2.O’qituvchining pedagogik takti
Tajribalar shuni ko’rsatadiki, aynan pedagogik takt mavjudligi o’qituvchiga
ijobiy his–tuyg’ularga asoslangan muomalani qurishga, bolalar bilan psihologik
aloqani o’rnatish va saqlab turishga yordam beradi.
Pedagogik takt talablariga amal qilgan holda o’qituvchi o’zida muomalaning
demokratik uslubini shakllantirishi, o’quvchilar bilan o’zaro muomala
madaniyatini egallashi mumkin.
Pedagogik takt ustida ish olib borgan tadqiqotchilar bu tushunchaning hajmi
va sig’imini alohida ta’kidlashadi hamda uning yagona aniq ta’rifi yo’qligini
aytishadi. Pedagogik takt mohiyatini ochib berish murakkabligi uning umumiy
qabul qilingan ”takt” tushunchasiga nisbatan o’ziga hos hususiyatga ega ekanligi
bilan belgilanadi.
Takt so’zi aynan tarjima qilinganda ”ta’sir ko’rsatish” degan ma’noni
bildiradi. Bu ahloqiy kategoriya bo’lib odamlar o’rtasidagi o’zaro munosabatni
boshqarib turadi. Insonparvarlik printsiplariga tayangan holda hulq–atvor taktikasi
eng murakkab ziddiyatli holatlarda ham insonga nisbatan hurmatni saqlab qolishni
talab etadi. Hulq–atvor taktikasiga ega bo’lish, ya’ni taktikali bo’lish, har bir
insonga nisbatan, ayniqsa, o’qituvchiga nisbatan qo’yiladigan ahloqiy talabdir.
Pedagogik takt – o’qituvchining kasbiy sifatlaridan biri, mahoratining bir qismidir.
Pedagogik takt umumiy qabul qilingan takt tushunchasidan shunisi bilan farq
qiladiki, u faqat o’qituvchining shahsiy sifati bo’libgina qolmay, balki o’quvchiga
nisbatan to’g’ri munosabatni tanlay olishi hamdir.
Demak, pedagogik takt – bu o’qituvchining o’quvchilarga nisbatan
pedagogik maqsadga yo’naltirilgan ta’siri me’yori, samarali muomala uslubini
o’rnata olish qobiliyatidir.
Ta’sir ko’rsatish me’yori tarbiya vositalarini qo’llashda ham namoyon
bo’ladi. Huddi dorishunoslikda dorilarning qabul qilish miqdori va vaqti,
bemorlarning yoshi va individual hususiyati aniq belgilab berilganidek, o’qituvchi
so’zi ham, uning ish usullari ham, o’quvchining ensasini qotirmaydigan, samarali
va salohiyatli bo’lishi kerak. Ma’lum bir ta’sir usulini me’yoridan oshirib yuborish
o’quvchiga teskari ta’sir ko’rsatishi mumkin. Masalan, me’yoridan ortiq
talabchanlik – quloqsizlikka; haddan ziyod yumshoqlik – qo’pollikka olib kelishi
mumkin. O’quvchilarni hurmat qilib turib, o’qituvchi o’zining umuman bolalarga
nisbatan hurmatini namoyon etishi lozim.
O’zaro hurmat va bolalarga nisbatan mehr talabchanlikni chetlab o’tmaydi,
aksincha uni qayd qiladi. Hurmat va talab dealektik jihatdan o’zaro bog’liq
tushunchalardir. O’quvchining tarbiyalanganlik darajasiga qarab o’qituvchi
o’zining ularga bo’lgan munosabati shaklini tanlaydi, (qiziqish va hayrihohlik yoki
befarqlik, samimiylik yoki hech qanday hissiyotsiz quruq munosabat, yumshoqlik
yoki qattiqqo’llik va h.k.). Bolaga nisbatan e’tibor va mehribonlik munosabatlar
ifodasi ularning yoshiga qarab o’zgartirilishi kerak. Masalan, kichik maktab
yoshidagi bolalar bilan muomala qilganda ularni quchoqlash, boshini silash yoki
ismini erkalab chaqirish mumkin. Katta maktab yoshidagi o’quvchilarga nisabatan
bunday munosabat faqat ba’zi alohida holatlarda (masalan, o’quvchining tug’ilgan
kuni bo’lsa, fan olimpiadalarida yoki sportda ma’lum bir muvaffaqiyatlarga erishsa
va sh.k.) ko’rsatilishi mumkin. O’smirlar bilan munosabatda jiddiylik va oddiy
muomalani qo’llangan ma’qul. CHunki ular katta kishi bo’lishni istaydilar va har
qanday bolalarcha munosabat ularning g’ashiga tegishi mumkin.
Pedagogik takt o’qituvchi hulq-atvorining mo’’tadilligida namoyon bo’ladi.
U o’quvchiga ishonch bilan qarashni ko’zda tutadi, hatto tavakkal qilib bo’lsa ham.
O’quvchiga ishonchsizlik bilan qaraydigan va o’zining shunday munosabatini har
bir qulay fursatda bildirib turadigan o’qituvchi pedagogik taktga ega emas deyish
mumkin. O’qituvchi ishonchi o’quvchi faoliyati uchun turtki bo’lishi kerak. Bunda
o’quvchi o’zining urinishlari va muvaffaqiyati zavqini to’yishi uchun uni ataylab
ko’proq maqtash, erishgan yutug’i kichkina bo’lsa ham, bo’rtiribroq ko’rsatish
maqsadga muvofiq bo’ladi.
O’qituvchining muomala madaniyati, takti uning o’quvchilar bilan
birgalikdagi turli faoliyati ko’rinishlarida namoyon bo’ladi. Masalan, darsda,
sinfdan tashqari ishlar jarayonida yoki kundalik hayotda.
Darsda
pedagogik
takt.
O’quvchilarning
o’qituvchilar
bilan
kelishmovchiliklari tahlili shuni ko’rsatadiki buning asosiy sababi o’qituvchining
o’quvchilarga nisbatan qo’pol munosabatlarida namoyon bo’ladigan taktsizligidir.
Ba’zi o’qituvchilar: ”Nega muncha qimirlaysan, stulning mihi bormi?” kabi
tanbehlarni odatiy, oddiy tanbeh deb hisoblashadi. Ba’zan jahli chiqib, jazavaga
tushgan o’qituvchi butun sinf oldida o’quvchini ko’chada qaerda va kim bilan
ko’rganini eslab qoladi. Ko’pincha, mana shunga o’hshash holatlar natijasida
kelishmovchilik va ziddiyatlar kelib chiqadi.
Takt o’qituvchiga darsning har bir bosqichida zarur. Ayniqsa, o’quvchilar
bilimini tekshirish va baholash jarayonida o’qituvchi o’z muomalasiga e’tibor
berishi kerak. Bu o’rinda o’quvchini eshita olish qobiliyatiga qarab o’qituvchi takti
namoyon bo’ladi. YA’ni o’quvchi javoblari mazmuni va shaklini diqqat bilan
kuzatish, sabr–toqatli bo’lish shular jumlasidandir. Bunda, albatta, ”Bu narsa shart
emas!”, “O’tir, har doimgidek, hech narsani bilmaysan!” kabi luqmalar o’rinsiz
hisoblanadi.
SHunday voqealar ham bo’lganki, duduq bolalar mahoratli o’qituvchining
darslarida o’z kamchiliklarini unutib yuborganlar, taktsiz, qo’pol o’qituvchi darsda
esa faqat duduqlanaverganlar.
Barcha o’quvchilar diqqat va e’tibor bilan, munosabat bildirib etisha
oladigan o’qituvchini yahshi ko’radilar. SHuning uchun ham o’quvchi javob
berayotganda ochiq chehra bilan ma’qullab turish, qo’llab – quvvatlash lozim.
O’quvchining javobini turli izohlar bilan bo’lib turish maqsadga muvofiq emas.
O’quvchilar bilimini baholash jarayoni ham o’qituvchi taktining namoyon
bo’lishi uchun muhim bosqich hisoblanadi. Ba’zan baholash jarayonida o’qituvchi
bahoni shunday izohlaydiki, go’yo yahshi bahodan ham qoniqmaganday: “Sen
meni hayron qoldirding. Senga yahshi baho qo’yishga majburman”. Vaholangki,
bunday paytda o’qituvchi bo’sh o’zlashtiradigan o’quvchisining yahshi javobidan
chin dildan quvonishi uning uchun haqiqatda qayg’urishi lozim. Ahir bu ham
muomala san’atini belgilaydi.
Psihologik va didaktik tadqiqotlar shuni ko’rsatadiki, bo’sh javoblarni
baholash jarayonidagi motivlashtiruvchi izohlarning berilmasligi natijasida bunday
o’quvchilar uch oy mobaynida o’qituvchi savolini tushunmaydigan bo’ladilar.
O’zlaridagi ishonchsizlik sababli qayta–qayta so’rash, o’ziga takror savollar
berilganda jim turishga odatlanadilar. SHuning uchun hatto qonaqarli yoki yomon
baho ham ijobiy mazmun kasb etishi va istiqbolli yo’naltiruvchi hususiyatga ega
bo’lishi kerak. Masalan, ”Agar mana bu eri asoslanganda, to’g’ri bo’lar edi...”,
“SHoshma, ulgurasan”.
Takt va taktika. Pedagogik takt o’qituvchi hulq–atvori mo’’tadilligi, ya’ni
taktikani ham ko’zda tutadi. CHunki pedagogning o’quvchilari oldida turli rollarda
namoyon bo’lishi undan har hil pedagogik taktdan foydalanishni talab etadi.
Darsda, agar o’quvchilar tayyorlanmagan bo’lsalar, aniqlik, jiddiylik,
qat’iylik mazmunidagi munosabat, sinfdan tashqari ishlar jarayonida erkinlik,
samimiyli, ochiqlik, (ayniqsa, yakka suhbat, sayohat, turli hil o’yinlar jarayonida)
mazmunidagi munosabat juda muhim. SHuning uchun ham munosabatning turli
shakllari (yig’ilish, bahs – munozara, sinfdan va darsdan tashqari ishlar
jarayonidagi munosabat) o’qituvchidan muomalaning turli uslublaridan
foydalanishni talab etadi.
Muomala taktikasini tanlash roli pozitsiyalardan foydalana olish
ko’nikmalariga bog’liq. Psiholog olimlar shunday pozitsiyalarning 4 turini
ajratadilar: ”yuqoridan qurish”, “pastdan qurish”, “yonma–yon qurish”, “betaraflik
pozitsiyasi”.
“YUqoridan qurish” (muomalani) pozitsiyasida o’qituvchi o’zining
mustaqqilligini va butun mas’uliyatni o’z zimmasiga olganligini namoyish etadi.
Bu pozitsiya ”ota - onalar” pozitsiyasi deyiladi.
Muomalani ”pastdan qurish” esa tobe, bo’ysunuvchi, o’ziga ishonmaydigan
shahs pozitsiyasi hisoblanadi. Bu pozitsiya ”bolalar” pozitsiyasi deyiladi.
“YOnma–yon qurish” pozitsiyasida hulq–atvordagi hushmuomalalik,
sipolik, vaziyat bilan hisoblashish, boshqalarning qiziqishlarini tushunishi va
mas’uliyatni o’zaro bo’lishish ko’nikmalari namoyon bo’ladi. Bu ”kattalar”
pozitsiyasi deyiladi.
Vaziyatga ko’ra o’qituvchi u yoki bu pozitsiyani tanlashi mumkin. Zero,
muomala ikki tomonlama jarayon bo’lganligidan o’qituvchi boshqa kishining
roliga qarab o’z pozitsiyasini belgilaydi, odatda pedagogning, ya’ni hamkorlikda
ish yuritayotgan katta kishi pozitsiyasi muomalaning ishchan darajasini nazarda
tutadi. Bu pozitsiya o’quvchida o’zaro hamkorlik jarayonidagi teng huquqli
sherikni loyihalashtiradi. Bu pozitsiyani amalga oshirish usuli quyidagicha bo’lishi
mumkin: “Men sen (sizlar) bilan maslahatlashmoqchiman”, “Kelinglar, birgalikda
o’ylab, masalani hal qilamiz”.
SHuningdek, pedagog o’z muomalasida ba’zan “bolalar” pozitsiyasini ham
qo’llaydi. Masalan, qoidaga ko’ra o’qituvchi jamoaviy ijodiy ishlarni tashkil etish
bosqichlaridan birida muvaffaqiyatga shubha qilish, ikkilanish hissini namoyon
etadi va bu bilan yuqori sinf o’quvchilariga bu ishning asosiy mas’uliyatini o’z
zimmalariga olish imkonini yaratadi. Muomalani ”pastdan qurish” pozitsiyasi
o’quvchi mustaqil faoliyatni namoyon etishiga mo’ljallangan.
Muomalaning ”yuqoridan qurish”, ya’ni “ota - onalar” pozitsiyasi pedagogik
faoliyat uchun hos hususiyat bo’lsada, butun ta’lim-tarbiya ishida yagona va bir hil
pozitsiya bo’la olmaydi. Zero, bu pozitsiya agar o’quvchi ”bolalik” rolidan chiqa
olmasa, va faqat shu vaziyatda dialogik o’zro ta’sirni amalga oshirishga qaratiladi.
Muntazam ”yuqoridan qurish” pozitsiyasida turish shahs rivojlanishining to’htatib
qo’yishi yoki muomalada ziddiyatlarga olib kelishi mumkin.
Demak, rolli pozitsiyalar tahlili shuni ko’rsatadiki, pedagog uchun
o’quvchilar bilan o’zaro hamkorlik qila olish ko’nikmasiga ega bo’lish, pedagogik
taktga rioya qilish, muomala taktikasini bilish juda muhim.
|