Mashg‘ulot Mavzusi: Hozirgi va kelasi zamon fe’llari. Mashg‘ulot rejasi:
Hozirgi zamon fe’llari haqida ma’lumot
Kelasi zamon fe’llari
Zamon shakllrining bir-biriga ko‘chishi.
2-ilova
Dasturlashtirilgan topshiriq savollari: 1. Hozirgi zamon fe’llarining qanday turlari mavjud?
2. Kelasi zamon fe’llarining turlariga misollar yozing.
3. Hozirgi zamon fehllari qaysi zamon shakllari o‘rnida qo‘llanishi mumkin?
3-ilova Fе’lning gap ichida ma’lum sintaktik vazifani bajarishga xoslangan shakllari vazifadosh (xoslangan) shakllar (ayrim darsliklarda vazifa shakllari yoki turlari) dеb ataladi. Fe’lning gapda ma’lum bir gap bo‘lagi vazifasini bajarishga mos bo‘lgan shakli uning funktsional1 formasi deyiladi. Fe’lning funktsional formalari gapda kesim, hol, aniqlovchi, ega va to‘ldiruvchi vazifalarida keladi.
O‘zbek tilida fe’lning funktsional formalariga 1) sof fe’l, 2) ravishdosh, 3) sifatdosh, 4) harakat nomi kiradi.
Sof fe’l. Fe’lning tuslangan formada qo‘llanib, kesim vazifasini bajarishga mos fe’l shakliga sof fe’l deyiladi. Sof fe’l har uch zamon shaklida qo‘llangan aniqlik, buyruq-istak, shart mayli formasidagi fe’llarni o‘z ichiga oladi. Masalan: To‘g‘ri so‘z odam butun hayoti davomida mehr, sadoqat nurlarini tarqatadi (U.Mahkamov). Kimki oz bilsa, ozga o‘rgatadi. (Tafakkur gulshani). Aqlni beaqldan o‘rgan (Maqol).
Ravishdosh. Harakatning belgisini (harakat tarzidagi belgi) anglatadigan, gapda ko‘pincha hol yoki ergash gapning kesimi vazifasini bajarishga mos bo‘lgan fe’l shakli ravishdosh shakli deyiladi. Masalan: Ilmu hunarni Xitoydan bo‘lsa ham borib o‘rganinglar (Pedagogika tarixi). Choyga fotiha o‘qilgach, hamma o‘rnidan turdi (S.Ahmad). Bu misollarning birinchisida borib ravishdoshi hol vazifasini, ikkinchi misoldagi o‘qilgach ravishdoshi ergash gapning kesimi vazifasini bajargan.
Ravishdosh quyidagi affikslar bilan yasaladi:
1) fe’l o‘zak-negiziga unlidan so‘ng –b, undoshdan so‘ng –ib affiksini qo‘shish bilan: o‘qib, borib;
2) fe’l o‘zak-negiziga unlidan so‘ng –y, undashdan so‘ng –a affiksini qo‘shish bilan: o‘qiy-o‘qiy, bora-bora.
Bu affikslar bilan yasalgan ravishdoshlar nutqda, asosan, takroriy holda qo‘llanadi;
-b (-ib), -a, -y affikslari bilan yasalgan ravishdosh qo‘shma fe’l (sof fe’l) tarkibida etakchi qism vazifasida ham keladi: yoza boshladi, o‘qib chiqdi kabi.
3) –gani (-kani, -qani) affikslari bilan: o‘qigani, aytgani kabi;
4) –gach (-kach, -qach) affikslari bilan: o‘qigach, borgach kabi;
5) –guncha (-kuncha, -quncha) affikslari bilan: o‘qiguncha, borguncha kabi.
Fe’l o‘zak-negizi k yoki g undoshi bilan tugasa, -kani, -kach, -kuncha tarzida, q yoki g‘ undoshi bilan tugasa, -qani, -qach, -quncha tarzida qo‘shiladi: ekkani, ekkach, ekkani, ekkuncha; chiqqani, chiqqach, chiqquncha kabi.
Fe’lning ravishdosh shakli fe’l singari harakat tushunchasini anglatib, fe’lga xos quyidagi morfologik belgilarga ega, ya’ni:
a) o‘timli-o‘timsizlik ma’nosini ifodalaydi: eslab - o‘timli, kulib - o‘timsiz ravishdosh;
b) bo‘lishli-bo‘lishsizlik ma’nosiga ega: ko‘rib – bo‘lishli, ko‘rmay, ko‘rmasdan – bo‘lishsiz ravishdosh; kelguncha – bo‘lishli, kelmaguncha – bo‘lishsiz ravishdosh; o‘tgach – bo‘lishli, o‘tmagach – bo‘lishsiz ravishdosh.
-gani (-kani, -qani) affiksi bilan yasalgan ravishdoshning bo‘lishsizlik shakli yo‘q (-ma bo‘lishsizlik qo‘shimchasini olmaydi).
v) nisbat ma’nosini anglatadi: yasab - aniq nisbat, yasanib - o‘zlik nisbat, yasalib - majhullik nisbati, yasashib – birgalik nisbat, yasatib – orttirma nisbat;
g) ravishdoshlar tuslovchi qo‘shimchalarni olish-olmaslik xususiyatiga ko‘ra ikki guruhga bo‘linadi: tuslanadigan ravishdoshlar va tuslanmaydigan ravishdoshlar.
Tuslanadigan ravishdoshlarga fe’l negiziga –b (-ib), -a, -y affikslarni qo‘shish bilan shakllangan ravishdoshlar kiradi.
Bu guruhdagi ravishdoshlar tuslangan holda sof fe’lga aylanadi. Masalan: Kechaning tili qorasida yulduzlar yorqin yonadi (O). Oyoq ostimizda munchoq-munchoq oq, sariq gullar sochilib yotibdi (B.Jahongirov).
Tuslanadigan ravishdoshlar tuslovchi olmagan holda ham qo‘llana oladi. Masalan: Vohid ho‘l sochlarini taray-taray boqqa sho‘ng‘idi (O.YOqubov). Mashina silkinib oldinga intildi (S.Ahmad). Ravishdoshlarning –gach (-kach, -qach), -gani (-kani, -qani), guncha (-kuncha, -quncha) affikslari yordamida hosil qilingan shakllari tuslanmaydigan ravishdoshlar sanaladi: etgach, ekkach, chiqqach; etgani, ekkani, chiqqani; etguncha, ekkuncha, chiqquncha kabi. Masalan: Sultonali tong otguncha ikki go‘dakning qo‘ynini puch yong‘oqqa to‘ldirib chiqqan (A.Qodiriy). Uzun, qorong‘i yo‘lakka chiqqach, Unsin to‘xtadi (O). Siz bilan maslahatlashgani keldim (B.Rahmonov). d) zamon ma’nosini ifodalaydi. Ravishdoshning zamon ma’nosini ifodalashi nisbiy zamon sanaladi. Chunki ravishdoshning zamoni shu gapdagi tuslangan fe’lning zamoniga nisbatan belgilanadi.
Ravishdoshlar zamon ma’nosiga ko‘ra uchga bo‘linadi: o‘tgan zamon ravishdoshi, hozirgi zamon ravishdoshi, kelasi zamon ravishdoshi.
O‘tgan zamon ravishdoshlari fe’l o‘zak-negiziga –b (-ib), -gach (-kach, -qach) affikslarini qo‘shish bilan hosil qilinadi: qolib, o‘qib, qolgach, o‘qigach kabi.
-b (-ib) affiksi bilan yasalgan ravishdosh tuslangan fe’l ifodalagan asosiy harakatdan ilgari bo‘lgan harakatni yoki asosiy harakatdan oldin boshlangandek ko‘rinsa ham ammo u bilan bir vaqtda yuz bergan harakatni anglatadi. Masalan: Zulfiya javob so‘rab keldi gapida javob so‘rab ravishdoshi asosiy harakatdan (keldi harakatidan) oldin ro‘y bergan harakatni bildirsa, u kulib gapirmoqda gapida esa kulib ravishdoshi asosiy harakat (gapirmoqda harakati) bilan bir vaqtda yuz beradigan harakatni anglatadi.
-b (-ib) affiksi bilan yasalgan ravishdosh tuslanganda, o‘tgan zamon hikoya fe’lini hosil qiladi.
Fe’l negiziga –gach (-kach, -qach) affiksini qo‘shish bilan yasalgan ravishdosh tuslanmaydigan ravishdosh bo‘lib, u tuslangan fe’l ifodalagan harakatdan ilgari uning bajarilishi (yoki bajarilmaslik) sababi yoki paytini ko‘rsatadigan harakatni anglatadi. Masalan: Uch-to‘rt kun mehmondorchilikda yurishgach, maktabdan qaytdilar (P.Tursun). Zorlanishdan, ichni eyishdan boshqa hech nima qo‘lidan kelmagach, nima qilsin (M. Ismoiliy). Hozirgi zamon ravishdoshi fe’l o‘zak-negiziga –a, -y affikslarini qo‘shish bilan hosil qilinadi: bora-bora, ishlay-ishlay kabi.
Bu affikslar bilan yasalgan ravishdosh tuslangan fe’l ifodalagan asosiy harakat bilan bir vaqtda ro‘y beradigan harakatni anglatib, uning bajarilish holati, paytini ko‘rsatadi. Masalan: Toma-toma ko‘l bo‘lur, hech tommasa cho‘l bo‘lur (Maqol). Tog‘ oralig‘idagi qalin qor eriy-eriy odam bemalol kira oladigan g‘or bo‘lib qolibdi (S.Anorboev). Bu affikslar bilan yasalgan ravishdoshlar nutqda odatda, takroriy so‘z shaklida qo‘llanadi. Yakka holda ishlatilganda, ravishdosh anglatgan harakatdan tuslangan fe’l anglatgan harakatga tezlik bilan o‘tilganlik ma’nosi hosil bo‘ladi. Masalan: Sultonmurod kela o‘qishga kirishdi. Hozirgi zamon ravishdoshi tuslanib, hozirgi-kelasi zamon fe’lini hosil qiladi. Masalan: Sada tagidagi hovuzning suvida yaproqlar suzadi (S.Z.). Kelasi zamon ravishdoshlari fe’l negiziga –gani (-kani, -qani), -guncha (-kuncha, -quncha) affikslarini qo‘shish bilan yasaladi: o‘qigani, tinchiguncha kabi.
Bu affikslar bilan yasalgan ravishdoshlar tuslanmaydi. Fe’l negiziga –gani (-kani, -qani) qo‘shish bilan yasalgan ravishdosh tuslangan fe’l ifodalagan harakatdan so‘ng bajarilishi maqsad qilib olingan harakatni anglatadi. Masalan: Men bugun yuragimni ochib gapirgani keldim (U.). Fe’l negiziga –guncha (-kuncha, -quncha) affiksini qo‘shish bilan yasalgan ravishdosh tuslangan fe’l ifodalagan harakatning davom qilish vaqtining o‘lchovi sifatidagi harakatni ifodalaydi. Masalan: Yo‘lchi so‘zlaguncha, Tantiboyvachcha qorong‘ida yo‘qoldi (O.). Shu bilan birga ravishdosh o‘ziga xos sintaktik belgilarga ham ega, ya’ni:
a) gap tarkibida boshqa so‘zlarni boshqarib kela oladi;
b) tuslanadigan ravishdoshlar tuslovchi olmagan holda hol va –b (-ib) affiksi bilan yasalgan ergash gapning kesimi vazifasini bajaradi: Gulnorning egnida kaltagina qora (lapis) kamzul yuvila-yuvila yupqalashgan (O.). Ibn Iroq uning gapidan zavqlanib kuldi (M.Osim). Kursi ustiga dasturxon yozilib, meva-cheva to‘la patnis qo‘yildi (O.). Shuningdek, tuslanadigan ravishdoshlar o‘zlariga tobe bo‘lgan so‘zlar bilan sostavli hol sifatida, ravishdosh o‘ram tarzida ajratilgan hol vazifasini ham bajaradi: Bozor darvozasi yoniga kelishganida bir to‘da odamni ko‘rib to‘xtab qolishdi (O‘.Hoshimov). Aprel oqshomlaridan birida Farida ikkovlari shahar aylanib yurib stadionga kirib qolishdi (O‘.Hoshimov). Keng, baland, serhasham chodirda oltin shamdonlarni qo‘yib, Navoiy yaqin beklari bilan suhbatlashib o‘tirardi (O.). v) tuslanmaydigan ravishdoshlar gapda hol, ajratilgan ikkinchi darajali bo‘lak va ergash gapning kesimi vazifasini bajarib keladi: Oradan uch oy o‘tib hash-pash deguncha issiq kunlar etib keldi (S.A.). U oltinsoyliklarni kanal va buloq qazigani boshlab ketdi (Sh.R.). Shartning nozik va qaltisligi ko‘z oldiga kelgach, yuragi orqasiga tortib ketdi (H.N.). Asalxon karvon o‘tib ketguncha, yo‘l yoqasida qo‘l siltab turdi (H.G‘.).
-gani (-kani, -qani) affiksi bilan yasalgan ravishdosh gapda faqat hol vazifasini bajaradi.
Sifatdosh. Predmetning harakat va holat belgisini bildiradigan, gapda sifatlovchi vazifasini bajarishga mos bo‘lgan fe’l shakli sifatdosh deyiladi: So‘zlayotgan kishining o‘ziga emas, so‘ziga e’tibor qil («Tafakkur gulshani»). Ko‘chaning ikki chetidagi turli mollar bilan savdo qiluvchi do‘konlar joylashgan (M.Qoriev) gaplaridagi so‘zlayotgan, savdo qiluvchi sifatdoshlari kishi, do‘konlar otlariga bog‘lanib, uning harakat belgisini bildirib, sifatlovchi (aniqlovchining bir turi) vazifasini bajargan.
Sifatdosh quyidagi affikslar bilan yasaladi:
1) fe’l o‘zak-negiziga –gan (-kan, -qan) affikslarni qo‘shish bilan: yuklagan, kechikkan, qiziqqan (fe’l negizi k yoki g bilan tugasa, -kan; q yoki g‘ bilan tugasa, -qan tarzida).
Bu affiks sifatdosh yasashda eng mahsuldor, unumli affiks sanaladi.
Eski o‘zbek adabiy tilida –gan affiksining ekvivalenti –mish, -dik affikslari bilan ham yasalgan (bu affikslar hozir ham uchraydi).
2) fe’lning –a, -y affiksi bilan tugagan ravishdosh negiziga –digan, -yotgan affikslarini qo‘shish bilan: kelayotgan, o‘qiyotgan, boradigan, ishlaydigan kabi;
3) fe’l o‘zak-negiziga –r (-ar) qo‘shilishi bilan (unlidan so‘ng –r, undoshdan so‘ng –ar): sanar, ko‘kar kabi;
4) fe’l o‘zak-negiziga –vchi (-uvchi) qo‘shilishi bilan (unlidan so‘ng –vchi, undoshdan so‘ng –uvchi): boshlovchi, kutuvchi kabi;
Eski adabiy tilda sifatdoshning bu turi –guchi, -g‘uchi shaklida ham ishlatilgan aytguchi, kelguchi. Bu shakl hozir ham poeziyada uchraydi: Kulimsirab turg‘uchi toleing porloq (G‘.G‘.). Bu affiks bilan yasalgan sifatdoshning ot so‘z turkumiga ko‘chish holati ham uchraydi: o‘quvchi, to‘quvchi, yozuvchi kabi.
5) fe’l negiziga –ajak qo‘shilishi bilan: kelajak, bo‘lajak kabi;
6) fe’l negiziga –gusi, -g‘usi qo‘shilishi bilan: kelgusi, bo‘lg‘usi kabi.
Sifatdosh leksik-semantik jihatdan harakat tushunchasini anglatadi. SHunga ko‘ra sifatdosh fe’l sanaladi va fe’lga xos bo‘lgan grammatik xususiyatlarga egadir, ya’ni:
1) o‘timli-o‘timsizlik ma’nosini ifodalaydi: o‘qigan, yozdirgan - o‘timli; qolgan, qiziqtirgan - o‘timsiz sifatdosh;
2) bo‘lishli-bo‘lishsizlik ma’nosini ifodalaydi: o‘qigan – bo‘lishli, o‘qimagan – bo‘lishsiz; aytar – bo‘lishli, aytmas – bo‘lishsiz sifatdosh;
3) nisbat ma’nosini anglatadi: yuvgan - aniq nisbat, yuvingan - o‘zlik nisbat, yuvilgan - majhullik nisbat, yuvishgan – birgalik nisbat, yuvdirgan – orttirma nisbat;
4) sifatdoshlar tuslanganda aniqlik maylining biror zamoniga xos bo‘lgan fe’lni hosil qiladi (sof fe’lga aylanadi) va kesim vazifasini bajaradi: Bu hofiz butun olamga tanilgan (O.). Sifatdoshning deyarli barcha shakllari tuslanish xususiyatiga (-yotgan shaklidan tashqari) ega. –r (-ar) bilan yasalgan sifatdosh shakli esa hozirgi tilda ko‘proq tuslangan shaklda ishlatiladi: o‘qirman, o‘qirsan, o‘qir; o‘qirmiz, o‘qirsiz, o‘qir(lar) kabi;
5) sifatdosh zamon ma’nosini ifodalaydi. Atributiv (sifatlovchi) holatida kelgan sifatdoshning zamon ma’nosi nisbiy sanaladi, chunki sifatdoshning zamoni nutq momentiga nisbatan emas, balki fe’l-kesimning zamoniga nisbatan belgilanadi: Ko‘nglini kichik tutgan, kamtarlik yo‘lidan yurgan kishi ulug‘likka etadi (YUsuf Xos Xojib) gapida tuslangan fe’l etadi hozirgi-kelasi zamonni ifodalasa, ko‘nglini kichik tutgan, kamtarlik yo‘lidan yurgan sifatdoshlari o‘tgan zamonni ifodalaydi.
Sifatdoshlar zamon ma’nosiga ko‘ra uch guruhga bo‘linadi: o‘tgan zamon sifatdoshi, hozirgi zamon sifatdoshi, kelasi zamon sifatdoshi. Sifatdoshlarni hosil qiluvchi maxsus grammatik ko‘rsatkichlar sifatdoshning nisbiy zamon ko‘rsatkichi ham sanaladi.
O‘tgan zamon sifatdoshi predmetning nutq so‘zlanib turgan vaqtdan ilgari bo‘lgan harakat belgisini anglatadi. –gan (-kan, -qan) grammatik ko‘rsatkichlari bilan yasalgan sifatdosh o‘tgan zamon sifatdoshini hosil qiladi: Murabbiysi bo‘lmagan odamni hayot o‘zi tarbiyalab qo‘yadi («Otalar so‘zi»). Hozirgi zamon sifatdoshi predmetning nutq so‘zlashib turgan vaqtida davom etayotgan harakat belgisini anglatadi.
Hozirgi zamon sifatdoshi –yotgan, -vchi (-uvchi) affikslarini qo‘shish bilan hosil bo‘ladi: Adolat biz qurayotgan jamiyatning mezoni bo‘lmog‘i darkor (I.A.Karimov). Elmurod bu erga keluvchi mehmonlarning hammasini tanib oldi (P.Tursun).
Kelasi zamon sifatdoshi predmetning nutq so‘zlanib turgan vaqtdan keyin bajariladigan harakat tarzidagi belgisini anglatadi. Kelasi zamon sifatdoshi –r (-ar), -digan, -ajak affikslari bilan yasaladi: Aytar so‘zni ayt, aytmas so‘zdan qayt (Maqol). Dehqon kelasi kuzda oladigan hosilining g‘amini shu kuzdan ko‘radi (M.Ismoiliy). Sifatdosh fe’l shaklining «sifatdosh» deb atalishi, uning sifat singari predmetning belgisini bildirishiga ko‘radir. Sifatlar predmetning rangi, hajmi, mazasi, xususiyati kabilarni bildirsa, sifatdosh predmetning harakat va holat belgisini anglatadi.
Demak, sifatdosh sifatga xos bo‘lgan grammatik xususiyatlarga ham egadir, ya’ni:
1) sifatdosh morfologik jihatdan o‘zgarmaydi (egalik, kelishik, ko‘plik affikslarini olmaydi);
2) sifatdosh otga bog‘lanib kelib, predmetning harakat belgisini bildiradi va gapda sifatlovchi vazifasini bajaradi: Ko‘klam quyoshidan ko‘kargan qirlar, ko‘m-ko‘k (H.Olimjon). Xadichabegim yurt uchun qayg‘uradigan bir malika ekanini ko‘rsatishni sevardi (Oybek).
3) sifatdosh otlashish xususiyatiga ega, bunday holda sifatdosh bog‘lanib kelgan ot qo‘llanmaydi va sifatdosh ot kabi so‘z o‘zgartiruvchi (egalik, kelishik, ko‘plik affikslarini) affikslarni oladi, ot singari sintaktik vazifalarni (ega, to‘ldiruvchi, qaratuvchi) bajaradi: Yo‘lni bilgan qoqilmaydi (Maqol). Qishloq xo‘jaligida bevosita ishlab chiqaruvchining o‘zi xo‘jayin bo‘lishi shart (I.Karimov). Ko‘p yurgandan so‘rama, ko‘p ko‘rgandan so‘ra (Maqol). Dushmanga nafrati bo‘lmaganning Vatanga muhabbati bo‘lmas (Maqol).
Harakat nomi. Ish-harakatning atamasi bo‘lib, gapda otga xos vazifalarni bajarishga mos bo‘lgan fe’l shakli harakat nomi deyiladi: Ilm-fanga intilish insonning eng oliy ma’naviy harakatlaridandir. CHavandoz bu gaplarni Ertoevga aytishini ham, aytmaslikni ham bilmay turgandi (O.YOqubov). Mustaqilligimiz tufayli xalq va Vatan tarixi, boy ilmiy va adabiy merosga xolisona yondashishning guvohi va shohidi bo‘lmoqdamiz (Rahim Vohidov) gaplaridagi intilish, aytishni, aytmaslikni, yondashishning fe’l shakllari harakatning atamasi (nomi) bo‘lib, gapda otga xos ega, to‘ldiruvchi, qaratuvchi vazifalarini bajargan.
Harakat nomi quyidagi shakl yasovchi affikslar bilan yasaladi:
1) fe’l negiziga –sh (-ish) qo‘shish bilan (unlidan so‘ng –sh, undoshdan so‘ng –ish): o‘qish, yozish, ishlash, chiqish kabi;
Harakat nomining –sh (-ish) affiksi bilan yasalgan shakli otga yaqin turadi, shuning uchun ham bu shaklda harakat nomi otga ko‘chishga moyil bo‘ladi.
2) fe’l negiziga –v (-uv) qo‘shish bilan (unlidan so‘ng –v, undoshdan so‘ng –uv): ishlov, bag‘ishlov, boruv, keluv kabi;
Bu affiks bilan yasalgan harakat nomi hozirgi o‘zbek tilida kam ishlatiladi;
3) fe’l negiziga -moq qo‘shish bilan: o‘smoq, ulg‘aymoq, o‘rganmoq kabi.
Harakat nomining -moq affiksi bilan yasalgan shakli fe’lga juda yaqin turadi, chunki har qanday fe’lning bosh shakli yo buyruq-istak mayli shaklida esla, shosh kabi; yoki eslamoq, shoshmoq kabi harakat nomi shaklida olinadi.
Harakat nomi leksik-semantik jihatdan harakat tushunchasini anglatadi. SHu jihatdan harakat nomi fe’lga xos grammatik xususiyatlarga ega:
1) o‘timli-o‘timsizlik ma’nosini ifodalaydi: o‘rganish, ko‘rmoq - o‘timli harakat nomi; yugurish, ishonmoq - o‘timsiz harakat nomi;
2) nisbat ma’nosiga ega: yutmoq - aniq nisbat, yasanmoq - o‘zlik nisbat, baholanmoq - majhullik nisbati, qiziqtirmoq - orttirma nisbat;
3) harakat nomining bo‘lishsiz shakli faqat –maslik affiksi bilan yasaladi: aytish – bo‘lishli harakat nomi, aytmaslik – bo‘lishsiz harakat nomi.
4) harakat nomi zamon ma’nosiga ega emas. Lekin ma’lum bir qulay sharoitda unda hozirgi-kelasi zamon ma’nosi aks etadi: Oilada farzand tarbiyasiga har tomonlama e’tibor bermoq lozim (O.Karimova).
5) boshqa fe’l shakllari singari harakat nomi boshqarish xususiyatiga ega.
SHuningdek, ish-harakatning nomini bildirish jihatdan harakat nomi otga xos bo‘lgan grammatik xususiyatlarga ham ega, ya’ni:
1) harakat nomi son, egalik va kelishik affikslarini oladi;
2) harakat nomi ot singari ega, qaratqich aniqlovchi, to‘ldiruvchi ko‘makchili shaklda hol va kesim vazifalarini bajaradi: Zumradning tikishi – go‘zal, ipakni turlashi ham mohirona (O.). Bilim va tushunishga intil kunu tun (YUsuf Xos Xojib). Rais Jo‘raboev bilan jiddiy tortishuvdan so‘ng juda qattiq asabiylashdi (SH.R.). O‘zini olim, fozilman deb maqtanish, shu bilan g‘ururlanish jaholatning bir ko‘rinishidir («Oz-oz o‘rganib dono bo‘lur»).