— Hiç hatırıma gelmemişti. Montag, fısıltılı sesle:
— Demek
ki dört gün önce, dedi. Kımıldamadan karanlık odada yattılar, Nihayet Mildred:
— 46 —
— îyi geceler, dedi.
Montag çok hafif bir ses duydu. Müdred kulaklıkları tekrar yerine takmıştı.
Karısının ağzmm içinden mırıldandığını duydu, Evin dışında bir gölge kımıldadı. Sonbahar rüzgârı kuru bir
yaprağı kaldırıp götürdü. Karanlığın içinde hihssettiği bir şey vardı. Cama çarpan ılık
bir nefesin sesini
duyarmış gibiydi.
Mekanik köpek, diye düşündü. Bu gece dışarda. Eğer pencereyi açacak olursam... Pencereyi açmadı.
*
Sabahleyin hem ate§i vardı, hem de titriyordu. Mildred:
— Hasta olamazsın, dedi. Montag gözlerini yumdu.
— Evet,
— Fakat dün gece bir şeyin yoktu. Akrabaların avluda bağırdıklarını duyuyordu*
— Hayır, hiç bir şeyim yoktu.
Mildred merakla Montag'm baş ucunda duruyordu. Montag gözlerini açmadan karısının
taş ucunda
durduğunu hissediyordu.
— Bana aspirin ve su getirir misiniz?
— Kalkmalısın. Öğle oldu. Her zamankinden tam beş saat fazla uyudun.
— Şu televizyonu kapar mısın? —- Onlar benim ailem.
— Bir hasta adama bunu çok mu görüyorsun?
— Peki .kaparım.
— 47 —
Mıldred odadan çıktı, holde bir şeyler yaptıktan sonra tekrar geldi.
— Şimdi daha iyi mi?
— Teşekkür.
—. Benim en çok sevdiğim program.
Dostları ilə paylaş: 
