gibi dostluk damlaları kalbe dolar; ince düşünüşler, davranışlar dostlukları güçlendirir.»
Montag yağmuru dinleyerek oturdu .
— Komşunun kızında da böyle miydi? Onu anlamak için büyük gayret harcamıştım.
— O Öldü. Allah aşkına,
ölüden değil, sağ olan birinden söz edelim ,
Montag, titrek adımlarla mutfağın kapısına kadar yürüyüp pencereden
d işarda yağan yağmuru
seyrederken karışma bakmadı bile. Sonra tekrar geri dönerek titremesinin geçmesini bekledi.
— 67 —
Başka bir kitap açtı. «En
değerli konu, kendim.» Yüzünü duvara dönerek söylendi. —En değerli konu,
kendim, Mildred:
— Bak bunu anladım, dedi.
— Fakat Clarisse'in en değerli konusu kendisi değildi. Herkesti, ben de dahil olmak üzere. Yıllardan beri
ilk defa hoşlandığım bir insandı. Yaşantım boyunca gözlerime hiç çekinmeden bakan tek kimseydi.
îki kitap aldı.
— Bu adamlar
öleli uzun zaman oluyor, ama söz konusu ettikleri noktaları biliyorum, şu veya bu şekilde
Clarisse'in anladığı manâyı çıkarabiliyorum.
Kapının dıgında hafif bir sürtünme vardı. Montag donmuş gibi kaldı. "Mildred'in duvara yaslanıp nefesini
korkuyla
tuttuğunu gördü
— Birisi kapıda... kapının ses verme cihazı neden söylemiyor...
— Ben kapamıştım,
Kapın m eşiğinden derin derin nefes ah§ duyuldu. Mildred bir kahkaha attı.
— Sadece bir köpek. Onu tekmelememi ister misin?
— Yerinden kımıldama! Sessizlik.
Soğuk yağmurun tıpırtısı.
Kapmm eşiği altmdan gelen elektrikli, mavi duman.
Mideni köpeğin nefes alışları .
Montaj:
— Haydi, işimize bakalım, dedi. Mildred kitaplardan birini tekmeledi.
— Kitaplar insan değil.
Sen okuyorsun, ben çevreme bakıyorum, ama kimseyi göremiyorum.
Dostları ilə paylaş: 
