VIII FƏSİL
SÖHBƏT QAYDALARI HAQQINDA
(Hikmət və nəsihətlər)
Hikmət. Mal-dövlət yaşamaq üçündür, yaşamaq mal-dövlət
yığmaq üçün deyil.
Ağıllı bir adamdan soruşdular:
–Xoşbəxt kimdir, bədbəxt kim?
Dedi:
–Xoşbəxt odur ki, əkər–yeyər, bədbəxt odur ki, qoyub–gedər.
Beyt
Namaz qılma o heçə ki, heç bir xeyir demədi,
Ömrü boyu ehtirasla mal topladı, yemədi.
Hədis. Musa əleyhissəlam Qaruna nəsihət edib deyirdi: – Başqa-
larına yaxşılıq elə, necə ki, allah sənə yaxşılıq edibdir. Eşitmədi,
aqabətin eşitdin.
Şer
O adam ki, dinar, dirəm ilə xeyir görmədi,
Dinar, dirəm üstə başı getdi əldən nəhayət.
İstəyirsən xoş olasan sən hər iki dünyada,
Xəlqə kərəm et ki, sənə allah etmiş kəramət.
Nəsihət. Ərəblər deyirlər: bağışla, lakin minnət qoyma, çünki
faydası özünə qayıdacaqdır.
Şer
Kəramət ağacı hara düşdüsə,
Boy atıb yüksəldi fələklərəcən.
Əgər istəyirsən bar verə daim,
Minnət ərəsilə onu kəsmə sən.
217
Şer
Allaha şükr elə, ki fayda vardır
Onun baxışında, fəzilətində,
Şaha minnət qoyma xidmqtinlə, bil
Səni o saxlamış öz xidmətində.
Hikmət. İki adam havayı zəhmət çəkib, faydasız əmək sərf edər:
biri yığıb yeməyən, o biri bilib etməyən.
Şer
Biliyin olsa da bir ümman qədər,
Nadansan əməlin olmasa əgər,
Eşşəyə yüklənsə bir neçə kitab,
Nə alim olar o, nə də süxənvər.
Başı boş o yazıq heyvan nə bilsin,
Dalında odundur, ya kitab–dəftər.
Nəsihət. Elm əqidəli olmaq üçündür, dünya malı yığmaq üçün
deyildir.
Beyt
Kim satsa biliyi, məsləki, dini,
Elə bil odlamış öz xirmənini.
Hikmət. Oxuduğuna əməl etməyən alim məşəl gəzdirən kora
bənzər.
Beyt
Faydasız keçirsə ömrünü insan,
Qızılı tullayar bir şey almadan.
Hikmət. Ölkə ağıllı adamlarla gözəllənər, din pak adamlarla
möhkəmlənər.
218
Şahlar alimlərin məsləhətinə daha çox möhtacd ır, nəinki alimlər
şahlar ın mərhəmətinə.
Şer
Ey padişah, əgər məndən istəyirsən nəsihət,
Bu mənal ı sözlərimi sən həmişə sal yada:
İşi ancaq alimlərə tapşır sən əl-əlbət
Hərçənd alim işə möhtac deyildir heç dünyada
Uç
şey əbədi yaşamaz: – Mal ticarətsiz, elm mübahisəsiz və
hökmdar siyasətsiz...
Pislərə rəhm edib, yaxş ılar ı incitmək– zalimləri bağ ışlay ıb,
məzlumlara zülm etməkdir.
Beyt
Xəbisə nə qədər etsən ehtiram,
Sənin dövlətinə qatacaq haram.
Hikmət. Padşahlar ın dostluğuna, uşaqlar ın xoşavazl ığ ına etibar
yoxdur. Biri riya ilə dəyişilər, biri röya ilə.
Beyt
Min dostlu məşuqə könül vermə sən,
Verəndə ürəyi ay ır bədəndən.
Nəsihət. Sirrini yoldaş ına bildirmə, nə bilirsən bəlkə bir gün
düşmən oldu. Düşmənin də çox zərər vurma, bəlkə bir gün dost oldu.
Gizlətmək istədiyin sözü ən sədaqətli dostuna belə demə, çünki hər
bir dostun öz dostu, dostunun da öz dostu var...
Şer
Susmaq çox yaxş ıd ır, nəki, sirri sən
Birinə deyərək, «demə» deyəsən.
Suyunu gözündən bağla çeşmənin,
Çünki arx dolarsa daşacaq yəqin.
219
Beyt
O söz ki, aşkarda deyə bilməzsən,
Onu gizlində də heç söyləmə sən.
Nəsihət. Zəif düşmən tabe olursa, o bunu güclü ola bilmək
xatirinə edir. Əgər dostlar ın dostluğuna etibar yoxdursa, düşmənin
yaltaql ığ ına necə etibar etmək olar?! Kiçik düşmənə etinas ız baxmaq,
x ırda q ığ ılc ıma məhəl qoymamaq kimidir.
Şer
Əlinə keçəntək düşməni öldür,
Çünki od yüksəlsə odlanar cahan.
Qoyma düşməni heç oxa əl ats ın,
Onu tik ox ilə o əl açmadan.
Nəsihət. İki düşmən aras ında elə söz dan ış ki, onlar dostlaşanda
utanmayasan!
Şer
İki şəxsin aras ında savaş bənzər bir oda,
Odun tökər od üstünə söz gəzdirən o bədbəxt.
Vuruşanlar çox çəkməz ki, bar ışarlar yenidən,
O naxələf ortal ıqda qal ıb çəkər xəcalət.
Anlamazd ır iki adam arasına od salan,
Çünki özü bu atəşdə yanacaqd ır nahayət.
Şer
Sözünü dostuna yavaşca dan ış,
Ta qulaq asmas ın qan içən əğyar.
Divar qarş ıs ında söz deyən zaman,
Bil ki, divar ın da qulaqlar ı var.
Hikmət. Düşmənlə bar ışan ın məqsədi dostlarla savaşmaqd ır.
220
Beyt
Ey ağ ıl sahibi o dostdan yan dur,
Ki, daim düşmənlə oturub–durur.
Nəsihət. Bir işə başlarkən tərəddüd etsən az zərərli tərəfini qəbul
et.
Beyt
Sərt dan ışma başqas ı deyərsə xoş söz sənə,
Dava cavab ı vermə sülh qap ıs ın döyənə.
Nəsihət. Q ız ıl ilə düzələn işdə, can ı təhlükəyə salmaq ağ ıls ızl ıq-
d ır.
Beyt
Elə ki, əl üzdün bütün ümiddən.
Haql ısan q ıl ınca əl atanda sən.
Nəsihət. Zəif düşmənə rəhmin gəlməsin, güclənsə sənə rəhm
etməyəcəkdir.
Beyt
Düşməni zəif görcək qürrələnmə heç zaman,
Hər sümükdə bir məğz var, hər köynəkdə bir cavan.
Nəsihət. Kim pis adam ı öldürsə, xalq ı onun bəlas ından qurtarar,
onu isə allah ın əzab ından.
Şer
Yaxş ıl ıq çox yaxş ı sənətdir, amma,
Cəllad yaras ına məlhəm qoyma sən.
İlana rəhm edən bilməyir məgər,
Adəm övlad ına zülm edir həmən.
221
Nəsihət. Düşmənin nəsihətini qəbul etmək xatad ırsa, onu
eşitmək rəvad ır, çünki dediyinin əksinə əməl etdikdə, təmamilə
düzgün iş görmüş olarsan!
Şer
Qaç düşmən dediyi sözlərdən hər an,
Olarsan ax ırda bil ki, peşiman.
O sənə göstərsə yolu dümbədüz,
Sola dön, o yolu hesab etmə düz.
Hədsiz sərtlik dəhşət yaradar, yersiz mülayimlik hörmət azaldar.
Nə elə qaba ol ki, səndən qaçs ınlar, nə elə yumşaq ol ki, üzünə qabar-
s ınlar!
Şer
Adam həm sərt olar, həm də mülayim,
Aqil peşə etməz sərtliyi daim.
Olsan çox mülayim qudurar düşmən,
Sərt olsan düşərsən qədrü qiymətdən.
Çal ış həddən art ıq özünü öymə,
Həddindən art ıq da qəddini əymə!
Şer
Qoca atas ına dedi bir çoban;
– Mənə bir öyüd ver, ey aqal insan!
Dedi: Xeyrxah ol, nə bir o qədər,
Ki, qurdlar sürünü eyləsin hədər.
Hikmət. İki adam dinin və dövlətin düşmənidir: – helmi
olmayan hakim, elmi olmayan alim.
Beyt
Olmas ın ölkədə elə padişah
Bilməsə ki, ondan böyükdür allah.
222
Nəsihət. Gərək şah düşmənə elə hiddətlənməsin ki, dostların da
inamı qırılsın. Hirs atəşinin ilk odundan qəzəb sahibi yanar, alovun
düşmənə çatıb–çatmaması isə sonraya qalar.
Şer
Torpaqdan yaranan insan övladı,
Yel kimi təkəbbür göstərməz bir an.
Belə ki, odlusan, təkəbbürlüsən,
Bilmirəm oddansan ya ki, torpaqdan.
Şer
Biləqanda
110
bir abidlə görüşdüm,
Dedim: mənə bir öyüd ver, et dua.
Dedi: get sən dozümlü ol, torpaqtək,
Biliyini basdır ya da torpağa.
Hikmət. Xasiyyəti pis adam elə bir düşmən əlinə keçmişdir ki,
hara getsə canını onun cəngindən qurtara bilməyəcəkdir.
Beyt
Bədcins bəla əlindən fələyə qaçsa əgər,
Öz xisləti əlindən yenə də bəla çəgər.
Nəsihət. Düşmən qüvvələrini dağılmış görsən, cəm ol, toplanmış
görsən, sayıq.
Şer
Düşmənlər pərişan olduğu zaman,
Dostlarla kef elə, çəkmə dərdü qəm.
Gördün ki, düşmənlər dilbirdir, durma,
Kamanı saz elə, hasarı möhkəm.
Hikmət. Tədbirləri baş tutmayanda düşmən dostluq fikrinə
223
düşər və dostluqla elə işlər görər ki, onu heç bir düşmən bacarmaz.
Nəsihət. İlanın başını düşmən əlilə əz, hər iki tərəfi xeyirlidir:
düşmən qələbə çalarsa, ilanı öldürmüş olarsan, ilan qalib gələrsə,
düşməndən qurtararsan!
Beyt
Davada qorx zəif düşməndən hər an,
O, şiri hədələr öldüyü zaman.
Nəsihət. Xəbər ürək açan deyilsə, sən sus, başqası desin.
224
Beyt
Ey bülbül, sən gətir bahar xəbəri,
Qoy bayquş söyləsin pis xəbərləri.
Nəsihət. Qəbul edəcəyinə əmin olmay ınca, heç kəsin xəyanətini
şaha açma, yoxsa öz həyat ın ı təhlükəyə salm ış olarsan.
Beyt
Sözünü o zaman söylə ki, yəqin,
Nəticə verəcək sənin sözlərin.
Nəsihət. Nəsihətdən dəm vuran adam ın özü başqaların ın
öyüdünə möhtacd ır!
Düşmənin sözünə aldanma, məddah ın tərifini qulağa alma; biri
kələk üçündür, biri çörək! Qoyunu topuğundan püfləyəndə şişdiyi
kimi, axmağ ı da tərifləyəndə şişər!
Şer
İnanma o məddah şairlərə ki,
Bir zərrə nəfüçün səni mədh edər.
Verməsən ona bir mənfəət, inan,
Eybini sayacaq beş yüz o qədər.
Hikmət. Dan ışana eyib tutan olmasa, dan ış ığ ı islah olmaz!
Beyt
Öz sözünün lütfünə qürrələnmə bir belə,
Qanmaz ın boş tərifi və öz bəyənməyinlə.
Hikmət. Hər kəsə özü kamall ı, övlad ı camall ı görünər!
Lətifə
Yəhudilə müsəlman savaş ırd ı bir zaman,
Gülmək tutdu məni çox onlar ın əhval ından.
Müsəlman deyirdi ki, qəbaləm yalansa qoy,
225
Bir yəhudi olum mən. olmas ın məndə vicdan.
Yəhudi söyləyirdi Tövrata and içirəm,
Əgər mən yalan desəm, qoy adlan ım müsəlman.
Ağ ıl silinsə əgər bu dünyadan büsbütün,
Yenə bir kəs özünü bilməz cahil və nadan.
Hikmət. On adam bir süfrə baş ında yeyə bilər, iki it bir cəmdək
üstə dalaşmaya bilməz! Tamahkara dünyan ı da versən doymaz,
gözütoxa bir çörək də bəs olar. Mal çoxluğundansa, göz toxluğu
yaxş ıd ır!
Beyt
Bir çörək doldurar bağ ırsaqlar ı,
Dar gözü doydurmaz dünyan ın var ı.
Şer
Ölən zaman atam edib vəsiyyət,
Mənə verdi ancaq bircə nəsihət .
Dedi: Şəhvət oddur, uzaq ol ondan,
Uzaqlaş sən bu cəhənnəm odundan.
Cəhənnəmdə yanmaqa tab etməzsən,
Öz səbrinlə su səp ona indidən.
Nəsihət. Varl ı vaxt ında kömək etməyən, yoxsul zaman ında kö-
mək görməz.
Beyt
Dünyada ən bədbəxt mərdümazard ır,
Dara düşsə ham ı ondan bezard ır.
Tələsik düzələn şeyin ömrü çox olmaz.
Şer
Deyirlər ki, q ırx ilə Şərq elində,
226
Qay ır ırlar bir dənə çin kasas ı
Mərvdəştdə
111
hər gün yüzü qayr ılar,
Görürsən də necə olur bahası?!
Şer
Yumurtadan ç ıxan kimi cücə ruzi axtarar,
Bilməz lakin şüur nədir, doğulanda hər insan.
O tez qand ı, tez usand ı, ax ır qald ı əli boş
Bu təmkinlə, fəzilətlə şöhrət tapd ı anbaan.
Şüşə boldur, buna görə ona qiymət verilməz,
Qiymətlidir inci, çünki olubdur az tap ılan.
Nəsihət. Hər şey səbrlə düzələr, tələsən tərsə düşər.
Şer
Gözümlə görmüşəm biyabanda mən,
Təmkinlə yol gedən qaçan ı ötdü.
Sürətli səmənd at yoruldu yolda,
Dəvəsə ahəstə mənzilə yetdi.
Nəsihət. Nadan üçün susmaqdan yaxş ıs ı yoxdur, lakin əgər o
bunu bilsəydi, nadan olmazd ı.
Şer
Sənin ki, kamal ın, şüurun yoxdur,
Yaxş ıd ır dilini salasan bəndə.
Adam ı öz dili hörmətdən salar,
Puç qoz da bilinər yüngül gələndə,
Lətifə
Bir əbləh daima çal ış ırd ı ki,
Eşşəyə öyrətsin hərfi təmamən,
Bir ağ ıll ı dedi: – Ay axmaq kişi,
Əl çək bu xam xəyal, sarsaq əməldən,
Heyvan dan ışmağ ı səndən öyrənməz,
227
Bar ı sən susmağ ı heyvandan öyrən.
Şer
Hər kəs çal ışsa ki, tez versin cavab,
Çox sözü səhv olar çəgər iztirab,
Ya dil aç söz söylə huşlu insantək,
Ya da sus dan ışma dilsiz heyvantək.
Hikmət. Kim özündən çox bilənlə mübahisə etsə ki, biliyi
meydana ç ıxs ın, biliksizliyi ortaya ç ıxar.
Beyt
Səndən ağ ıll ılar bir söz deyəndə,
Etiraz eləmə, yaxş ı bilsən də.
Hikmət. Pislə oturan yaxş ıl ıq qazana bilməz.
Şer
Mələk divlə oturarsa bir yerdə,
Öyrənəcək hiylə, riya, xəyanət.
Sən pislərdən öyrənməzsən yaxş ıl ıq,
Qurddan olmaz kürk dərisi nəhayət.
Nəsihət. Xalq ın gizli eybini açma ki, onlar ı rüsvay edərsən,
özünü etibardan salarsan.
Elm
oxuyub
əməl etməyən adam, yer sürüb toxum səpməyən
əkinçiyə bənzər!
İmans ız adamda ibadət olmaz, ağ ıls ız adama dövlət yaraşmaz!
Savaşda zirəng olan adam mülayim olmaz!
Beyt
Sanma ki, çadrada bir cananədir,
Bəlkə aç ıb gördün qar ı nənədir.
228
Hikmət. Əgər hər gecə Qədr gecəsi olsayd ı, onda əsl Qədr
gecəsi qədrsiz olard ı.
Beyt
Kövhər adlansayd ı dünyada hər daş,
Bir qiymət alard ı onda: kövhər, daş.
Hikmət. Hər zahiri göyçək olan ın batini də gözəl olmaz. İş tə-
biətdədir, surətdə deyil.
Şer
Hər kişinin üzündən bilmək olar bir gündə,
Onun elmi, şüuru yüksəlmiş haralara,
Lakin onun qəlbini bildim deyə fəxr etmə!
İllər laz ım özünü bildirsin qəlbi qara.
Nəsihət. Böyüklərlə davaya qalxanlar öz qanlar ına qəltan
olarlar.
Şer
Özünü çox böyük hesab eyləmə,
Düz demişlər biri iki görər çaş.
Çox çəkməz kəlləni s ınm ış görərsən.
Qoçla vuruşmağa tab etməz bu baş.
Hikmət. Şirlə pəncələşmək, şəmşirlə yumruqlaşmaq ağ ıll ı adam-
lara yaraşmaz.
Beyt
Məstilə gücünü s ınama bir an,
Əlini qoynunda saxlay ıb, dayan.
Nəsihət. Gücsüz güclüyə igidlik göstərmək istəsə, öz qətlində
düşmənə kömək etmiş olar.
229
Şer
Ana uşağ ın ın nə gücü vard ır.
Vuruşsun cənkavər bir pəhləvanla.
Zəif nadanl ıqdan q ırar qolunu,
Döyüşsə dəmirqol bir qəhrəmanla.
Hər kəs nəsihət eşitməsə, danlaq eşitməlidir.
Beyt
Əgər qulağ ına girmir nəsihət,
Sus, səni danlad ığ ım vəqt!
Hikmət. Küçə itlərinin ov itini görməyə gözü olmad ığ ı kimi,
hünərsizlərin də hünər sahibini görməyə gözləri olmaz, hay-küy
qopar ırlar, lakin qabağa gəlməkdən qorxarlar, yəni rəzil adam
sənətdə birinə üstün gələ bilmədikdə böhtana başlay ıb onun üstə
düşər.
Beyt
Pax ıllar çox qiybət etməyi sevər,
Susarlar qarş ıda dilli görsələr.
Hikmət. Qar ın olmasayd ı heç bir quş tora düşməzdi, bəlkə də
heç ovçu tor qurmazdı.
Filosoflar gec-gec yeyər, möminlər doymadan çəkilər, zahid
qarn ı tutunca, gənclər nimçədəki qurtar ınca, qocalar tar təgüncə,
qələndərlər isə mədədə yer, süfrədə çörək qal ınca yeyərlər
Beyt
İki gün qar ınqulu yata bilməz sübhəcən,
Bir gün dolu mədədən, bir gün də boş mədədən.
Hikmət. Arvada qulaq asmaq, abdala süfrə açmaq günahd ır.
230
Beyt
Rəhm etsən qan içən vəhşi pələngə,
Qoyuna zülm edib sal ırsan çənkə.
Hikmət. Kimin qarş ıs ında öz düşmənidir, öldürməsə özü öz
düşmənidir.
Beyt
Əldə daş, q ıvr ıl ır daş üstə ilan,
Səbr edib düşünməz ağ ıll ı olan.
Hikmət. Bəziləri isə bu fikrin əleyhinədirlər. Onlar deyirlər: –
Əsiri öldürməkdən, səbr etmək daha məsləhətdir, çünki ixtiyar
əldədir, istəsən öldürərsən, istəsən bağ ışlarsan, lakin tələsik öldürsən,
bir də laz ım ola bilər, geri qaytara bilməzsən, peşman olarsan.
Şer
Dirini öldürmək mümkündür hər an,
Ölünü diriltmək olmaz heç zaman.
Ox atan laz ımd ır səbr etsin bir az,
Kamandan ç ıxan ox bir də qay ıtmaz.
Hikmət. Cahillərə baş qoşan alim hörmət gözləməməlidir. Cahil
adam heyvərəlik və uzunçuluqda alimə üstün gəlsə təəccüblü
deyildir, çünki həmişə daş cəvahiri s ınd ırar.
Beyt
Bülbülün qarğa ilə birkə olsa qəfəsi,
Təəccublü deyildir ç ıxmasa onun səsi.
Şer
Əgər hünər sahibini incitsə bir hünərsiz,
231
Onun qan ı bu təhqirdən zərrə qədər qaralmaz.
Çünki s ınsa qara daşla bir zər kasa, heç zaman,
Daş ın qədri yüksəlməz və zərin qədri azalmaz.
Ağ ıll ı adam ın axmaqlar qarş ıs ında susmağ ı təəccüblü deyildir,
çünki nağara səsi, tar səsinə, sar ımsaq iyi isə ənbər qoxusuna həmişə
üstün gələr.
Şer
Bir cahil hay-küylə qald ıraraq səs
Qoymad ı aqali bir als ın nəfəs.
Məlumdur ki, həzin ahəngli hicaz,
Döyüş təbilinin səsini basmaz.
Hikmət. Cavahir toz-torpaqa batsa da yenə qiymətini itirməz,
toz–torpaq göyə qalxsa da yenə qiymətə minməz. Tərbiyəsiz istedad
heyfdir, istedads ız tərbiyə isə mümkün deyildir. Kül oddan əmələ
gəldiyi üçün ali əsli–nəsəbi vard ır, lakin özündə hünər olmad ığ ından
torpağa bərabərdir; şəgərin qiyməti qam ışdan əmələ gəldiyi üçün
deyil, təbiətində şirinlik olduğu üçündür.
Şer
Kənan ın yox idi hünəri, ona
Peyğəmbər nəsili açmad ı müşkül
Sən q ız ı göstərmə, hünəri göstər.
İbrahim
112
oddand ır, tikandan da gül.
Hikmət. Müşk odur ki, ətir versin, nəinki əttar desin.
Beyt
İnsanda vard ırsa hünərdən əsər,
Özü susarsa da dan ışar hünər.
Beyt
232
Aqil əttar dükan ıtək: özü sakit, ətri xoş,
Cahil döyüş təbli kimi: özü küylü, içi boş.
Şer
Məsəl var deyərlər: kamil bir alim
Cahillər içinə düşərsə əgər
O bənzər pəriyə korlar içində,
Ya z ınd ıq evində Qurana bənzər.
Nəsihət. Bir ömürdə ələ gələn dostu, bir anda incidib əldən
vermə.
233
Beyt
Neçə ilə daş ləl olar qoca dövran içində,
Aman daşa ç ırpma onu, sən də bir an içində.
Hikmət. İradəsiz kişi həyas ız arvad ın əlindən yaxas ın ı qurtara
bilmədiyi kimi, ağ ıll ı da nəfsin əlindən öz can ın ı qurtara bilmir. Gücə
əsaslanmayan bir tədbir əfsanəyə bənzər, tədbirə əsaslanmayan bir
güc isə divanəyə. Əvvəlcə tədbir və qabiliyyət laz ımd ır, sonra
hökmranl ıq.
Beyt
Ölkəsindən əvvəl tədbir, zəka lazım hər şaha
Ki, nadan ın səltənəti meydan oxur allaha.
Yeyib paylayan igid, y ığ ıb saxlayan abiddən yaxş ıd ır. Yaln ız
camaat ın xoşuna gəlmək xatirinə bu dünyan ın eyş-işrətindən əl çəkən
adam, halal şöhrəti at ıb, haram şəhvətdən yap ışm ış olar.
Şer
Abid allah xatirinə guşənişin olmasa,
O yaz ıq nə görə bilər qaralm ış bir aynada.
Hikmət. Dənə–dənə bol olar, dama–dama göl olar, yəni gücü
çatmayan adamlar kiçik daş y ığ ıb saxlayar, fürsət düşcək zalimdən
qisas alar.
Beyt
Qətrələr toplaş ıb çay olur haman,
Çaylar da birləşib yarad ır ümman.
Beyt
Y ığ ıl ıb göl olar kiçik damlalar,
Balaca dənlərdən düzələr anbar.
234
Hikmət. Alim avamlar ın səhvlərinə göz yummamal ıd ır. Bunun
hər iki tərəfə ziyan ı vard ır: bu tərəfin əzəməti azalar, o tərəfin
cəhaləti artar.
Beyt
Alçaqla dan ışsan xoş dil ilə sən,
O da lovğalan ıb öyünər həmən...
Dostları ilə paylaş: |