6-MAVZU. BILISH NAZARIYASI: ASOSIY MUAMMOLARI VA YO‘NALISHLARI 85
kuzatish mumkin emas. U go‘yo vaqt va makon chegaralaridan tashqarida turadi.
Gnoseologiyaning vazifasi bu ko‘rinmas ongni idrok etish, uning moddiy narsa va hodisalar
dunyosi bilan o‘zaro aloqalarini aniqlash, uni o‘z muhokama va tadqiqot predmetiga
aylantirishdan iborat.
Gnoseologiyaning asosiy muammosi bizning barcha bilimlarimiz tajribada sinalganmi? degan «oddiy» masalani echishdan iborat: Bu savolga javob izlash va masalaning echimini topishda gnoseologiyada ikki muxolif an’ana: bilimlarimiz tajribada sinalganini qayd etuvchi empirizm va buni inkor etuvchi ratsionalizm to‘qnashadi. Ratsionalizm (ratsionalistlar)
insonda tug‘ma g‘oyalar, adolat, insoniylik,uyg‘unlik g‘oyalari va tajribadan olinishi mumkin bo‘lmagan boshqa g‘oyalar mavjudligidan kelib chiqadi . Zotan, tajriba to‘la adolat, yalpi
insoniylik mavjud emasligini, bizni qurshagan dunyoda uyg‘unlik ustidan xaos hukm surishini
ko‘rsatadi. Bunda ayrim ashaddiy ratsio nalistlar (masalan, Platon, Avgustin va ularning
hamfikrlari) ko‘rsatib o‘tganidek g‘oyalar inson aqliga xos tug‘ma g‘oyalar bo‘lib, ularni inson
faqat o‘z aqlidan olishini qayd etadilar; boshqa, mo‘‘tadil ratsionalistlar (masalan, Leybnits,
Volf, Baumgarten) esa, g‘oyalar aqlga bog‘liq bo‘lmagan holda mavjud bo‘lsa-da, biroq ular
faqat aqlda tafakkur va falsafiy mushohada yuritish jarayonida tug‘ilishini ta’kidlaydilar.
Empirizm (e mpiristlar, F.Bekon, J.Lokk, T.Gobbs, D.YUm, L.Feyerbax), aksincha,
in son, insoniyat shaxsiy yoki ijtimoiy tajribaga ega bo‘lgunga qadar biron-bir g‘oya mav jud bo‘lishini inkor etadilar . Ular barcha g‘oyalar inson ongi zamirida yo shaxsiy taj riba, yo boshqalar
tajribasi, butun insoniyat tajribasini umumlashtirish orqali tug‘i lishini qayd etadilar va bu tezisni
isbotlashga harakat qiladilar. Ularning fikriga ko‘ra, tajriba inson ongida uning sezgilari va
o‘zini qurshagan dunyoni idrok etishi orqali aks etadi. Falsafada idrok etishni persepsiya
(lotincha
ォ
perception
サ
– idrok etish) deb atash odat tusini olgan.
Persepsiya o‘zini qurshagan dunyodagi narsalar va hodisalarni sezgilar orqali idrok etishga aytiladi ,
appersepsiya borliqni aql bilan anglash, bilish, ularni g‘oyalarda ifodalashdir. Gnoseologiya inson bilimining chegaralari to‘g‘risidagi masalani echishni ham o‘z ichiga oladi.
Ko‘pgina empiriklar (masalan, David Yum, Dyubua Raymond, agnostiklar) va ratsionalistlar
(masalan, Kant va uning hamfikrlari) inson nafaqat umumiy narsa va hodisalarni, balki muayyan,
konkret narsalarni ham bilishi mumkin emas, degan fikrga qo‘shiladilar. Ayrim narsalar,
hodisalar
va
konsepsiyalar
borki,
ular
persepsiyamizning
chegaralariga
ham,
tafakkurimiz,refleksiyamiz (lotincha
ォ
refl exes
サ
–
ォ
orqaga qaytish
サ
) doirasiga ham sig‘maydi.
Masalan, Kant Koinot ibtidosi yoki ibtidosizligi, Xudoning borligi yoki yo‘qligi, jonning
boqiyligi yoki foniyligi, axloqning sababiyligi yoki sababsizligi aqlning bilish chegaralariga
sig‘maydigan, oqilona o‘rganib bo‘lmaydigan transsendental (lotincha
ォ
transcendentalism
サ
–
chegaraga sig‘maydigan) masalalardir, deb hisoblagan. XX asr pozitivistlari, empirizm
g‘oyalarini himoya qilgan yirik olimlar: Moris Shlik, Rudolf Karnap kabilar Kantning
transsendental muammolarini mantiqsiz deb e’lon qildilar.
Gnoseologiya inson bilimi va bilishga doir juda ko‘p muammolar bilan shug‘ullanadi. U bizning
bilimlarimiz qay darajada e’tiqod, qay darajada ko‘rko‘rona ishonch va qay darajada real
borliqning haqiqiy in’ikosi ekanligini aniqlashga harakat qiladi. So‘nggi o‘n yilliklarda
gnoseologiyada bilimlar o‘rtasidagi farq,
ォ
nimani bilaman
サ
,
ォ
qanday bilaman
サ
,
ォ
shaxsiy
tajribamdan bilaman
サ
,
ォ
dalilga ko‘ra bilaman
サ
kabi iboralar mazmunining o‘zaro nisbati
masalalari muhokama qilinmoqda. Bir so‘z bilan aytganda, gnoseologiya borliqni to‘liq qamrab
olib, unda biron-bir tafsilotni nazardan qochirmaslikka harakat qiladi. Demak gnoseologiya
falsafaning eng muhim omilidir.