Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

alşatmaq ölşətmək. aclıqtan gözü qarartmaq.

alşıq alışıq. 1. alşaq. adət. gətir (gət < _met > təg) təkir. təqir. təkərlənən, tikrarlanan nərsə. - alışıq, varlığın ikinci özüdür. 2. dəb. təb. rəsm. usul. - bu elin alşığı böylə.

alşınmaq alqınmaq. iyələnmək. etinmək. edqinmək. qılqınmaq. olqunmaq. qazanmaq. sahab olmaq. qapınmaq. öğrənmək.

altaq aldaq. oyun. kələk. dolab. - oyun edmək. oyun yapmaq. oyun vermək: kələk gəlmək. - oyun çıxarmaq: bir yeni bir nərsə ortaya qoymaq.

altaqçı aldaqçı. oyunçu. kələkçi. dolabçı.

altaqlamaq albaqlamaq. alqaqlamaq. alqatlamaq. yığmaq. toplamaq.

altamaq üstələmək. alt edmək. yenmək. yıxmaq.

altanmaq alt olmaq. üstələnmək. yenilmək. yıxılmaq.

altı - hər nəyin altıdan biri: danğ. - çənə altı: saqaq. ğəbğəb.

altın - altın yaldız: qızıl suyu ilə qablamaq.
- som altın: doğru, çin altın.
- altın qaplanmış qab: tombaq- tombaq ləgən.
- altın topu: çox gözəl kiçik cocuq.
- altın uluq taqa: som sırmalı taqa. qızıl sırma ilə işlənmiş parça topu.
- yaldız altını: bəzək sürülən teyxa altın.
- altın yerinə işləyən para: sağ aqçə: {# pozuq aqçə}.
- qor kimi altın.

altıva olmaq çevrilmək. burxulmaq. burulmaq. dönmək. tovlanmaq. bükülmək.

alt arxa. geri. son. - bu işin altı iyi çıxmayacaq. dalı. - bu nağılın altı, lap şaşırdıcıdır. 2. nərsəyə tuş olan, tutulan, mə'ruz olan. 3. astın > astin_fars. astar. astağ. aşağ. az. kəm. 4. damən_fars. taman. (< təmən. təbən). dib. aşağ. asra_ka. ətək.
- altdan geyilən köynək. at köynəyi. iç köynəyi: tər köynəyi.
- altda olan. təkin.
- quyruq altı: quş kəsəllərindən.
- alt üst edmək: arayıb daramaq: sorub sorağlaşıb incələmək. təhqiq edmək. - yazığın evin, para tapıb almaq (çalmaq) üçün daramışlar.
- ayağın altı: taban. daban. - çox yorulmaqdan dabanlarım tökülür. - dabanın bərk basan dik qalxar.
- top altı: qala alanı: qala meydanı: qala topları üçün açıq, alçaq kiçik yer.
- alt üst edmək: savurmaq. qarışdırmaq.
- ayaq altı: yol üstü.
- alt üst edmək: aqtarmaq.
- altda olan: altlıq. bəstər­_fars <> bastar <> pəstər <> pıstır. yataq. yatlaq.
- top altı. yel altı. yağmur altı.
- alt alta: birbirin altında, aşağsında.
- alt aşağı vurmaq: üstələmək. yerə çalmaq.
- alta almaq: altamaq. üstələmək. yenmək. yıxmaq.
- alt üst: zir zəbər.
- alt olmaq: altanmaq. üstələnmək. yenilmək. yıxılmaq.
- alt edmək: altamaq. üstələmək. yenmək. yıxmaq.
- alt başında: elə altında. yanında.
- əl altı: gizlicə.
- ayaq altı: yol üsdə.
- əl altı: tabe.
- qəhvəaltı: qəhnin yanıda yeyilən yemək.

altlıq 1. altda olan. bəstər­_fars <> bastar <> pəstər <> pıstır. yataq. yatlaq. 2. əlaltı. yazarkən əlin altına qoyulan qalın kağaz. 3. kürsi. ayaqlıq. qaidə. oturulacaq yer. - dirək kürsisi. - duvar kürsisi.

altmışlamaq altmışına ayaq qoymaq.

altolmaq altanmaq. üstələnmək. yenilmək. yıxılmaq.

altun gözəl.
- altun topı: bərk gözəl uşaq. ışıq parası.
- altun bəyi: çox zəngin.

altunçı qızılçı. qızılla işləyən.

altunğ (< altı + danğ). şiş dang. - altunğ bir qız.

altunmaq edinmək. qəbul edmək. razılaşmaq. - siz bu işə edinisizmi. - edinməm olsaki sən istəsən.

aluç şaftalı. alış.

aludə olmaq boyanmaq. bulanmaq.

aludə bulaşıq.

aludə_fars (< al). alalı. alqın. qarşıq.

aludən_fars < alamaq. bulamaq. batırmaq.

aluftə aluvda. qəhbə. ruspi.

alunək < alvanaq. külübə. külbə. koma. daxma.

aluvda aluftə. qəhbə. ruspi.

alvan < alavan. əlvan. alacalı. rəhbə rəh. ağlı qaralı. qartalka. çal. - alacalı kağız.
- al alvan: dür dümən. rəhbərəh.

alvanaq > alunək. külübə. külbə. koma. daxma.

amac 1. imləmək, bəlləmək, nişanlamaq üçün qoyulan simgə. (dirək. toprağ kündəsi. daş kimi başqaları). 2. yamac. xiyavanlarda qaldırımın (yaya yolun) yamaclarına, yanlarına düzülən daşlar. 3. buta. uc. tuc. tuş. hədəf. təmük. ərək. alası. yiyə olunması istənən nəsnə. 4. tüq. tük. dük. xal. tokuq. nişan. - oxu dükə çaldı.

amaclamaq tuclamaq. tuşlamaq. uclamaq. hədəfləmək. tutmaq. hədəfləmək. - topa tutmaq.

aman 1. çağ. vax. 2. fürsət.

amas ötəm. ödəm. şiş. vərəm.

ambar < ambar> ənbar. qambar. hambar. yambar. yanbar. buldunı. boşqa. sarpun. çuxur. təpəngü. kəndüc. qoya. - top ambarı: üç gögərtəli gəmilərin orta qatı.
- qırx ambar: çox çeşitli nərsələr içərən yer, qab. - onun çantası qırx ambardır.

amma 1. bu qədər varki. ancaq. - bilir amma söyləməz. 2. qaldıki. gələlim. gəlincə. - amma gəlmiyəcəkmiş, özü bilir. 3. şaşırma sözü. - amma nə giclik. - amma yazıq.

amrulmaq əmrülmək. sinilmək. çəkilmək. sorulmaq.

amşan əmşən. quzu dərisi.

amuxtən_fars < yamatmaq. yamtamaq. öğrətmək. əmitmək. əmcitmək.

amuşmaq çıxışma. qınamadan dolayı apışıp qalmaq.

an - bir anda: dimdə. anda. ində. imdə. göz qıpımıda. qaşla göz arasnda.

ana 1. kök. kötük. baş. əsas. - ana yasa: qanun əsasi. - ana pitik: ana dəfdər. nənə.
- ana damar: şahrəg. şahdamar.
- anadan olma: doğuş. viladət. təvəllüd.
- anası ilə danası ilə: hammısı. evliklə.
- xanım nənə: 1. böyük nənə. 2. qayın ana.

anaç anaş. kökəş. kötcük. başıc. usluş.

anadamar - anadamar: şahrəg. şahdamar.

anaş anaç. kökəş. kötcük. başıc. usluş.

ancaq 1. elə. teyxa. tək. yalnız. sadəcə. sirf. məhz. - çörəyə ancaq doğruluqla, inanmaq olmaz. - ancaq sənin üçün. 2. amma. fəqət. lakin. güclə. çətincə. çətinliklə. zorla. dara dar. dardarına. sadəcə. fəqət. yalnız. həmən. tək. yeni. hənuz. həmən. salt. yalnız. böylə. bu qədər ki. - ova gedəcəkdim, ancaq hava qarışdı. 3. oncaq. onca. o qədər. o dəğin. o təkin. - çox danışan dil, ancaq olur.- hənuz bitmiş yapı. 4. dara dar. dar darına. tar. - dar qaçmaq. - kəndini dar evə atdı. - dar yetişmək. 5. sirf. - sirf bir söz de.
- mən hənuz yetişmişdim ora, o gəldi.
- həmən birbelə param qalmış.
- həmən üç odalı evmiz vardır.
- axşam güclə evə çatdıq.
- güclə yetişəcək.
- sadəcə mən gəldim.

ancılayın öyləysə. öyləisə. öcürdüsə. öyləcə.

and başıva and olsun: - ölünün gövru: - kor ölür badam gözlü olur: birini sözdə, özdə sıxışdırmaq üçün söylənən deyim.

anda dimdə. ində. imdə. bir anda. göz qıpımıda. qaşla göz arasnda.

andiçmə söz vermə.

andız 1. qıraq yerdə olan çuxur. 2. qəhbələrin yığıldığı yer.

anduq kafdar yalsızına dərlər.

anğaşa əndişə. düşüncə. əfkar. - bu gün çox düşüncəliyəm. - sizin bir düşncəniz vardır.

anğma anma. yat. yad. xatirləmə.

anğsırmaq asqırmaq.

ani açanğ.

anındamaqcığa andamaqcığa. gizlicə izləmək, dinləmək, güdmək.

anıt 1. yatigar. yadigar. xumaru_ka. 2. yadigar.

anız anğız. kötük. əkin biçildiktən son, yerə yapşıq qalan çör çöp, saman.

anq anğ. 1. sanı. oka. öğə. zehn. zəka. xatir. hafizə. 2. ənğ. üzün rəngi. bəniz. - qara ənğli. - buğday ənğli.

anqamaq anğamaq. anmaq. tüşünmək. xatırlamaq.

anqarı anğarı. ötə. ötəyə. - anğar bənğəri: ötə bəri.

anqız 1. anğız. ənğiz. yanğız (< yanmaq: nərsənin qarşıtı). bitgiləri biçəndən son, yerə yapşıq qalan yanqıları, əksiləri, əsgikləri, qırıqları. 2. anğız. anız. kötük. əkin biçildiktən son, yerə yapşıq qalan çör çöp, saman.

anqladış anğladış. qandırı. təfhim. ifadə.

anqlamaq anlamaq. xatirləmək.

anqlanmaq anğlanmaq. ənlənmək. ənqlənmək. ənnilənmək. genlənmək. açlanmaq. açıqlamaq.

anqlaşıq anlaşıq. uzlaşıq. muvafiqət.

anqlatı anğlatı. bildiri. e'lan.

anqlayış anğlayış. 1. fəhm. dərk. idrak. 2. fərasat.

anqman anğman: anlamaz, qanılmaz durumda olmaq. > nigəran. nagüman.

anqsalamaq anğsalamaq. yanğsalamaq. yansılamaq. yamsılamaq. təqlid edmək.

anqsırmaq anğsırmaq. içdən gələn kimi səs çıqarmaq. asqırmaq.

anqsırtmaq anğsırtmaq. asqırtmaq.

anqsız ansızın. qafil. birdən. qəflətən.

anqtırmaq anğdırmaq. yanğdırmaq. 1. anlatmaq. başa salmaq. - ona bu işləri andır. 2. xatırlamaq. - ona keçənləri andır. 3. ölçütmək. işarə ilə bənzətmək. - bir qalabalıq ki qiyaməti andırır.

anladılmaq bildirilmək. təfhim edilmək.

anlamaq almaq. qanmaq. anqlamaq. xatirləmək. yalnamaq. qanlamaq. qanamaq. qanmaq. - dolaysiylə anlamaq: sezilmək. sızılmaq. hiss olunmaq. bəllənilmək. - al qıl öğüd, qoca fəndidən.
- qazı qoz anlamaq: yanlış anlamaq. qanmamazlıq edmək.
- qazın ayağını anlamaq: gizli bir gərçəyi tapmaq.

anlamaz tuymaz. duymaz. eşitməz. qanmaz. düşüməyən. - vurdum duymaz: çabıq anlamayan. sözə aldırmayan.

anlaşıq anqlaşıq. uzlaşıq. muvafiqət.

anlaşılmaz - anlaşılmaz dil: quş dili.

anlaşılmaz müğəlləq. qarışıq. qarşıq.

anlatı anlatma. bildiriş. e'lam. xəbərdarlıq.

anlatma anlatı. bildiriş. e'lam. xəbərdarlıq. bəyan. - anlatmalar: bəyanat.

anlatmaq dolaysiylə anlatmaq. sızdırmaq. sezdirmək. hiss etdirmək. bəlləndimək. tanıtdırmaq. tanıtmaq. bildirmək.- kəndisin tanımırdım, kimsədə tanıtmadı.

anlayı uquka. oku. oxu. yadavəri. təzəkkür.

anlayış bilmə. biliş. ürfan. bulğu. idrak. əql. fəhm. sezgi. seziş. sezmə. dərk.

anlayışlı anqlayışlı. anğlayış. fərasatlı

anma anğma. yat. yad. xatirləmə.

anmaq anğamaq. tüşünmək. xatırlamaq.

ansız apansız. avansız. ansızın. birdən.

ansızın anqsız. 1. birdən. apansız. avansız. qəflətən. patadaq. patadan. - patadan, patadaq bir qonaq gəldi. - patadan işgillər çıxdı. 2. qafil.

anuq hazır. apuq. apqu. yapuq.

apalaq yapalaq. gündə. gombul. tombul. iri.

apansız avansız. ansız. ansızın. birdən.

aparan aparcı. qıyan. mücri.

aparcı aparan. qıyan. mücri.

aparılmaq ilədilmək. götürülmək. göndərilmək. keçirilmək. sürülmək. - bir gözəl yaşam sürülür. - ötəyə ilədil.

aparmaq (alıb) götürmək. qoparmaq. aşırmaq. çalmaq. çapmaq. - üzdən aparmaq: üzüntürmək. üzmək. darsatmaq.

apartmaq aşındırmaq. yeditmək. həzf edmək.

apaz ( p <> v ) avaz. ovuc. - bir apaz buğda.

apazlama 1. ( p <> v ) avazlamaq. ovuclamaq. 2. gəminin yelkəni, yeli avuclamışı, şişmiş olub, yavaş geməsi.

apazlama avuclama. gəminin yelkəni, yeli avuclamışı, şişmiş olub, yavaş geməsi ilə oluşan yırqa, ləpə, yalpa.

apazlama qapazlama. bir yöndən əsən yel

apışdırmaq yapşatmaq. 1. yormaq. təngitmək. 2. ləngərləmək. ləngər salmaq.

apış yapış. 1. yapşı. bəndər. liman. 2. çatlaq. qıçların çatlığı. oyluğun, budun iç üzü. - apış ayırmaq: qıçların çatlığın açıb, tikilib durmaq.

apışmaq yapşamaq. yapışıb qalmaq. əldən düşmək. yorulmaq. təngimək. acizləmək. ləngimək. duraqlamaq.

ap 1. (ab. op. ob. yob. yop) 1. çoxluğu göstərən sözlər. 2. üp. rəngdə bərkitmə ilgəci. - üp ürünq. ap paq. 3. lap. vurqulama yanısı. baş səsliyə uyaraq bu biçiləri alır. - əpiyi: lap yaxcı. - ipinci: lap nazik, gözəl. - apaçıq: büsbütün açıq. - apansız: birdən. yadda olmayırkən. bəğtətən.

apqu apuq. yapuq. 1. titik. çalağ. iti. 2. hazır. anuq.

apşaq apşıq. yapışıq. çaltıq. açıla. 1. qıçları aralı. 2. gəvşək. yaramaz. yürüməz. gücsüz. açıla. təmbəl.

apşıq apşaq. yapışıq. çaltıq. açıla. gəvşək. yürüməz. yaramaz. gücsüz. təmbəl. qıçları aralı.

apuq apqu. yapuq. 1. titik. çalağ. iti. 2. hazır. anuq.

apul yapul. qaz kimi yanların basa basa yerimək. - apul apul yerimək.

ar üz qarası. namussuzluq. şərəfsizlik.

arab < yarab. yırıq. üyə. üzv. - bu toplumun yarabları.

araba - araba qapısı: qaraj qapısı.
- tomuz arabası: bir çeşit yaraqlı araba.
- top arabası qoşularından olan cübbəxana sandığı: toparlaq.
- top arabası: top daşımağa iki təkərli, alçaq araba.
- arabanın düz oxu: üzək. - araba iqi: araba oxu. - sapan iqi: sapan oxu. - iqi daşı: dəğirmənin alt daşı.

arabaçı daşqaçı. faytunçu. qoşaç. qoçaç. (< qoşmaq).

arabaq arabağ. vətər. qutr. cocuğun, qadınların qıçları arasına qonulan cında. əsgi. pampers.

arac ala uzar. ayaq. vəsilə. qılıc. ayqıt. əbzar. - bu ayaq işə gəlməz. - dişdən düşmüş, işdən çıxmış ayaq. - ayaqlı yaraqlı. - ayaqın qır, yaraqın al.

araçı 1. aralıq. ortalıq. ortada gəzən. gəzəyən. quşə. bucaq. - bucaq qıyıcı: araçı sərraf. - bucaq satıcı: aralıqda gəzən satıcı. 2. dəllal. davər. qurnalıq. ortaççı. böyüklərin qatında olub, işləri yeridən.

araçı aralıqçı. qulluqçu. qolluqçu. qırna. - baş qırna. - ikinci qırna.

arada sırada. ikən. əsnada. - gəldiyim sırada asladım.

araq 1. ara. arqaq. ərə. ərək. ərqəq. (ərik: çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı). 2. arax. su. bitgilərdən buxarlatmaqla alınan qoxulu su.- gül suyu.

ara arqaq. araq. ərə. ərək. ərqəq. (ərik: çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı). 1. meydan. orta. səhnə. orta. uza. uzay. fəza. 2. fürsət. möhlət. fürsət. qurşunun qonan aralığı. atım. məsafə. 3. ələqə. munasibət. - aram yoxdu. - arasız: münasibətsiz. pulları ortaya qoy. 4. aralıq. 1. aralıq. qonaqların, görcülərin qonağı, otaqı. iç oda ilə səlamlıq arasında olan otraq, oda. 2. aralıq. qırnalıq. xaqanların sarayında, iç ağası, nökər qulluqçuların bulunduğu yer, özgü dayrə. 3. aralıq. gözətləmə odası.
- ara açıqlığı: narazılıq.əsna. - bu arada: bu aralıqda: bu əsnada.
- ara vermədi. - arasız: araverməz: layənqətə.
- ara açılmaq: pozuşmaq.
- işi ortaya qoymadılar. aralıq. - bir aralıq: bir fürsətdə, boşvaxda: bir arada.
- ara pozulmaq, soyuqlamaq. - bir biindən soğudular.
- ara sıra: arada sırada: aralıq aralıq. hərdən. bə'zən.
- ara açılmaq:soqumaq. soğumaq. soyumaq.
- arada dağlar var: çox ayrım var. çox fərq var.
- araya girmək: tıqılmaq. soxlaşmaq.
- aralıq tapmadım.
- ara ara: aralıq aralıq: vax vax.
- bol ara: bol, gen meydan.
- ara ara: gah gah. vax vax. ara sıra. arada sırada. ehyanən.
- ara sıra: arada sırada. ara ara. gah gah. vax vax. ehyanən.
- arada sırada: ara sıra. ara ara. gah gah. vax vax. ehyanən.
- aralarını bulmaq: müsalihə edmək. sazqaşlamaq. sazışmaq.
- bir arada: birlikdə. cəmiən. bir fürsətdə, boşvaxda.
- aradan çıxarmaq: bir işin ortasında başqa işi qurmaq.
- ara qoyumaq: arası, ardı qırılmaq, unudulmaq.
- arada qalmaq: görəli, məsul olmaq. öhdəsinə düşmək.
- aradan keçmək: axmaq. cərəyan edmək. araya girmək: vasitə olmaq.
- araya getmək: ortaya alınmaq. nəzəri diqqətə almaq. qarşılamaq. təvəccüh edmək.

aralamaq 1. bölmək. ayırmaq. kəsmək.- tarlanı bölmək. - başının saçını bölmək. 2. ortalamaq. meydana qoymaq.- pullarımızı ortaladıq.

aralanmaq yırılmaq. azacıq yarılmaq. çatlamaq.- çiban yırıldı.

aralanmaq seyrəşmək. təki yalnız qalmaq.

aralaşmaq dağılmaq. seyrəlmək.

aralatmaq qoğmaq. sürmək. tərd edmək. nəfy edmək. - yaramaz kişiləri kənddən sürdülər.

aralatmaq dağıtmaq. seyrətmək. aralıq edmək. arasını açmaq.

aralı 1. açıq. seyrək. aralıq. seyrək. açıq. - aralıq diş. 2. aralıqlı. boğunaq. boğuq. kəsik. (# sağınaq). 3. ortalı. fəzalı. uzalı. uzaylı. 4. qırıq. kəsik. münqəte.

aralıqçı araçı. qulluqçu. qolluqçu. qırna. - baş qırna. - ikinci qırna.

aralıq ara. 1. boşluq. açıqlıq. fasilə. məsafə. - taxda aralığı. - aralığa gedmək: boş yerə dağılmaq. 2. dəhliz. bir neçə otaq arasında olan kiçi açıqlıq. - qapu aralığı. 3. ara. fürsət. bir aralıq: bir fürsətdə, boşvaxda: bir arada. - aralıq tapmadım. - aralıq aralıq: vax vax. 4. kəsmə. qırma. inqita. 5. aralı. seyrək. açıq. - aralıq diş. 6. yarı qapalı. - qapıyı aralıq ed: kipləmə, ört. 7. buraxma. kəsim. tərk. tə'til.- dərslərin kəsimi. 8. fürsət. - aralıq bulmaq: fürsət tapmaq. 9. aralıq. əsna. - bu aralıqda: bu arada: bu əsnada. 10. ortalıq. araçı. ortada gəzən. gəzəyən. quşə. bucaq. - bucaq qıyıcı: araçı sərraf. 11. qonaqların, görcülərin qonağı, otaqı. iç oda ilə səlamlıq arasında olan otraq, oda. 12. qırnalıq. xaqanların sarayında, iç ağası, nökər qulluqçuların bulunduğu yer, özgü dayrə. 13. gözətləmə odası. 14. alanğ. aranğ. ortalıq. meydan.
- aralıq aralıq parıldamaq: yıldıramaq. - bucaq satıcı: aralıqda gəzən satıcı.
- aralıq aralıq: ara sıra: arada sırada: hərdən. bə'zən.
- aralıqda: bir işin ortasında.
- aralıq, dolanbac çarşı, bazar: ordu bazarı. rasta bazar. arasta
- aralıq bulmaq: fürsət tapmaq.
- aralıq edmək: arasını açmaq. seyrətmək.
- qoyma aralıq: pərdə. ur. hayil.

aralıqlı aralı. boğunaq. boğuq. kəsik. (# sağınaq).

aral 1. birbirinə yaxın olan adalar (cəzirələr) varlığı, heyəti, yığnağı. arşipel. 2. adası çox olan dəniz.

aramaq yinmək. sormaq. yoxlamaq. baxmaq. dəğmək. - ağız aramaq: danışdırıb sözdən söz almaq.
- gəzinib aramaq: dönüşdürmək. qurdalayıb tapınmaq.
- incədən incəyə aramaq: ələmək. ələkləmək- incə ələmək: dibinə darı əkmək.
- arayıb daramaq: alt üst edmək. sorub sorağlaşıb incələmək. təhqiq edmək. - yazığın evin, para tapıb almaq (çalmaq) üçün daramışlar.
- gizli örtülü, qaçaq nərsəni aramaq: qovalamaq. qoğalamaq. arxasına düşüb tutmağa çabalamaq. bəkləmək. gözləmək. tə'qib edmək. - ovu nininə dək qoğaladı.- oğruları sınıa dək qoğaladı. - işsiz qalıb bir iş qoğalır. - fürsət qovalamaq. - kəndi mənim yoxluğumu qovalır.

aramiş dinic. qoyu. qərar.

aram ortum. dinlənmə. hizur.

aramqah qonaq. oturaq. turaq. duraq. məsgən.

aran - aran talan edmək: alan talan edmək: alt üst edmək.

aranğ alanğ. 1. aralıq. 2. xəndək. qazıq.

aranılır rivaclı. geçər. satılır.- geçər mal.

arasatmaq aralatmaq. qoğmaq. sürmək. tərd edmək. nəfy edmək. - yaramaz kişiləri kənddən sürdülər.

arasız 1. araverməz: layənqətə. davamlı. verə. kəsməksizin. bir düzüyə. müttəsil. 2. bir düzüyə. həmən. elə o çağ. - həmən söylər.