Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

həştərxan boğlıman. boğlıqan. (> buqələmun_fars). hunduşqa, deyilən, boyalı quş.

həşti açtı. açıt. sökə. oyuq.

həvəh həvəng < kovang. diblik.

həvəng 1. ( həvəh < kovang). diblik. soqu. soxqu. soxu. soxqu. dibək. 2. (avəng_fars. havəng_fars < avanaq avlanmış. tutulmuş. asılı. asıq. asıqı.)

həvəng çuğun (< kovun). kovaz. kovazan. cuvazan. dibək.

həyata gəlmək dirilmək. canlanmaq.

həzl kəsinti. alay. ələ salma. məsxərəlığ. istehza.

həzyan 1. saçma. yava. 2. sayıqlama.

hicalamaq üzükləmək.

hicrə hücrə. dilab. dolab. qapalı qapılı çarşıda olan tükan. - qızıl bazarında (bəcistanda) bir dolabı var.

hıçqırıq iq_. hıq. qışqırıq.

hıçqırma ıçqırma. boğaz tıxanaca kimi, dərindən iç çəkərək ağlamaq.

higgə öksə. köğüs döğmə. qızma.

higgildəmək ıqınmaq. nıqqıldamaq. sıxılıb kəhildəmək.

hikkildəmək ıqlamaq.

hıq iq_. hıçqırıq. qışqırıq.

hilə aldaq. kələk. qazıq. dubbara. - qazıqlamaq: kələk gəlmək. - qazığa düşmək.

hiləçi qazıqçı. kələkçi. aldaq. dubbaraçı.

him im. uyuq_cığa. yolu bəllətmək üçün, yol qırağında tikilən daşlar. - qutluluq, səadət himi, rəmzi, haçarı: qurqut. qorqut.

himə əmrən. əmə. imə. kökə iyə olan kimsə. ərmin. ərgin. çatmış. yetmiş. vurqun.

himlik əmlik: birlik.

hincqınmaq önqrədəmək. öqürdəmək. öqqürdəmək. öqür öqür ağlamaq. hünkür hükür köksün çəkmək. hünkürdəmək. hincqınmaq.

hınç kin. kək. öc.

hind - hind toyuğu: hunduşqa.

hində (deyinmə sözü)dıppıltı. güggü.

hin - hin oğlu: it oğlu. köpəkoğlu. kopoyoğlu₂.

hirs qızğınlıq. darqınlıq. gücnük. qəzəb.

hırsız soyucu. oğru. hərami.

hırsızlıq haylazlıq. işsizlik. təmbəllik.

hırslanmaq gücənmək. darılnaq. tarılmaq. qızaqmaq. - sizin mənə gücənməyə çatız yoxdur.

hirsləndirmək qızdırmaq. tarqıtmaq. darğıtmaq. tarlatmaq. darlatmaq.

hirsləndirmək sanğlatmaq. təngitmək. təngə gəitmək. çəktirmək. dəlirlətmək. acıqdırmaq.

hirslənmə darğınma. qızğınlığ. gücənmə.- indi çox qızğındı.

hirsli taqın. darğın. acıqlı. - darğın gördümdən heç bir nə söyləmədim.

his hiz is: iz. 1. dumanın, tütənin toxunmasından qalan iz, əsər. 2. əs. duyğu.
- ocağa qonmuş qalın his: qurum. - ocaq qurumu. - evi qurum basmış. - qurum boya.
- hisdən qarartmaq: islənmək. hislənmək. hislə qoxunmaq.
- hisə tutub qarartmaq: isləmək. hisləmək. hisləndirmək. his qoxutmaq.
- is qarası: qurum boyası.
- his qoxutmaq: isləmək. hisləmək. hisləndirmək. hisə tutub qarartmaq.
- hislə qoxunmaq: islənmək. hislənmək. hisdən qarartmaq.

hisləndirmək isləmək. hisləmək. hisə tutub qarartmaq. his qoxutmaq.

hislənmək islənmək. hisdən qarartmaq. hislə qoxunmaq.

hiss (< ıs). duyu. sezim. - hiss edmək: (< ıs). sezmək. qanmaq. anlamaq.
- hiss !: sis!. şüq !. sük !. cük !. sus !. susturma. sikut ilgəci. - şük dur: çük dur.
- hiss etdirmək: sızdırmaq. sezdirmək. dolaysiylə anlatmaq. bəlləndimək.

hissələmək (< ıs). qatımlamaq. təkrarlamaq.

hiz his. is: iz. dumanın, tütənin toxunmasından qalan iz, əsər.

hız tav. devinim. çeviklik. qoşu. çalış. qılqı. edim. işlək. yarış.

hızlı çox güclü. güclü. hisli. tab. tablı. tabqac. tavqac. təpən. çabuq. çabıq. iti. davranan. ütqür. ötgür. yeğin. yeləqən. yələgən. yələk. yelək. yel kimi. sürət. sürətli. səri.

hobab (< hubab < kopab.). çopan. qopan. köp. kəf. su üzərində oluşan havalı şişlər.

hoqqabaz - hoqqabaz yuvarlağı: tombala.

hop hop op op. eşəğin ayağı qaydığında, söylənən söz·.

hopa kova. müqəər (# qopa. qoba: mühəddəb).

hoplamaq atlamaq. sıçramaq. oynamaq. - cocuğ çox hoplayır. - götün nə hoplanır.

hoplatmaq sıçratmaq. oynatmaq. atlatmaq. - cocuğu çox hoplatma. - götün nə hoplatır belə.

hoplayan - oynayıb hoplayan: sıçrayıcı. sıçrayan. fırlayan. - sıçrayıcı heyvanlar.

hopmaq opmaq. höpürdətərək içmək. - içə hopan: cana sinən. cana sinər. sınğcə. sinğcə.

hopruşmaq opruşmaq. içişmək.

horlanmaq (insanlar için). qərtilmək. qənilmək

hoval qondara başmağının yuxarısıni genişlətmək üçün qoyulan taquz.

hovlu - hamam hovlusu. siləcək.

hovuz göl. talyan. dalyan. dənizdə, boğazda ayrılmış qorunmuş qapalı yer. bu qoruqda dəniz canlılar becərlir. - dalyan yengəci, balığı.

hoy oy. yuha. birinə qarşı bağırmaq. - yuhaya tutmaq.

hönqürdəmək hünkürdəmək. öngürdəmək.

höpürdətmək höpürdətərək içmək. opmaq. hopmaq.

hörgüt örgüt. təşgilat.

hörqü hörgü. örük. hörük. tor. örgü. ağ.

hörlə burcaq çeşidindən olan bitgilərə verlən ad.

hörük örtük. 1. əkrim. iqrik_cığa duvar. əqrim. əkrim. iqrik_cığa baru. 2. minarə. 3. örük. hörgü. tor. örgü. ağ. qın. don. geyim. qabıq.
- hörük kimi yapılmış nərsə: tor. - tor quşaq. - tor börk. - tor taqya: tor başlıq. - tor ağ: ufaq gözlü balığ ağı (toru). (iri gözlüsünə " fanya" deyilir. - tor kisə: iki başı qapalı, ortası yarıq, hörmə kisə.

hörülmüş örqü. - sınır örgüsü: əsəb əlyafı.

hörüm > hərim. orum. örum. urum. təsdə. dəsdə. boyun_ka. tutamaq. sap. kəsim. - bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot

hörümcək - böcək, hörümcəklərin tikanlı soxmaları: kəvələmə. gəgəc. gəgə. gəgələmə. - bir çeşit ağılı hörümcək: qunda.

hubab (> hobab). kopab. çopan. qopan. köp. kəf. su üzərində oluşan havalı şişlər.

huqubarı_ka ət palçıği. buta, lülə, güh yapılan çamur.

hunduşqa boğlıman. boğlıqan. (> buqələmun_fars). həştərxan deyilən, boyalı quş.

hunduşqa hind toyuğu.

hura ura. səs verib qalxışma.

hurra xorra. hay. - köpəyin qızları xorra çəkirdilər.

huş ada. adaq. (< edmək).

huş əs. ağıl. - huş qoymaq: uslatmaq. ağıl qoymaq. öğrətmək. bilik, aqahlıq öğrətmək. tərbiyətləndirmək.
- huşdan aparmaq: uyutmaq. kehətmək. bihuş edmək. - uyatsızın cərrahlıq etdilər.

huşqar huşyar. yekkə. çəpər. olqun. pişmiş. görmüş. keçitmiş. bacarmış. salqun. varqun. çaqqun. mücərrəb.

huşlanmaq övkələnmək. yoğlanmaq. öğlənmək. ağıllanmaq. öncədən anlamayıb sonradan anlamaq. böyümək. gəlişmək. - uşağın öqlənməsi çox çəkər. - öqlənməmiş evlənən ev yıxar, öqlənibsə evlənir, ev yığar.

huşlanmaq uslanmaq. ağıllanmaq. öğrəşinmək. tərbiyətlənmək.

huşlu açıqqöz. çalağ. itik.

huşsuz uyuq.

huşyar huşqar. yekkə. çəpər. olqun. pişmiş. görmüş. keçitmiş. bacarmış. salqun. varqun. çaqqun. mücərrəb.

huşyar qurnaz. aldanmaz. oyanıq.

huv av quş ilə olunan av. - huv başi: quşçi başı.

huvlamaq fırlatıb atmaq. pərtavlamaq.

hücrə hicrə. dilab. dolab. qapalı qapılı çarşıda olan tükan. - qızıl bazarında (bəcistanda) bir dolabı var.

hüçüləmək həcv edmək. qınamaq.

hüdci kəcavə < köç oba: >.

hündür - çox hündür yer: yura. yoxuş. dik bayır. uca.

hündür uca. ula. ulu. ataq.

hünə ərkək geyik, sıyığın tayı heyvanlara verilən ad.

hünərpişə oyunçu.

hünqür hüngür. önggür. üngür. 1. səslə, qıçqıra qımqıra. 2. qıyaq. qudurqan. vəhşi. asav.
- hünkür hükür köksün çəkmək: hünkürdəmək. önqrədəmək. öqürdəmək. öqqürdəmək. öqür öqür ağlamaq. hincqınmaq.
- hüngür hüngür ağlamaq.

hünqürdəmək hünkürdəmək. hünkür hükür köksün çəkmək. önqrədəmək. öqürdəmək. öqqürdəmək. öqür öqür ağlamaq. hincqınmaq.

hürümək ürümək. ulumaq. ulamaq.

hüzal üzal. üzüklük. arqal. arıqlıq. zayıflıq.

xab < kav. pürsə. pürüz. pürz (> porz).

xaç ata. atAnAQ₈. çalaq. çaqla. çaqal. çarpıq. çapraz.
- xaça gərmək: çarvuğa çəkmək.

xafa xafdan soxur. soxru. soxulub. birdən.

xahiş xahiş. yaxış. istək. damağ. ac.

xaqan qaan. şahənşah.

xal bənğ. bənək. ləkə. atıq. səki. poz. ləkə. - qara xalları, ləkələri olan: kömürçi.- kömürçi toyuq. - kömürçi tülki. - ət xal: tütə. ur. bez.

xala kələ. kala. (< kəl. kər: böyük). böyük qadın.

xalça kilim. ufaq keçə.

xallı ala. səkilli (s <> ş ) şəkilli. bərəs. bərsə. yəprəs. bənli. bənəkli. mənğliq. ləkəli. pozlu.

xama_fars < qama. qəmə. qamış. qələm.

xan 1. ğan. qan. qoruyar, saxlar əki olaraq sözlərə bağlanan sözcük. 2. xaqandan daha alt düzəydəki pirəns için kullanılır. xaqana bağlı. hüqümdar. bəylik başqanı. yönətici.
- qazanxan: qaziyol quzat.

xanaqa ölkə kürsisi: astana. baş kənd. paytəxd.

xanım əş. yoldaş. qolqa.
- xanım nənə: 1. böyük nənə. 2. qayın ana.
- qız xanım: xanım qız: xan qılığı, tərbiyəsi görən gənc qız. madmazel.
- böyük xanım: dudu. tutu. tuti.
- keçmişdə qadın, xanımlara söylənirdi: tuti.

xanıman duduman qalacaq yer.

xanıməfəndi ağğay. ayğay.

xap çap. həp. tam. lap.

xarıl - xarıl gurul: bolluqla, gurult ilə axan nərsənin səsin andıran səs.

xarmanlamaq qarmanlamaq. yığmaq. toplamaq.

xarp xırp. qırt. qart. xırt. sərt nərsəni ısırırkən, qaba qaba qaşınırkən eşidilən səsi yansıtır.
- xarp xarp səs çıxarmaq: sərt, gəvrək bir nəyi yeyəndə kütür kütür çıxan səs. - kütür kütür alma yeyirdi.

xasnı_ka bir yemək. kisə içinə qonulub, cocuqları səmirtmək üçün ağızlarına verilir.

xastaqona ağruqan. xəsdəxana.

xaşak qaşak. qaşıntıı. süprüntü.

xaşlamaq qaşlamaq. xırda xaşlamaq. nərsəni əzib, birçirib pişirib, yumşatıb, qırmaq. - ət xaşlamaq: ət pişirmək.

xaşlatmaq qaynatmaq. nərsənin üstünə sıcaq su tökmək.

xatın qayın ağacı.

xatıncıq kiçi qadın. dəğərsiz, e'tibarsız qadın.

xaylaz haylaz. hayta. hayda. haydut. ası. yağı.

xeyirdah uğur sanıcı: xeyir sanıcı: uğurçu. {# kəm sanıcı: pisikçi. pis düşünən. bədxah).

xəfə! qapa!. tıqa!.

xəfələtmək yatışdırmaq. qapamaq.

xəfəlik qapanıq. tıqanıq. tıkalı. tıqanmış. işləməz. məsdud

xəlfələmək qilaflamaq. qoruğlamaq. quruğlamaq.

xəndək alanğ. aranğ. qazıq. or. çuxur. - ura, xəndək yapmaq: qazmaq. oramaq. uramaq.

xərçəng (< qara: böyük + çəngəl) . yengəc. yangəc. (< yan. yan yeriyən).

xərdəl otu qazvəl. qıcıka. aciko.

xərək əşiq. eşiq. - saz əşigi, eşigi: saz xərəyi. köprücük.

xərləmək əsrəmək. səprəmək. səpiləmək. sərfəmək. xərşləmək.

xərmən alay. hər nəyin çoxluğun göstərir.

xərmən xırman. - xırman tozluğu: xırmanın dibində qalan tozlu topraqlı buğda, başqaları.
- xərmən daşı: xərmən döğdüqləri daş.
- xərmən yabasının üç barmaqlısı: topla.

xərmənçi qarmançı. yığan. toplayan.

xərmənləmək qarmanlamaq. yığmaq. toplamaq.

xərpüştə zerzəmi. yeraltı. yerlik. yerdola_6. izbə. padval. kovuç. çuxur. kömül. - yer üy_mus: qilər. məxzən.

xəsdə ağman. ağılı. ümidsiz. yolçu. üzük. dilənçi. möhtac. niyazmənd. - bir tikə çörək yolçusudur. - siz nəyin yolçususuz.

xəsis qısıs. kibritçi. qısmır. qıtmır. pinti. kəsmük. ağın. axın. aruq. iqləş. sökəlkə. kəsəl. kəsil. iğlik. iğçilkə. sağ olmayan. düşgün. sərgin. yorqun. üzqün. kəsəl. saurı. sayru. üzgün. məriz. naxoş. azıq. ac qılıq, xəsiyət. ac göz.- azıqlığı burax qıl. - əli dar: çimri. çinis. - xəstələnib qalmaq. - üçcə gün ayaq üsdə qalı, bir həfdə döşəndi. - çox içən əlbəd döşənər.- sərgin vermək: xəsdə düşmək. əsir olmaq. döşənmək. - qızıl xəstəliyi: qızılca.
- aruq ər. - aruq dindi: xəsdə yarıqdı: dincəldi. - xəstə olmaq: yikləmək. ikləmək. - gəzər xəstə: yataqda olmayan. - xəstəlikdən yayılmaq: bayılmaq. ölümsər düşmək. - ısıtma bütün uşaqları yaydı.

xəstələndirmək iğlətmək.

xəstələnmək çərlənmək. iğlənmək. iklənmək. yiklənmək. qəmlənmək. ağrınmaq. korlanmaq. çorlanmaq. pozulmaq. yatmaq. sərilmək.

xəstələşmək iğləşmək.

xəstəlik əvşüq. arizə. iğ. qəm. kəmkə. kefsizlik. toqa. mun. iç ağırlığı.
- xəstəlik tutamı: naxoşluq halı.
- tutar. tutarıq. çağsız savsız, xəbərsiz tutan, gələn xəstəlik: tutar. tutarıq.cin. qəşş. sər'.

xətmi - xətmi gül çeşiti: quş ətməyi:

xəzəl < qəzəl. ağac üstə quruyan yapraq.

xəzən məxzən. xəznə (< qazmaq). qaznaq. qazna. böyük qazan.

xəzər - xəzər dənizi: quzğun dənizi.

xəzinə < qaznaq. 1. gəniz. kənz_ərəb (< kan). gənc. təpnək. dəfinə. sandıq. 2. xəznə (< qazğan). qaynarca. bataq. batılan yer: hamam. xəzən. məxzən. (< qazmaq). qaznaq. qazna. böyük qazan. 3. ağış. ağıc. komuq. qomuq. dəfinə. sərvət.

xəznə gənc. gəncinə. tübək. təpnə.

xəznədar ağıcı. ağcı. ağçı. xəznə sorumlusu.

xıx ıx. dəvə çökürtmək üçün dyilən söz.

xıxlamaq ıxlamaq. abandırmaq. yapandırmaq. çökərtmək.

xım - xım xım edmək: mırıldamaq. söyləmək. gənizdən söyləmək

xımır - xımır xımır: bala bala. kəməs kəməs: qamas qamas (< kəm: az).

xıraşlamaq qıraşlamaq. cırmalamaq. dırnaqlamaq. dırnaqla qazmaq. tırmalamaq. dırmalamaq. cızmaq. çizmək. təxdiş edmək. - pişik əlimi tırmaladı.

xırçınlanmaq xırçınlıq edmək. yanazlanmaq. yanğazlanmaq. yanağızlanmaq. deyinmək. hər vax şikayətlənmək.

xırçınlıq yanağızılıq. yanğazlıq. yanazlıq. deyinmə. tetizlik. hər vax şikayətlənmə.

xırda qıymıq. qırıq. kiçik yonqa. yonquc. - xırda pul: ufaqlıq. - ufaqlıq varmı: xırda pulun varmı.

xırdalanmaq - dişlə ısırılıb xırdalanmaq, oyulmaq: gəmrənmək.

xırdavatçı yaymaçı. kərçi. dəsfiruş.

xırıldı boğuqluq. sıqıqlıq. qısıqlıq. - boğazın qısıqlığı.

xırman xərmən. - xırman tozluğu: xırmanın dibində qalan tozlu topraqlı buğda, başqaları.

xırp xarp. qırt. qart. xırt. sərt nərsəni ısırırkən, qaba qaba qaşınırkən eşidilən səsi yansıtır.

xırpalamaq qırpalamaq. - dartıb çəkərək xırpalama: tartaqlamaq. didikləmək.

xırpalaşmaq - dürtüb itərək xırpalaşmaq: çəkiş bəkişmək: qaqışmaq.

xırt qırt. qart. xarp. xırp. sərt nərsəni ısırırkən, qaba qaba qaşınırkən eşidilən səsi yansıtır.

xiruşan quruşan. aşqın. taşqın. daşqın. coşmış. qızqın.

xışırtamaq şıxırdamaq. qığışdamaq.

xışırtı şıxırtı. qığışdı. qığış.

xiyar - topaç xiyar: qıssa, qalın olaraq biçimsiz.

xoxan xuxu. uma. umma. umacı. cocuqları qorxutmaq üçün xiyalı, adı var özü uox varlıq

xoxucu qorxuluq. qorxula_1. qoğrucaq₆. kösgük. küsgük. böcü. üyük_tarama. oyuq. qaraltı. qarmaça.

xolıcan - xolıcan çeşiti: topalaq köki. - topalaq ağacı: xolan deyilən ağac çeşiti.

xomurdanmaq somurdanmaq. mırıldanmaq. söylənmək. deyinmək.

xoplamaq qoplamaq. qalqımaq. sıçramq. fırlamaq. şaxa qalxmaq. - at qalxdı. - balıq qalxdı.

xor - xor tutmaq: koratmaq. korlatmaq. yıpratmaq. əsgitmək.

xorlaşmaq korlaşmaq. təpişmək. biribirin çəkəməmək.

xorra hurra. hay. - köpəyin qızları xorra çəkirdilər.

xoruz - çöl xoruzu: turanğ. turanc. dürrac.

xoruz - xoruzun pipiyi: yalığka. pipik.
- xoruz ayağı: tüfək tapancadan qurşunu çıxarmaq üçün burğu. qurşun sökəcək.

xoruzlanmaq qoqoruzlanmaq. sivri sivir, dikə durmaq.

xoş gözəl. köcək. təzəlik.
- xoş səslə, gözəl səs: ayalqu_cığa.
- halı xoş: zəngin. yapqın. vəz'i yaxci.
- xoşa gedmək: bəğənmək. sarmaq.- hançı dadlar sizi sarır. - acı yeməklər mənə sarmaz. - bu şaka ona sarmadı.
- xoşa gəliş: yaranış. bəyəniş.
- xoş tutmaq: üz göstərmək. üz vermək.

xoşbəxt onqan. bunsuz. mutlu. olqun. yollu. ərgin. urazlı. ərən. çatmış. bəxtiyar. huzurlu. bəxdi açıq. talehli. ülüqlü. buyruqlu. qismətli.
- xoşbəxlik: onqa. - tanrıdan onqa dilə.
- xoşbəxt olmaq: qutlanmaq. uğurlanmaq.

xoşəxlaq axlaxlı. onurlu. orçun. onat. tərbiyəli. iyi davranışlı.

xoşgil gözəl. təkin.

xoşlanmamaq yermək. yərmək. bəğənməmək. tiksinmək. iğrənmək. çəkinmək. - aş yermək: boylu qadının yeməyi bəğəməyib, qıvır zıvıra yerikləməsi.

xot xotdan. onqon. şəbəh. (ruhların görüntüsü).

xotas qutas. qotuz. xotuz.

xotuna₁ balaca qadın. qız adı.

xotuz qutas. xotas. qotuz.

xudi quti. qutu. qutlu. qutlu. iyi. yaxcı. uyqun.

xuduş quduş. pezəvəng. dəyyus.

xuxu xoxan. uma. umma. umacı. cocuqları qorxutmaq üçün xiyalı, adı var özü uox varlıq

xumaru_ka yatigar. yadigar. anıt.

xuraman qıraman. qıran qıran. salın salın. sallana sallana. salınaraq. sallanaraq. sallana sallana.

xurduş qurduş. qaşağ. qaşınan. qaşınması olan.

xurə qora. (< qoğara< qoğ). aşıla. akıla. cüzam. yenir kəsəli.

xurma - xurma durisi.

xuy - iti xuylu: pozuq. əkmir. əkir. bədəxlaq.

xuydaş həmxuy. sınar. bab.

xuylanmayan qırağ. yad. tutmaz. afət.

xuysuzluq darxazlıq. tetizlik. qılıqsızlıq. yanazlıq. təngdillik.

ibik ( . <> p ) pipik. xoruz darağı. tac. - xoruz ibiyi: bir qırmızı güldür.

ibriq < imlik. ilmik. əmlik. imrik. əmrik. əmzik. su süzməyə qab. əmzikli su qabı. - yasarmağ ibriqi: yasqar. əlsuqar.

icəşmək ərişmək. əl uzunluq edməksataşmaq. şakalanmaq. imalə edmək. - sən nədən mənə sataşırsan.

icəşmək yürümək. çıxışmaq. - ona yürümə.

içaçsız bürümə. təfsilatsız. təfərrüatsız. topdan yapış.

içdən qalaysız. özdək. doğal. doğru. doğurdan. yalansız.

içə özə. özkə. - əzgi savıq əzləsən, özgə sınar.

içən aşıran. aşam yiyən.

içƏrgi içƏrqu. içtƏn. səmimi.

içərik - içdən içə olan. qoytu. quytu. gizli, örtülü, qaranlıqca yer. - qoytu yer. qoytu bir otaq.

içərimək sınğırmaq. sınğdırmaq. çoxura qoymaq. gizlətmək. gömmək. batırmaq.

içərin sınğcə. sinğcə. gizlicə.

içərqu içƏrgi. içtƏn. səmimi.

içərmək tutmaq. qaplamaq. qapsamaq. havi olmaq. şamil olmaq. - bu para onun xərcinidə qapsar. - iki, biri qapsar. - bu kitab nələri qapsır. - çəkib içərmək: yalmarmaq. yalayub somurmaq.

içgə₈ rudə

içgənbə işgənbə. qiriş. kiriş. heyvanların birinci qarnı.

içik - içik tışıq: içli dışlı: içi eşiyi birlikdə. daxilən xaricən. məhrəm. təklifsiz.

içil içli. gizil. gizlisi olan. sirli.- bu işdə gizil (gizli) yox. - gizilsiz iş, söz, duruş, baxış, anlam.

içilmək utulmaq.

içilməz ağza alınmaz. yeyilməz. tatula. dadula. dadı kötü. dadıq. dadıqmış.

için üçün. xatir. - onun üçün: ona xatir.