Ayrılıq belə düşdü
155
Sumaya Əliylə nəfəs alırdı,
Əlinin qeydinə hər an qalırdı.
Bir insan ürəyi, bir belə dərdlər,
Bağlanan bərələr, bağlanan bəndlər,
Əlinin qəlbini tarimar etdi,
Sumayadan sonra Əli də getdi.
Sumayadan sonra bir il yaşadı,
Sumayayla getdi ömrünün dadı.
Maşına oturub kəndə gəlməyə,
Yenə dost-qohumu yoxlasın deyə.
Ürəyi dayanıb oturan anda,
Gedib axirətə xoş bir imanda.
O, iman əhliydi, namaz əhliydi,
Haqqı deyən ürəyiydi, diliydi.
Əlidən sonra da ortancıl qardaş,
İkramın atası, Əliyə sirdaş.
Dözmədi dərdlərə daha Köçəri,
Qardaş, qardaş – deyib susdu dilləri.
|
