Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

içinə işləmək sinğsimək. sinsimək. incimək.

içinə - içinə girmək: alınmaq. sığmaq.

içişmək hopruşmaq. opruşmaq.

iç 1. daxil. - sanıdığın içi. 2. vicdan. - içsiz kimsə: vicdansız. - içim almır: içimə sığmır: vicdanım qəbu etmir. - içli: vicdanlı. 3. hərəm bölüyü. - iç ağası. 4. hər nəyin ortası. qarnı. - içi bayıldı: aclıqdan ürəyi gedmək. - içim almır: yeyəmmirəm. 5. ürək. - içim gedir ürəyim gedir: bayılırım. 6. çevrə. ara. orta. mihit. - iki ildən artıq yabançılar içində yaşadım. 7. içərdə olan. - içdonu: şalvarın altından geyilən tuman. - iç qala: qalanın içində olan qala. - iç qapı. 8. kənd. hizur. qat. öz.
- içi sıxıntılı: kədərli. puşaq. buşaq. buşqan. qussəli. tutuq.
- iç ağırlığı: xəstəlik. iğ. qəm. kəmkə. kefsizlik. toqa. mun. 9. öz. məğz. 10. giz. sirr. - bu işdə iç yox. - içsiz iş, söz, duruş, baxış, anlam.
- bir gizni, sirri, içi açımaq: sökmək. qoxulatmaq. iylətmək. ifşa edmək. - yarın onun işlərin qoxulatacağam. 1. təkin. - iç ağas: vəzirlərin baş işçisi. - hər nəyin içi. - bağrı açıq: dağqın. içi saçıq. pərişan hal. - bağrı yanıq: bağrı qara: kədərli. - bağrı dəlik: içi ouq, yanıq. - iç oğlanı: yetişməmiş, qadınlarla oturub duran uşaq. hərəm oğlanı. - içi duru kişi: bön kişi. öküz. köylü_1. kəndli₂. - için çəkmək: öfqərmək. içdən soluq almaq. dərin solumaq. - içinə almaq: avuclamaq. qucaqlamaq.- yelkən yeli avucladı. - içəri atmaq: aşırtmaq. aşırmaq. oğurlamaq. yemək.
- # açıq. dış. yad.- için qarşıtı. dış. yad.- açıqdan adam alınmır.
- iç üz: həqiqi illət: işin içüzün bilmirəm. - iç köynəyi: altdan geyilən köynək. at köynəyi. tər köynəyi.
- iç oda ilə səlamlıq arasında olan otraq, oda: aralıq. ara.
- içə hopan: cana sinən. cana sinər. sınğcə. sinğcə.
- iç qur > uçqur: iç bağı. tuman bağı ki beldə bağlanır.
- içdən incimək: sınğsı. sinğsi. sinsi. sinğci. incik. əzab.
- iç yağı, quyruq əridildikdən sonra qazanda qalan qızarmış tikə: qığırdaq - qığırdaq böyrəyi.
: - içəri yıxılmaq: köçmək.
- içərik: içdən içə olan: qoytu. quytu. gizli, örtülü, qaranlıqca yer.
- qoytu yer. qoytu bir otaq.
- içi boş: qoğuq. kovuq. oyuq. gədik. küf. kof.- qoğuq diş. - qoğuq ağac. - diş qoğyğu: çürük dişin kof yeri.
- dərə içi: avuc kimi toplu yer. toqqa. tuqa. tuqa.
- iç durmaq: dözmək. - içim durmur: dözəmmirəm.
- iç sıxıntısı: can sıxıntısı.
- içi dolu: bütün. som. kamil. kofu kafı olmayan. - som kişi. - som gümüş. - som altın.
- iç yağı ki maşınlara sürülür: don yağı.
- içə doğmaq: ürəyə doğmaq: içinə qonmaq. sinux edmək.
- içərin qarşıtı: dışar. tişər. tışıq. - dişər dəniz: bəhri mihit.
- içi doldurulmuş nərsə: tolma. dolma. - dolma quzu. - dolma badımcan.
- içli dışlı: içik tışıq. içi eşiyi birlikdə. daxilən xaricən. məhrəm. təklifsiz.

içqin içəriyə bağlı. dəruni.

ıçqınmaq itirmək. əldən vermək. - ovu ıçqındın, quşu ıçqınma: ovu əldən verdin, quşuvu əldən vermə.

ıçqırma hıçqırma. boğaz tıxanaca kimi, dərindən iç çəkərək ağlamaq.

ıçqırmaq ışqırmaq. qışqırmaq. qıçqırmaq.

içqur > uçqur. tuman bağı, quşağı.

içli içil. gizil. gizlisi olan. sirli.- bu işdə içil (gizli) yox. - içiilsiz iş, söz, duruş, baxış, anlam.

içlidışlı - içli dışlı olan: sıxı sıxı görüşən.

içlik tolama. dolama. entari. rub dö şambr. gen bol çuxa çeşiti olub, iç paltarı kimi, önü açıq olaraq qavuşdurulub, üstünə quşaq bağlanılır geyim.

içmək (yemək, quyuq suyuq, tütün, yaxud başqa nələri) içəri çəkmək, qoymaq.
- su içmək kimidir: çox qolaydır.
- çevirib içmək: başa çəkmək.

içməli - içməli yeməl: aşrım. aşam (< aşırmaq. aşamaq). aşlıq.

içsiz kəpək. bəğənilməz.

içtƏn içƏrgi. içƏrqu. səmimi.

içün üçün. 1. ötür. illət. səbəb. - nə içün gəldiz. - bir içün tapdıda geddi. 2. bahana. bağana. - içünsüz gələn içünsüzdə gedər. - içün tapılsa, işlərin görər. - çalış ona bir içün vermə. 3. yolunda. uğrunda. - oğul içün. - yurd içün. 4. andı göstərir. - tanrı içün. - başın içün.

içyağ - əridilən içyağının əriməyib qalan, quru qalıntısı ki yeyilir: qıqırdaq.

idarə işlərin dolandırması. dilab. dolab. sazıman. tartı. dartı. tizgin. dizgin. - idarə başçısı: dolabbaşı: dolabçı: rəis.- ticarət dolabın aparmaq, çevirmək: ticarət işlərin aparan. - kim dolabın başındadır. - dolab başın dəğişdilər. - dolabı pozuldu. - dolbı dalandırmaq. - su dolabı: su idarəsi. - toq dolabı: bərq idarəsi. - kimlik dolabı: sicil əhval idarəsi.
- idarə etmək: dəğrələmək. dolandırmaq. geçindirmək. birisini yaşatmaq. durumun sağlayıb yaşatmaq. dəyrələmək. uclamaq. tuclamaq. tuşlamaq. qorımaq. görmək. yetmək. çatmaq. - bu para xərcimizi qorımaz. - bu gəlir məni geçindirər.- yumşaq olan kişi, hamını geçindirər. - belə bir ağır durumu geçindirmək olmaz. - çoluq cocuğunu alın təri ilə geçindirən.
- idarə olunmaq: durumun sağlayıb yaşamaq. geçinmək. dolanmaq. - alın təri ilə geçinmək.

idarələmək idarə edmək. dolandırmaq.

idarəsiz tartısız. dartısız. səprik. müsrif. 2. müvazinəsiz. qeyri mozun.

idim etim. { iymək, eymək imək. ( y <> d ) edmək (: eləmək) }eyləmindən törənən, keçmiş çağda bir işin edişin, sürülməsin, olunmasın, yaxud olunması istənilmiş olunmasını andıran işləm əki. - gəlir idim. - yeyir idim. - gəlmiş idim (az qalmışdı gələm. gələ bilmişidim). az öncə gəlseydin görmüş idin ( amma görəmmədin).

idman edmən. varsış. vərziş (< varmaq). dəvam. adət.

idmanlı təcrübəli. alışıq. işlək

iq iğ. igi. 1. yun pambıq çevirib əğirmək üçün çəlik çivi. oxluq. 2. xəstəlik. qəm. kəmkə. kefsizlik. toqa. mun. iç ağırlığı. hıçqırıq. hıq. qışqırıq.- araba iqi: araba oxu. - sapan iqi: sapan oxu. - iqi daşı: dəğirmənin alt daşı. 2. ıqıl. nıq nıq. sıxıntı altında olaraq çıxarılan səs. - ıq ıq yapmaq: nıqqıldamaq.
- iq (iğdə) kimi toxumaq: çox gedib gəlmək. çulxalar kimi tez tez ipliyi qərqərələrə sərdikləri kimi. - bu gün axşamacan iğdə toxudum.

iqçilkə iğçilkə. iğlik. sökəlkə. kəsəl. kəsil. iqləş. xəsdə. aruq. sağ olmayan. - aruq ər. - aruq dindi: xəsdə yarıqdı: dincəldi.

iqdə iğdə - iq (iğdə) kimi toxumaq: çox gedib gəlmək. çulxalar kimi tez tez ipliyi qərqərələrə sərdikləri kimi. - bu gün axşamacan iğdə toxudum.
- əkdə. iqlənmiş, əklənmiş bükülmüş iq.
- iqdələmək: əqirilmək: əqirlə bükülmək: ipliyin əqirə çəkilib, ip yapılması.

iqdələmək əqirilmək. əqirlə bükülmək. ipliyin əqirə çəkilib, ip yapılması.

iqdin qoxumuş. iylənmiş. pozuq.

iqdiş edmə iğdiş edmə. enəmə. burma.

iqdiş əkdiş. - iğdiş etdirmək: burdurmaq. enətmək.

iqdişləmək iğdişləmək. burmaq. enmək.

iqdişləmək iğdişləmək. əntəmək. entəmək. əxtələmək.

iqdişlənmiş iğdişlənmiş. burquluq. burulmuş. enənmiş.

iqən ikən. 1. sırada. arada. əsnada. gəldiyim sırada asladım. 2. aya. görəsən. əcəba. - gəlirmi ikən.

iqəşmək igəşmək. əğələmək. tıraşlamaq. yontmaq. kəsmək. yonmaq. çaldırmaq. - daşdan heykəl çaldırdım.

iqi 1. iki. - bir iki: az olurkən, bəlirsiz sayını göstərir. - bir iki quş vurdular. - bir iki kərə gəldim. ikidə birdə: pək sıx. çoxluğu göstərir. - ikidə birdə nə gəlib gedirsən. - ikidə bir: ikidə birdə: bərk sıx. hər vax. - iki gündə bir: gün aşırı. - iki başqa cinsdən doğan heyvan: azman. mələz. 2. ig. igi. yun pambıq çevirib əğirmək üçün çəlik çivi. oxluq. - araba iqi: araba oxu. - sapan iqi: sapan oxu. - iqi daşı: dəğirmənin alt daşı.
- iki üzlüklə: sınğcə. sinğcə. münafiqyana.
- ikixana: iki evli. iki üzlü.
- iki qat: {1. müzaəf. - bu gün dündən iki qat sıcaq. 2. bükülmüş. qatlanmış. - qocalıqdan iki qat olmuş. - yorqunluqdan iki qat oldum}.

iqixana ikixana. iki evli. iki üzlü.

ıqıl ığıl. 1. suyun qol qol səsi ilə axması. - ığıl ığıl axıyor. 2. ıq. sıxıntı altında olaraq çıxarılan səs.

ıqınmaq nıqqıldamaq. higgildəmək. sıxılıb kəhildəmək.

ıqınmaq sıqınmaq. kəndi kəndini sıxmaq. ıqlamaq. sıxılıb kəhildəmək.

ıqıntı nıqqıltı. sıxılıb, zorda qalıb nıqqıldamaq.

iqirmi ( < iki. ikirimə: iki kərə).

iqit igid. igit. yetik. ər. ərən. dəlir. dilir. casuq.qabaş. qəbəş. ərbaşı. pəhləvan. pəkləvan. balkan. iti. qıyaq. ürkək. cəsur. - qıyaq qəhrəman igid. - gəbəş oğlu. - qoç igit: diri baş, canlı ürəkli oğlan. - tıqnazca, dolu, canlı igit: tosun. - ha! tosunum görəyim səni.
- igit başı: bazarda, güzərdə gəzmə, yasaqıçı başı.

iqitinə igityana. casuquna. dəlirinə. dilirinə.

iqitlənmək qoçlanmaq. qoçaqlanmaq. tuqşanmaq. ürəklənmək. qalxunmaq. dikə davranmaq. azmaq. qızmaq.

iqitlik igitlik. tayılıq. dayılıq. böyüklük. döğüşgənlik. ağalıq. başçılıq. yararlıq. cəsarət. - bu işdə çox yararlıq gərəkir.

iqityana igitinə. casuquna. dəlirinə. dilirinə.

iqiüzlü ikiüzlü. münafiq. sinğsi. gizli. saxlı. gizlidən soxulub incik verən.

ıq ıx. 1. xıx. dəvə çökürtmək üçün deyilən söz. 2. xızlı, hisli soluq almağı andırır. - ıx ıx solur yellər, təngimiş ürək, havay söylər.

ıqlamaq ıxlamaq_. 1. xıx. dəvə çökürtmək. 2. xızlı, hisli soluq almaq. - ıx ıx ıxlayar, solur yellər, təngimiş ürək, havay söylər. 3. xıxlamaq. abandırmaq. yapandırmaq. çökərtmək. 4. sıqınmaq. ıqınmaq. kəndi kəndini sıxmaq. sıxılıb kəhildəmək. ıq ıq edərək soluğ almaq, iqağlamaq. sıxıntı ilə nəfəs almaq. hikkildəmək.

ıqlatmaq sıxıntıya qoymaq. boğulur, bunalır kimi hikkildəyib ağlamaq.

iqləmək ikləmək. yikləmək. xəstə olmaq.

iqlənmək iğlənmək. iklənmək. yiklənmək. xəstələnmək. çərlənmək. qəmlənmək. ağrınmaq. korlanmaq. çorlanmaq. pozulmaq.

iqlənmiş iğdin. qoxumuş. iylənmiş. pozuq.

iqləş xəsdə. aruq. sökəlkə. kəsəl. kəsil. iğlik. iğçilkə. sağ olmayan. - aruq ər. - aruq dindi: xəsdə yarıqdı: dincəldi.

iqləşmək iğləşmək. xəstələşmək:

iqlətmək iğlətmək. 1. xəstələndirmək. 2. inğlətmək. yandırmaq. yanıqdırmaq. yanqturmaq. inlətmək. səsləndirmək. - top gurultus dağları inlətdi.

iqlik iğlik. iğçilkə. sökəlkə. kəsəl. kəsil. iqləş. xəsdə. aruq. sağ olmayan. - aruq ər. - aruq dindi: xəsdə yarıqdı: dincəldi.

iqnə hər nəyin incə bölümü. - iğnə iplik: çox arıq incə. - şiş iğnə: corab toxumağ şişcigi. - iqnə işi: qısnaq. - dəri iğnə iğnə olmaq: ürpərmək. örpərmək. urparmaq. bezgənmək. qalxıb dikəlmək. - toplu iğnə: göttü iğnə. dibli iğnə. - toplu iğnə: götdü iğnə. dibli iğnə.
- qara iğnə: qarıncanın ufaq çeşiti.
- iğnə sap taxılıb qorunan topac, kisə: çaxmaq.

iqnələmək nərsənin qalıbın çıxarmaq üçün çevrəsin iğnə ilə dəlib imləmək, işarə qoymaq.

iqnəlik iğnə qabı.

iqrəçin iğrəçin. iğrənçi. vasavası. quşqulu. mütərəddid.

iqrək iqrəngəc. igrənc. çəkingəc. ikrah edən.

iqrəmək bağırmaq. böğürmək. böqürmək.

iqrənc iğrənc. 1. iğrənən. iğrəngəc. igrək. çəkingəc. ikrah edən. qaçun. çəkingən. - iğrənc içi vardır: istikra edən təbiəti vardır. 2. iğrənək. məkruh. - çox iğrənc nərsədir. - iğrənc nərsələrdən uzaq olmalı. - iğrənc çətin kişi: müşgülpəsənd. iqrəngəc. 3. yatba qıran.

iqrəncilik iğrəncilik. iğrənmə. tiksinmə. ikrah. istikrah. məkruhiyyət.

iqrənçi iğrənçi. iğrəçin. vasvası. quşqulu. mütərəddid. qərar verməyən.

iqrənçilik iğrənçilik. iğrəçinlik. vəsvəsə. quşquluq. tərəddüd. vəhimli.

iqrənən iğrənən. iqrınqic. iğrəngəc. iğrənc. qaçun. çəkingən.

iqrəngəc iğrənc. iğrənən. qaçun. çəkingən. igrək. çəkingəc. ikrah edən.

iqrənilmək çəkinmək. qaçınmaq. ikrah edmək. nifrət edmək.

iqrənmə iğrənmə. iğrəncilik. ikrah. istikrah. tiksinmə.məkruhiyyət.

iqrənmək iğrənmək. yermək. yərmək. bəğənməmək. xoşlanmamaq. tiksinmək. çəkinmək. tonğuşmaq. tönğüşmək. çəkinmək. yernəmək. yerinmək. disginmək. qaçınmaq. çkinmək. nifrət edmək.
- aş yermək: boylu qadının yeməyi bəğəməyib, qıvır zıvıra yerikləməsi.

iqrik_cığa əqrim. əkrim. 1. yəhər altında keçə qapalı ağac. 2. toğanaq. girdab. 3. hörük. duvar. baru. minarə.

iqrik iğrik. çox bağıran böğürən heyvan.

iqrınqic iğrənən.

iqti iti <> itiq.

il - qırx il bir gün: sonında. nəhayət.
- sıçan ili: türk illərinin birincisi.
- toyuq ili: türk illəinin onuncusu.
- yunt yılı_ka. türklər'in on iqili yıllarından biri.
- siviş ili: qəməri illigiynən, günə illiginin arasında itən bir il.
- yund yılı_ka: at ili. türklərin on ikili yıllarından biri.

ila dəgin. ta.- danertə dəqin. - ora dəqin.

ilan - ilan kavı: ilan qabı: ilan köynəyi. ilan dərisi. 1. hələzoni. ilan qabuğu kimi dönərək uzanan, yuxarı çıxan nərsə. - ilan kavı pillə: minarə pilləkanı kimi burulan. 2. ilan dərisinə oxşar ağ (tor) biçimində olan seyrək örtük.
- ilan quyruğuna basmaq: birin qızdırmaq.
- ilan qıs qıvraq olmuşdu.
- ilanın ıslıq çalması, fısıldaması: qızğırmaq.
- ox ilanı: anğrıq.

ilancıq yılancıq. üz dərisində şiş parlaq qızarma ilə olan xəstəlik. - yılancıq olmaq. - ilancıqçı: bu xəstəliyi qaldıran ovsunçu.

ilançi yılançı. ilan ovsunçusu.

ilançıl yılançıl. başlıca (ümdətən) ilan tutub yeməklə yaşayan quş.

ildim peşman.

ildimlik peşmanlıq.

ıldırım {- "ılıdırm" bir yerə dəğdi isə, elə "ıldırım. yıldırım" deyilir. - ıldırımın uzaqda çaxan ışığına "simşək" deyilir. - ıldırımın səsinə "göy gurlaması" deyilir.}

ıldırım ataşaq. ataraşq. (> azaraxş). şimşək.

ıldırım göy gurultusu. - külək qopdu göy gurladı.

ildirmək ilətmək. elətmək. ( < el, il: ölkə. torpaq. yer). bir elə, ilə götürmək, göndürmək.

ilə lə. lən. 1 ək. arxalıq. vasitəliliyi göstərir. - pıçaqla. - o ilə. 1. dənlik, illəti göstərir. - kəsil olduğuilə: olduğundan. - güc ilə: gücin. iztirari. 1. çağ, zamanı göstərir. - siz gedməklə hər dəğişti. - olsunki vurqulamaq üçün bərabər sözüdə artırılır. - buyruquzla bərabər işə başladılar. - qaşılılığı, ziddliyi göstərir. məəhaza. əlarğmi. - dediyimlə bərabər sözə başmadılar. - yaxcı olmaqla bərbər, kötülüyüdə az deyil.

iləc (< ilmək: qatmaq). qarışıq. qatışıq.məxlut.

ilədilmək götürülmək. göndərilmək. aparılmaq. - ötəyə ilədil.

ilədmək çatdırmaq. - qoxu ilədi onun burnuna.

iləq ilək. əklə. əkəl. alonj. simi rabit.

iləmək 1. iliştirmək. yığmaq. çatdırmaq. toplamaq. - bu parçaları ilib, torba tikin. - ilməklənin əyləşin. 2. raslamaq. toxunmaq. tuş gəlmək.

ilənc ilgənc. ilinc. ilginc. ilişgi. irtibat. rabitə. qaqrış. qarqış. lə'nət.

iləridə iləri. qabal. qabax. qəbl. öndə. əvvəl. - öğlədən qabal, qabax.

iləri (< ilk). ilgəri. ön. gəlcək. iləridə. qabal. qabax. qəbl. öndə. əvvəl. - öğlədən qabal, qabax. - iləri qol: ilgəqol. başdöl. təlayədar.müstəqbəl. - iləri götürmək: yeritmək. sürmək.- araba sürmək. sapan sürmək. - cüt sürmək.

iləriləmək ilərləmək. önəçmək. qabaqlamaq. çox irəli gedmək, keçmək. qabaqlamaq. - bu saat çox irəlir.

ilərləməmək keçməmək. turmaq. durmaq. ilişmək. yığılmaq. - boğazıma durdu. - canıma durdu daha!.

ilərləyən yeriyən. atımlı. attım atan.

ilərmək ilərtmək. sunmaq. təqdim edmək.

ilərmiş ilqəmiş_cığa. çatmış. yetim. yetmiş. tanrıya varmış. ərən. varan.

ilərtmək ilərmək. irəli sürmək. öğmək. önğmək. qabqalamaq. tərifləmək. sitayiş edmək. sunmaq. təqdim edmək.

ilətmək elətmək. ildirmək. ( < el, il: ölkə. torpaq. yer). 1. bir elə, ilə götürmək, göndürmək. 2. götürmək. göndərmək. aparmaq. - ötəyə ilədil. 3. oğurlamaq. çalmaq.

ılıca üstü açıq hamam. qaynarca. (# qaplıca).

ılıca mə'dəni qaynar, sıcaq su. hamam. - üstü açıq olanına qaynarca deyilir, üstü qapalıya, günbəzliyə qaplıca deyilir. - ılıca ördəyi: qolaya, rafata öğrəşmiş gəvşək kişi.

iliq ilik. yilik. iliş. bağ. ilik. uruq. vuruq. ırıq. ılıq. boy. bölük. şö'bə.mərbut. rəbt.- bunun ona bağı yoxdu. - sənə nə bağı var. - bağsız sözlər qonuşma. - bağın olmasa ilişmə.

ılıq 1. qırğın. qırılmış. alçalmış. aşağlamış. itiliyi keçmiş. tənəzzül edmiş. - qırğın su: çox isdi olmayan. ılığ. 2. uruq. vuruq. ırıq. ilik. boy. bölük. şö'bə.

iliqləmək ilikləmək. bağlamaq. rəbt edmək. müttəsil edmək.

iliqli ilikli. yilikliq: iliği olan.

ilim elm. bilgi. bilgu. bilmə. mə'rifət. viquf.

ilinc ilənc. ilginc. ilişgi. irtibat. rabitə. yanu. qarqış. lə'nət.

ilinti iliştirmə. tutturma. çapştırı. çattırma. iki tikəni birbirinə yapıştırma.

ılış alış. alışqan. iliş. dosd. yoldaş. sağdıc_ka.mədəni.

iliş 1. ilig. ılış. bağ. dosd. yoldaş. sağdıc_ka.mərbut. rəbt - bunun ona bağı yoxdu. - sənə nə bağı var. - bağsız sözlər qonuşma. - bağın olmasa ilişmə. 2. namə. - bar iliş: bar nama. - yol iliş: təzkirə. - söz iliş: qol namə.

ilişdirmək taxmaq. asmaq. rəbt edmək. qoymaq. tikmək. - tutunu (pərdə) qornıça taxmaq. - börki çiviyə tax. - köynəyə düymə tax.
- {dırnaq ilişdirmək: dırnaq taxmaq: dırnaq keçirmək}: yapışıb, ilişib buraxmamaq. pəncəni ilişdirib ötürməmək.
- ilişdirib saxlamaq: tayamaq. dayamaq. durdurmaq. - bu işlərizi bir yerə dayıyamazsız. durdurammasız.

ilişgi ilinc. ilənc. ilginc. irtibat. rabitə.

ilişginləşmək ilgişmək. müşgül olmaq. güclənmək. güclənmək. çətinləşmək. zorlaşmaq.- iş gücləndi.

ilişgisiz ipsiz sapsız. rabitəsiz. münasibətsiz.

ilişik 1. əlaqə. ələqə. münasibə. maraq. 2. eşq. 3. dayir. dəğir. dəğrə. görə. üzər. bağlı. mütəəlliq. - siz üzərə qonuşma açıldı. - bu iş üzrə çalışın.

ilişikli 1. əlaqəli. ələqəli. maraqlı. münasibətli. 2. eşqli.

ilişiksiz qeydsiz. başı soyuq. - çox ilişiksizin biridir.

ılışıq alışıq. mədəniyyət.

ılışlamaq ılıştırmaq. alıştırmaq. alışlamaq. mədəniləştirmək.

ilişmək 1. dikiş tuddurmaq. yoxlamaq. keçmək. dəğmək. yoxlamaq. - axşam bir bizə uğrayın. - birinə ilişmək: birinə kiriş olmaq: taxılmaq. - boş sözlərlə birinə ilişmək: sarmaq- sən məni sarırsın ha. 2. keçməmək. turmaq. durmaq. ilərləməmək. yığılmaq. - boğazıma durdu. - canıma durdu daha!. 3. toxunmaq. sürülmək. ləms etmək. təmas etmək. - əli gözünə toxundu. - heç yana toxunma. 4. əl sürüb, əl dəğib pozmaq. toxunmaq. xərablamaq. - uşaqlar, qonaq yeməyinə toxunublar. - əğrəti qoyduğum nərsələrə toxunublar. 5. tolanmaq. dolanmaq. bükülmək. - ayağı dolandı.

iliştiri atış. intiqad.

ılıştırmaq ılışlamaq. alıştırmaq. alışlamaq. mədəniləştirmək.