Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

çörəqlənmək çörəklənmək. çömbəlmək. çönbəlmək. çövrəklənmək. qıvrılmaq. qanğallanmaq. tos toparlaq devşirilmək. - ilan, köpək qıvrılıb yatmış.

çörpə çürpə. tomuz yavrusu.

çövər çövrə. çevrə. tolayı. dolayı. dövr. ətraf. hovl.

çövrə çevrə. çövər. tolayı. dolayı. dövr. ətraf. hovl.

çövrəklənmək çörəklənmək. çömbəlmək. çönbəlmək. qıvrılmaq. qanğallanmaq. tos toparlaq devşirilmək. - ilan, köpək qıvrılıb yatmış.

çözbək sınır. aşam. çək. hədd. - qırdığı çözbəyi keçdi: etdiyi uyqunsuzluqlar sınırın aşdı.

çözək gözək. düyün.

çözək közək. qussə. qayğı.

çözəmək közəmək. sozalmaq. qussələnmək. qayğılanmaq.

çözən > suzan. 1. çözər. qodaz. yaxan. açan. əridən.çözərtən. közərtən. çökürtən. 2. büyücü. ovsunçu. caduçu.

çözər > qodaz. çözərtən. çözən (> suzan). közərtən. açan. çökürtən. əridən. yaxan.

çözərtən közərtən. çökürtən. çözər. qodaz. çözən (> suzan). açan. əridən. yaxan.

çözmə 1. pozma. qırma. nəqz. 2. həll.

çözmək - quşaq çözmək: əl suya yetirmək.

çözük közük. köçük. ərimiş. açılmış.

çözülmək saplanmaq. sapaqlanmaq. iplənmək. ipdənmək. ipdən, ipliyindən, sapından olmaq. tel tel olmaq. açılmaq. dağılmaq. - don çözülmək: buz ərimək.

çubuğ çubuğa. götüri. topdan. doldurma. hərrac. çəksi, dartısı, ölçüsü olmayan iş. məqtu'. - götüri satış. götüri bazarlığ. - bir daşqa kömüri götüri aldım. - evi götüri yapdırdı

çubuğa qoymaq çubuqlamaq. hərraca qoymaq. hərraclamaq.

çubuq vurub, dğməkdə işlənən yoğun dəğənək. tayaq. dayaq. kötək. - sulu dayaq: çubuqları suda işlataraq işlətmək, dğmək.
- çubuq qılıfı: qabı.
- ənli ağac, dəmir çubuq: çətə. çitə.- pəncərənin çitələri: qəfəs çubuqları.
- çubuq takımı: çubuğun başlığı, tütünü, torbası, çaxmağı.
- parçada olan enli yol, çubuq, çapuq: sopa.

çubuqlamaq çubuğa qoymaq. hərraca qoymaq. hərraclamaq.

çubuqlu sopalı. yollu. cızıqlı.- yollu parça.

çuq çoq. cuxə. (< tuq. cuq. ciq). quruh. dəsdə.

çuqal yancıq. at zirehi. bəkitvan. zireh.
- yırtmaclı, bir parça olmayan cuqal, zireh: yəlmə. yalma.

çuqluq çuğluq. şuluq. çuluq. çuğluqluq ( ç <> ş ) şuğluqluq. çoğral. covlal. covlan.

çuqluqluq çuğluqluq . ( ç <> ş ) şuğluqluq. şuluq. çuluq. çuğluq. çoğral. covlal. covlan.

çuqmaq çaqmaq. çoqmaq. süzülüb enmək. qonmaq.

çuqmın_ka qurabiyə biçimində yapılan bir əkəmək. çömləktə su buğusunda pişirillr.

çuqralık₇ çukralık_7. Karlıq. sağırlık.

çuqul çuğul. cənqəl. çəngəl. çoğul. sarmaş. ırman. yermən. carçı. qovucu.

çuqulö çukulö₅. çoXıno₇. ağdurmək₉. dörcələmək₈. kavlamaQ₆.

çuqun çuğun (< kovun). kovaz. kovazan. cuvazan. dibək. həvəng.

çuqur çuxur. dərin. batmış. batqın. çökük. çökmüş. quyu. ocaq. oyuntu_cığa. mə'dən. nərsənin bol olduğu yer. oynaq_cığa. evlək. avlaq. xəndəq. sınğ. sinğ. dəlik. qəbir. sarpun. ambar. təpəngü. kəndüc.
- gəc ocağı. - dəmir ocağı. - qıraq yerdə olan çuxur: andız.
- kömür yaqtıqları topraq gömülü, çuxuru: turluq. turlaq.
- dodaq çuxuru: üst dodağın oluğu (oyuğu).
- çuxur doldurmaq: ölmək. quylanmaq.
- ölüm çuxuru: qətlqah.

çuqurlamaq - çuxurlayaraq yazmaq, naxış salmaq: qazımaq. oymaq. - mənim çəkilimi daşlara qaz. - ürəyə qazılmış duyğular.

çuqurlanmaq çuxurlanmaq. sinmək. sınmaq. oturmaq.

çuqurlaşmaq çuxurlaşmaq. cummaq. gömmək. dərinləşmək. - gömmüş gözlər.

çuqurlu çuxurlu. çuxurluq. iysik. isik. əngəbəlik. obruq.

çuqurluq çuxurluq. çuxurlu. iysik. isik. əngəbəlik. obruq.

çul arxalıc. daşıq çulu. hambal çulu. çulaq. səmər. yüklük. palan.

çula ayrı başqa. dinqə ayratın. hərcür. hər rəng.

çulaq səmər. yüklük. çul. palan.

çulaqçı çulçu. səmərçi. yüklükçi. palançı

çulçu çulaqçı. səmərçi. yüklükçi. palançı

çulqanmaq abanmaq. yapanmaq. qapanmaq. çökünmək. üzərinə düşmək. - nə mənim üstümə abanmısan.

çuluq şuluq. 1. çuğluq. çuğluqluq ( ç <> ş ) şuğluqluq. çoğral. covlal. covlan. 2. isiz_ka. ısız.

Çupan_fars < Çoban

çuram_ka - çuram oxı: diğərlərindən daha uzağa qedən yəğni bir ox. diğərlərindən daha uzağa qedəcək.

çuval - biz çuvala sığmaz: saxlanılır, gizlənilir nərsə deyil.

çuvı_ka xotan törəsincə xaqandan iki dərəcə aşağı kimsələrə verilən unqun.

çuz_ka yaldızlı qırmızı rəngli bir çin qumaşı.

çüçə - çüçə adamı. aşağ el. sokaq takımı. əvam.

Çün_fars < üçün.

çürpə çörpə. tomuz yavrusu.

çürük yenik.- küf, çürük qoxu: sasıq. sası. - sası sası qoxuri.
- yengin, çürük nərsə: geçgin. - geçgin odun: yanqın ağac.

çürümək - içtən çürümək: ürimək_ka. örimək.

çürüşmək yıtışmaq. yıdışmaq. yıpraşmaq.

çüvüt süyüt. suyut. rəng. boza ( y <> z ) boya. boyuq. boduq. önğ. çalı. tüka. tülük. - nə tülük atdı o.

edilmək . qılınmaq. yapınmaq. olunmaq. devrinmək. qılınmaq. yapınmaq. olunmaq. rəftar edmək. salı verìlmək. boşanmaq.

edinçu - edinçu yılxı_ka: yük vurulmayaraq buraxılan heyvan. - edinçu saç_ka: ərkəğin sonradan buraxılan saçı.

edinmək altunmaq. qəbul edmək. razılaşmaq. - siz bu işə edinisizmi. - edinməm olsaki sən istəsən.

edinmək edinmək. qazanmaq. yiyələnmək. istehsal edmək. iktisab edmək.

ediş qılış. yapış. oluş. devriş. rəftar.

edişmək birbirinə edmək. - yardım edişmək. - sağol edişmək: xudafizləşmək.

edqinmək etqinmək. etinmək. iyələnmək. qılqınmaq. olqunmaq. alqınmaq. alşınmaq. sahab olmaq. qılqınmaq. olqunmaq. alqınmaq. alışmaq. adət edmək. qəbul edmək. təsvib olunmaq. - tütün çəkməyə edinəmədim. - bu yasanı edindilər.

edmə qılma. eyləmə. eləmə. yapma.

edmək {<> yetmək. <> gedmək < _met > dəqmək. ərişmək}. varmaq. {( y <> d ) imək. iymək. eymək eləmək}.eləmək. 1. qurmaq. bər pa edmək. - bayram edmək: bayramlaşmaq. - şənlik edmək: qurmaq. 2. dəğmək. dəğəri olmaq. tutmaq. - neçə edir. - beş tümən edər. 3. varmaq. yığmaq. cəmləmək. - iki ilə dörd edər altı. 4. doldurmaq. əncam vermək. 5. eyləmək. eləmək. qılmaq. yapmaq.
- acımıyaraq qoymaq, vermək, edmək: bağışlamaq. bəzl, fəda edmək. əsirgəməmək. qıymaq.- parasın qıyamır. - parasına qıyıb bu kitabı almadı.

edmən idman. varsış. vərziş (< varmaq).

ehsan adaq. ada. edu. etu. edqu. eyku. əta'.

el 1. vilayət. 2. şəhər.
- ulus ellərə, el oymaqlara, oymaq uruqlara bölünür. - el ağzı: xalq ağzı: şayiə. - el oğlu: yabançı. yabanı. yad.
- aşağ el:çüçə adamı. sokaq takımı. əvam.
- qapı eli: xan qapısında işləyənlərin topu.
- el quşaq: soy sob. əsl o nəsəb.

elçi yelçi. yapaq. peyk. payak. savaç. qasid.

elçilik - elçilikdə dilmanc yardımcısı: qapı oğlanı:

elçin özxanidan. özxanidan soydan.

eldar (< eldər). avcuman (< av. ev). top. toplu. tığın. yığın (< yığıqın). idarəli.

elə ancaq. teyxa. tək. yalnız. sadəcə. sirf. məhz. söz gəli. söz gəlişi. söz uyu. ras gələ. düşəri. ittfaqən. - elə indi: dəmin. bir az öncə. - elə o çağ: bir düzüyə. həmən. arasız.- həmən söylər.
- elə bil ki: sanki. tut ki. fərz ed ki. fərzən. - sanki yedim.

eləmə qılma. eyləmə. edmə. yapma.

eləmək bax > edmək. imək. iymək. eymək ( y <> d ) edmək. eyləmək. edmək. qılmaq. yapmaq.

elətmək ilətmək. ildirmək. ( < el, il: ölkə. torpaq. yer). bir elə, ilə götürmək, göndürmək.

elgəzə elgəzər. gezgən.

elgəzər elgəzə. gezgən.

elqəzdi ilgəzdi. il-gəzdi. gəzgən. səyyah.

elli tayfalı. uğuşlu. oğuşlu. qohumlu.

eloğlu - el oğlu: yabançı. yabanı. yad.

elti ilti. əlti. iki qardaşın bir birinə verən adı. bir qadına görə qaynı arvadı.

elük - nə elük: nə əlük. nasıl. nələk. nəlük. necə. nətək.

en - eni soni: aqibətüləmr. nəhayətüləmr.

endik (> əndək). az. qədri_ərəb. < qıtrı. qırtı. qırıq.

endirmə əğmə. çarpıtma. meyillədirmə.

endirmək düşürmək. saldırmaq. aşağı düşmək. yendirmək. yenmək. yenğmək. utmaq. qazanmaq. oyunda. qələbə çalmaq. səqt etmək. qısdırmaq. qısmaq. yatırmaq.- qulaqların qısdı.
- yelkən endirmək: yavaşlamaq.
- yelkənləri suya endirmək: yenilmək. sınmaq. vaz geçmək. təslim olmaq.

endirtmək qırdırmaq. düşürmək. - qiymətləri qırdırdılar.

enəmə burma. iğdiş edmə.

enənmiş burquluq. burulmuş. iğdişlənmiş.

enər - qalxar enər: öksürüklü tıksırıklı. ağar düşər. mərizül hal.

enətmək burdurmaq. iğdiş etdirmək.

engilmək vaz keçmək. var keçmək. baz keçmək. yanqılmaq. genilmək.

engin dəniz açığı.

enğşər enşər. nəşr. enləşmə. böyümə.

enilmək uçuzlamaq <> uçuzlamaq. boşuqmaq. boşarmaq. qonulmaq. düşəlmək. - qonaqlar qonuldular.
- bir duruma enilmək: tabe' olmaq. uysunmaq. qalıbsınmaq.- qalıbsınan birinə oxşamır.

eniş firiştə: - tapına qoşuldular enişlər(firiştələr).

enişgə məleykə. - tınmaz enişgə (məleykə): susuq, yumşaq kişi.

enitmək ucuzlatmaq. boşlatmaq. düşütmək.

enqəbə ənqəbə. atar tutar. yeniş yoxuş

enqil engil. əngül. gəvşək. təmbəl.

enqin engin. əngin. dəniz açığı. orta. ulu orta.

enlək ənlək. ənnənməyə, öğünməyə qonu olan. ödül qonusu. fəxri.

enləşmə nəşr. enşər. enğşər. böyümə.

enli təxdə. yalıt_ka. bütün olan nərsə.

enlilik bolluq. bərəkət. genlik.

enlin ənlin. özsevər. xudpəsəd.

enmək burmaq. iğdişləmək. ucuzlamaq. boşalmaq. düşmək. - süzülüb enmək: çuqmaq. çoqmaq. çaqmaq. qonmaq.

enşər enğşər. nəşr. enləşmə. böyümə.

entəmək əntəmək. əxtələmək. iğdişləmək.

entişər intişar. nəşr. enşər. enğşər. enləşmə. böyümə.

er ər <> ir. (iriş <> əriş <> eriş).

ertə {1. < ir. irtuk. iti. dik. uca. biz. 2. < yarmaq. ağarmaq. çıxmaq. doğmaq. ( ötrə. ötrək. ötürülmüş. keçmiş. aşmış)}. 1. irtə. sonrası. ardı sırası. gələn. irəlidə gələn. - ertəsi gün: bir gün sonrası. sabahı. - bayram ertəsi: bayram sabahı. - bu günün işin ertəyə qoyma: sabaha qoyma. - bu gün bitirəmmədim ertəyə qaldı. - cuma ertəsi: şəmbə. - ertəsi il: sonrası il. 2. sabah. ertəsi. kələsi. kelev. kiyinki₅. - ertə aşırı gündü: sabah başqa gündür. - ertəcək: səhər çağı. - ertə gecə₉: sabah AQşam. - ertə ertəsi: bürügün. - ertənq gecə: yarın gecə. 3. erkən. ilk. - ertə tanq: tanq ertə. - ertə kökləm₉: ilk bahar. 4. aşırı. ilk. sabiq. keçmiş. ön. qabAQ. irəli. gec. sonra. ertəsigün: yarını erkən. 5. tez. erkən. tezdən.

ertələmək irtələmək. sonraya buraxmaq. gələn sıraya qoymaq. irəlidə gələnə buraxmaq. - yemək irtələrsə bayatır. - ora çatınca, ertələdik. - bu gün çıxmalıısın, geciksən ertələməlisən.

eş aş: eşilməyi, açılmağı göstərir. (# aş. əş qoşluğu, qoşalığı, daşlaşmağı çoxalmağı göstərir)

eşdirmək aşdırmaq. açdırmq. qazdırmaq. qazıtmaq. açdırmaq.

eşək - eşək oyunu: itişərək vuruşuraq şakalaşmaq.

eşik 1. astana. ətəbə. 2. eşik paltarı. 3. aşıq. əşik. qapı önünə, həştisinə, söykələrinə dayanmış ağac, daş basamağı, səggisi. astan. astanğ. bargah. qapı.
- saz əşigi, eşigi: saz xərəyi. köprücük.
- içi eşiyi birlikdə: içik tışıq: içli dışlı: daxilən xaricən. məhrəm. təklifsiz.
- eşiyə gedmək: yəstəkləmək. pisləmək. dışqarmaq. sıçmaq.

eşilmək qazılmaq. açılmaq. - güc qazılan topaq.

eşinmək aşınmaq. qazınmaq.

eşitdirilmək tuyurılmaq. duyurılmaq. - bu sav kimsəyə duyurılmalıdır.

eşitdirmək tuyurmaq. duyurmaq. çatdırmaq. - söylədiyizi duyurmalısız. - bunu kimsəyə duyurmayın.

eşitilməz səsi çıxmaz. sağır. səssisiz. az yaxud boğuq, sönük səs çıxaran. - sağır davul: sağır arac: çalqı aracları ki səsi yaxcı çıxmaz, çıxsada zingildəməz.

eşitmə estema'. tuyğu. duyğu. tuyma. duyma. - duyğusu gəvşək: zəif, az.

eşitməz sağır. tuymaz. duymaz. qanmaz. anlamaz. düşüməyən. tuyqusuz. duyğusuz. tuyumsuz. duyumsuz.- duyğusuz, çolaq qalmaq. - vurdum duymaz: çabıq anlamayan. sözə aldırmayan.

eşq ərik. sevgi. məhəbbət. səvük. sevik. sevgili. məhbub. aşıq. yaşıq. ışıq. sevinc. əziz. ələqə. əlaqə. ilişik.

eşqalanğ eşğalanğ₈. deşik. baca.

eşləşmək aşlaşmaq. açlaşmq. qazılıb çuxurlaşmaq.

eşmək əşmək. aşmaq. açmaq. qazmaq.

eşmiş - əşib eşmiş: əsgi kötük: sınaqlı, təcrübəli kişi. dünya görmüş.

eşşək 1. uzun qulaq. qulaqlı. 2. atqafa. qanmaz. axmaq. qulaqlı. - çox kiçik eşşək yavrusu: qulun. daha irisinə sıpa deyilir.
- yaban eşşəyi: qulun.

etdirmək bənzətmək. yanıltmaq. əks təqlid edmək. - sizin şəklizi çəkib, lap bənzətdi. - bu şəkli lap mənə bənzətdin. - bu işləri bənzətən varmı. - bu sözləri bənzətən. - nəfəs etdirmək: üfələtmək. nəfəs salmaq. solumaq. nəfəslə çaldırmaq. oxuyub üfləmək. ağızla üf deditmək.
- yenidən yaptırmaq, etdirmək: yenilətmək. təcdid etdirmək.- pozuq, yıxıq bölümlərin yenilətin. - genə keçmiş işlərin əlinə alıb, taza fırıldağlarla yenilətir.

etəmək edəmək. atamaq. edmək. əda edmək. qılmaq. yapmaq.

etən edən. yapan. qılan. görən. mücri

etgi işləmə. toxnaq. toqun. keçmə. tə'sir. - onun varından bizə toxun yoxdu. - toxunun azaltmaq. - toxunun güclətmək.

etgiləmək dəqmək. tə'sir edmək. işləmək. keçmək. toxunmaq. əsər edmək. savmaq. - soyuq içimə savdi. - sizə eləbil çox toxundu bu. - mənə onun sözü toxunmaz.

etgilənmə tuyma. duyma. mütəəssir olma.

etgilənmək öykünmək. mütəssir olmaq.

etgiləyici yetgin. çekici. mükəmməl.

etgili işlər. toxunlı. toxnaqlı. toqunur. toxunur. müəssir. keçər. tə'sirli. - onun varından bizə toxunlı bir nə yoxdu. - toxunlı soyu. - toxunlı söz.- töxunur səs. - töxunur öğüt. - töxunur davranış. - töxunur işlər. - etgili olmaq: işləmək. tutmaq. keçmək.- bu boya ilə damqa iyi tutar. - bu boya tutmaz.

etgisiz əsərsiz. işsiz. işləməz. atıl. atqıl. atqın. yatıl. yatqıl. yatqın.

etik edik. qılıq. biçim. şəkil. mod. tərz.

etilmək edilmək. qılınmaq. yapınmaq. olunmaq. devrinmək. rəftar edmək.

etim idim. { iymək, eymək imək. ( y <> d ) edmək (: eləmək) }eyləmindən törənən, keçmiş çağda bir işin edişin, sürülməsin, olunmasın, yaxud olunması istənilmiş olunmasını andıran işləm əki. - gəlir idim. - yeyir idim. - gəlmiş idim (az qalmışdı gələm. gələ bilmişidim). az öncə gəlseydin görmüş idin ( amma görəmmədin).

etin edin. əxz. qəbul.

etinmə edinmə. ittixaz. əxz edmə.

etinmək edinmək. kəndinə yaxışdırmaq. taxınmaq. becərinmək. - kişi kimiliyin taxınmalıdır. - kişi sözünə taxınmalıdır.

etinmək edqinmək. iyələnmək. qılqınmaq. olqunmaq. alqınmaq. alşınmaq. qazanmaq. sahab olmaq. qılqınmaq. olqunmaq. alqınmaq. alışmaq. adət edmək. qəbul edmək. təsvib olunmaq. - tütün çəkməyə edinəmədim. - bu yasanı edindilər.

etqiləyən etgiləyən. müəssir. qısır. qısar. qısqır. qısqar. (< qısmaq. sxmaq. qısmaq, sıxmaq nitəliyi olan).

etqinmək edqinmək. etinmək. qılqınmaq. olqunmaq. alqınmaq. alışmaq. adət edmək. qəbul edmək. təsvib olunmaq. - tütün çəkməyə edinəmədim. - bu yasanı edindilər.

etqisiz etgisiz. boş. quru.- quru patıdtı. - quru söz. - quru göstəriş.

etqu edqu. edu. etu. eyku. adaq. ada. ehsan. əta'.

etmə fe'l.

etmək edmək. edəmək. atamaq. əda edmək. qılmaq. yapmaq.

etu edu. edqu. eyku. adaq. ada. ehsan. əta'.

ev 1. ailə. kiçik ev. əvciğiz. evcığız. evcığaz. evlək. yamut. yuva. bark. barnaq. 2. soy. quşaq. nəsl. 3. göz. qanatlardan, qanalardan hər birəri. cədvəl. - sırça evi: şüşənin çərçivədə oturan yeri. - göz evi: göz çuxuru. 4. yam. duraq. durqa. qalaq. qalqa. yuva. kovşan > kaşanə. mənzil.
- evin dirəği: əvşüq. - evin sofası: bəçqüm. hol.
- dəniz qıyısında, boğazda olan təpincək, ev: yalı. yalqı. yalıq. yazlıq. yaylıq.
- iki evli. ikixana: iki üzlü.
- döşəli dayalı ev: hər bir qoşu yaraqı (əşya, ləvazim) yerləşmiş, dayanmış.
- donlu donatlı ev: bəzəkli ev.
- ağ evli: köçəri el. - qara evli: otraqlı el.
- otraqlı ev: eni boyu, genişliyi çox olan ev.

evbarıq eveşik. çoluq cocuq. əhləyal.

evcə bütün evlik. - evcə dolanmağa çıxdılar.

evcığaz əvciğiz. evcığız. evlək. avcıqız. kiçik ev.

evcığız əvciğiz. evcığaz. evlək. avcıqız. kiçik ev.

evcil - evcil dovşan çeşiti: ada tavşanı.

evçi yamçı. duraqçı. durqaçı. qalaqçı. qalqaçı. mənzilçi.

eveşik evbarıq. çoluq cocuq. əhləyal.

evirmək evləndirmək.

evivar evli.

evlədirnmək barqatmaq.

evlək əvlək. ivlək. 1. tarla. bölünmüş yer. 2. bölünmüş yerlərin ivi, xətti. kərpici. - əvlək paltar. - əvlək parça. - əkin əkilməmiş əvlək doğru gedməz. 3. dönəm. əni boyu qırx arşınlıq yer. 4. rüb'. əhli. evdə yaşayan. 5. əvciğiz. avcıqız. evcığız. evcığaz. kiçik ev. 6. avlaq. arx. güh₂. su yolu. 7. ocaq. kərdi. - sozu ocağı. - badımcan ocağı. 8. oynaq_cığa. çuxur. avlaq.

evləndirmək evirmək. qız vermək.

evlənmək obarqlanmaq. barqlanmaq.

evlənməmiş subay. (ərkək dişi üçün) ərgən.

evlik - bütün evlik: evcə. - evcə dolanmağa çıxdılar.

evliklə hammısı. anası ilə danası ilə.

eyi iyi. haq. həq. - iyi söyləmək: haqlı söyləmək.

eyqu eyku. edqu. edu. etu. iyi. gözəl. arun. adaq. ada. ehsan. əta'.

eyləm fe'l. - artırılan eyləmin (fe'lin) sürməsin, dəvamın göstərən eyləm: turmaq. - yatıb durur. - baxıb durur. - baxa durmaq. - axan sular durur: heç diyəcək yoxdur. açıq aydındır.

eyləmə qılma. eləmə. edmə. yapma.

eyləmək eləmək. edmək. qılmaq. yapmaq.

eymək iymək. imək. ( y <> d ) edmək. eləmək.

eyp əyp. ip. 1. fikir. zehn. xatir. 2. güvən. e'tibar.

eypləmək ipləmək. əypləmək. 1. xatırlatmaq. yada salmaq. 2. güvənmək. saymaq. önəmləmək. əhmiyət vermək. e'tibar edmək.

eyvay ov. ava. şaşma simgəsi. - ov, bu nə işdir: ava bu nə işdir. - ava ava, bunu demə. - eyvay nələr oldu. - ov ov, neynirsən: ava ava neynirsin: eyvay, neynirsin.

əbə - kor əbə: əbə köməci: gözü bağlı oyunu: bir neçə kişi cocuq (:nəfər uşaq) olub, birinin gözlərin bağlayıb, başqalarının çevrəsində dolaşmaqla oynanılan bir oyun.