— Yaşlı bir kadını kitaplarıyla beraber yaktık. Mıldred bir bez alarak yeri temizlemeye başladı.
— Allahtan ki hah yıkanabilir. Dün akşam Helen'lere gittim.
— Kendi odandş, seyredemiyor musun?
— Evet, ama onları ziyaret etmiş oldum. Mildred tekrar hole çıktı. Montag, onun şarkı söylediğini duydu.
—¦ Mildred?, diye seslendi.
Mildred, parmaklarını hafif hafif şaklatıp bir şarkı mırıldanarak döndü. Montag: •—• Dün akşam olanları
sormayacak mısın?, dedi.
— Ne oldu?
— Bin kitap yaktık! Bir kadın yaktık!
— Peki?
Büyük salon gürültüden inliyordu.
— Dante, Swift ve Marcus Aurelius'un kitaplarını yaktık.
— Avrupalı değil miydi o? — Onun gibi bir şey.
— Radikal değil miydi?
— Onu hiç okumadım. Mildred telefonla oynayarak;
— Radikaldi, dedi. Yüzbaşı Beatty'ye telefon edeceğimi düşünmüyorsun, değÜ mi?
— Telefon etmelisin!
— Bağırma!
— Bağırmıyorum.
Montag yataktaydı, birden öfkelenmiş ve kızarmış, titriyordu. Büyük salon gümbürdüyordu.
— Ben ona telefon edip hasta olduğumu söyleyemem.
— 49 —
Mildred:
— Neden?, drye sordu.
Montag,
çünkü korkuyorum, diye düşündü.
Korkuyordu çünkü, sonunun ne olacağını biliyordu. Evet,
yüzbaşı, kendimi daha iyi hissediyorum. Saat onda görevimin başmda olacağım.»
Dostları ilə paylaş: 
