Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

qataquli bağıcı. baxıçı. göz bağcı. kələkçi. fırıldaqçı.

qataqullamaq bağıcılıq, baxıçılıq, göz bağçılıqla, kələk düzəklə nərsəni gözdən itirmək, aşırmaq, gurulutuya gətirib(hay küyə salıb) yavaşca' usulca yox edmək. - kitabımı qataqulladılar.

qatal qırtıl. qırna. su şiri.

qatan alayan. bulayan.

qatanqur biçiksiz. bəşiksiz. biçimsiz. gobud. yaxışıqsız. qılıqsız. beqiyafə.

qatar - durna qatarı: sürü ilə, dalı ba dal gəzənlərdən söz edəndə deyilir.

qatdamaq qətdəmək. örtmək

qatı (< qatqı). daşlıq. qursaq. quşların birinci qarnı. qat. bərk. sıqı sıkı. sıxı. qat. bək. qısı. qısqıq. sərt. bərk. tiri. diri. dirik. tirik.- diri söz. - qatı üz: utanmaz. davul dərisi. - qısı ürək.- qat davranma.
- ən qatı: qat qala. ən sonu. ən nəhayəti. - qat qala onbeş tümənə verə bilərəm.
- qas qatı qalmaq: gəbərmək. ölmək.
- quş qursağı daşlarıda sındirir.
- sıqı ət. sıqı sümük: gəvrək olmayan.

qatıq çaşni. məzə.

qatıqsız qatsız. yalın. quru.- quru əkmək.

qatıl qalın. quyuq. kifir. kəsif. aşıq. bıkıt. pıkıt.

qatılaş qatlaş. 1. dözüm. 2. bərkiş. bəkiş. təqviyə.

qatılaşdırmaq qatlaşdırmaq. diriltmək. sərtləşdirmək.

qatılaşmaq qatlaşmaq. bərkimək. qatılmaq. sərtləşmək. pəkləşmək. bərkləşmək. dirilmək. sərtləşmək. qəvam tapmaq.- bu toprağ günəşlə bərk qatıldı. - topraq günəşlə qatılşır, kişi iş ilə.
- köksü qısılıb qatılaşmaq, darılmaq: tonğcımaq. donğcımaq. buzcımaq. büzülmək. üzülüb darılmaq.

qatılıq 1. yibusət. xuşgiyət. quruluq. 2. rəhmsizlik. 3. xişunət. pəklik. bərklik. səlabət. 4. mətanət. - iş qatılığı. - üz qatılığı. 5. qalınlıq. quyuqluq. quyuluq. kifirlik. kəsafət. aşıqlıq. bıkıtlıq. pıkıtlıq. pıxtılıq.

qatılış qarışma. iltihaq. inzimam.

qatılmaq 1. qatılaşmaq. sərtləşmək. pəkləşmək. bərkləşmək. - bu toprağ günəşlə bərk qatıldı. 2. quyulaşmaq. quyuqlaşmaq. pıxtlanmaq. - yoğurt qatıldı. - qan qatıldı. 3. qəsavətlənmək. - üzi qatıldı.
- birinə qatılmaq: quyruq olmaq. dolaş olmaq: əngəl olmaq.

qatım qatlım. 1. qıvrım. bükim. büklüm. qırlım. sancı. əzab. dərd. 2. qıvrım. bükim. büklüm. qırlım. - saçın qatımı: qıvrımı.
- qıvrım qıvrım: çoq qıvırcıq. - saçı qatım qatım: qıvrım qıvrım.
- qoç qatımı: güzdə qoçları qoşnı üçün sürüyə qatmaq.
- qatım qatım qatınmaq: qıvrım qıvrım qıvrılmaq: sandıdan bükülüb durma.

qatımlamaq hissələmək (< ıs). təkrarlamaq.

qatın möhtəviyyat.

qatır 1. qat, qaba olan. tərbiyəsiz. bədəxlaq. - nə qatırdır. - qatıra minmək: cin atına minmək. qatıqlamaq. - qatır muncuğu: qatırlara taxılan göy sırça. - qatır dirnağı: sarı çiçəkli bitgi. - qatır quyruğu: söki bitgisi. 2. > qadir. güclü. oğan. 3. (< qat: taq. güc.). güclü, tablı dözümlü olub, dağ yollarıda yükçülüyə ən yararlı heyvanlardandır.
- qatır dırnağı: çiçək çeşiti.
- qatır quyruğu: bitgi adı.
- çox quru, arıq:. - qatıt kişi. - qatıt cocuq.
- arıq olmayan: səmiz. toplu. bəsli. ətli. dolu. - bu kərə onu toplu gördüm.

qatışıq qarışıq. iləc. məxlut.

qatıt 1. qattı. ətsiz bəzəksiz qalan, olan nərsə. iskilet. - evin qatıtı. - yapı tklmədən ön, qatıtı qurulmalıdır. - qattılı: iskiletli. 2. qat olan. duzlanıb, qurutulmuş, qatınmış, bərkimiş ət, nərsə. basdırma. 3. çox quru, arıq. - qatıt kişi. - qatıt cocuq. 4. qattı. ətsiz bəzəksiz qalan, olan nərsə. iskilet. - evin qatıtı. - yapı tklmədən ön, qatıtı qurulmalıdır. - qattılı: iskiletli.

qatqa qatqa. 1. məlamət. 2. qeybət.

qatqı > qati.

qatlaq 1. kitab. hər nəyin qalxıq qoğzaq qıraqı, yanı. - qırx qat: qat qat. heyvanın gəviş gətirə qursağı. 2. tevrik. çevrik.- devrik dodaq, yaxa, qatlanma.

qatlam təkərləmə. tikrar.

qatlama (qumaşın qırağında olan tikinti, çevrinti). qıvırma. qıvrıntı. əğrətin. bükünti. buruma. burum. qatlayış. burulmuş, qatlanmış nərsə.qıyıntı. basdırma. bükmə. qat qat edmə. devşirmə. - qatlama yeri: bükmə yeri. qırım.- bu yəmşəyin qıvrıntısı qaba düşmüş. - qoşa qıvrıntı: bu tikişin oya (yazı. bəzək) kimi tikilməsi.

qatlamaq 1. tevirmək. devirmək. 2. toplamaq. - yataqları qatlayın. 3. dəvşirmək. devşirmək. türmək. dürmək. sarmaq. burmaq. - bu qalını devşirmək. - şey şüyüzü deşirib sandığa qoy. - bu qalını devşirmək. - şey şüyüzü deşirib sandığa qoy.

qatlandırmaq 1. qıvrım qıvrım, büklüm büklüm bükmək. 2. dözdürtmək. 3. çarasız edib içərtmək.

qatlanış rizayət.

qatlanma devrim. çevrim. çevrilmə. bükülmə.

qatlanmaq 1. əğilmək. 2. dözmək. 1. bükülmək. qırılmaq_. dürilmək. burulmaq. sarılmaq.
- bu köynəyin yaxası qırılmaz.

qatlanmış - burulmuş, qatlanmış nərsə: buruma. burum. qatlama. qatlayış.

qatlaş qatılaş. 1. dözüm. 2. bərkiş. bəkiş. təqviyə.

qatlaşdırmaq qatılaşdırmaq. diriltmək. sərtləşdirmək.

qatlaşmaq 1. dikənmədən, qalxmadan dözmək. keçinmək. 2. təkərləşmək. tikrarlaşmaq. 3. qatılaşmaq. bərkimək.

qatlaşmamış körpə. təzə.

qatlatmaq 1. qıvırmaq. əğirmək. bükmək. qırıtmaq. - saçını, saqqalını qıvırmaq. - keçəl saç istər, onda qıvrığından. - bunu qırağın qıvırın. 2. yedirtmək. keçirtmək. əğib, burub yerləştirmək. 3. xəmiri incə açmaq, yufqa yapmaq.

qatlayış buruma. burum. qatlama. burulmuş, qatlanmış nərsə.

qatlı yanlı. yönlü. tərəfdar. idəli. məsləkli. əqidəli.

qatlıq bədəxlaqlıq.

qatlım qatım. 1. qıvrım. bükim. büklüm. qırlım. sancı. əzab. dərd. 2. qıvrım. bükim. büklüm. qırlım. qatım. - saçın qatlım: qıvrımı.
- qatlım qatlım: qıvrım qıvrım: çoq qıvırcıq. - saçı qıvrım qıvrım.
- qatlım qatlım qatınmaq: qıvrım qıvrım qıvrılmaq: sandıdan bükülüb durma.

qatma (< qatmaq. neçəni birbirinə artırmaq). neçə sapı, qılı qovuşduraraq düzələn ip. özəlliklə keçmişdə at quyruğu qılıdanda yapılırdı.

qatmaq 1. aşarmaq. aşılamaq. 2. alğatmaq. dağıtmaq. qarışdırmaq. (> aloftən).

qatmar qatmarlı. 1. lay lay, qat qat olan. çox yapraqlı. çox dolanbaclı. - qatmar çiçək. - qatmar çadıra. - qatmar manto. - qatmar börk. 2. ağır. zorba. qəliz. bükük.
- qatmarlı çörək: qataq. kətək. kətə. düğü unundan bir çeşit çörək.

qatmarlı qatmar. 1. lay lay, qat qat olan. çox yapraqlı. çox dolanbaclı. - qatmar çiçək. - qatmar çadıra. - qatmar manto. - qatmar börk. 2. artığına. müzaəf. - qatmarlı qıyım (zülüm): müzaəf zülüm. - gec gəlibdə, qatmarına (qatmarlısı) yalanda söylər.

qatmər - qatmər olmayan: yalın (qat). yos. yoz. sadə.

qatrılmaq qurutulmaq. qaqac (bastırma: quru ət) yapılmaq.

qatsız qatıqsız. yalın. quru.- quru əkmək.

qaturlu qatqısı olan. ağılı.

qav kav. tutaraq. tutuşduruq. oto tutuşdurmağa özəl nərsə. çıra. kibrit.

qava kava. kasa (< kavsa). qəhf_ərab (< kav).

qavaq - misir qavağı: söğütün çeşitlərindən: sorğun.
- qavaq aqacı: toğraq.

qaval kaval. kova. qalay. şişik. yalançı, üzdək (səthi) süs, bəzək. içi boş borı kimi nərsələrə deyilir. - qaval düdük: çobanların çaldığı qalınca səsli böyük düdük. - üstü qaval altı şişxana: altı üstünə bənzəməz, uyumsuz görnüş. - bildiyin bu qədər, qalayın nərədən. - atalıq qalayı kişiyə yaramaz: atasının ad sanına güvənmək (sevinən) kişiyə yaraşmaz.
- qursaq qaval (dəf): incə bağısaq kimi incə dərili.

qavala dəniz qıyısında salaş, dam yapılmış yer.

qavaliye bir sinif atlı, çapağan olub, bir yolun, qatın, məsləkin qapalı qafalısı, qızılbaşı, fədayisi, lotusu.

qavama gətirmək yoğurmaq. yoğrutmaq. qəlizlətmək.

qavçuq 1. müşəmmə'. muşamba. 2. qabuş. qavuçq. qavuc. qavuş. qapuş. qovuş. qovuç. qoruyan. qavrıyan. qavruyan.

qavğa - qavğa qaşağı: savaş qaşağı. savaş kürəsi.
- qavqanı basmaq: həll etmək.

qavqaçı talaşman. dalaşman. əxlaqsız. qızqın. sataşqan.

qavlaq kavlaq. qablaq. boş. yalan. köksüz. əssasız.

qavlamaq doldurmaq.- qabuq qavlamaq: qabıq doldurmaq.

qavlamaQ₆ kavlamaQ₆. ağdurmək₉. dörcələmək₈. çoXıno₇. çukulö₅.

qavrıyan qoruyan. qavruyan. qavuc. qavuş. qapuş. qovuş. qovuç. qabuş. qavçuq. qavuçq.

qavruyan qoruyan. qavrıyan. qavuc. qavuş. qapuş. qovuş. qovuç. qabuş. qavuçq.

qavruz kavruz. havruz. qarurə. otraq. oda içində oturulan qab.

qavşaq qovşaq. bitişik. yanşaq. müttəsil. peyvəsdə.

qavşamaq kavşamaq. gəvşəmək. qağşamaq. (< qaq: sərt səs). xərab olmaq. əprimək. yıpramaq. çox əsgimək.

qavuc qavuş. qapuş. qovuç. qabuş. qavuş. qavçuq. qavuçq. qoruyan. qavrıyan. qavruyan.

qavuçq qabuş. qavçuq. qavuc. qavuş. qapuş. qovuş. qovuç. qoruyan. qavrıyan. qavruyan.

qavuq - qavuq sallamaq: şişirmək.

qavurmaq suruşlamaq. ütmək. talamaq. dalamaq. dağlamaq. yaxmaq. acıtmaq.- ısırqan daladı, əbə köməçi yaladı.

qavuş 1. bitişmə. ulaş. bitişiklik. ittisal. 2. vəslət. qohum. 3. qovuş. ulaşı. görüş. çatışı. yetişi. mulaqat. 4. qavuc. qapuş. qovuç. qabuş. qavuş. qavçuq. qavuçq. qoruyan. qavrıyan. qavruyan.

qavuşdurma - toqa edmək: qovuşdurmaq.

qavuşmaq bitişmək. toxunacaq qədər yaxınlaşmaq. yanaşmaq. müttəsil olmaq. qovuşmaq. ulaşmaq. görüşmək. çatışmaq. yetişmək. mulaqat edmək.

qavuşturmaq bitişdirmək. toxunacaq qədər yaxınlaşdırmaq. yanaşdırmaq. müttəsil edmək. - iki masanı bitişdirib bir üzün masa qurduq.

qavut havut. dəvəyə vurulan kiçik palan.

Qavut Qovut. qaqut.

qay kay. kaysı. kandak. hansı. hanqqı. nəndəy.
- gay kişi: gəyliq kişi_ka. şaşqın. yabansı kimi iki tərəfonə baxaraq yürüyən adam.

qaya - bir çeşit qaya başı hava: varsağı.
- kor qaya: dənizin içində olub görünməyən qaya.

qayab qayıq. süzən.

qayaçuq_ka gözəl qoxulu bir dağ otu· olsunki "zəfran" bitgisidi.

qayalı asqalalı.

qayan başçı. sürən. sürücü.

qayar sivişik. zivişik. sıvaşık. yapışır. yapışqan. - sivişik çamır.

qayar yalçın. sal. düz. bərk dik. - yalçın qaya.

qaybaq qaymış, caymış iş, davranış. qəbeh. sapaq. sapıq. basıq. çirkin. pis. - bu qaypaq işlərizdən əl götürün.

qayçı - böyük qeyçi: sindi.
- nərsənin ucun, başın kəsməyə böyük qayçı: qırqı.

qayğı çözək. közək. qussə. tasa. qussə. kədər. kətər. kətir. kitər (< kitmək: qapamaq).

qayğılandırmaq düşündürmək.

qayğılanmaq çözəmək. közəmək. sozalmaq. qussələnmək.

qayğılanmaq kitərlənmək. kitərlənmək. kədərlənmək. kətərlənmək. kətirlənmək ( < kitlənmək: qapanmaq). kədər etmək. tasalanmaq. qussələnmək.

qayıdış dönüm. rücət. ovdət.

qayıxmaq kırıxmaq. bara qoymaq. iştibah edmək. - söz arası uçqunmadın.

qayıq qayab. süzən.
- gəmi, qayıq taxdalarının ortasın kənəfli yapışqan, yəlimlə qapamaq işi: qaplatmaq. qaplamaq.qalpatmaq. qalpamaq.
- qayıqlarda dənək, dəngə daşı: ayaq daşı.
- gəmi, qayığı, omurqa üzərinə mindirməyə yarayan, qabırqa biçimində olan ağaclar: qabırqa.
- gögərtəsiz (çatısız) olub, altı düz, çaylara salınan qayıq: tombaz.
- yuvarlaq qayıq: qofa. kofa.
- qayıq kürəyinin keçdiyi dəlikli təxdə: kilitcik.

qayim - qayim qoymaq: qayırmaq. düzəlmək. bərkitmək. dikətmək.

qayım qaqım. doğru. düz. turlu. durlu. qərarlı. sabit. qəvamlı. - durlu kişi. - durlu söz.

qayın - bir qadına görə qaynı arvadı: elti. ilti. əlti. iki qardaşın bir birinə verən adı.

qayırım qayrım. mərhəmət. rəhm.

qayırmaq 1. qeyirmək. geyirmək. örtmək. gizlətmək. 2. qeyirmək. geyirmək. aldatmaq. 3. düzəlmək. dikətmək. bərkitmək. qayim qoymaq. 4. saplamaq. nəsb edmək. işlətmək. kullamaq. kollamaq. yiyələnmək. qayrıtmaq. qapılandırmaq. hançı bir işə qoymaq. bir iş tapıb uğratmaq. yerləşdirmək. kullatmaq. qulluğlatmaq. xidmət vermək. - onu o kullayır. 5. bərkitmək. qoymaq. qərar vermək.

qayış - at quyruğu altından keçirilən, yəhərə bağlı qayış: qusqun. quşqun.
- qurşaq, qayış kimi nərsələri bağlamağa özəl, dilli başlı böyük qopca: toqqa. tuqa. tuqa. - qolan toqası. - quşaq toqası. - qılıc qayışı toqası.

qayıt qaytarı. yanıq. yanqı. cavab.

qayıtlamaq qaytarmaq. yanıqlamaq. yanqılamaq. cavablamaq.

qayıtmaq üstələmək. geri dönmək.- ısıtma üstələdi.
- səsin dəğib qayıtması: yanqulama. pejvak.

qayıtmış qovuşmuş. rəhmətlik. - qovuşmuş atam böylə buyuyurdu.

qayqı qaqğı. qaqıl. sıxıntı. dincsizlik. rahatsızlıq.
- qayqıdan titrəmək: irilmək. kəndi kəndini yermək. arılmaq.

qayqırmaq hirslənmək. qızmaq. taqınmaq. taxınmaq.

qaymaq 1. öz. özdək. özlü topraq. 2. sivişmək. zivişmək.

qaynaqda qələyan. qalağan. qaynayan. təpişin. təpişdə olan.

qaynamaq oynamaq. yanmaq. həyəcanlanmaq.
- ürəyim oynadı. - coşub. qalxıb qaynamaq: şuluqlaşmaq. çoqraşmaq. covlaşmaq. covlanmaq. dalqalanmaq.
- bıtraq kimi qaynamaq: çox qalabalığ olmaq.

qaynar aşma. coşma. qumluqdan şığıran qaynaq. çeşmə.

qaynarca hamam. üstü açıq olan ılıcaya, qaynarca deyilir, üstü qapalıya, günbəzliyə qaplıca deyilir. bataq. batılan yer: xəznə. hamam. üstü açıq hamam. ılıca. (# qaplıca).

qaynaşmaq fışqırmaq. qoğalanmaq. qoğuşmaq.

qaynatmaq xaşlatmaq: nərsənin üstünə sıcaq su tökmək.

qaynayan qələyan. qalağan. qaynaqda. təpişin. təpişdə olan.

qaypaq züvqan

qaypamaq züvmək

qayrılmamış qapısız. qulluğu, xidməti olmayan. işsiz. mə'muriyətsiz.

qayrım qayırım. mərhəmət. rəhm.

qayrıtmaq qayırmaq. qapılandırmaq. hançı bir işə qoymaq. bir iş tapıb uğratmaq. yerləşdirmək. kullatmaq. qulluğlatmaq. xidmət vermək.

qaysı kaysı. kay. kandak. hansı. hanqqı. nəndəy.

qayta 1. döngi. tolumba. nərsəni dolandıran. dolamba. tulumba. 2. tulumba. çapqın. qaba. gobud. tərbiyəsiz.

qaytarı 1. qayıt. yanqı. yanıq. cavab. 2. qaytuq. qusuq. qusmuq.

qaytarmaq yanqılamaq. yanıqlamaq. cavablamaq. qayıtlamaq.

qaytatmaq qusdurmaq. qusyurmaq. quysarmaq. qısyarmaq. qusyan etdirmək.

qaytış mi'ad. rəstaxiz.

qaytışmaq rəhmətə gedmək.

qaytuq qaytarı. qusuq. qusmuq.

qaz 1. qas. iki nərsənin arasında olan aralıq, fasilə. ölüçü. çəki. 2. qarında olan yel. - bu yel yayar yeməkdir. - yel yayar: qazlı.

qaz qaz. axmaq. səfeh. - qaz qafalı. - qaz beyinli. - qaz kimi.
- qaz ayağı: {1. çox qollu çəngəl. 2. salatlıq bir ot}.
- qazı qoz anlamaq: yanlış anlamaq. qanmamazlıq edmək.
- qaz qanadı: gürəş oyunlarından biri.
- qazdan böyük, yabanı quş: toy.
- qazın səsinin yansısı: tıs.
- tıslamaq: qazın səsinin yansıtmaq.
- qazın ayağını anlamaq: gizli bir gərçəyi tapmaq.

qazaq (< qazınmış: üzü qırxıq (< qazmaq). türk ellərinin qaraqolluqda işləyənlərinin, üzləri qırxıq olması, onların başlı simgələrindənidi.

qazamat qazıq. duzaq. - dərin qazıq. - dar, qara qazıq.

qazan qazi. qazna. qazqan. qaznaq. ocaq. xanidan. - qazan xan: ocaqçı. xanidan başı.
- qazan qazıntısı: qazanın dibinə yapışıb, qazmaqla çıxarılan nərsə. qazmaq.
- böyük qazan: qaznaq. qazna. xəzən . xəznə (> məxzən).
- ətin pişirməyə özgü yayvan, kiçik qazan: quşxana.
- pilov qazanı: quşluq. quşlıq.
- qazan yuvarlanıb, qapağın bulmuş: govduş yuvarlanıb, duvağın tapıb: iki arxadaş, iki qarı birbirinə uyğun.
- qazanda pişirib, qapağında yemək: yoxsulca yaşama qanıqmaq.
- sağır təncərə: ağır qaynayan, çabuq qaynamıyan qazan.
- qəbir qazan: gömici. gömən. quylayan.

qazanc ası. istifadə. kar. nəf'. fayda.

qazandırmaq istifadə verdirmək.

qazanxan qaziyol quzat.

qazanma - dərəcə qazanma: təprə. tərfi'.

qazanmaq 1. edinmək.yiyələnmək. istehsal edmək. iktisab edmək. 2. uğramaq. mübtəla olmaq. - şeh yerdə durmaqla bir neçə xəstəlik qazandı. 3. almaq. ödül almaq. utmaq. yenmək. yenğmək. yendirmək. oyunda. qələbə çalmaq. 4. istifadə eləmək:

qazaş ətmək. əkmək. məişət. - əkməyini çıxarmaq.

qazdırmaq aşdırmaq. açdırmq. eşdirmək.

qazeb_ərəb < qazan. kəsən.

qazğı > qarğı. uzun mızraq. neyzə.

qazi - qaziyol quzat: qazanxan

qazıqçı kələkçi. aldaq. dubbaraçı. hiləçi.

qazıq 1. bir yerə qaqılmaq çalınmaq üzrə, ucu qazılmış, yonulmuş, sivrilənmiş odun. - qazığ qaqmaq. - qazığa bağlamaq. 2. su içində, çürük, boş, bataq topraqda tikilən yapının təməli olaraq, sıra ilə yerə soxulan dirəklərin hər biri. - qazıq üzərinə yapı tikmək. 3. ölüm qınağı (cəzası) yollarından. şişə oxşar olub, ölümə yaxalı suçluların götündən soxulub başından çıxarılırdı. - qazıqlamaq: qazığa vurmaq. 4. aldaq. kələk. dubbara. hilə. - qazıqlamaq: kələk gəlmək. - qazığa düşmək. 5. qazıq kimi, dirək, mıx kimi dim dik olan, donmuş nərsə. - qazıq kəsilmək. 6. baş yazı. yazılmış. muqəddər. - qızaqlı qazıq: bədşans.- qazıqdan qaşmaq olmaz. 7. oyuq. yırtıq. - qazıq nərsə. 8. naxışlı. rəsmli. - qazıq parça. - qazıq çatı, duvar. 9. cizgi. rəsm. nəqqaşi. - qazıq saatı. - məktəbdə. həfdədə iki saat qazığımız var. - qazıq sərgisi. 10. qızaq. işkəncə. - nədən böylə qazıq, böylə qızaq. - qopan qazıq: qiyamət uqubəti. 11. qazamat. duzaq. - dərin qazıq. - dar, qara qazıq. 12. deyləm. əhrum. 13. qozuq iz. buta_fars (< budaq: dal yarpaq). hərşeyin üstündə olan budağa tay oyuq. rəsm. nəqqaşlıq ( > butəkari). 14. alanğ. aranğ. xəndək.
- qaqıq qazıq: yerə bağlanmış kimi durmaq.
- sağ qazıq: güvəniləcək. güclü tapı, sənəd, dayaq. muridi e'timad.
- qazıq qaqmaq: yerləşib qalmaq.
- ipdən qazıqdan qurtulmuş: öldürülməli. e'dama müstəhəq.
- qazıq kök: mıx kimi aşağı işləyən kök.
- qazıq bağı: bağ çeşiti.

qazıqlamaq qazığa vurmaq.

qazılmaq 1. açılmaq. eşilmək. - güc qazılan topaq. 2. oyulmaq. - içim qazılır.
- qazılıb çuxurlaşmaq: aşlaşmaq. açlaşmq. eşləşmək.

qazım gəmirci. - qazım heyvan.

qazımaq 1. qaşımaq. silmək. - bu tümlədən (cümlədən) bu sözü qazın. 2. üzmək. yolmaq. - kut ülgüclə üzümü qazdı. 3. çuxurlayaraq yazmaq, naxış salmaq. oymaq. - mənim çəkilimi daşlara qaz. - ürəyə qazılmış duyğular. 4. qaşımaq. qıraşmaq. qıraşlamaq. aşındırmaq. oymaq. oğmaq. qıcıtmaq. sürtmək. 5. dərmək. dərimək. taramaq. açıb yırtmaq.

qazınmaq 1. qaşınmaq. dərini, başqası, qazırcasına, dırnaqa tay nərsə ilə, bərk bərk qaşımaq. - nə qazınırsın belə. - içi qazınmaq. 2. üzünmək. yolunmaq. - kut ülgüclə üzüm qazındı. 3. nə var nə yoxunu aranıb eşinib alıb vermək. dibin çıxarmaq. kökdən incələmək. arayış aparmaq. 3. açınmaq. sökünmək. təcziyə olunmaq. - daş topraq yağıntı ilə qazınır. 4. dağılmaq. 5. aşınmaq. eşinmək. silinmək.

qazıntı 1. oğuntu. qırıntı. incə yonqa. talaşa. - odun qazıntısı. kavsala qazıntısı. - parça qazıntısı. 2. oyulmuş. silintili. silinmiş. - qazıntı kağızı dayiriyə sunmaq, göndərmək olmaz. - işlərizdə qazıntı olmamalı. 3. cırıq. yırtıq. - qazıntılı təkər. - qazıntılı kağız.
- qazan qazıntısı: qazanın dibinə yapışıb, qazmaqla çıxarılan nərsə. qazmaq.
- təknə qazıntısı: yaşlı çağda doğulan son cocuq. sonbeşik.