Montag:
— Sadece kadın
sebep değil, dedi. Dün gece on yıldan beri kullandığım petrolü düşündüm. Ayrıca
kitapları da düşündüm .îlk defa her bir kitabm arkasında bir adam olduğunu düşündüm. Bütün bunları bir
adam yapmış olmalıydı. Bir adam bunları yazana kadar Ömrünü harcamış olmalıydı. Ve bütün bunları
şimdiye kadar hiç düşünmemiştim.
Montag yataktan kalktı,
— Düşüncelerim kâğıtlara geçirmek belki bir adamın bütün hayatına mal oldu.
Bütün bir hayat iki dakika
içinde yanıp kül oluyor.
Müdred:
— Beni rahat bırak, dedi. Ben hiç bir şey yapmadım,
— Seni rahat bırakmak mı! Peki, ben kendimi nasıl rahat bırakayım? Arada sırada rahatsız olmamız şart.
Ne kadar zamandan beri rahatsın?
Montag birden sustu. Geçen haftaki olayı hatırla-
— 51 —
mıştı. Tavana dikilmiş olan fersiz gözleri görür gibi olmuştu. Fakat o, başka Mîldred'di. Sanki bu iki kadın
hiç karşılaşmamışlardı.
Möntag üzüntüyle sırtını döndü.
Mildred:
— Eh, olanlar oldu dedi. Bak evin önünde kim var?
— Eona ne!
— Üzerinde arma olan bir araba durdu ve kolunda turuncu yılan işlemeli,
siyah gömlek giymiş bir adam
kapıya
doğru yürüyor,.
— Yüzbaşı Beatty mi?
— Yüzbaşı Beatty
Montag yerinden kımıldamadan karşısındaki beyaz duvara gözlerini dikerek durdu.
—.
Onu içeri al, olur mu? Hasta olduğumu söyle.
— Sen kendin söyle!
Mildred bir iki adım sağa, sonra sola koştu. Mikrofondan hafif bir ses duyuldu. «Bayan Montag, Bayan
Montag, kapıda biri var. Kapıda
biri var, Bayan Montag.»
Dostları ilə paylaş: 
