Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

toqru doğru. düz onat.

toqruca bilavasitə. doğrudan. doğrudan doğruya. quşqusuz. dolaşmıyaraq. quşqusuz. müstəqim.

toqrudan doğrudan. sadəcə. düzcə. taarüfsüz. bilatəklif. təklifsiz.

toqrul toğrul. toğra. ağ doğan. çaqır doğan.

toqrulamaq toğrulamaq. doğruyu söyləmək. həqiqəti demək. - ha', şimdi doğruladı.

toqruldan doğruldan. düzəltici. düzedici. təsviyəçi.

toqrulmaq doğrulmaq. 1. düzəlmək. önqünmək. onqunmaq. dirsəlmək. 2. qalxmaq. qiyam edmək. - çevrişə doğruldular. - ayaq üzrə doğruldu. 3. bir yol almaq. bir istiqamət almaq. bir yerə təvəccüh edmək. - çarşıya doğrulmaq. - evinə doğruldu. 4. çönmək. dönmək. - sağa doğrul. - qibləyə doğrul. 5. gərçək olmaq. təhqiq edmək. - işlər tamamilə doğrulmadı.

toqrultmaq toğrultmaq. 1. düzətmək. əğri, yanlışı doğru yapmaq. təshih edmək. - onun burasın doğrultmalı. 2. isbat, sabit edmək. - sözlərizi doğrultmalısız.

toqruluq toğruluq. 1. xilus. namus. 2. sədaqət. - doğruluqdan ayrılmamalı. - ürəyimin doğruluğu. 3. səhhət. 4. həqiqət.

toqrum doğrum. doğram. kəsiş. boreş.

toqrutmaq doğrutmaq. isbat edmək. - siz işlərizi doğrutmaq üçün nəməniyə dayatırsız.

toqtamaq toxtamaq. onqulmaq. onulmaq. iyiləşmək. düzəlmək. - onulmaz yaran vardı ?.

toqtaştırmaq toxtaştırmaq. yatışdırmaq. basdırmaq. təsgin vermək. - yel yağmuri yatışdırdı.

toqu doğu. 1. doğu yeri. müvəllid. vətən. 2. mətlə'. məşriq. şərq. 3. doğurma. törə. tolid. - doğu güney yeli: gün doğrusu. 4. doğu. şərq. şırıq. ısıq. çit. çıtıq. çatıq. toxunmuş nərsə. parça.

toquq tokuq. (< toxunan yer. düğmə). tüq. tük. dük. amac. xal. nişan. - oxu dükə çaldı.

toqulamaq toqa yapmaq.

toqulğa toğulğa. başlıq. tavulğa. başa qoyulan dəmir börk. miğfər.

toqumaq toxumaq. yaratmaq. bəzəmək. düzəltmək.

toqumaq toxumaq. 1. silkmək. çırpmaq. - ağac toxumaq. 2. atqılamaq.
- iq (iğdə) kimi toxumaq: çox gedib gəlmək. çulxalar kimi tez tez ipliyi qərqərələrə sərdikləri kimi. - bu gün axşamacan iğdə toxudum.
- incə əliyib, sıx toxumaq: çox incələmək. dibinə gedmək. hər nəyə çöb qoymaq.

toqun toxun. toxnaq. 1. pozun. pozma. zərər. ziyan. - bunun bizə toxunu yoxdur. - bundan nə toxun gözlənilir. - bir belə toxnaqın altından çıxmaq olmaz. 2. başa vurma. şəmatət. sərzəniş. - toxnaqa düşdük. 3. işləmə. keçmə. etgi. tə'sir. - onun varından bizə toxun yoxdu. - toxunun azaltmaq. - toxunun güclətmək.

toqun toxun. ulaş. bitiş. vəsl. ittisal.

toqun toxun. ziyan. zərər.

toqunaq toxunma.

toqunaqlı toxunaqlı. kəsgin. təsirli. müəssir.

toqunaqlı toxunaqlı.toqunur. toxunur. etgili. müəssir. - töxunur səs. - töxunur öğüt. - töxunur davranış. - töxunur işlər.

toqundurmaq toxundurmaq. - toxunacaq qədər yaxınlaşdırmaq: bitişdirmək. yanaşdırmaq. qavuşturmaq. müttəsil edmək.

toqundurmaq toxunmaq. tutmaq. dəğmək. məs edmək. - kirli əl ilə ağ paltarı tutma: toxunma. - qısqaç issidi, tutma yaxar.

toqundurmaq 1. iliştirmək. ləms etdirmək. təmas etdirmək. - bu yağı gözüzə toxundurmayın. - heç yana toxundurmuyaraq, buları burdan götürün. 2. incitdirmək. sataşdırmaq. - bu yazıq kişini, cocuqlara toxundurmayın. 3. sözü dolayısı ilə, simgə ilə yerinə göndərmək, çatdırmaq. - sözünü mənə toxundurmaq istədi. 4. zərər yetdirmək. ziyan verdirmək. pozdurmaq. - heç kimə toxundurmayın. - qonşu qonşuya toxundurmasın.

toqunlı toxunlı. toxnaqlı. 1. pozan. zərərli. ziyanlı. - bunun bizə toxunlusun ayırın. - bundan nə toxunlu söz gözlənilir. - bir belə toxnaqlı işlərin altından çıxmaq olmaz. 2. başa vuran. sərtcə. güclü. - toxnaqlı düşüncə. 3. işlər. keçər. etgili. tə'sirli. - onun varından bizə toxunlı bir nə yoxdu. - toxunlı soyu. - toxunlı söz.

toqunluq kin. öc. qərəz. - birinə dolqunluğu olmaq.

toqunmaq - toxunub qapıb içinə işləmək: tutmaq. - dəniz tutmaz məni. - arax biləsin tutmuş.

toqunmaq toxunmaq. raslamaq. iləmək. tuş gəlmək.
- toxunacaq qədər yaxınlaşmaq: bitişmək. qavuşmaq. yanaşmaq. müttəsil olmaq.

toqunmaq toxunmaq. tutmaq. dəğmək. toxundurmaq. məs edmək. - kirli əl ilə ağ paltarı tutma: toxunma. - qısqaç issidi, tutma yaxar.

toqunmaq toxunmaq. 1. ilişmək. sürülmək. ləms etmək. təmas etmək. - əli gözünə toxundu. - heç yana toxunma. 2. əl sürüb, əl dəğib pozmaq. xərablamaq. - uşaqlar, qonaq yeməyinə toxunublar. - əğrəti qoyduğum nərsələrə toxunublar. 2. incitmək. sataşmaq. - bu yazıq kişiyə toxunma. - bizə toxundu. 3. etgiləmək. işləmək. keçmək. əsər edmək. - mənə onun sözü toxunmaz. - sizə eləbil çox toxundu bu. 4. iti, tünd olub götürmək. tutmaq. - bu içgi tez toxunur. - hər çeşit tütün mənə toxunur. 5. qussələtmək. üzmək. - bu mahnılar mənə toxunur. 6. zərər yetirmək. ziyan vermək. pozmaq. yaramamaq. rahatsızlamaq. - bu gubba gubba qulğıma toxunur. - heç kimə toxunmuyun. - qonşu qonşuya toxunarmı. - hər yeməyin çoxu toxunur. 7. dəxalət, təcavuz edmək. - kimliyinə toxunmaq. - qonşu işinə toxunmaq. - suya sabına toxunmamaq: heç kimə zərəri dəğməmək. 8. nərsiyə dolayısı ilə, keçərək dəğmək. işarə edmək. - söz arası dizə toxundu.
- suya sabına toxunmamaq: kimsə haqqında ziyanı olmamaq.

toqunmaqsızın toxunmaqsızın. yavaşcacıq. e'tina ilə. - işlərizi yavaşcacıq qılın.

toqunmuş toxunmuş. çit. çıtıq. çatıq. toxu. parça.

toqunulmamış toxunulmamış. tutunmamış. işlənməmiş. kullanmamış. yeni. - tutunmaş yaşmaq. - tutunmaş yapı. - tutunmaş topraq.

toqunur toxunur. 1. müzirr. ziyanlı. - toxunur yemək. - toxunur yol. 2. toxunaqlı. etgili. müəssir. - töxunur səs. - töxunur öğüt. - töxunur davranış. - töxunur işlər.

toqurçın 1. buğda dəməti. 2. gəlin cehizi qəfəsi. 3. mıncıqla oynalınır bir oyun.

toqurdan doğurdan. doğru. doğal. qalaysız. özdək. içdən. yalansız.

toqurğan doğurğan. çox doğan.

toqurma doğurma. doğu. törə. tolid.

toqurmaq doğurmaq. - doqquz doğurmaq: çox tələsmk. səbirsizliklə gözətləmək. çox maraqlaşmaq.

toqurmaz doğurmaz. doğmaz. yakın. yakır (< yaxmaq). verimsiz. sısır. əqim.

toqurmaz doğurmaz. qısraq. qısır. əqim. - qısır topraq. - qısır tarla. - qısır il. - qısır qadın.

toquş toxuş. sataş. sancış. çaqquş. çaquş. taxuş. təsadüf.
- doğuz balası: burtlaq.

toquşdurmaq toqamaq. toxuşdurmaq. birbirinə vurmaq.
- toxuşduralım!: toqalım!.

toquş doğuş. 1. məs. 2. - təqiş toquş: mübadilə. payapay. 3. anadan olma. viladət. təvəllüd. 4. zihur. tilu'.

toquşlu doğuşlu. soylu. cis. nəcib. nəcabətli.

toquşmaq toxuşmaq. düş olmaq. raslamaq.

toquşmaq məs çəkmək.

toquşturmaq toxuşturmaq. birbirinə toxuşdurub, sürtmək.

toquz tox. sıx. - toquz qumaş.

tola dola. mutluluq. güvənc. sevinc. onqluq. kef. neşə. ləzzət. mutluluq. güvənc. sevinc. onqluq. kef. neşə. ləzzət.

tolabbaşı dolabbaşı. dolabçı. idarə başçısı. rəis.

tolabçı dolabçı. 1. dolabbaşı: idarə başçısı. rəis. 2. oyunçu. aldaqçı. kələkçi.

tolab dolab. dilab. 1. sağız. sağya. dolanan, dönər çarx, ki quyudan su almağa yarar. dəzgah. çığrıq. 2. işqab. nərsə doldurmaq, qoymaq üçün, duvar oyuğunda, yaxud ayrıca yapılmış, qəfəsəli, qanatlı qapılı olan içək yer. - dolabda saxlamaq. - dolaba qoymaq. - aşıq (aşlıq) dolabı. - geyim dolabı. 3. işlərin dolandırması. idarə. sazıman. - ticarət dolabın aparmaq, çevirmək: ticarət işlərin aparan. - kim dolabın başındadır. - dolab başın dəğişdilər. - dolabı pozuldu. - dolbı dalandırmaq. - su dolabı: su idarəsi. - toq dolabı: bərq idarəsi. - kimlik dolabı: sicil əhval idarəsi. 4. hücrə. hicrə. qapalı qapılı çarşıda olan tükan. qızıl bazarında (bəcistanda) bir dolabı var. 5. kələk. aldaq. qurqu. hilə. dəsisə. - öz dolbın çevirməkdən başqa iş bilmir. - buna bir dolab düşünməli. - dolabın açmaq: kələyin dağıtmaq. - fələyin dolbı. - dolab qurmaq: kələk gəlmək. 6. meşə dirəklərinin bir kiçik çeşiti. - qoşa dolab. - tək dolab. 7. qarman. qolun, qulağın burmaqla, qurmaqla çalınan çalqı qutusu. - dolab çivisi: orta oxu. 8. oyun. aldaq. kələk.- oyun edmək. oyun yapmaq. oyun vermək: kələk gəlmək. - oyun çıxarmaq: bir yeni bir nərsə ortaya qoymaq. 9. ələməgə. cəhrə. çarx. iplik əğirmək, sarmaq aracı. dayaqlanmış bir oxun çevrəsinə ağıllanmış neçə çubuğu olan doğalaq.
- dolablı saat: çəkməcəli ( kəşovlu), çalğılı saat.
- su dolabı: quyudan su çıxarmağa özəl dönər çərx, dilab.

tolaq dolaq. 1. dolanğ. dolangi. > doləng_fars < kələk. 2. tozluq yerinə baldıra dolağan, bağlanan keçə çuxa qırağı, şəriti. patavar.

tolamaq dolamaq. 1. tovlamaq. tövləmək. tavlamaq. təvləmək. ip bağlayıb dolandırmaq. alqatmaq. aldatmaq. 2. çevirmək. çevrəmək. quşatmaq. yörəyə, çövrəyə döndərmək. - başına bi şal dola. - belivə bir quşaq dola, soyuqdu. 3. nərsəni birinə yükləmək. ağır, işgilli bir nəyi, birinə göndərmək, ilişdirmək. aldatmaq. oyalamaq. oynatmaq. baş qatmaq. yozmaq. iğfal edmək. - bu işi mənim başıma doladı.

tolama dolama. 1. gen bol çuxa çeşiti olub, iç paltarı kimi, önü açıq olaraq qavuşdurulub, üstünə quşaq bağlanılır geyim. 2. entari. rub dö şambr. 3. barmağı tutan şişli, irinli xəstəlik. qurlağan. ət yaranın yüngülü. domuz burnu.
- dolama çeşiti: qurlağan. ət yaran. domuz burnu.

tolamba dolamba. tulumba.döngi. qayta. nərsəni dolandıran.

tolambac ( m <> n ) tolanbac. - dolambac ırmaq. qırx keçid. çay boyu gedmək üçün çoxlu kərələr butay o tayına atlamağlı olan ırmaq.

tolamıq dolamıq. duzağ. ağ.

tolam dolam. sarım. bir dövürdə sarılan ölçək, miqdar. sarığa (əmmamiyə) sarılan hər dövür. sarılan nəyin, bir kərə sarılması. - bu sapdan iki dolam verin. - on dolamlı sarğı. - onun sarığın beş dolam dola.

tolanbac ( n <> m ) tolambac. tolanı. dolanı. dönə dönə bükülmüş. bərk dolaşıq qarışıq. dalan ba dalan. dolan ba dolan. labirənt_latin.
- çox dolanbaclı: çox yapraqlı. qatmarlı. qatmar. lay lay, qat qat olan.- qatmar çiçək. - qatmar çadıra. - qatmar manto. - qatmar börk.

tolandıran dolandıran. baqan. baxan. qoruyan. idarə edən. idarəçi. dayrəçi.

tolandırıcı dolandırıcı. aldatıb soyğunçuluq edən. aşırıcı. qırıq. ipi qırıq. namussuz. şərəfsiz. - çoxları dolandırıcıya yem (mal) olur.

tolandırıçı bataqçı. vərşikəstə.

tolandırıçılıq bataqçı. vərşikəstə

tolandırma dolandırma. dolaşdırma. çevirmə. döndürmə. idarə. tolan. dolan. iğfal. dəsisə. - yalan dolan bir takım sözlərə qapılmamalı.

tolandırmaq dolandırmaq. 1. aldatıb soymaq. aşırıb məğbun edmək. tavramaq. tavlamaq. tovlamaq. tovramaq. - çoxları dolandırmağla keçinir. - ondan on tümən dolandırmış. 2. çevirmək. mahasirə edmək. əhatə edmək.
- işlərin dolandırması: dilab. dolab. idarə. sazıman. - ticarət dolabın aparmaq, çevirmək: ticarət işlərin aparan. - kim dolabın başındadır. - dolab başın dəğişdilər. - dolabı pozuldu. - dolbı dalandırmaq. - su dolabı: su idarəsi. - toq dolabı: bərq idarəsi. - kimlik dolabı: sicil əhval idarəsi. 3. idarə etmək. geçindirmək. birisini yaşatmaq. durumun sağlayıb yaşatmaq. - bu gəlir məni geçindirər.- yumşaq olan kişi, hamını geçindirər. - belə bir ağır durumu geçindirmək olmaz. - çoluq cocuğunu alın təri ilə geçindirən.

tolangi dolangi. dolanğ. dolaq > doləng_fars < kələk.

tolanğ dolanğ. dolangi. dolaq > doləng_fars < kələk.

tolanı dolanı. tolanbac ( n <> m ) tolambac. bərk dolaşıq qarışıq.

tolan dolan. 1. dolandırma. iğfal. dəsisə. - yalan dolan bir takım sözlərə qapılmamalı. 2. devran. dünya.
- dolan ba dolan: dalan ba dalan. tolanbac ( n <> m ) tolambac. dönə dönə bükülmüş. bərk dolaşıq qarışıq. labirənt_latin.

tolanma - birbirinə dolanma: tolaş. dolaş. giript. - sarmaş dolaş olmaq: sarmaşıb giript olmaq.

tolanmaq dolanmaq. 1. gəzmək. tolaşmaq. dolaşmaq. səyahət edmək. 2. dönüb dövr edmək. təvaf edmək. 3. mütədavil olmaq. şiyu' tapmaq. 4. ilişmək. bükülmək. - ayağı dolandı. 5. dolamaq işini görmək. dolamaq. sarmaq. - bir sarqı dolandı. 6. aymaq. dönmək. sarılmaq. çərçevrələmək. 7. durumun sağlayıb yaşamaq. geçinmək. idarə olunmaq. - alın təri ilə geçinmək. 8. tavlanmaq. tovlamaq. burqunmaq. dözmək. keçinmək.

tolanmış - dolanmış sarılmış: qıvraq. qanqal olmuş.

tolaşan dönən.

tolaşdırma dolaşdırma. dolandırma. çevirmə. döndürmə. idarə

tolaşdırmaq dolaşdırmaq. 1. döndərmək. dövr etdirmək. çevrətmək. gəzdirmək. - tamam çüçələri dolşdırdıq. 2. kəsə, doğru, düz yoldan yox, sapa yoldan götürmək, apartmaq. - bizi haralaracan dolaşdırdı. 3. çevirmək. sarmaq. - ayağına ip dolaşdırdı. 4. quşatmaq. devrəsin çevirmək. mahasirə edmək. - şəhəri qoşun ilə dolaşdırdı. 5. üstələtmək. müsəllət edmək. - bu bəlanı başıma dolaşdırdı. 7. gəzilmək. yürünmək. - çimndə gəzilməz. - gecə çağ gəzintisi.

tolaşıq dolaşıq. düz olmayan. tolaş. dolaş. çaprız. çaparız. qıvrıq dallı budaqlı. əğrəlti. əğri büğrü. dolaşıq. gireh_fars. girək. bir birinə girmiş. giript. dügün. qarışıq. - dolaşıq yol.
- parçanın dolaşığı, qırışığı: qamba.
- əğrəlti bacaqlı qarı: dolaşıq qıçlı.
- əğrəlti yollar.
- bərk dolaşıq yol: girəvə. girdəvə.

tolaşıqlıq dolaşıqlıq. giriptlik. burğaclıq.

tolaşılmaq dolaşılmaq. bir yerdən aşmaq, keçmək. - bu gədik dolaşılıncan, o şəhər görüşər.

tolaş dolaş. 1. birbirinə dolanma. giript. - sarmaş dolaş olmaq: sarmaşıb giript olmaq. 2. çaprız. çaparız. dolaşıq. 3. əngəl. mane'. - dolaş olmaq: əngəl olmaq. birinə qatılmaq. quyruq olmaq. 4. gəzən. səyyar. - dolaş ulduz koması.

tolaşlı dolaşlı. dolaşaraq varıln. doğru olmayan. - dolaşlı yol. - dolşlısöz. - dolaşlı yaşam. - dolaşlı cizgi.

tolaşmaq dolaşmaq. 1. gəzişmək. çəpə çevrə gəzmək. dönmək. dövr, cəvəlan edmək. - dan ertədən ( sabah tezdən) çüçələri dolaşırıq. - qırlarda (çöllərdə) dolşıb durduq. 2. gəzmək. dolanmaq. səyahət edmək. 3. yayılmaq. nəşr olmaq. şaye' olmaq. - böylə bir söz dolaşır ki. 4. qarışmaq. giript olmaq. - dolaşmış saçlar. 5. düzdən, doğrudan getməyib, dolşıqlı pımaq. ötə bəriyə ( oyan buyana) sapmaqla uzamaq, uzanmaq. - bu yol çox dolaşır. - düz yolu qoyub, dolaşmış yollarda itən canıva qurban. 6. dönüb başqa bir yandan varmaq, çatmaq, girmək. - ön qapı qapalı olduğundan, arxadan dolaşdıq. - çayın aşağısından dolaş gəl. 7. boş boşuna gəzib durmaq. - burda nə dolaşırsan. - dolaşa dolaşa yaşın sürüb geddi. 8. gəzib yoxlamaq. - bütün otaqları dolaşdıq.
- qapı qapı dolaşmaq: hər yana baş vurmaq.
- arxasında dolaşmaq: axtarmaq.
- ayağa dolaşmaq: əngəl' mane' olmaq.
- ayaq dolaşmaq: doğru yeriyəmiyib, kefli kimi yerimək.
- dörd dolaşmaq: o yan bu yana baş vurmaq. dlqın bulunmaq. iztirabda olunmaq.

tolaşmaz dolaşmaz. tulaşmaz. kəsdirmə . qısa. xülasə. muxtəsər.- kəsdirmə yol.

tolaşmıyaraq dolaşmıyaraq. bilavasitə. doğrudan. doğrudan doğruya. doğruca. quşqusuz. quşqusuz. müstəqim.

tolayı dolayı. 1. dövr. çevrə. çövrə. çövər. ətraf. hovl. 2. dayirə. 3. uyar. münasibət. - dolasilə: yeri gəlmişkən. bu münasibətlə. 4. münasibət düşərək. yeri düşürkən. - dolyısilə məndən bilgilər topladı. 5. kinayə.- dolayı söz: kinayə söz. 6. savuq. oxşarı. məcazi.
- dən dolayı: { 1. yönü, illəti göstərir.dən ötüri. dən ötqəri.- bundan dolayı: bundan ötəri. 2. həqqində. dayir. - sizdən dolayı bir para sözlər sordu.
- sözü dolayısı ilə, simgə ilə yerinə göndərmək, çatdırmaq. toqundurmaq. - sözünü mənə toxundurmaq istədi.
- fır dolayı: ötə bəri. çəp çevrə. - ormanı fır dolayı dolandıq.

tolaysiylə dolaysiylə. ardaradan. dalsıcan. bilmünasibət.

toldurma doldurma. çubuğ. çubuğa. götüri. topdan. hərrac. çəksi, dartısı, ölçüsü olmayan iş. məqtu'. - götüri satış. götüri bazarlığ. - evi götüri yapdırdı.
- doldurma iş: götüri iş. bayağı diqqətsiz iş. hərgələ iş.

toldurmaq doldurmaq. edmək. əncam vermək. ağıtmaq. tıxmaq. bikitmək. qavlamaq. çağlamak.
- qabıq doldurmaq: qabuq qavlamaq.
- donun doldurmaq: tumanın doldurmaq: özün batırmaq.
- çuxur doldurmaq: ölmək. quylanmaq.
- qulaq doldurmaq: qurşalatmaq. bir işə yarqıtmaq, hazırlatmaq.

toldurulmuş - təpə quracaq dək doldurulmuş: təpələmə. toruqlama. toruqlu.

toləng doləng_fars < dolanğ. dolangi. dolaq. kələk.

tolqun dolğun. 1. qabarıq. şişgin. - dolğun ürək. - dolğun buxca. 2. tam. çoqca. dəğərincə. - dolğun dəğər, baha'.
- ətinə dolğun: tıqnaz. pısırıq.

tolqunluq dolğunluq. səmizlik. şişmanlıq. yağlılıq. köklük. - qulaq dolqunluğu: çox eşitməklə qulağı dolub bilgi əldə edmək.

tolma dolma. 1. dolma işi, çağı. sürəsi. 2. içi ət, göy ilə doldurulmuş qabaq, yapraq. - yalançı dolma: əti olmayan dolma. 3. içi doldurulmuş nərsə.- dolma quzu. - dolma badımcan. 4. daş topraq tökülməklə düzəlinmiş nərsə. - dolma duvar. - dolma təpə.
- kiçik dənəli yapraq dolması: sarma.
- dolma yarpağı: asma yarpağı:
- dolmayı utmaq: bir sapa sözə inanmaq. - mən bu dolmanı utammaram.
- qaburqa dolması: quzu qaburqasının düğü, kişmiş, fıstıqla dolması.

tolmaq dolmaq. 1. şişmək. qabarmaq. - qarım doldu. 2. patlayacaq, daşacaq qədərə gəlmək. - hava dolmuş: qabarmış. - artıq dözə dözə dolmuşam. 3. bitmək. tamam olmaq. - hesab dolmaq. - onu işi doldu: mə'muriyyəti qurtuldu. - onun çağı doldu.
- gözü dolmaq: gözə yaş gəlmək. ağlayacaq olmaq.
- ürək dolmaq: sıxılmaq.
- qulaq dolmaq: eşitməklə öğrənmək.
- dolmaq işi: toluş. doluş.
- doluya dolduq: tutulduq.

tolmuş dolmuş. dolub yollanan araba, arac.

tolnamaq - qılınca dolnamaq: qılınca tavranmaq, sarılmaq.

tolşaq dolşaq. girdab < girdəv. dönək.

tolu dolu. 1. məmlu. məşhun. 2. çox. bol. kəsir. mübah. 3. sum. içi boş olmayan. 4. yarqaq. yaraqlı. müsəlləh. hazır. - dolu gələk, yoxsa nə?. 5. yağışın buz, yuvarlaq dənə biçimində yağanı. - doluya dolduq: tutulduq. - sulu dolu: yumşaq, tez əriyən dolu. - süpür dolu: incə olub, şıdırğı yağan dolu. - daş dolu: bər sərt, daş kimi yaran dolu. - dəvə dolu: iri dolu. # ləpə dolu: incə dolu. 6. səmiz. ağız ağıza. toplu. bəsli. ətli. arıq olmayan. - bu kərə onu toplu gördüm.
- dolu dizginə: dörd nal.
- dörd nala gedirdi.
- quşağı dolu: ehtibarlı. güclü.
- dolu ay: tolun. dolun. bədr.
- içi dolu: bütün. som. kamil. kofu kafı olmayan. - som kişi. - som gümüş. - som altın.
- ağız dolusu qonuşmaq: hər gələ danışmaq.

tolumba döngi. qayta. nərsəni dolandıran. dolamba. tulumba.

tolun dolun. 1. alın, baş, qulaq arasında olan şişik yer. girgah. 2. dolu ay. bədr.