şişmək. genlənmək. xəxr edmək.

ənlənmək ənqlənmək. anğlanmaq. ənnilənmək. genlənmək. açlanmaq. açıqlamaq.

ənləşmək ənlənmək (n <> l ) ənnənmək. şişmək. genlənmək. xəxr edmək.

ənləşmək ənniləşmək. genəlmək. genəmək. genişlənmək. bullaşmaq. vüsət tapmaq. tovsi' olmaq.- tumanın balağ keşləri bollaşıb. - köynəyin qolları bollaşdı.

ənlətmək ənnilətmək. bullatmaq. genlətmək. genətmək. genişlətmək. vüsət vermək. tovsi' edmək. ənqlətmək. ənnilətmək. genlətmək. açlamaq.- tumanın balağların bollatmalı. - köynəyin qolların bollat.

ənlik kirşan düzgün. - ənli kirşanlı: düzgünlü. bəzəkli. süslü.- düzgünlü qız aldı ürək əlimdən.
- ənlik kirşançı: düzünçü. gəlin düzünə gəlin üzünə düzünə sürən bəzəkçi.

ənlin enlin. özsevər. xudpəsəd.

ənnənmək (n <> l ) ənlənmək. ənləşmək. şişmək. genlənmək. xəxr edmək.

ənnilənmək ənqlənmək. anğlanmaq. ənlənmək. genlənmək. açlanmaq. açıqlamaq.

ənniləşmək ənləşmək. genəlmək. genəmək. genişlənmək. bullaşmaq. vüsət tapmaq. tovsi' olmaq.- tumanın balağ keşləri bollaşıb. - köynəyin qolları bollaşdı.

ənnilətmək ənqlətmək. ənlətmək. genlətmək. açlamaq.

ənnilətmək ənlətmək. bullatmaq. genlətmək. genətmək. genişlətmək. vüsət vermək. tovsi' edmək.- tumanın balağların bollatmalı. - köynəyin qolların bollat.

ənnilik ənqlik. genlik. genişlik.

ənsə - ənsəsi taqyaçı qalıbı: qalın, enli, düz odun kimi.

ənsiz ənğsiz. dar. gensiz. - ənsiz yol.

əntəmək entəmək. əxtələmək. iğdişləmək.

əntiq ə'la. bərk iyi. yavuz. foquladə. xariqüladə. qıyaq.

əntiqəçi əsgiçi.

əntiqəçi qoltuqçu. simsar. köy köhnə alıb satan.

əntiqlik ə'lalılq. yavuzluq. bərk iyilik. foquladəlik. xariqüladəlik. qıyaqlıq.

əpinmək_cığa sulanmaq. ıslanmaq.

əpitmək_cığa yəpitmək. ıslatmaq. sulatmaq.

əprəmək_cığa öprümək.

əprimək yıpramaq. kavşamaq. gəvşəmək. qağşamaq. (< qaq: sərt səs). xərab olmaq. çox əsgimək.

ər ər. <> ir. (iriş <> əriş <> eriş). (< ərmək: yetişmək). ərmiş. yetgin. iyid. igit. yetik. ərən.
- iş əri: bəcərikli. əlindən iş gəlir.
- sözün əri: sözündə duran. qovlun tutan.
- söz əri: danımaqda bacarıqlı.
- ər oğlu ər: kişidən kişi.
- tanrı əri: bəqtaş. ərən.
- ər arvad: yatdaş: yatqaş. bir yatanlar.
- ər arvad: qarı qoca. - qarı qoca qavğası. qısqancılıq qavğası.

ərbaşı qabaş. qəbəş. igit. pəhləvan. - gəbəş oğlu.

ərbəyin gücü.

ərə ara. araq. arqaq. ərək. ərqəq. (ərik: çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı). ( r <> ğ ) əğə.
- dülgər ərəsi: yosa.

ərəkcə₄ arnayıl₄. tən₄. özəl. məxsus.

ərəq ərək. ərqəq. ərək ara. arqaq. araq. ərə. (ərik: çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı). alası. amac. yiyə olunması istənən nəsnə.

ərən varan₉. gedib çatan. vasil, nayil olan. avcıqar. yüksək. ucaya ərmiş. ən yüksək. bəqtaş. tanrı əri. igit. yetik. ər. varan. tanrıya varmış. ilqəmiş_cığa. ilərmiş. çatmış. yetim. yetmiş - istəyinə varan. - sevişinə varan: sevgilinə çatan.

ərgin ərmin. əmrən. əmə. imə. himə. kökə iyə olan kimsə. çatmış. yetmiş. vurqun.

ərğəvani ərğəvan rəngində olan. bayın. yipqin. yipqil. qızıl.

əridən çözər. yaxan. çözən (> suzan). açan. qodaz. çözərtən. közərtən. çökürtən.

ərikə gəlin üçün yaraqlanmış əriklik taxdı. taxd.

əriklənmək ərik meyvəsi vermək.

əriklənmək əzilmək. əzginmək. olmasından tez yetişmək. şitlənmək. yersiz daxılmaq.

əriq ərik. ərik. ara. arqaq. araq. ərə. ərək. ərqəq. (çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı). 1. irək. irkək. istək. iradə. 2. eşq. sevgi. məhəbbət. 3. olduğun olqunluğu. olqun. olun. çatqınlığın çatışı. çatın. yetginliyin yetiyi. yetin. 4. irik. ərmiş. erkən, tez yetişən.

əriqic əriğic. əgilic. əğilic. əğilib, dolaşıb, sarşan sarmaşıq.

ərilik - ərilik suyu: ərsu (< ər + su). arısu. arızu. məni. şəhvət.

ərimək 1. əğimək. açılmaq. açılıb tölelmək, axmaq. zayıflamq. üzülmək. yıpranmaq. 2. arınmaq. əğilmək. utanmaq.
- əriyib donmaq: şaşırmaq. heyrətdə qalmaq.

əriməz arınmaz. əğilməz. utanmaz.

ərimiş çözük. közük. köçük. açılmış.

ərimli irəmli. irimli. yetimli. çatımlı. ləyaqətli. layiqli. iste'dadlı.

ərin ərmiş. vali. vilayət zoruna çatmış. - ərənlər ərini bir kimsə tapılmadı. - söz yerin ərini.

ərincək 1. əringən. üşəngən. üşünən. gəvşək. təmbəl. 2. utancaq. məhcub.

əringən ərincək. üşəngən. üşünən. gəvşək. təmbəl.

ərinti əğinti. ərədən (əğədən) çıxan incə talaş. pox₈. - dəmir əğintisi toprağ gübrələr: gücləndirər.

ərişdə əriş. rişdə. ip.

əriş ariş. iriş. iriş. (< ərmək: uzanmaq). 1. boy. uzunluq. tar. dal. 2. araba oxu. 3. xəbər. 4. boyluq. boy ipliyi. tar. qolun dirsəkdən aşağ bölümü. arabanın, daşqanın qolu. (arənc_fars). 5. ərişdə. dizim. dizmə. düzüm. dizi. rişdə. ip.
- əriş arqac: arış arqaq. toxumanın yanlamasına atılan ipləri.

ərişmək yetmək. <> edmək <> gedmək < _met > dəqmək. varmaq.

ərişmək yuvmaq. yüvmək. yüvsəmək. yavsamaq. qormaq. varmaq. könül almaq.

ərişmək irişmək. 1. çatmaq. tutmaq. - ərişir qonağına asta gedən (qonağ: məqsəd. mənzil). - bu taxcaya əlin irişirmi: boyun çatırmı. 2. yetginmək. oluşmaq. - üzümlərim irişti. - irişmiş qızları əriştirməliyik. 3. icəşmək. əl uzunluq edmək. imalə edmək.

əriştirmək iriştirmək. 1. yetiştirmək. çatdırmaq. - tanrı istəklərivə iriştirsin. 2. xəbər vermək. - hərnə eşitti, ertəsi iriştirdi.

əritmə sındırma. həzm.

əritmək yoxlamaq. yox edmək.

ərq ərk. 1. ərlik. sayqı. nifuz. hörmət. - qaldırdılar ərliyindən. ərkindən. - yox olsun ərliyin. ərkliyin sənin. - ərləri ölmüş ərksiz qalmış\\ qurumuş suyu, damlasız qalmış. - ərdə geddi, ərkdə geddi. 2. baqıt. bəkit. qala. qalaq.

ərqə ərkə. üzər. əl. ixtiyar. yan. üst. - üzərində para olmamaq. - yaraqı üzərindən atmaq. - mənim üzərimə düşdü.

ərqəc ərgəc (ərəgəc arac. < ərmək: çatmaq). uzun saplı çörəkçi kürəyi.

ərqəq ərkək (< ərmək: çatmaq). ərək. araq. ərik. ara. ərə (çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı). 1. ərkişi. ərmiş. 2. baliğ. 3. bərk. sərt. güclü. bükülməz.
- ərkək geçi: təkə.
- ərkək heyvanlara verilən ad: baytar.
- ərkək qoyn: qoç. gəbəş. qabaş.
- yaban gögərçinin ərkəyi: qusquğuq.

ərqəqsi ərkəksi. kişiçil qadın.

ərqəli ərkəli. cidamlı. qursaqlı. dayaqlı. vurli.

ərqəlmək ərkəlmək. irkəlmək. dayanıb asılanmaq. qudurqanlıq edmək.

ərqəmək arqamaq. sarmaq.

ərqən ərgən. ərkən. {< ər: tez + ikən < ərmək}. 1. çağ keçmədən. tezrax. 2. ərgən. ərkəlmiş, yetişmiş, hələ evlənməmiş. subay_2. 3. irkən. ir. irən. irin. tez. ağızda ərir kimi olan. ləzzətli. dadlı. 4. (ərkək dişi üçün) subay. evlənməmiş.

ərqənçi ərkənçi. çağda, vaxda həmişə irəli olan. yubanmayan.

ərqənlik ərgənlik. 1. ərkəlmiş, yetişmiş, hələ evlənməmiş. subaylıq_2. gənc yaşda üzdə çıxan sivilcə. 2. (ərkək dişi üçün). subaylıq. dul qadın subaya (bekara) ərə gedirkən, buna verdiyi para, başlıq.

ərqəş arqac. toxumanın əninə atılan iplik. atqı. - dağ ərqəci: dağın yassı təpəsi.

ərqəşləmək arqaclamaq. 1. arğac atmaq. atqılamaq. 3. sarmaq.

ərqin ərgin (< ərmək}. yetmiş. olmuş. yanığ.

ərqləmək çiğnəmək. bastalamaq.

ərqöyül - ərköyül böyütmək: şımartmaq. əzdirmək. üz vurub azdırmaq. üz vermək. sırtıtmaq.- cocuğu şımartma.

ərqöyüllənmək ərköyüllənmək. şımarmaq. əzilmək. üz tapıb azmaq. üzlənmək. sırtılmaq.- şımarmış cocuğ.

ərquri arquri. əğri. - arquri kişi. - arquridən gəlmək: əğri davranmaq, mamilə edmək.

ərləmək ərə vermək. evləndirmək. - qız ərir isə, ərləmək gərək.

ərlik ərk. sayqı. hörmət.

ərmə əğmə. axma. sinəc. ısnac. sıkınc. sikənc (> şekənc_fars). çin.

ərməğan yarmağan. bərgüsar. töhvə. yeygü. bağış. ehsan.

ərmək irmək. 1. anlamaq. qanmaq. çıxmaq. çatmaq. - o yaşa çatdım ki ərim. - ərmək yaşa yox, başadır. - ərməklə oxumaq başqa yollardır, ərən var oxumaz, oxuyan var ərməmiş. 2. yetmək (yetişmək). olmaq (olqunlaşmaq). - əriklər ərmiş. - bu il söğuqdan dolayı yemişlər gec ərdilər. - qız ərir isə, ərləmək gərək. 3. bütövləşmək. yetginmək. - onda nə isə ərmir. - sənin nəyindi bu gün, elə bil nə isən ərmir: çatmır.

ərmin ərgin. əmrən. əmə. imə. himə. kökə iyə olan kimsə. çatmış. yetmiş. vurqun.

ərmiş ərkək. irimiş. iri. yetgin. qocaman. böyük. yekə. ərik. irik. erkən, tez yetişən.

ərrə eşşək qaşandırılmaq istəndiği zaman iki üç kərə bu söz söylənir.

ərsay iti. çivri. sivri uclu.

ərsə iris. (< ərdirmək). (> irs_ərəb). sovğa. gətirilmiş. çatdırılmış. bağlanmış.

ərsəl ərtəl. (< ər). çox iri. bək böyük. dev. jean.

ərsənğ sevincək. şad. uca. fərəhli. sivrilib, itilib duran. - ərsənğ gülüş: qıs-qıs. ucadan gülüş. - ərsənğli ərsənğlə: sevinə sevinə. fərəhli. fərəhlə.

ərsin ülçər. ölçər. uzun qollu maşa. şiş. odu qarıştırma aracı. gəlbəri.

ərsu (< ər + su). ərilik suyu. arısu. arızu. məni. şəhvət.

ərsulu arıslı. arızlı. şəhvətli.

ərşin arşın (< ərmək: uzanmaq). 1. barmaqların ucundan omuza qədər uzanan boy ölçüsü. 2. basaqların, addımların arası. addım. - arşını böyük: yekə addımlı. - arşınların açmaq: açıq addımlarla, çapıq yerimək. ayax götürmək. 3. sayac. ölçü. hesab. 4. quruntu. xulya.

ərşinləmək arşınlamaq. (< ərmək: uzanmaq). açıq addımlarla, çapıq yerimək.

ərşinlik arşınlıq. bir arşın boyu olan.

ərtəl ərsəl (< ər). çox iri. bək böyük. dev. jean.

ərtiri ərdiri. irtiri. ərtiriş. irtiriş. təbliğ.

ərtiriş irtiriş. ərtiri. ərdiri. irtiri. təbliğ.

ərtirmək ərdirmək. çatdırmaq. nayil olmaq. - sənin qoşuğuva ərdirəmədim: sənin vüsalına nayil olmadım.

ərtiş irtiş. yetriş. bulduruş. isal.

ərtürmək vaz keçmək. tönqülmək. səvritmək. bağışlamaq. qəbullanmaq. keçirmək.

ərus (< ərmək). gəlin. yeni evlənmiş. evlənmək üzrə olan.

ərusək gəlincik.

ərvələmək xəmirin yapışmaması üçün tağara səpilən un.

ərziş nəzr. sədəqə.

əsaslandırmaq sağlatmaq. bağlatmaq.

əsaslanmaq sağlanmaq. bağlanmaq.

əsassız yalan. yalğan. yalağ. səthi. üzdən. üzən.

əsən 1. sağ. sağlam. 2. qağnının bir parça dəngəli.

əsənləşmək sağollaşmaq. xudafizləşmək.

əsənlik 1. sağlıq. sağlamlıq. 2. iyiləşmə. toxdama. şəfa.

əsər iz. nişan. qalıq. - yaranın əki. - əksiz cərrahlıq. - əkli yanaq: nərsədən qalmış iz. - ək bəlli yama. - əki bəlirsiz. - yazıq olsun ki bir iz buraxamadı.
- əsərsiz: etgisiz. işsiz. işləməz. atıl. atqıl. atqın. yatıl. yatqıl. yatqın.
- əsər edmək: etgiləmək. işləmək. keçmək. toxunmaq.- mənə onun sözü toxunmaz. - sizə eləbil çox toxundu bu.

əsərlı hükümlü. hükmü geçən. nifuzlu. otoriter. sözü geçən. güclü. zorlu.

əsgər - beli qurşaqlı bəktüvanlı (zirehli) əsgər: qurcı.

əsgi əsgi. qədim. ətiq. atıq. dirin (< dərin). atmıq.
- əsgi kötük: əşib eşmiş: sınaqlı, təcrübəli kişi. dünya görmüş.
- əsgi püsgi, yırtıq: parsal. - parsal paltar.
- gəbə əsgisi: köyköhnə. kəkiz. kənğiz. kəniz. paçavra.

əsgiçi pozmaçı. tə'mirçi. mərəmmətçi. qaluraçı. köhnəçi. simsar.

əsgik haşarı. aşağı. alçaq. yaramaz.

əsgilik atımlıq (uzaqlığı göstərir). ətiqlik. qədimlik. keçmişdən qalan. - bu şəhəin atımlığı. - atımlığı: qədimlığı. - bu küplərin dəğəri atımlığındadır.

əsgimək bir yaxud neçə illik olmaq. yıllamaq. illəmək.

əsgimək əsgimək. saqqalı bitmək: sürüncəmədə qalmaq.

əsgimiş qart. yaşlı. qarı. qarıq. keçmiş. geçgin. qıtlaşmış. qorada. qurada (< quru). qurumuş. alızlamış. zayıflamış. yıpranmış. işə dəğməz yaramaz. bitmiş. - qorada oyu (fikir). - qorada qılınc. - qorada araba.

əsgitmək xor tutmaq. koratmaq. korlatmaq. yıpratmaq. ursalamaq. ölüşgətmək. soldurmaq. pozmaq.

əsi ağasi. ağabəy. böyük qardaş. (# ini: kiçik qardaş).

əsigəməksiz qıyaq. qıyan. zalim. əsirgəməyən. qəddar. rəhimsiz. qıymazın. - bərk qıyaq kişi. - qıyaq gedmək: iti. - qıyaq davranmaq.

əsigəməz əsirgəmən. əsirgəmiyən. darıxsız. darqamaz. tarqamaz. darıxmaz. bidiriğ.

əsinkə əsinti. nəsim. yılıq. yelik. yelək. rüzqâr< üzgər.

əsinti əsinkə. nəsim. yılıq. yelik. yelək. rüzqâr< üzgər.

əsir alıq. bulun. tutulmuş. tutsaq. giriftar.

əsirgəmək azırqanmaq. qıymamaq. diriğ edmək. qısdırmaq. qısmaq. qıymamaq. diriğ edmək. qısırqanmaq. darqınmaq. diriğ edmək. əsirgənmək. qısınqanmaq. qısqanmaq. qısqınmaq . sığqınmaq. cırcıranmaq. sırcıranmaq. darıqtınmaq. diriğ edmək. qıyamamaq. acıyıb fəda edəməmək. - parayı qıyamadı. - qarısı kəndini qulluqçu qızlarından çox qısqanırı. - tanrı əsigəsin: nəuzibillah.

əsirgəməmək qıymaq. doğramaq. qırmaq. rəhmisizlik edmək. qıymaq. acımıyaraq qoymaq, vermək, edmək. bağışlamaq. bəzl, fəda edmək. - parasın qıyamır. - parasına qıyıb bu kitabı almadı.
- gözünü budaqdan əsir gəməmək: hər şeyə qarşı qoşmaq.

əsirgəmən əsigəməz. əsirgəmiyən. darıxsız. darqamaz. tarqamaz. darıxmaz. bidiriğ.

əsirgəməyən qıyaq. qıyan. zalim. qəddar. rəhimsiz. əsigəməksiz. qıymazın. - bərk qıyaq kişi. - qıyaq gedmək: iti. - qıyaq davranmaq.

əsirgəməyən qıyıcı. qıyıcı. qıyan. zalim. qəddar.

əsirgəməzlik qıyaqlıq. qıyanlıq. zalimlik. qəddarlıq. rəhimsizlik. qıymazınlıq.

əsirgəmiyən əsigəməz. əsirgəmən. darıxsız. darqamaz. tarqamaz. darıxmaz. bidiriğ.

əsirgənilmək qısqanılmaq. diriğ edinmək.

əsirgənmək əsirgəmək. qısınqanmaq. qısqanmaq: qısqınmaq . sığqınmaq. cırcıranmaq. sırcıranmaq. darıqtınmaq. diriğ edmək. - qarısı kəndini qulluqçu qızlarından çox qısqanırı.

əsirgətmək əsirgəmək. asramaq_cığa. asrağamaq_cığa. 1. qorumq. - tanrı əsirgəsin: asrasın. 2. rəhm emək. acıyıb vurmamaq. diriğ edmək (< darığlamaq). 3. qıymamaq. qısmaq. muzayiqə edmək. - sözi əsirgədi: asradı: ağzın açıb danışmamaq. düşünb daşınıb danışmaq. - parasına əsigəməyən: asramayan: xərcləmək.

əsirgəyən əsirtəyici. qoruyan.

əsirgici lütflü. mərhəmətli. şəfqətli.

əsirqətmək acındırmaq. rəhmə gətirmək.

əsirtəyici əsirgəyən. qoruyan.

əs his. duyğu. huş. ağıl. sağlıq. sağlamlıq. səhhət.

əsqi əsgi. 1. qoca. adlı. məşhur. - qoca əfəndi. - qoca paşa. - qoca tarix. - əsgi qurt: kurnaz, aldanmaz kişi. 2. cocuğun, qadınların qıçları arasına qonulan cında. arabağ. pampers. 3. bayrı. bayat. tanrı.
- əsgi duvar: örən.
- əsgi nərsələr: örəncik. əntiqə.
- baş əsgi: bir yerin işçilərinin ən qədimisi.
- əsgi yapuç: kör köhnə nərlər.
- əsgi püsgi: yırtıq pırtıq.
- əsgi qurd: qurnaz, çox bilən kişi.
- əsgi üsgi (nərsələr): yamalı. qalura. köhnə.

əsqicə əsgicə. az əsgi. əsgimsi. əsgiyə bənzər.

əsqiçi əsgiçi. 1. əntiqəçi. 2. köhnəçi. 3. yamaçı.

əsqimək - çox əsgimək: kavşamaq. gəvşəmək. qağşamaq. (< qaq: sərt səs). xərab olmaq. əprimək. yıpramaq.

əsqimək əsgimək. müzmin olmaq. - xəstəliyim əsgidi. - ösgürəyim əsgidi.

əsqimsi əsgimsi. əsgicə. az əsgi. əsgiyə bənzər.

əsqitmək əsqitmək. müzmin duruma qoymaq, gətirmək. - xəstəliyi buraxıb əsgitmək iyi deyil.

əsqürük sərxoş. əsrük (< əsmək). kefli.

əsmək 1. oynamaq. - başımda quruntulr əsdi. 2. nəsənin duyquya ansız, birdən gəlməsi. - ağlıma birnə əsmir.
- əsib savurmaq: yellənib gurlamaq. 3. istəmək. arzulamaq. - ürəyin nə əsir. - əsməsə varmaz, əsməsə azmaz.

əsmər yağız. yanğız. yanmış. küymüş. qoyu.

əsmir əkmir. tünd. boğuq.

əsnək 1. əğrilib doğrulan. uzanıb qıssalan. elastik. 2. əsnəmə. 3. heyvanın ağız burun bağı. tumşuq bağı. burun duruq. 4. oynaq. mütəhərrik. 5. yaylı. keşli. 6. oynaq. təpriş. mütəhərrik.

əsnəmək 1. əğrilib doğrulmaq. uzanıb qıssalmaq. - damın kirişləri yel əsdikcə əsnədi. - döşə taxdaları əsnirdi. 2. gərnəşiib, gəvnəşmək.

əsr dövrə. geçim.- geçmiş geçimdə. - gələcək geçim. - nə gözəl geçimlər gördük.

əsrəmək səprəmək. səpiləmək. sərfəmək. xərşləmək. südrəmək. keflənmək.

əsrik axmar. xumar. axar. süzük.

əsriləmək bəzənmək. naxışlamaq. süsləmək.

əsrücığa asrucığa. 1. aşıru. artıq. 2. ən sona. ən sonunda. axirində. axiri.

əsrük asruq. (< əsmək). sərxoş < sarquc. salquc. sarqur. salqur. əsqürük. kefli. - çox əsrük: kor çırağ: kor ışıq: kor qəndil: bərk kefli.
- ağır əsrük, sərxoş: yükli.- çox yüklü idi.
- keflini özünə gətirmək: aylatmaq.

əssasız qablaq. kavlaq. boş. yalan. köksüz.

əş (aş < daş). dəh. dənğ. əqran. həmta. nəzir. musavi. qoşluğu, qoşalığı, daşlaşmağı çoxalmağı göstərir (# aş. eş: eşilməyi, açılmağı göstərir). musavi. busan. bərabər. - o sizə dəng olamaz. - qarı qoca dəng olmalıdır: ər arvad cür olmalıdır. - döl əşi: son. sonğ.

əşəkcik yəhərcik.

əşək əkək. (əşlənmiş, əklənmiş nərsə). yəhər.

əşən əşgin gedən. çapar.

əşgi insaflı. - qonaq oldun. əşgi (insaflı) ol. eşşək yox.

əşgin (sağ əl ayağını, sol əl ayağını qoşa qaldırıb, yügrərək gedən at, dəvə) - əşgini açıq at.

əşginçi çapar. yürüşə yaraqlı çıxarlı atçılar.

əşginsiz yataqlı düzgün yeriməyən at, dəvə.

əşik əşik. aşıq. qapı önünə, həştisinə, söykələrinə dayanmış ağac, daş basamağı, səggisi.
- saz əşigi, eşigi: saz xərəyi. köprücük.

əşinmək gürimək. gürümək.

əşqinmək əşginmək. əşgin yerimək. qoşmaq. qaçmaq.

əşləmək 1. aşlamaq. aşılamaq. qoşlamaq. 2. qoşamq. cütləmək.

əşləşmək yollaşmaq. yoldaşmaq. arxalaşmaq. oxşaşmaq. bənzəzşmək. müşbeh, maadil olmaq.

əşmək 1. eşmək. aşmaq. açmaq. qazmaq. 2. əşginmək. əşgin yerimək. qoşmaq. qaçmaq. 3. aşmaq. gəzmək. sürmək.

əşmiş - əşib eşmiş: əsgi kötük: sınaqlı, təcrübəli kişi. dünya görmüş.

əşsiz taysız. misilsiz.

ət - qaqac (bastırma: quru ət) yapılmaq: qurutulmaq. qatrılmaq.
- ət qanat: yarasanın böyük çeşiti.
- ət yaran: qurlağan. dolama çeşiti. domuz burnu.
- ətin sınırların arıtlamaq: sınırlamaq. sınğırlamaq.
- ətinə dolğun: tıqnaz. pısırıq.
- qara ət: av əti. yabanı heyvanların əti.
- ət şaftalı: yarma, bölmə olmayıb, əti dənəsinə bitişik olan şafatlı.
- ət kəsimi: ət qırımı: pak bayramı.
- ətinə tolqun: şişman olmayıb, ətə dolu, ətdən bərk nərsə, kimsə. tıqnaz. səmiz.
- balıq əti: yağsız, kasıl (mahiçəli) ət.
- balıq ətli: əti kaslı, mahiçəli olan kimi.
- qaba ət: kaslı, sərt ət. baldır əti kimi.
- qeyik əti: qızların yetginlik çağlarında uyğun, gözəl dolğunluqları. - geyik ətinə girmək.
- sağrıdan aşağı, qusqun yerinin əti, ki iyi sayılmaz: qusquni döşük.