Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

aqtarışmaq axtarışmaq. kullamaq. kollamaq. araşdırmaq. yoxlamaq.- geçirin (xatirin) kullamaq.

aqtar ağıntı, xırda mırdaçı. xırdavatçı.

aqtarma 1. bücə. büci. bükəc. bürkəc. döndərmə. devirmə. 2. nəql. iqtibas.

aqtarmaq ağtarmaq. axtarmaq. 1. daşımaq. götürmək. 2. alt üst edmək. 3. dəhləmək. tarazlamaq. 4. onarmaq. tə'mir edmək. 5. axıtmaq. çatdırmaq. yetirmək.

aqtarmatmaq bücətmək. bücitmək. bükəctəmək. bürkəctmək. döndərmətmək. devirtmək.

aqtartmaq axtartmaq. buldurmaq. boldurmaq. aratdırmaq. araştırtmaq. - itənləri buldurun.

aqtı əl əməyi. götürülən işdən olan qazanc.

aqturmaq ağdurmaq. quyuqlaştırmaq. bəkiştirmək. ağdalaştırmaq. uqdələştirmək. qaynatmaq. təbxir edmək.

aqu axu. ağsaqqal.

aquk ağuk. artuq. - yol uzaq, azığ yox, yayağ, yükü ağuk (artuq).

aqust ahust. 1. günəşin toprağı qızdırıp. çiğin quruduğu vaxt. 2. asta. savsa. yavaş. ağır.

aquş köks. qoyun. qucaq. sinə. qoğuş.- al qoynuva. - nənəsinin qoyununda böyüyən uşaq. - qouyun qoyuuna: birbirinin qucağında. - o mənim qoynuumdadır: o mənimdir. o məndədir.

aquşturmaq ağuşturmaq. bulamaq. bələmək. - yağa ağuşmuş kağız.

aqut ağut. gərək. lazim. lizumlu. vacib.

aqzal ağzal > əzəl. başlanqıc.

aqzına bətləmək söz tutmaq.

al yeləncik. yel. cin.
- Al Quş: Qızıl Quş. Doğan. Şunqur. Köğön. Şahin. Şunqar.
- qoyu al don, boya: kürən (at).
- al !: aha !. iştə !. ala !. öylə !.
- quyu al: qırmızı. tünd, qoyu gilanar boyalı: qomıt - al şərab: qomıt suci: qırmızı şərab.
- tuğla alı: qoyu qırmızı.
- alıq: qızıl. qızmır. qırmız.
- al alvan: dür dümən. rəhbərəh.
- al damqa: xaqanlığın ən yüksək damqası, möhrü. dövlət damqası. rəsmi damqaların ən böyügü.
- al oy: tərs, muxalif səs.
- ala çalan: alqın. alqına. alığna.

alac məğrur. kibirli. qurra.

alaca alca. rəhbərəh. parlaq qırmızı boyalı. bir neçə rəngli: sumağı. - sumağı daş.
- dəli alaca: cıf alabula. - alaca qaranlıq: yarı qaranlıq.
- alaca sığırcıq: bir çeşit arı quşı. sarıcuq. sarıcıq.

alacaq umac. ümid. təmə'. - alacağa göz tikmiş, əlindəkin vermiş. - alacaqla ev yığılmaz, boğaz tıxılmaz. - alacaqlı əl, ayaqdan olar. - umacın alacağın qırılsın.

alacalamaq boyasın pozub dəğişmək. rəhdən rəngə salmaq.

alacalanmaq boyasınmaq. rəhbərəng olmaq.
- göz alacalanmaq: bulanmaq. qarışmaq. iyi görməz oldu.

alacalı əlvan. alvan. rəhbərəh.
- alacalı kağız.
- alacalı kağız.

alacalıq 1. boyasın. boyamsı. rəhbərəng. 2. dayaqsız. sübatsız. 3. olası. olabilir. ola ki. - qarların əriməyə bəlkə sanırım olası.

alakan₄ Sıkım_9. avuç.

ala 1. açıq göy. - alagöz. - çaqır ala: külə çalar göy boyalı göz. 2. bax. bil. bilqıl. dinlə. - ala gör. - ala bax.
- ala qır: qarışıq boyalı qır.
- ala !: aha !. iştə !. al !. öylə !.
- ala toran: ala toran.kıre-püsküllatin_fırans: < qri - püs.
- ala: səkilli (s <> ş ) şəkilli. xallı.
- ala uzar arac.
- ala qarqa: qara ilə qurşunsi qarqa. - ala göz. bölük göz: börək göz. bərək, bələk göz. böyük iri badam göz.

alaqıncır 1. qancıq. qıncıq. qəhbə qılıqlı. 2. meyxuş dad. 3. əriklə alı çeşitli bir yemiş.

alalı aluğdə. alqın. qarşıq.

alamaq bulamaq. batırmaq. (> aludən_fars).

alamaqcığa - de almancığa: deyüməzin. diyə bilməz. - de almayğu: deyə bilərmü.

alanğ aranğ. 1. aralıq. 2. xəndək. qazıq. 3. çöl. ova. səhra. 4. ölənğ. cülgə.

alan 1. alıcı. cəzzab. 2. qabil. yaxşı. yaqşıq. gözəl. iyi. müsaid. 3. alıcı. müştəri. talib. 4. meydan. 5. qarışıqlıq. gurultu. patırtı. 6. qapıcı. qapan. çəkən. çəkici. cazib. - könül (ürk) qapıcı: dilbər. dilrüba. - şeh qapıcı. 7. alqan. qablan. qablayan. qapan. qabıq. qapıq. tutan. qısqaç. 8. cövlanqah. çaplanqa. meydan.
- alan talan: qapan qapana.
- alan talan edmək: aran talan edmək: alt üst edmək.

alarğa açıq.

alası ərək. amac. yiyə olunması istənən nəsnə.

alasım alınmalı. almal. alman. alsım. lazim.

alatlamaq alazlamaq. ütmək. ütüləmək. qızartmaq.

alavan rəhbə rəh. ağlı qaralı. qartalka. çal.

alaverə 1. tulumbanın su çəkmə işi. 2. bir yerdən başqa yerə köçürmə, daşıma işi. - qapızları arabadan alaverə yendirdik: atatutar: biri atır biri tutur. - kərpiçləri alaverə dama ağtardıq. 3. qarqaşalıq. qarışıqlıq. hərci mərc. - bir alaverə qopduki, gəl görəsən.

alayan bulayan. qatan.

alayçı 1. məsxərə. 2. hər kəslə oturub əğlənən. şakaçı. çə'rəkəçi. mıtçıl. dəbəh. əğləncə. məsqərə.

alayış bulaşıq. bulaşlıq. bulaşma. aldatıcı bəzək düzək. - bu çevrənin alayışına aldanmaq.

alay 1. qalabalıq. yığın. 2. hər nəyin çoxluğun göstərir. xərmən. - bir alay xırdavat. - bir alay yemiş. 3. dəbdəbəli sürən, toy. - bayram alayi. - toy alayı. 4. dörd yaya taburdan, yaxud beş bölük atlıdan oluşan qoşun. quruh. dəsdə. 5. kəsinti. ələ salma. məsxərəlığ. istehza. 6. saraqa. sərimə. əğləncə. məsxərə. - saraqıya almaq: ələ salmaq. 7. səf. - alay alaylar bağlandı qoşunlar düzüldü. 8. cilus. - xanın alayı. 9. ortal. meydan.
- alay alay: quruh quruh.
- alaylı zabit: əsgərlərdən yetişmə zabit. məktəb görməmiş savaşçı (# məktəbli zabit).
- alay başı.
- alayla, hay küylə qurulan nərsə: alaylı.
- alay qolay edmək: ortalamaq. avaralamaq. avutmaq (ağızda saxlayıb, çeyniyib, nə utub nə tüpürmək). yubatmaq. tə'xir edmək. savsalamaq. savsayamaq. sayaqlamaq. sayqalamaq.
- alay bəyi: bir el qoşununun başı. jandarma başçısı.
- alay topu: rəsmi mərasimdə atılan top.
- alay sancağı: özəl günlərdə açılan bayraq.
- alay keçirmək: birinin sözünü dinlərkən, başqa nərsə düşünməklə uğraşmaq.

alaylı 1. dəbdəbəli. kəbkəbəli. 2. alayla, hay küylə qurulan nərsə. 3. əğləncəli sürən. 4. qoşundan, iş içindən yetişmiş görəvçi. { məktəblinin qarşıtı}.

alazlamaq - alazlayıb qoğurmaq qoğurmaq: ütüləmək. - sütül ütmək.

alazlamaq 1. alatlamaq. ütmək. ütüləmək. qızartmaq. 2. qızqın dəmirlə yaxmaq.

albağ > ablaq. əbləq. rəhbərəh.

albaqlamaq altaqlamaq. alqaqlamaq. alqatlamaq. yığmaq. toplamaq.

albay (alay bəyi). albəy. kolonel.

albəy (alay bəyi). albay. kolonel.

alca alaca. parlaq qırmızı boyalı.

alcalamaq₁ tutmaq. qaplamaq. işqal etmək. - duman ortalığı tutdu. - bu kanapə çox yer tutur.

alçacıq 1. alçaq olan. 2. sevci sözü olaraq, əzizləmək üzün söylənən sözcük.

alçaq 1. əclaf. üzqün. zəhləgedməli. 2. haşarı. aşağı. əsgik. yaramaz. 3. topraq. yer. 4. utunka. dəğərsiz. 5. uyunti. misgin. dəğərsiz. utun_ka. güstax. 6. qurqaq. namərd.
- alçaq könüllülük edmək. yincgələnmək. incgələnmək.
- alçaq yalım: yalımı alçaq: firumayə.
- daha alçaq: alçaraq. az alçaq. alçaqca.
- alçak könüllü: yüğnək. mütəvazi.
- alçaqdan görüşmək: alçaq könüllük edmək. qurur edməmək.
- yalımı alçaq: kibri qırıq.
- dik olmayıb alçaq yer: düşük. döşək. açal. açıl. açıq.

alçaqca alçaraq. daha alçaq. az alçaq.

alçaqlamaq yalvatmaq. kiçiltmək. təhqirləmək.

alçaqlanmaq yalvarmaq.

alçaqlıq 1. basıqlıq. bayağılıq. aşağlıq. - bu kişinin bayağılığı ilk sözündən bəlliydi. 2. köpəklik. dönüklük. qurqaqlıq. namərdlik. naəhllik. - böylə köpəklik olurmu. - bu köpəkliyi kim çəkə bilər.

alçalma təvazü'.

alçalmaq aşağılamaq. dəğərsizləşmək. bayağılamaq. - qəzetə gündən günə aşaıılır.

alçalmış qırğın. ılıq. qırılmış. aşağlamış. itiliyi keçmiş. tənəzzül edmiş. - qırğın su: çox isdi olmayan. ılığ.

alçaltmaq küçükləmək. təhqir edmək.

alçanmaq kiçik düşmək. qarşılıqda bulunamayıb utanmaq.

alçaraq daha alçaq. az alçaq. alçaqca.

alçatmaq kəmətmək. basalamaq. təhqirləmək. pisləmək. yermək. yərmək. zəmm edmək.

alçı 1. ağartma tozu. - alçılamaq: ağartmaq. 2. binbaşı. 3. boya. - alçı daşı: yandırılıb alçı yapılan daş

aldadan batakçı.

aldaq 1. allaq. kələkçi. beziqçi. qazıqçı. dubbaraçı. hiləçi. tobraçı. aldanqıc. iğfal. toğlaq. 2. allaq. dönək. sözündə durmayan. - allaq bullaq: allaq mallaq: qarma qarışıq. 3. kələk. dilab. dolab. qurqu. hilə. dəsisə. - öz dolbın çevirməkdən başqa iş bilmir. - buna bir dolab düşünməli. - dolabın açmaq: kələyin dağıtmaq. - fələyin dolbı. - dolab qurmaq: kələk gəlmək. 4. kələk. qazıq. dubbara. hilə. - qazıqlamaq: kələk gəlmək. - qazığa düşmək. 5. duzaq. kəvlək. kələk (< kav. kov).

aldamaq arqamaq _cığa. aldatmaq.

aldanan - tez, çox avlanan, aldanan: avanaq. alıq.

aldanc tez inanır, aldanır.

aldanqıc aldaq. iğfal. toğlaq.

aldanmaq kisələnmək. tobralanmaq. qapılmaq. alınmaq. iğfal olunmaq.

aldanmaz qurnaz. oyanıq. huşyar.

aldatıcı - aldatıcı bəzək düzək: alayış.

aldatmaq alqatmaq. 1. tavlamaq. tovlamaq. tövləmək. təvləmək. dolamaq. ip bağlayıb dolandırmaq. 2. soxmaq. - hesaba soxmaq. 3. avutdurmaq. avutlamaq. tutub, başın qatmaq. əğləndirib oyalamaq. oynatmaq. dolamaq. baş qatmaq. yozmaq. iğfal edmək:. sığdırmaq:- bunu cibivə sığdır bakalım.
- aldatıb soymaq: tolandırmaq. dolandırmaq. aşırıb məğbun edmək. - çoxları dolandırmağla keçinir. - ondan on tümən dolandırmış.

aldatmaq kisələmək. tobralamaq. qayırmaq. qeyirmək. geyirmək.

alday gülgi. kələkə. məsqərə.

aldırmaq 1. qəbul etdirmək. - məni onun qulluğuna aldır. 2. almağa göndərmək. 3. yerləştirmək. sığdırmaq. - bunu ora aldır. - məni bu işə aldırın. 4. önəmsəmək. önəm vermək. - heç mənə aldırmadı. - boş ver aldırma.
- burnundan qıl aldırmaq: köməklik edməmək. qabağın almaq. dibindən qoğalamaq, mən' edmək.
- qan aldırmaq: qan vermək.

aldırmayan - sözə aldırmayan: vurdum duymaz. çabıq anlamayan.

alğatmaq alğatmaq. 1. qızartmaq. 2. utandırmaq.

ali ulu. tansıq. tənsix. abın. aban. avan. yüksək.

alıcıo 1. alan. cəzzab. 2. alan müştəri. talib.
- alçı taşı. sazınçı taşı.

alıq 1. yubat. tə'xir. 2. əsir. bulun. 3. allı. sapıq. səfeh. 4. məftun. aşiq. 5. rağib. qiptə edən. 6. gic. unutqan. talqın. dalqın. ağlı başında olmayan.- elə o dalğın kişidir. - dalğın uşaq. - oğlunu itirməsi, onu dalğına saldı. - dalqınlığı burax qıl, ayaq üstündə durqıl. 7. tez, çox avlanan, aldanan: avanaq. 8. şaşqın. 9. al. qızıl. qızmır. qırmız. 10. çalıq. məczub. 11. yalıq. layıq. uyqun. üstün. münasib. - o bu işə alıqdı.

alıqğamaq alan kimi görünmək. almaq istəyişmək. acgözlülük edmək. həris olmaq.

alıqlamaq alqulamaq. alıqomaq. 1. tutub saxlamaq. yubatmaq. 2. saxlamaq. qorumaq. 3. bonğsımaq. bonsınmaq. səfehləmək. axmaqlamaq.

alıqlaşma bunğama. bunğaqlıq.

alıqlaşmaq bunamaq. bunğamaq. səfehləmək.

alıqlatmaq bunatmaq. bunğatmaq. şaşırtmaq. əğlin aparmaq.

alıqlıq 1. çalıqlıq. məczubiyyət. 2. bonğlıq. bonlıq. səfehlik. axmaqlıq. 3. unutqanlıq. talqınlıq. dalqınlığ. giclik.

alıqmaq 1. alqınmaq. budallaşmaq. axmaqlaşmaq. səfehləmək. 2. şaşırmaq. əğli gedmək. bunğalmaq. bunalmaq.

alıqomaq alqulamaq. alıqlamaq. 1. tutub saxlamaq. yubatmaq. 2. saxlamaq. qorumaq.

alıqoymaq əkləmək. saxlamaq. yubatmaq. dayandırmaq.

alıqsız bəzəksiz. quru. gəcsiz. - quru duvar.

alim bilgəc. bilgin.

alım 1. əxz. - alım satım: alış veriş. əxz o əta. 2. tutar. hozə.

alımlıq alacaqlı. alacağı olan adam.

alın - alın qarası: baxtsızlıq. qara baxlıq.
- alnın damarı çatlamış: utanmaz.
- alın tirmək: bunqamaq. bunamaq. səfehləmək. uşaqlıq edmək.
- alın yazısı: yazqi. yazı. QadƏr. muQaddƏrat. - alın saçı: kakil. alnıda olan saç, saçaq. meş. məşə'l.
- alnı üsdə saxlanılan: alınçaq bağı. alınçaq. ləçək: qaş basdı. 2. çatqı. sevgili. dildadə. əsabə.

alınçaq alınçaq bağı. ləçək. alnı üsdə saxlanılan. qaş basdı.

alınqan dəğmə düşər. hər nəyi içinə alan.

alınlı üzlü. utanmaz. qorxmaz. güstax.

alınlıq 1. qadınların alna taqdıqları altınlı, gümüşlü süs. 2. bir yerin önündə taxılan yazı, tablo.

alınmaq 1. qablanmaq. qaplanmaq. qəbul olunmaq. qəbullanmaq. 2. sığmaq. içinə girmək. 3. mütəssir olmaq. - nə tez alınırsan belə. 4. dəğər tapmaq. dəğinmək. tutunmaq. bahalanmaq. qiymətlənmək. 5. qapılmaq. aldanmaq. iğfal olunmaq.

alınmalı almal. alman. alsım. alasım. lazim.

alınmaz dəğməz. tutunmaz. gəlməz. - sözə alınmaz işlər: danışmağa dəğməz işlər.
- ağıza alınmaz: iğrənc, ağır söz.
- ağza alınmaz: yeyilməz. içilməz. tatula. dadula. dadı kötü. dadıq. dadıqmış.

alır alqır. göt. götür.

alırcasına soluq soluq. sürpük sürpük. dəniz soluğanı. fırtınadan sonra səkrək səkrək , soluq soluq, alırcasına qıyıya gəlib çarpan dalğa.

alış 1. adi. bayağı. 2. ılış. mədəni. 3. şaftalı. aluç. 1. yenir. görnək. vərziş. adət.
- alış veriş alım saım.
- görməcə alış veriş: görməcə. görmək şərti ilə.nərsəni görüb baxmaqla almaq.

alışdırılmış yırtıq.

alışdırmaq tatandırmaq. dadandırmaq. mə'nus, mə'luf edmək. mübtəla etdirmək.

alışdırmaq vərdişlətmək. yavaşdırmaq. yumşatmaq. öğrətmək. tə'lim edmək. tə'nis edmək. amuziş vermək. əmişdirmək. əmzişdirmək.

alışdırmaq ılışdırmaq. uyarlamaq.

alışıqın düşgün. tutqun. düçar. mübtəla. - bu alçağın nəyinə tutqun oldun. - tutqunluqdan boşun qıl. - tutqun vermək: tutulmaq.

alışıq alşıq. 1. ılışıq. mədəniyyət. 2. əkdi. mö'tad. 3. təcrübəli. idmanlı. işlək. 4. adət. - alışıq, varlığın ikinci özüdür. 5. dəb. təb. rəsm. usul. - bu elin alşığı böylə.

alışqan ılış. alış. mədəni.

alışlamaq alıştırmaq. ılıştırmaq. ılışlamaq. mədəniləştirmək.

alışma yırtı.

alışmaq alqınmaq. etinmək. edqinmək. qılqınmaq. olqunmaq. adət edmək. qəbul edmək. təsvib olunmaq. qapışmaq. yiyələnmək. öğrəşmək. öğrənmək. örgəşmək. örgənmək. öğrəşmək. varışmaq. ülfət edmək. uyqurlaşmaq. önqürdəşmək. yolqanmaq. ağtarılmaq. tatanmaq. dadanmaq. üns tutmaq. mə'luf olmaq. mübtəla olmaq. yenişmək. yenirmək. öğrəşmək. adət edmək. - görə görə göz yenir, gedə gedə ürək yenir. - gözdən yenirməyən, ürəkdə qalmaz.
- tütün çəkməyə edinəmədim. - bu yasanı edindilər.

alışmamış görgüsüz. dənəmsiz. təcrübsiz. toy. əcəmi. iş biliksiz. gözü qapalı. sınaqsız. təcrübəsiz. əcəmi. torlaq. çiğ. - heç yoxdan, torlaq yeğdir.

alıştırmaq alışlamaq. ılıştırmaq. ılışlamaq. mədəniləştirmək.

alıvermək alıb qurtarmaq.

alız cılız. arığ. quri.

alızlamış qorada. qurada (< quru). qurumuş. zayıflamış. əsgimiş. yıpranmış. işə dəğməz yaramaz. bitmiş. - qorada oyu (fikir). - qorada qılınc. - qorada araba.

alqaqlamaq albaqlamaq. altaqlamaq. alqatlamaq. yığmaq. toplamaq.

alqan alan. qablan. qablayan.

alqatlamaq albaqlamaq. altaqlamaq. alqaqlamaq. yığmaq. toplamaq.

alqatmaq aldatmaq. tavlamaq. tövləmək. təvləmək. ip bağlayıb dolandırmaq.

alqatmaq alğatmaq. qatmaq. dağıtmaq. qarışdırmaq. (> aloftən).

alqım - alqım sağma: göy qurşağı.

alqın 1. alqına. alığna. ala çalan. 2. alqın aluğdə. alalı. qarşıq.

alqına alığna. alqın. ala çalan.

alqınmaq alıqmaq. budallaşmaq. axmaqlaşmaq. səfehləmək.

alqınmaq alşınmaq. iyələnmək. etinmək. edqinmək. qılqınmaq. olqunmaq. qazanmaq. sahab olmaq. alışmaq. etinmək. edqinmək. qılqınmaq. olqunmaq. adət edmək. qəbul edmək. təsvib olunmaq. - tütün çəkməyə edinəmədim. - bu yasanı edindilər.

alqır alır. göt. götür.

alqış - alqış sapartası: alqış gurultusu. - alqış topu.

alqışlamaq əllərin qaldırmaq. dua edmək.

alqışlama alqışlayış.

alqışlayış alqışlama .

alqulamaq alıqomaq. alıqlamaq. 1. tutub saxlamaq. yubatmaq. 2. saxlamaq. qorumaq.

alquncar acı, yabanı gilənar.

alqun parlaq, iti alıq boya. pambığın qarmızıya çalan ağ boyamsı.

allaq aldaq. 1. kələkçi. tobraçı. 2. dönək. sözündə durmayan.
- allaq bullaq: allaq mallaq: qarma qarışıq. 1. allaq bullaq. qarışıq. məmzuc. müşəvvəş.

allı alıq. sapıq. səfeh.

alma yuvarlaq nərsə. girdə. - çənə alması. - göz alması. - kiraz alması: çox kiçik alma.
- tomuz alması: domalan. dombalan.
- vermə alma: ərz o tələb.
- beyik alma: tuç. tuş. heyva.

almacıq 1. oyluq gəmiyinin başı. 2. çıxıntılı gəmik. - yanaq almacığı. - çənə almacığı.

almaq 1. qəbul edmək. 2. bərabər götürmək. - coluğ cocuğuvu al ged. 3. qazanmaq. ödül almaq. 4. açmaq. qapmaq. fəth edmək. - ölkər alıb açdı. 5. özünə çəkmək. cəzb edmək. - bu barçın su alır. 6. tutmaq. sığırmaq. sığdınmaq. - bu qab bir kilo alır. 7. qanmaq. anlamaq. - al qıl öğüd, qoca fəndidən. 8. kəsmək. qırtmaq. qısmaq. - boyundan alda, əninə qoy. 9. qabil, müsaid olmaq. - boya almayan barçın. 10. istixdam edmək. - məni bu işə aldırın. 11. qəbul edmək. qomaq. qoymaq. - qonaqları hara qoyacaqsız.
- atım almaq: atımını tək almaq: gözətliyərək, ehtiyatlı davranmaq.
- ələ almaq: avıtmaq. ürəyin dilə tutmaq. oyalamaq. mehribanlıq edmək.
- yerindən almaq: qapmaq. qoparmaq. çalmaq. yağmalamaq. qəsb edmək.
- almış olmaq: tutmaq. əğdində edmək.
- onun böyük qızın kim tutur.
- o qıza elçi göndəri, tutula tutulmuya bəlli deyil.
- adımın geri almaq: quşqulanmaq. peşmanlaşmaq.
- almaq satmaq: əxz o əta edmək.
- ələ almaq: qanıtmaq. əkmək. əğmək. razılatmaq.- kəndivi ək bir az. - əkilmədən iş yerin tutmaz. - nə edirik əkilmir: qanlmır. razı olmur.
- sınıq duvarı asqıya almaq: dirsəkləmək.
- bol bol almaq: avuclamaq.
- içinə almaq: avuclamaq. qucaqlamaq.- yelkən yeli avucladı.

almal alınmalı. alman. alsım. alasım. lazim.

alman alınmalı. almal. alsım. alasım. lazim.

almaştırış çalış. dəği. tə'viz.

aloftən_dars < alğatmaq. qarışdırmaq: dağıtmaq. qatmaq.

alov 1. mızraq ucuna taxılan kiçik bayraq. 2. yalın. od dili. 3. yalav. yal. yalım. odun, ışığın yalımı, şu'ası. (tiğ_fars< dik).
- alovun oynayıb parlaması: yalabıq.
- alovun yanqıtı, qızıllığı, inikası: yanqın qızıllığı.

alovlanma qızğınlıq. iştiğal. qızğınlığ. odlanma. - danışığın qızğınlığı. - qavqanın qızqınlığı.

alsım alınmalı. almal. alman. alasım. lazim.

alşaq alşıq. adət. gətir (gət < _met > təg) təkir. təqir. təkərlənən, tikrarlanan nərsə.

alşamaq ölşəmək. acıqmaqdan dolayı qöz qararmaq.