Sərraf şİruyə

             
                           
                          Ayrılıq belə düşdü
 
 
113 
Aparardı əmisini Gəncəyə, 
Bir neçə gün orda dincəlsin deyə. 
 
Gələrdi Köçəri, həm daşkəndlilər, 
Göyçədən söhbətlər başlardı nələr... 
 
Aşıq məclisinə keçərdi söhbət, 
Sazı götürərdi Hacı
1
 nəhayət. 
 
Bəzən də olardı Aşıq Nuriddin, 
Aşığa qulaq as, nə danış, nə din. 
 
“Kərəmi” üstündə saz dillənərdi, 
Aşıq nalə çəkib, hey göynəyərdi. 
 
İstərəm bir dəfə görüb üzünü, 
A Göyçəm, dolanıb başına dönüm. 
Qoynunda qazdırıb məzar yerimi, 
Sənin torpağına, daşına dönüm. 
 
Şirin öpüş alım bulaqlarından, 
Sərin meh istəyim yaylaqlarından. 
Tökülüm sinənə yanaqlarından,