Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

boyaçı - göz boyaçı: üstün görü işləyən. üstün gör işləyən. başı soyuq. yaldızçı. yalandan işçi. solayçı. qolayçı.

boyağçı səpici.

boyalamaq boya sürmək. ləkələmək.

boyama - göz boyama: bəzək. yalandan iş. yaldız. üstün görü iş. üstün gör işləmə. solaylama. qolaylama. - onun diplomu bir yaldızdır. - içi təzək, üzü yaldız.

boyamaq sırlamaq. rəhləmək.

boyamsı boyasın. alacalıq. rəhbərəng.

boyanmaq bulanmaq. aludə olmaq.

boyasın boyamsı. alacalıq. rəhbərəng.

boyasınmaq alacalanmaq. rəhbərəng olmaq.

boyatmaq boya sürdürmək. təlvin edmək.

boyca boyna. boyunca. boydan. uzuna. uzana. uzuca. - tarlayı boyca ölçmək. - bulvar boyca ağac tikmək.

boyçul bosboyçıl. gopturmaçı. məddah.

boydan boyca. boyna: boyunca.- tarlayı boyca ölçmək. - bulvara boydan ağac tikmək.

boy 1. uzunluq. tul. 2. yüksəklik. ucalıq. irtifa'. - ağacın boyu. 3. qədd. boy. 4. uyqun uzunluq. - qadının gözəlliyi boyundanda asılıdır. 5. böyüklük. - malların hamısı bir boydadır. 6. bir elin oymaqlarının bəhəri. - boy bəyi. 7. uzaq. qıraq. bəid. - boyu uzaq yer. 8. bos. boy ipliyi. boyluq. əriş. tar. dal. uruq. vuruq. ırıq. ılıq. ilik. bölük. şö'bə. iriş. əriş. uzunluq. muxalif. - sizə boy güclər. (# ən: muvafiq). - ən boy səslər toplusu. - boy demək: muxalifəçilik edmək. 9. xudpəsd. - təbrizlilər çox boydular.
- boy atmaq: uzanmaq.
- boylu boslu gənc: incə, uzun boylu, uyqun boylu. - dalyan kimi. - dalyan kimi qız.
- çox uzun boylu olan kimsə: dallaq. sırıq.
- dal boylum: uzun boylum.
- qısa boylu, tıqnaz, topac olan: top topuz.
- boy almaq: boyun almaq. tam boyunu tapmaq. gərəklidək uzanmaq. boyun ölçmək.
- boyu uzun günlər.
- boyun ölçüsünü almaq: çəkin həddin bilmək.
- boy bos: qəd o qamət.
- boy boy: dəğişik ölçüdə olanlar. - boy boy kişilər. - boy boy ağaclar.
- əninə boyuna: əni qoni: ənği qoni: çoxdan çox.
- oyanndığımda əni qoni gün yayılmışdı.
- bu gün əni qonuna soyuqdu.
- boy atmaq: gəlişmək. yetişmək. böyümək. sivirmək. uzamaq. incə uzun olmaq.
- bu cocuq bərk sivirdi.
- gəlişmiş ağac.
- boy qazandırmaq: boylamaq. uzatmaq.
- boy qazanmaq: boylaşmaq. boylanmaq. uzamaq.
- boyca: boyna: boyunca. boydan. - tarlayı boyca ölçmək.
- boyca oğlan: yetişmiş, yetgin, boyun almış oğlan.
- boyca ürəyin basmaq: güclə, ürəkdən söz vermək.
- boy çəkmək: boy sürmək: boylanmaq. uzanmaq. ucalmaq.
- boy göstərmək: çıxar, ləyaqət göstərmək.
- boy vermək: kişi boyunda dərinliyində olan.
- bir bucuq kişi boyu: bir kişinin yarım boyu.

boylamaq 1. uzatmaq. boy qazandırmaq. 2. boyuna ölçmək.
- boyuna gedmək: uzanmaq. 3. şişirmək. xudpəsdlik edmək. - təbrizlilər çox boylallar.

boylandırmaq boylatmaq. uzatmaq. boy qazandırmaq.

boylanmaq boylaşmaq. uzamaq. boy qazanmaq. foslanmaq. boslanmaq.

boylaşdırmaq 1. boylatmaq. uzatmaq. boy qazandırmaq. 2. boy boy ayırıb düzənləmək.

boylaşmaq boylanmaq. uzamaq. boy qazanmaq.

boylatmaq uzatmaq. boylandırmaq. boy qazandırmaq.

boylı boslı.

boylu böyürlü. bögürlü. (heyvan üçün) yanlı yanaqlı. uzun.

boyluq boy ipliyi. əriş. tar.

boyna boyca. boyunca. boydan. - tarlayı boyca ölçmək. - bulvar boyna ağac tikmək.

boynalmaq boyun olmaq. ötəvlənmək. ödəvlənmək. öhdələnmək. zəmməsinə götürmək.

boynatdırmaq boyununa qoymaq. ötəvləndirmək. ödəvləndirmək. öhdələndirmək. zəmməsinə qoymaq.

boysız boydan qıssa.

boyunbağ boğmuq. qulladə.

boyunca boyca. boyna. boyca. uzuna. uzana. uzuca. boydan. - tarlayı boyunca ölçmək. - bulvar boyunca ağac tikmək.

boyunduruq cüt heyvanlarının, mal arabasını, daşqasını çəkən heyvanların boynuna keçirilən girdə çərçivəli ağac halqa. arabanın oxları bu çərçivəyə bağlanılır.
- boyunduruq altında yaşamaq: güc, zor, təhəkküm keçirmək, yaşamaq.
- sığırların boyunları altından keçirilib, boyunduruğa gömülən, soxulan yarım girdə həlqə ağac: gömüldürük.
- bir ucu sabana bağlanmış öküz boyunduruğu: yuğ.

boyun {boynun arxasına "ənsə", önünə "boğaz" deyilir}. boynun kökü. hər nəyin qalın yeri: yal. 1. qabların dar, uzun bölümü. - sürəhi boyunu. 2. təəhhüd. məsuliyyət. - bu iş mənim boynuma. 3. _ka təsdə. dəsdə. tutamaq. sap. orum. hörüm. örum. hörüm. urum. kəsim. - bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot.
- boyun atqısı: çal. şal. çəlmə.
- suçluların boyunlarına vurulan qalın tumruq: qanğ.
- quşun boyun həlqəsi: qamut. hamut.
- boyna almaq: zamin olmaq. mütəəhhid olmaq.
- boyun əğmək: boyun bükmək: yalvarmak.
- boynı əğri: möhtac.
- boyun olmaq: boynalmaq. ötəvlənmək. ödəvlənmək. öhdələnmək. zəmməsinə götürmək.
- boyun: - boyununa qoymaq: boynatdırmaq. ötəvləndirmək. ödəvləndirmək. öhdələndirmək. zəmməsinə qoymaq.
- boyuna taxılan həlqə: gömüldürük.
- boyun uzatmaq: təslim olmaq.
- boyun buran: sarı asmıya (üzümə) bənzər bir quş. şıqraq. köçgən.
- boyun borcu: fərizə. vacib olan nərsə.
- boyun çənbəri: köprücək deyilən gəmiklərinin üstündəki çuxur.
- boyun qaşımaq: düşünmək. utanmaq. utanıb başın aşağ salmaq.
- boyun kəsmək: boyun vermək: boyun əğmək. tab' olmaq.
- boyuna ölçmək: boylamaq.

boyunlanmaq çiyinlənmək. omuzlanmaq. yüklənmək. öhdələnmək. qəbullanmaq.

boyunluq sarğı. boyuna keçirilən, sarılan nərsə. boğmuq. gərdənlik. qulladə.

boz topraq, dəvə tüki boyalı nərsə. ışıltılı, bərraq olmayan. tonuğ. donuğ. dumanlı. tüssüli. bulutlu. soluq. - donuğ sırça.
- boz parça.
- boz qır: bozamtıl qır. boza çalar qır.
- boza çalar: bozca. bozumsi.
- qızıl ilə boz arasında olan boya: qula.- qola saçlı kişi. - qola at. səmənd.

boza 1. ( z <> y ) boya. çüvüt. süyüt. suyut. rəng. boyuq. boduq. önğ. çalı. tüka. tülük. - nə tülük atdı o. 2. əkşidilmiş, təxmir olunmuş nərsədən düzəlmiş süci, şərab. suçu. axsım (< axıdan. ağdıran. əsridən. kefləndirən).

bozağılamaq bızlamaq. bizovlamaq.

bozağılıq 1. üç il işlənməyib heyvan yayılan tarla. - bozağılıq pozmaq: böyləliklə sürülməmiş talanı açmaq. 2. otlağın, çayırın dördüncü, son biçilməsi.

bozarmaq bozlanmaq. solğunmaq. tutulmaq. boyası qaçmaq.

bozca 1. bozumsi. bozraq. boza çalar. 2. işlənməmiş, çiğ çalılı topraq.

bozlanmaq bozarmaq. solğunmaq. tutulmaq. boyası qaçmaq.

bozpört qapama. bollu göy gövərənti ilə, yaxud təzə soğanla yapılmış ət yeməyi. - quzu qapaması. - cücə qapaması.

bozraq bozca. bozumsi. boza çalar.

bozumsi bozca. boza çalar.

böbrək bögrək.

böbürdək bögürdək. bir çeşit bülbül.

böbürdək bögürdək. bir çeşit bülbül

böcək (heyvan) gəgələmək. vurmaq. çalmaq. sancmaq. soxmaq. ısırmaq.
- böcək yumurtası: silkə. sirkə.
- böcək, hörümcəklərin tikanlı soxmaları: kəvələmə. gəgəc. gəgə. gəgələmə.
- bitgilərin yer altındaki köklərin kəsən, iricə başlı böcək: dana burnı.
- böcək qabuğu: göyümtül yəşil boya.
- qırmız böcəyi: bu al qızıl boyanı törətən böcək.
- tüklü buğda böcəyi: kəpənək.
- xanım böcəyi: gül ağaclarında olan bir böcək. qırqımçı.

bögrək böbrək.

bögri bögüri. böyüri.

bögürdək böbürdək. bir çeşit bülbül

bögüri bögri. böyüri.

bögür böyür. yan.
- dağ bögri.
- əli böyründə qalmaq: əli qoltuğunda qalmaq. acizləmək.

bögürtlən - bögürtlən yemişi: tikən tutu.

böğrək - boş böğrək: gəgrək. qaburğanın altı. - böğrək üsti: gəgrək altı

böhran < burqan. burkan. büqqan.

böqrək böbrək.

böqrülcə böqürülcə. bir çeşit lobya.

böqürləmək böğürə vurmaq. qoşun səfini qarşılaşmadan sağ soldan vurup yenmək.

böqürlü böyürlü (heyvan üçün) yanlı yanaqlı. uzun. boylu.

böqürmək böğürmək. iqrəmək. bağırmaq. öqürəmək. ökürmək. köksüdən bağırmaq. - danadək inəklər ökürə durdular.

böqürülcə böqrülcə. bir çeşit lobya.

bölən bölünti. təqsim edən. haciz. qıtan. qıran. cizgi. xətt. sekant_latin.

bölmək 1. qaçamaq. 2. ayırmaq. kəsmək. aralamaq. - tarlanı bölmək. - başının saçını bölmək.

bölmə 1. kəsmə. fəsl. - ilin dörd bölümü var. 2. təqsim. 3. təfriq. 4. bölünti. təqsimat. həsəq₁₂. 5. qəfəs.
- iki qəfəsli otaq.
- qəfəsdə hələ çox qadın var(qadınları kişilərdən ayıran bölmə).

bölşən ölşən. payçı. səhamdar. hissədar.

bölük 1. öbək. öpək. obaq. oba. yığın. top. uruq. vuruq. ırıq. ılıq. ilik. boy. şö'bə. qoltuq. şö'bə. bucaqda yerləşn nərsə. 2. san. kəsik. parça. qətə. - san san: parça parça. yırıq yırıq. cırıq cırıq. - san san olmuş ürəyimdən xəbərin yoxdu sənin. 3. qanat. qısım. parça. cüz'.
- bölük göz: börək göz. bərək, bələk göz. ala göz. böyük iri badam göz.
- nərsənin bir bölüyü: danğ.
- qoltuq tükan, bang, meyxana, baqqal: çüçənin bir bucağında, döngəsində olan tükan. - el bölük bölük (öbək öbək. obaq obaq. oba oba) oturmuşlar. - evləri var oba oba (öbək öbək.öpək öpək). - ayrılmış bölük: qutra. qotra. bandıra. mandıra. bağuq. bağus. bağuş. çitəş. çiqtəş.
- bölük ağası: jandarma yüz başısı.

bölüm oda. dayrə. ulam. takım. əl. qol. dəsd. - bölük bölük: ulam ulam: takım takım. əl əl. qol qol. dəs dəs.

bölünmək ayrılmaq. təqsim olmaq. ayrılmaq. təqsim olmaq.

bölünmüş bölünti.

bölünti 1. bölünmüş. 2. bölmə. təqsimat. 3. bölən. təqsim edən. haciz.

bölüşçi ölüşçi. (. <> b ) paylaşan.

bölüşmək ayrılmaq (# boluşmaq: bir araya gəlmək. yığışmaq).

bölüşmək ölüşmək (. <> b ) paylaşmaq. - bunları ortazda ölüşün. - ölüşdük bölüşdük bir yana çatmadıq.

bölüştürmək ölüştürmək. paylamaq.

bölüştürü ölüştürü. pay pay. yer yer. səkir səkir. sərpik sərpik. - ölüştürü yağmır yağır.

börək böyrək (< burmaq). 1. xəmiri burub içinə ət, göy gövərənti qoyulan yemək. - sığara börək. - püf börək. - su börək. - qiyməli börək. - pənirli börək. - tatar börəyi. 2. böyrək. kek.
- börək göz: bölük göz: bərək, bələk göz. ala göz. böyük iri badam göz.

börk kələk. kisə.
- qulalığı olan börk: qulaqçin. - qutarma börq: öndə arqada iki qanadı olan börq.
- tor börk: hörük kimi yapılmış börk.
- başa qoyulan dəmir börk: toğulğa. tavulğa. miğfər.
- su börki: ilk öncə sıcaq suya daldırılmış qalınca yufqalardan yapılmış börk çeşiti.
- börk qapmaq. başqasının haqqına iyələnmək.
- dəridən sarıqsız, düz börk, baş geyimi: qalpaq.

börklük örtlük. kulahək < kalağay.

börqləmək börkləmək. - keçə börkləmək: alçaqlamaq. görəvin alıb, qopsam (rəsmi) iş paltarın soyundurub qoğmaq.

böy bi. böq. büvə. bir çeşit örümcək.

böylə 1. ortalığı götərən söz. bu türlü. bunun kimi. bu yolda. bu tərzdə. "böylə" yaxın ortağı göstərir. {"öylə" uzaq ortağı göstərir. "şöylə" orta ortağı göstərir}. - böylə yap. - böylə söylə. 2. salt. ancaq. yalnız. bu qədər ki.
- bu çeşit. - böylə kişi. - böylə hava.
- şöylə böylə: 1. ikisi ortası. olduqca. 2. hərnə cür, hərnə tür olursa.
- bundan böylə: bundan sonra.
- böyləcə: bu üzdə. bu yolda. elə bu türdə. - böyləcə söyləyəcəyim.
- böyləlik: bu yolda. bu üzdə. bu gediş. bu tərzdə. - böyləliklə iş görülməz.

böyrək börək (< burmaq). 1. xəmiri burub içinə ət, göy gövərənti qoyulan yemək. 2. börək. kek.
- qaqırdaq böyrəyi: qıqırdaq.

böyücək 1. az böyük. çox böyük olmayan. 2. (# olduqca böyük. olanlar içində ən böyük).

böyük bar. iri. irimiş. ərmiş. iri. yetgin. qocaman. yekə. qos. qaba. qabarmış. qocaman. qoca. yekə. əzim. qudaman. qudman. iri. yoğun. əzim. cəsim.
- beyik alma: tuç. tuş. heyva.
- bək böyük: çox iri. ərsəl. ərtəl. (< ər). dev. jean.
- böyük, yaşlıca, döğüşgən, sınağlı, iş alışığı olan batur kişi: tayı. dayı. - qoç dayı. yaşar dayı.
- qoca dağ. - qoca ölkə. - qoca dəniz. - qoca yapı.- böyük xanım: dudu. tutu. tuti.- bar yiqdə: iri iğdə.

böyükdədə atabəy. - buda bizim atabəyimizdi.

böyüklənmək kəndini yekə göstərmək. böyüksinmək.

böyüklük 1. ağalıq. bəylik. idarə. 2. ağalıq. fəzilət. 3. kərəm. 4. boy.

böyüklük yoğunluq. irilik. əzəmət. cəsamət.

böyüksinmək böyüklənmək: kəndini yekə göstərmək.

böyüq böyük. qart. yekə.

böyüqlüq böyüklük. irilik. yekəlik. qocamanlıq. tayılıq. dayılıq. döğüşgənlik. igitlik. ağalıq. başçılıq.

böyümə nəşr. enşər. enğşər. enləşmə.
- doğma böyümə: doğmuş böyümüş, yerli. - doğma böyümə kəndlidi.

böyümək gəlişmək. övkələnmək. yoğlanmaq. öğlənmək. huşlanmaq. ağıllanmaq. öncədən anlamayıb sonradan anlamaq. gəlişmək. yetişmək. boy atmaq. - gəlişmiş ağac. - uşağın öqlənməsi çox çəkər. - öqlənməmiş evlənən ev yıxar, öqlənibsə evlənir, ev yığar.

böyür bögür. yan.
- dağ bögri.
- əli böyründə qalmaq: əli qoltuğunda qalmaq. acizləmək.

böyüri bögri. bögüri.

böyürlü bögürlü. (heyvan üçün) yanlı yanaqlı. uzun. boylu.

böyüş bitiş. yetiş. nəmov.

böyütmə ağırlama.

böyütmək 1. böyüməsinə qulluq edmək. yetişdirmək. bəsləmək. becərtmək. tərbiyət edmək. - bu cocuğu mən böyütdüm. 2. şişirtmək. yekətmək. mubaliğə edmək. - işi böyütdülər. 3. ulatmaq. öğmək. tə'zim edmək. təqdis edmək. ululamaq. ağırlatmaq. tə'zim edmək. ikram edmək.

böyütü ulatı. təkbir. öğüş. təqdis

böyütülmək 1. böyüməsinə qulluq olunmaq. yetişdirilmək. bəslənmək. becərtilmək. tərbiyət olunmaq. - bu cocuğ kim ilə böyütüldü. 2. şişirilmək. yekətilmək. mubaliğə olunmaq.

bu "bu" yaxını göstərir. "o" uzağı göstərir. "şu" ortalığı göstərir. - bu ki: ehtimal ki.

bucaq quşə. küşə. 1. qıraq. nərsənin ocağından, ortasından qıraq olan bölüm. 2. ortalıq. aralıq. ortada gəzən. gəzəyən. - bucaq qıyıcı: araçı sərraf. - bucaq satıcı: aralıqda gəzən satıcı. 3. qoltuq. qırax. kənar. yan. quytu yer. - orası bir qoltuqdur: yan yerdir. - qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər. - gizli bucaq: saxlantı. saxlanacaq, gizlənəcək yer. - küt bucaq: gen bucaq. zaviyeyi münfəricə. 4. təm. dəm. qonaç. bükcək. quşə. 5. burcaq. tuq. tuqş. tuş. qıyın.
- sivri bucaq: sivri köşə: hadd zaviyə.
- bucaq bucaq: quşə bucaq: hər yan. hər tərəf.
- qıyıda bucaqda: ötədə bəridə.

bucaqsız - ucsuz bucaqsız: kərənsiz. < kərmək (> bikəran_fars. bikəranə_fars). yansız. qıraqsız. sınırsız.

bud satan. bacaq. bütün bacaq budu.

budacıq budaqcıq.

budağlayan budayçı.

budaq buğdaq. boğdaq (< buq. boğ. bük). 1. boğuk, incə kiçik dal. 2. qol. üzv. 3. dal. bölük. takım. qısım. qaç. şö'bə.
- budaqları kəsdirmək: budatmaq. budaqdadmaq. budaqlatmaq. budaxlatmaq.
- gözünü budaqdan əsir gəməmək: hər şeyə qarşı qoşmaq.

budaqlanmaq 1. qollanmaq. dallanmaq. inşiablanmaq. münşəib olunmaq. 2. çatallaşmaq. işgilləşmək. müşgülləşmək. pürüzlənmək. bürküşmək. - iş budaqlandı.

budaqsız qolsuz. düz. saf.

budala axmaq. səfeh. sapıq. qalın. tanqalaq. danğalaq. danqa. göbut. quduz. qotur. qaba. gür. iri gövdəli. qılıqsız. küp. torlaq. şaşqın. sanğı. fikirli. xiyallı. vurğun. vırğın. sərsəm. ohamlı. sapıq. səfeh. - başı sanğı, beyni sanğı. - sanğı kişi.

budalalıq şaşqınlıq. sanğılıq. ohamlıq. vurğunluq. vırğınlıq. sərsəmlik.

budallaşmaq alıqmaq. alqınmaq. axmaqlaşmaq. səfehləmək.

budantı dallantı. qollantı. budaq budaq, dal dal olmuş. kəsimiş budaqlar toplusu.

budatmaq budaqdadmaq. budaqlatmaq. budaxlatmaq. budaqları kəsdirmək. qısaltmaq. kəsdirmək. güdətmək.

budayçı budağlayan.

buğ 1. bıyıq. 2. buğu. buxar. tuman. duman.
- buğ (bıyıq) burmaq: qurulmaq. qurralanmaq. qurlanmaq. mütəkəbbir olmaq.
- ağ buğ: buğu ağarmış.
- buğ altından gülmək: ələ sərimək.
- balıx bığı: balığın ağzından çıxan saz kimi şey.
- beş bığ: muşmulanın bir çeşiti.
- pala bıyığ: balaq bıyıq. kürək bığ.
- tər bıyıq: yeni çıxmış bıyıq.
- dovşan bıyıq: bir çeşit ot.
- buğ (bıyıq) burmaq: qurulmaq. qurralanmaq. qurlanmaq. mütəkəbbir olmaq.
- buğuya oturmaq: buxur almaq.

buğa sığır, geyik kimi heyvanların ayqırı. tosunun böyügü.
- qara buğa: manda ayqırı.
- buğa yaprağı: sınırlı yapraq.
- buğa ayqırı: qarnı yarıq.

buğal buqğal. boqğal. boğal. boqal. boynu qısıq, qıssa, ağzı geniş sürəği (> sürahi) içgi qabı.

buğda (< boğmaq. boğumlı, başlı olmasına görə bu adı almış). - buğday başı: başaq.
- buğda zəstəliyi: külçər. dəlicə.
- döğülmüş buğda: gücə.

buğrənc büqrəş. qıyın. çətin. çəlşirimli.

buğu buğ. buxar. - buğuya oturmaq: buxur almaq.

buğulanmaq buğlanmaq. buğla, buxarla örtülmək, tutulmaq.

buğun boğun. boğum. 1. boğmağı. bənd. fəsilə. - ovı boğun boğun kəsmək: boğmaq yerlərindən kəsmək. 2. buğ, buxar, tüstü duman çəkməyə, damda, tağda, tavanda qoyulan dəlik. - evin boğunun gen götürmüşlər.

buğur buxur. poğur. dəvə ayqırı. 2. qızqın dəvə.

buhu bayquş quşunun böyüyü. gecə çağı "buhu" kimi bir səslə ötür.

bujınkə "çöpləmə" deyilən ağılı bir ot.

buq boq. bük. pox. 1. pislik. nəcis. mürdar. 2. zərər. pis bir işin sonucu. - buda sizin poxuz. - sən öz poxuvu yığışdır hələ. 3. buğ. baş. salar. rəyis. amir. - baş buğ: sərkərdə.
- buğun uzun görünməsi üçün saqqalı uzaltmaq: buğ yasdığı.
- başbuğ. baş. saltər.

buqa buğa. sığırın ayğırına deyilir.

buqağı bukağı. buxov. buqağı. boqağı. köstək. bənd. bəd. zəncir. qeyd. kündə. köstək. ayaq bağı. köstək. bənd. bəd. zəncir. qeyd. - doğanın ayağında kündə varıdı. - bukağı vurmaq: zəncirləmək.

buqağılamaq bukağılamaq. boğağılamaq. bukağı vurmaq: zəncirləmək.

buqağılıq bukağılıq. boğağılıq. atın ard ayağının buxov vurulan bilək bölümü.

buqağılıq bukağılıq. boğağılıq. buxovluq. atın ard ayağının buxov vurulan bilək bölümü.

Buqar Buxar. < bük. Buğ. çığa. izqara. buğu. buğ. - buğuya oturmaq: buxur almaq.

buqarlatmaq buğarlatmaq. uçurtmaq. uçratmaq. təbxirlətmək.

buqavlı bukavlı. bokavlı. buxovlı. biləkləri ağ (at).

buqca buxca. bavul. bağlı. sandıq. çarşov. bağ. heybə. yetkək. yenqək. yetqək. yenqək. heybə. qaplaq. kisə. bağıl. örtük. - buxcasın aç. bağlasın aç.